[WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru 7

ชื่อเรื่อง:boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru

ตอนที่ 7

ทาคามิเนะ มายูกะ

[จะว่าไปแล้วโชจัง…]

[หืม? อะไรเหรอพี่มายุ?]

[คุณนัตสึคาวะ..ใช่มะ? จริงเหรอที่ถูกเธอคนนั้นทิ้งน่ะ]

[อึก..!]

โคโมริที่ทำให้คำถามของฉันเข้าใจได้ง่ายขึ้น
เฮ้ยๆ อะไรน่ะไอ้เจ้าการตอบสนองแข็งๆแบบนั้น ที่ว่าไม่เป็นไรขอบคุณอะไรนั่นงั้นเหรอ

…ถึงแม้ว่า
สิ่งที่คิดตอนที่ฉันเห็นโคโมริไออยู่นั้น
ไม่ เปลี่ยน ไป เลย น้า
ธรรมดา สามัญ งั้นๆ เป็นคำที่มีอยู่เพื่อหมอนี่นั่นแหละนะ
ทั้งรูปร่าง บุคลิก สเปค อยู่ที่เลเวลตัวประกอบซะจนทำเอาทางนี้ประหลาดใจเลย

คิดจะเรียนรู้จากฉันแล้วก็เอาไปพัฒนาตัวเองอยู่งั้นสินะ?
ยังไม่เข้าใจอีกเหรอว่าก้อนหินข้างถนนน่ะจะไม่มีใครอยากจะเสวนาด้วยหรอกนะ
ม.ปลายแล้วยังไม่รู้ตัวนี่ร้ายแรงสุดเลยนะ

ฉัน ทาคามิเนะ มายูกะกับโคโมริ โชตะ เป็นเพื่อนสมัยเด็กกัน
ถึงจะบอกแบบนั้นแต่ก็ไม่ใช่ผู้ชายที่หมั้นหมายอะไรกันตั้งแต่เด็กหรืออะไรทั้งนั้น

หมายถึง กับเพื่อนสมัยเด็กแล้วมีแค่ในฝันเท่านั้น การตั้งค่าแบบนั้นก็แค่ภาพลวงตาที่โอตาคุคิดขึ้นมาเพื่อให้ตัวเองรู้สึกดีนั่นแหละ
แต่เดิมพรสวรรค์ที่เป็นที่ชื่นชอบโดยที่ไม่ได้คำนึงถึงเพศ ฉันน่ะกับคนอย่างโคโมริไม่ใช่แม้แต่คู่เสวนาด้วยซ้ำ น่าขำ น่าหัวเราะซะจริง

เอ๊ะ แล้วทำไมถึงได้กลับจากโรงเรียนกับโคโมริงั้นเหรอ?
นั่นน่ะถูกกำหนดเอาไว้แล้วต่างหาก

เพราะนัตสึคาวะ ชิสุคุที่สะกดรอยตามตั้งแต่เมื่อกี้(คิดว่าไม่ถูกจับได้รึไงยะ)กับโคโมริดูน่าสนุกจะตาย
เพราะงั้นเลยปฏิเสธคำชวนของนักเรียนคนอื่นแล้วก็ขวางทางบ้านโคโมริ

เพราะเป็นที่ๆสายตาของคนเยอะเลยถามรายละเอียดที่เกิดขึ้นระหว่างทั้งคู่ไม่ได้
พูดอีกอย่างก็คือ เห็นได้ชัดเลยว่าโคโมริกับนัตสึคาวะ ชิสุคุนั้นคบกันจนถึงวันนี้ที่ฉันย้ายมา
และดูเหมือนเพราะว่าฉันพึ่งจะย้ายโรงเรียนมาเลยมีข้อมูลไม่พอ

เรื่องของเพื่อนร่วมชั้นนั้นเชื่อถือไม่ได้นั่นแหละนะ
แล้วก็ดูแปลกๆด้วย

ไอ้การที่โคโมริกับนัตสึคาวะคบกันน่ะ
นัตสึคาวะ ชิสุคุน่ะเป็นจริงแท้ไม่ผิดแน่ พูดตามความจริงคือออร่ามันผิดกัน

เป็นสาวงามคนละมิติที่เหมือนมีอนูเล็กๆออกมาจากเส้นผม
ทั้งพรสวรรค์และหน้าตาเป็นสิ่งที่ต่อให้ฉันอยากจะได้เท่าไหร่ก็ไม่เคยได้มา

พูดได้ว่าเป็นคนที่อยู่คนล่ะโลกและต่อให้พยามยามสักแค่ใหนก็ไปไม่ถึง
ฉันน่ะเป็นเผ่าพันธุ์ที่เผาตัวเองด้วยความอิจฉา

ผู้หญิงแบบเธอน่ะเหรอคบกับโคโมริ?
น่าตลกสิ้นดี
ใครมันจะไปเชื่อข้อมูลพรรค์นั้นเอาดื้อๆกัน แต่เรื่องคนที่คนโคตรจะเฮงน่ะยังเชื่อได้อยู่แหละ

[เอ่อ..รึว่าย้ายมาวันแรกก็ได้ยินซะแล้วเหรอ? เรื่องผมกับคุณนัตสึคาวะน่ะ]
ในที่สุดโคโมริก็ใจเย็นและถามกลับด้วยสายตาอึดอัด

ฉันยืนยันด้วยโหมดพี่สาวที่คบหากับเขามาตั้งแต่เมื่อก่อน

[อืม]

[งั้นเหรอ..]

เฮ้ยๆอะไรน่ะไอ้การเศร้าแบบนั้น คงไม่ได้คบกันจริงๆหรอกใช่มั้ย
[เอ่อ..เรื่องที่จะคุยจากนี้ไม่อยากจะให้หลุดออกไปน่ะ เป็นความลับแค่ผมกับพี่มายุ ถ้ารักษาเอาไว้ได้ก็จะบอกว่าเกิดอะไรขึ้น]

เยี่ยมเลยนี่ ดูน่าสนใจขึ้นไปอีกเลยไม่ใช่รึไง
ฉันเลียลิ้นแล้วก็ทำหน้าที่เป็นพี่สาว
[ไม่เป็นไรหรอก จะรักษาสัญญากับโชจังเพราะงั้นช่วยบอกหน่อยจะได้รึเปล่า?]
====จบตอน====