[WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru 42

โคโมริ โชตะ

 

“อย่างนี้นี่เอง การกดจุดแบบพอดีๆมันได้ผลงั้นสินะ”

 

ขณะที่ผมกำลังอ่านหนังสือ[สำหรับผู้ที่กังวลเกี่ยวกับอาการปวดท้อง]อยู่ เสียงของมือถือก็ดังขึ้น

 

เลยตรวจดูในทันที

จากคุณนัตสึคาวะ[ขอโทษที่กะทันหันไปสักหน่อย แต่ว่าพรุ่งนี้ช่วยมาด้วยกันหน่อยได้รึเปล่า]

พรุ่งนี้…?

ผมส่ายหัว ก็เพราะวันพรุ่งนี้มันวันหยุดนะ?

 

ไม่สิเอาเถอะ ยังไงก็ไม่ได้มีกำหนดการอะไรอยู่แล้ว หมายถึงอะไรกันนะ

ไม่น่าจะเป็นการชวนไปข้างนอกด้วยสิ….

นั่นก็เป็นเพราะมีโอฮาชิ เคนโกคุงอยู่ด้วยนี่นา

ยังไงก็ตอบกลับไปก่อนแล้วกัน

 

[หรือว่าจะช้อปปิ้งเหรอครับ?]

[ใช่ อยากให้ไปเลือกของขวัญให้แฟนฉันด้วยกันหน่อยน่ะ]

 

อ่อ อย่างนี้นี่เอง แบบนั้นเองสินะ พอจะเดาได้หมดแล้วล่ะ

จริงอยู่ที่การไปซื้อของขวัญด้วยกันนั้นอันตราย

ถ้าเป็นแบบบนั้นก็จะไปคนเดียว หรือไม่ก็ไปกับพวกผู้หญิง แต่เหมือนครั้งนี้จะไม่รู้ว่าผู้ชายรู้สึกยังไงเลยเลือกไม่ถูก สินะ

 

ในจุดๆนั้นก็ถึงทีของอดีตคนรักปลอมๆที่เป็นคนรับใช้แล้วงั้นสินะ

อื้อ ว่าตามตรงคืออารมณ์มันซับซ้อนปนเปกันไปหมดเลย

อ๊ะ ไม่สิ ไม่ใช่ว่าผมพอใจที่ถูกใช้อยู่หรอกนะ

 

ที่หมายถึงน่ะคือกำลังคิดเรื่องของคุณอิสุมิอยู่

คุณนัตสึคาวะอาจจะรักโอฮาชิ เคนโคคุงไปจนตายก็จริง แต่นั่นน่ะคุณอิสุมิเองก็ด้วย

 

เพราะแบบนั้นผมเลยจะให้ความร่วมมือกับทั้งคู่ แต่จะไม่เข้ากับฝ่ายใหนเลย เลือกที่จะเป็นกลาง

รู้อยู่เต็มอกอยู่แล้วว่านั่นมันไม่ได้มีอะไรดีเลย

แต่คนที่จะเลือกเธอทั้งสองคนเป็นโอฮาชิ เคนโกคุง ไม่ใช่ผม

 

ยังไงซะโอฮาชิ เคนโกคุงเองก็เป็นฝ่ายที่ผิดเหมือนกัน

ถึงจะดูเท่แบบสุดๆ และไม่ว่าทพอะไรก็ดูเก่งไปซะหมดก็เถอะ

แต่การที่ทำให้ผู้หญิงร้องไห้น่ะมันไม่ได้หรอกนะ แถมยังทำให้ทั้งคู่ร้องไห้อีก

 

เพราะว่าเห็นน้ำตาของทั้งสองคน ก็เลยไม่พอใจไงละ

แต่นั่นไม่ใช่อะไรที่ผมเข้าไปก้าวก่ายได้

แน่นอนว่าถ้าเกิดตกหลุมรักคุณนัตสึคาวะ กับคุณอิสุมิเข้าจริงๆ ก็อยากพูดว่า[ไอ้หมอนั่นมันไม่เหมาะสมหรอก มากับผมสิ!]เหมือนพวกตัวละครแกร่งๆอยู่หรอก(บทมันไม่เข้ากันเลยสักนิดนี่สิ)……แต่ตัวผมในตอนนี้ไม่ได้เตรียมใจที่จะพังอะไรหลายๆอย่าง

 

การที่เข้าไปก้าวก่ายแล้วรับผิดชอบอะไรไม่ได้น่ะมันก็แค่คนดีจอมปลอมเท่านั้นแหละ

และก็ไม่รู้ว่าจะเข้าไปก้าวก่ายกับความสัมพันธ์ของพวกเขาด้วยโกงการอะไร สำหรับโอฮาชิ เคนโกคุงผมมันก็แค่คนแปลกหน้าด้วย

 

เดิมทีแล้วก็ไม่คิดหรอกว่าเขาจะรู้ว่าผมรู้จักกับคุณอิสุมิด้วยซ้ำ ถ้าไปตำหนิก็รั้งจะมีแต่ทำให้เรื่องมันวุ่นขึ้นไปอีก

อย่างที่คิด สิ่งที่ผมทำได้ตอนนี้น่ะมีแค่การสนับสนุนเท่านั้นแหละนะ

 

เอาล่ะ ที่นี้ก็แค่ตอบกลับคุณนัตสึคาวะกลับไป…

คงไม่ใช่ว่าจะอยู่กับผมสองต่อสองหรอกนะ

ถ้ามีข่าวลือแปลกๆจะแย่เอาด้วย

 

งั้นก็มีผู้หญิงคนอื่นด้วยสินะ

อือ นั่นมันค่อนข้าง…

แม้จะไม่ต้องพูดผมก็เข้ากับคนแปลกหน้าได้ยาก เพื่อนของคุณนัตสึคาวะที่อยู่ด้วยจะอึดอัดรึเปล่านะ

 

เพราะแบบนั้น

[จะมีผู้หญิงคนอื่นนอกจากคุณนัตสึคาวะมาด้วยสินะครับ?]

 

………

 

อ้าว!?

จนถึงเมื่อกี้นี่ก็ตอบกลับทันทีเลยนี่นา!?

จู่ๆก็ไร้การตอบสนองซะงั้น!

 

แล้วก็รอการตอบกลับไป5นาที

[หมายความว่ายังไงน่ะ]

 

ในตอนนี้ไม่มีทางได้รับรู้เลยว่าคอของโอฮาชิ เคนโกคุงกำลังโดนบีบอยู่

 

[เปล่าครับ ก็หมายความตามนั้นเลย ที่ว่ามีผู้หญิงคนอื่นนอกจากคุณนัตสึคาวะอยู่ด้วยรึเปล่าครับน่ะ]

[ให้มีผู้หญิงคนอื่นอยู่ด้วยดีกว่างั้นเหรอ?]

 

หืม? ความรู้สึกแบบนี้มันอะไรน่ะ หรือว่าโกรธอยู่เหรอ?

เพราะเป็นเมลล์เลยยืนยันได้แค่ข้อความ แต่รู้สึกเหมือนโกรธอยู่เลยแฮะ

ไม่หรอก คงเข้าใจผิดไปเองนั่นแหละ

 

เป็นคำถามที่ยากจังเลยนะ สำหรับผมแล้วตอบได้ทั้งสองอย่างเลย

จากมุมมองของคนที่เข้ากับคนอื่นได้ยากใช้เวลาแค่กับคุณนัตสึคาวะมันง่ายกว่า แต่เพื่อเลี่ยงข่าวลือเสียๆหายๆมีผู้หญิงคนอื่นอยู่ด้วยน่าจะดีกว่า…

 

แต่พอคิดถึงเวลาฉุกเฉินแล้วมีคนอื่นอยู่ด้วยน่าจะดีกว่าล่ะมั้ง?

เอาล่ะ จะโน้มน้าวยังไงนะ

บางทีคุณนัตสึคาวะอาจจะแค่อยากซื้อของขวัญให้โอฮาชิ เคนโกคุง ก็เลยอาจะไม่รับรู้ถึงผลกระทบแย่ๆที่ไปกับผมสองต่อสองก็ได้

 

เดิมทีแล้วที่ผมถูกเลือกให้เป็นคนรักปลอมๆนั้นก็เป็นเพราะถูกรับรองแล้วว่าไม่เป็นอันตราย ที่ชวนก็เพราะนิสัยจากตอนนั้นรึเปล่านะ?

ที่ชวนเพราะสังเกตเห็นเป็นธรรมดางั้นเหรอใจดีจังเลยนะ

 

[ครับ คิดว่ามีผู้หญิงคนอื่นนอกจากคุณนัตสึคาวะน่าจะดีกว่านะครับ]

 

เพราะคำตอบนี้ผมเลยต้องรออีกครั้ง

และไม่มีทางรู้ได้เลยว่าคุณนัตสึคาวะในตอนนี้กำลังตัวแข็งทื่ออยู่

 

ครั้งนี้รอไปประมาณสิบนาที

[จะตายแล้ว]

!?!?!?!?

What!? ใครตายแล้วด้วยสาเหตุอะไรน่ะ!?

ไม่ได้การ! คำตอบมันมีแต่ปริศนาอยู่เต็มไปหมดเลยตามไม่ทันแล้ว!

 

[โคโมริคุงน่ะ เป็นศัตรุของผู้หญิงสินะ

โอ๊ะ ไม่สมเหตุสมผลเลยไม่ใช่เราะ!? ตีความยังไงถึงได้เป็นแบบนั้นไปเนี่ย! เป็นความรู้สึกที่แบบให้คุณบูชาโทษเลย!

 

…อ๊ะ คือแบบนั้นเองเหรอ!

ก็คือเราเข้าใจผิดไปว่าการที่มีผู้หญิงคนอื่นนอกจากคุณนัตสึคาวะจะตื่นเต้นกว่าสินะ!?

ล้อเล่นรึเปล่า!? ไม่คิดเลยว่าเมลล์เมื่อกี้นี้จะถ่ายทอดความตั้งใจจริงไปไม่ได้!?

ช่วยไม่ได้แฮะ รอบนี้จะต้องถ่ายทอดให้เข้าใจได้ง่ายๆ…..

 

[ก็นั่นไง….ถ้าเกิดมีคนเห็นว่าเราอยู่ด้วยกันสองต่อง….ก็จะเป็นข่าวลือไม่ใช่เหรอครับ….ถ้าเป็นแบบนั้นสำหรับผมคงต้องขอผ่าน ว่าไปนั่น]

 

เอาล่ะสมบูรณ์แบบ! ถ้าแบบนี้ก็คงจะเข้าใจได้เรียบร้อยแล้วล่ะมั้ง

ทว่าในตอนนี้นั้นผมไม่มีทางรู้เลยว่า

นัตสึคาวะ ชิสุคุนั้นได้รับความรู้สึกที่ว่า [โคโมริ โชตะมีตัวจริงเป็นทาคามิเนะ มายูกะแล้วเพราะงั้นการที่ต้องเป็นข่าวลือว่าอยู่กับเธอสองต่อสองน่ะขอผ่าน]

 

{TL:ไปตีความที่โลกใหนมานิ}

 

ครั้งนี้แหละจะต้องสื่อ—

 

[จะตายแล้ว]

 

—ไปไม่ถึงเราะ!?

 

เอ๊ะ ใครอะ!? ใครจะตายนะ!?

หรือว่ามีฆาตกรอยู่ในที่ที่มองไม่เห็นงั้นเหรอ!?

แล้วทีนี้ปลายทางของเมลล์นี้ก็จะมีศพอยู่น่ะ!? ไม่เอานะ ชักจะเริ่มกลัวๆแล้ว!

 

และในตอนนี้ผมก็ไม่รู้

ถึงความจริงที่ว่าโอฮาชิ เคนโกคุงถูกบีบคอหมดสติไปแล้วเรียบร้อย ตัวกระตุก ฟองออกปากแถมตาเหลือกด้วย!

และคนที่ตายไปนั้นก็คือ โอฮาชิเคนโกคุง!

 

พอกลัวจนตอบกลับไปไม่ได้นั้น

[น่าเสียดายที่ฉันไม่มีเพื่อนผู้หญิงอยู่เลย]

 

เอ๊ะ เอ๋….ไอ้การเปิดเผยนั่นมันคือยังไงอะ ดูเหงาอยู่หน่อยๆนะ

ก็จริงอยู่ที่คุณนัตสึคาวะเป็นหมาป่าเดียวดาย

ตรงกันข้ามกับพี่มายุที่อยู่ลำดับสุงสุดในห้องเรียนเลย

 

แต่ว่าผมชวนได้แต่พี่มายุกับคุณอิสุมิด้วยสิ….ตัดทั้งสองคนนี้ไปได้เลย

งั้นก็มีแต่ต้องขอร้องหัวหน้าห้องสินะ—

 

[เอ่อ..ถ้างั้นผมเลือกตามดุลพินิจเลยนะครับ]

[คงมีผู้หญิงที่ชวนไปเที่ยวได้อยู่เยอะเลยสินะ!? เป็นเสือผู้หญิงสินะ!]

 

เอ๋!? ไหงเป็นงั้นไปได้ละ!?

[เปล่านะครับ คือว่า…..]

[อย่าทำอะไรตามใจตัวเองจะได้มั้ย!]

 

งั้นเหรอครับเนี่ย ดูเหมือนความเอาใจใส่ของผมจะสร้างความรำคาญใจให้สินะ

…เจ็บปวดชะมัด

ในพริบตาต่อมาที่ตัดสินใจที่จะไปกับคุณนัตสึคาวะสองต่อสอง

 

[โชจัง ถ้าไม่ว่าอะไรพรุ่งนี้ออกไปเที่ยวกันหน่อยมั้ย? มีร้านที่อยากจะไปด้วยกันอยู่น่ะ]

หืม? หืมมมมม?

======จบตอน======

บันเทิง
___________________

ติดตามผลงานอื่นๆและสนับสนุนผู้แปลได้ที่

ดอกไม้ไฟ | Facebook

Favorite

โคโมริ โชตะ

 

“อย่างนี้นี่เอง การกดจุดแบบพอดีๆมันได้ผลงั้นสินะ”

 

ขณะที่ผมกำลังอ่านหนังสือ[สำหรับผู้ที่กังวลเกี่ยวกับอาการปวดท้อง]อยู่ เสียงของมือถือก็ดังขึ้น

 

เลยตรวจดูในทันที

จากคุณนัตสึคาวะ[ขอโทษที่กะทันหันไปสักหน่อย แต่ว่าพรุ่งนี้ช่วยมาด้วยกันหน่อยได้รึเปล่า]

พรุ่งนี้…?

ผมส่ายหัว ก็เพราะวันพรุ่งนี้มันวันหยุดนะ?

 

ไม่สิเอาเถอะ ยังไงก็ไม่ได้มีกำหนดการอะไรอยู่แล้ว หมายถึงอะไรกันนะ

ไม่น่าจะเป็นการชวนไปข้างนอกด้วยสิ….

นั่นก็เป็นเพราะมีโอฮาชิ เคนโกคุงอยู่ด้วยนี่นา

ยังไงก็ตอบกลับไปก่อนแล้วกัน

 

[หรือว่าจะช้อปปิ้งเหรอครับ?]

[ใช่ อยากให้ไปเลือกของขวัญให้แฟนฉันด้วยกันหน่อยน่ะ]

 

อ่อ อย่างนี้นี่เอง แบบนั้นเองสินะ พอจะเดาได้หมดแล้วล่ะ

จริงอยู่ที่การไปซื้อของขวัญด้วยกันนั้นอันตราย

ถ้าเป็นแบบบนั้นก็จะไปคนเดียว หรือไม่ก็ไปกับพวกผู้หญิง แต่เหมือนครั้งนี้จะไม่รู้ว่าผู้ชายรู้สึกยังไงเลยเลือกไม่ถูก สินะ

 

ในจุดๆนั้นก็ถึงทีของอดีตคนรักปลอมๆที่เป็นคนรับใช้แล้วงั้นสินะ

อื้อ ว่าตามตรงคืออารมณ์มันซับซ้อนปนเปกันไปหมดเลย

อ๊ะ ไม่สิ ไม่ใช่ว่าผมพอใจที่ถูกใช้อยู่หรอกนะ

 

ที่หมายถึงน่ะคือกำลังคิดเรื่องของคุณอิสุมิอยู่

คุณนัตสึคาวะอาจจะรักโอฮาชิ เคนโคคุงไปจนตายก็จริง แต่นั่นน่ะคุณอิสุมิเองก็ด้วย

 

เพราะแบบนั้นผมเลยจะให้ความร่วมมือกับทั้งคู่ แต่จะไม่เข้ากับฝ่ายใหนเลย เลือกที่จะเป็นกลาง

รู้อยู่เต็มอกอยู่แล้วว่านั่นมันไม่ได้มีอะไรดีเลย

แต่คนที่จะเลือกเธอทั้งสองคนเป็นโอฮาชิ เคนโกคุง ไม่ใช่ผม

 

ยังไงซะโอฮาชิ เคนโกคุงเองก็เป็นฝ่ายที่ผิดเหมือนกัน

ถึงจะดูเท่แบบสุดๆ และไม่ว่าทพอะไรก็ดูเก่งไปซะหมดก็เถอะ

แต่การที่ทำให้ผู้หญิงร้องไห้น่ะมันไม่ได้หรอกนะ แถมยังทำให้ทั้งคู่ร้องไห้อีก

 

เพราะว่าเห็นน้ำตาของทั้งสองคน ก็เลยไม่พอใจไงละ

แต่นั่นไม่ใช่อะไรที่ผมเข้าไปก้าวก่ายได้

แน่นอนว่าถ้าเกิดตกหลุมรักคุณนัตสึคาวะ กับคุณอิสุมิเข้าจริงๆ ก็อยากพูดว่า[ไอ้หมอนั่นมันไม่เหมาะสมหรอก มากับผมสิ!]เหมือนพวกตัวละครแกร่งๆอยู่หรอก(บทมันไม่เข้ากันเลยสักนิดนี่สิ)……แต่ตัวผมในตอนนี้ไม่ได้เตรียมใจที่จะพังอะไรหลายๆอย่าง

 

การที่เข้าไปก้าวก่ายแล้วรับผิดชอบอะไรไม่ได้น่ะมันก็แค่คนดีจอมปลอมเท่านั้นแหละ

และก็ไม่รู้ว่าจะเข้าไปก้าวก่ายกับความสัมพันธ์ของพวกเขาด้วยโกงการอะไร สำหรับโอฮาชิ เคนโกคุงผมมันก็แค่คนแปลกหน้าด้วย

 

เดิมทีแล้วก็ไม่คิดหรอกว่าเขาจะรู้ว่าผมรู้จักกับคุณอิสุมิด้วยซ้ำ ถ้าไปตำหนิก็รั้งจะมีแต่ทำให้เรื่องมันวุ่นขึ้นไปอีก

อย่างที่คิด สิ่งที่ผมทำได้ตอนนี้น่ะมีแค่การสนับสนุนเท่านั้นแหละนะ

 

เอาล่ะ ที่นี้ก็แค่ตอบกลับคุณนัตสึคาวะกลับไป…

คงไม่ใช่ว่าจะอยู่กับผมสองต่อสองหรอกนะ

ถ้ามีข่าวลือแปลกๆจะแย่เอาด้วย

 

งั้นก็มีผู้หญิงคนอื่นด้วยสินะ

อือ นั่นมันค่อนข้าง…

แม้จะไม่ต้องพูดผมก็เข้ากับคนแปลกหน้าได้ยาก เพื่อนของคุณนัตสึคาวะที่อยู่ด้วยจะอึดอัดรึเปล่านะ

 

เพราะแบบนั้น

[จะมีผู้หญิงคนอื่นนอกจากคุณนัตสึคาวะมาด้วยสินะครับ?]

 

………

 

อ้าว!?

จนถึงเมื่อกี้นี่ก็ตอบกลับทันทีเลยนี่นา!?

จู่ๆก็ไร้การตอบสนองซะงั้น!

 

แล้วก็รอการตอบกลับไป5นาที

[หมายความว่ายังไงน่ะ]

 

ในตอนนี้ไม่มีทางได้รับรู้เลยว่าคอของโอฮาชิ เคนโกคุงกำลังโดนบีบอยู่

 

[เปล่าครับ ก็หมายความตามนั้นเลย ที่ว่ามีผู้หญิงคนอื่นนอกจากคุณนัตสึคาวะอยู่ด้วยรึเปล่าครับน่ะ]

[ให้มีผู้หญิงคนอื่นอยู่ด้วยดีกว่างั้นเหรอ?]

 

หืม? ความรู้สึกแบบนี้มันอะไรน่ะ หรือว่าโกรธอยู่เหรอ?

เพราะเป็นเมลล์เลยยืนยันได้แค่ข้อความ แต่รู้สึกเหมือนโกรธอยู่เลยแฮะ

ไม่หรอก คงเข้าใจผิดไปเองนั่นแหละ

 

เป็นคำถามที่ยากจังเลยนะ สำหรับผมแล้วตอบได้ทั้งสองอย่างเลย

จากมุมมองของคนที่เข้ากับคนอื่นได้ยากใช้เวลาแค่กับคุณนัตสึคาวะมันง่ายกว่า แต่เพื่อเลี่ยงข่าวลือเสียๆหายๆมีผู้หญิงคนอื่นอยู่ด้วยน่าจะดีกว่า…

 

แต่พอคิดถึงเวลาฉุกเฉินแล้วมีคนอื่นอยู่ด้วยน่าจะดีกว่าล่ะมั้ง?

เอาล่ะ จะโน้มน้าวยังไงนะ

บางทีคุณนัตสึคาวะอาจจะแค่อยากซื้อของขวัญให้โอฮาชิ เคนโกคุง ก็เลยอาจะไม่รับรู้ถึงผลกระทบแย่ๆที่ไปกับผมสองต่อสองก็ได้

 

เดิมทีแล้วที่ผมถูกเลือกให้เป็นคนรักปลอมๆนั้นก็เป็นเพราะถูกรับรองแล้วว่าไม่เป็นอันตราย ที่ชวนก็เพราะนิสัยจากตอนนั้นรึเปล่านะ?

ที่ชวนเพราะสังเกตเห็นเป็นธรรมดางั้นเหรอใจดีจังเลยนะ

 

[ครับ คิดว่ามีผู้หญิงคนอื่นนอกจากคุณนัตสึคาวะน่าจะดีกว่านะครับ]

 

เพราะคำตอบนี้ผมเลยต้องรออีกครั้ง

และไม่มีทางรู้ได้เลยว่าคุณนัตสึคาวะในตอนนี้กำลังตัวแข็งทื่ออยู่

 

ครั้งนี้รอไปประมาณสิบนาที

[จะตายแล้ว]

!?!?!?!?

What!? ใครตายแล้วด้วยสาเหตุอะไรน่ะ!?

ไม่ได้การ! คำตอบมันมีแต่ปริศนาอยู่เต็มไปหมดเลยตามไม่ทันแล้ว!

 

[โคโมริคุงน่ะ เป็นศัตรุของผู้หญิงสินะ

โอ๊ะ ไม่สมเหตุสมผลเลยไม่ใช่เราะ!? ตีความยังไงถึงได้เป็นแบบนั้นไปเนี่ย! เป็นความรู้สึกที่แบบให้คุณบูชาโทษเลย!

 

…อ๊ะ คือแบบนั้นเองเหรอ!

ก็คือเราเข้าใจผิดไปว่าการที่มีผู้หญิงคนอื่นนอกจากคุณนัตสึคาวะจะตื่นเต้นกว่าสินะ!?

ล้อเล่นรึเปล่า!? ไม่คิดเลยว่าเมลล์เมื่อกี้นี้จะถ่ายทอดความตั้งใจจริงไปไม่ได้!?

ช่วยไม่ได้แฮะ รอบนี้จะต้องถ่ายทอดให้เข้าใจได้ง่ายๆ…..

 

[ก็นั่นไง….ถ้าเกิดมีคนเห็นว่าเราอยู่ด้วยกันสองต่อง….ก็จะเป็นข่าวลือไม่ใช่เหรอครับ….ถ้าเป็นแบบนั้นสำหรับผมคงต้องขอผ่าน ว่าไปนั่น]

 

เอาล่ะสมบูรณ์แบบ! ถ้าแบบนี้ก็คงจะเข้าใจได้เรียบร้อยแล้วล่ะมั้ง

ทว่าในตอนนี้นั้นผมไม่มีทางรู้เลยว่า

นัตสึคาวะ ชิสุคุนั้นได้รับความรู้สึกที่ว่า [โคโมริ โชตะมีตัวจริงเป็นทาคามิเนะ มายูกะแล้วเพราะงั้นการที่ต้องเป็นข่าวลือว่าอยู่กับเธอสองต่อสองน่ะขอผ่าน]

 

{TL:ไปตีความที่โลกใหนมานิ}

 

ครั้งนี้แหละจะต้องสื่อ—

 

[จะตายแล้ว]

 

—ไปไม่ถึงเราะ!?

 

เอ๊ะ ใครอะ!? ใครจะตายนะ!?

หรือว่ามีฆาตกรอยู่ในที่ที่มองไม่เห็นงั้นเหรอ!?

แล้วทีนี้ปลายทางของเมลล์นี้ก็จะมีศพอยู่น่ะ!? ไม่เอานะ ชักจะเริ่มกลัวๆแล้ว!

 

และในตอนนี้ผมก็ไม่รู้

ถึงความจริงที่ว่าโอฮาชิ เคนโกคุงถูกบีบคอหมดสติไปแล้วเรียบร้อย ตัวกระตุก ฟองออกปากแถมตาเหลือกด้วย!

และคนที่ตายไปนั้นก็คือ โอฮาชิเคนโกคุง!

 

พอกลัวจนตอบกลับไปไม่ได้นั้น

[น่าเสียดายที่ฉันไม่มีเพื่อนผู้หญิงอยู่เลย]

 

เอ๊ะ เอ๋….ไอ้การเปิดเผยนั่นมันคือยังไงอะ ดูเหงาอยู่หน่อยๆนะ

ก็จริงอยู่ที่คุณนัตสึคาวะเป็นหมาป่าเดียวดาย

ตรงกันข้ามกับพี่มายุที่อยู่ลำดับสุงสุดในห้องเรียนเลย

 

แต่ว่าผมชวนได้แต่พี่มายุกับคุณอิสุมิด้วยสิ….ตัดทั้งสองคนนี้ไปได้เลย

งั้นก็มีแต่ต้องขอร้องหัวหน้าห้องสินะ—

 

[เอ่อ..ถ้างั้นผมเลือกตามดุลพินิจเลยนะครับ]

[คงมีผู้หญิงที่ชวนไปเที่ยวได้อยู่เยอะเลยสินะ!? เป็นเสือผู้หญิงสินะ!]

 

เอ๋!? ไหงเป็นงั้นไปได้ละ!?

[เปล่านะครับ คือว่า…..]

[อย่าทำอะไรตามใจตัวเองจะได้มั้ย!]

 

งั้นเหรอครับเนี่ย ดูเหมือนความเอาใจใส่ของผมจะสร้างความรำคาญใจให้สินะ

…เจ็บปวดชะมัด

ในพริบตาต่อมาที่ตัดสินใจที่จะไปกับคุณนัตสึคาวะสองต่อสอง

 

[โชจัง ถ้าไม่ว่าอะไรพรุ่งนี้ออกไปเที่ยวกันหน่อยมั้ย? มีร้านที่อยากจะไปด้วยกันอยู่น่ะ]

หืม? หืมมมมม?

======จบตอน======

บันเทิง
___________________

ติดตามผลงานอื่นๆและสนับสนุนผู้แปลได้ที่

ดอกไม้ไฟ | Facebook

Favorite