[WN] การกวาดล้างมนุษยชาติของเจ้าหญิงแวมไพร์กับอดีตผู้กล้า 142 องค์ที่ 5 กำเนิดจอมมาร – [บทศูนย์] คำแทนตัว

ตอนที่ 142 องค์ที่ 5 กำเนิดจอมมาร - [บทศูนย์] คำแทนตัว

“นี่ก็ มากกว่า 200 ปีแล้วใช่มั้ยคะ นับตั้งแต่ที่เราได้เจอกันน่ะ? เราดีใจมากที่ได้เจอกับเธอนะ จอมมาร”

 

เรื่องแค่นี้เองค่ะ เพื่อจะช่วยให้ริงกะฟื้นขึ้นมาได้

 

“อา ถึงจะเป็นเรื่องของข้อสัญญา แต่ในช่วง 200 ปีที่ผ่านมานี้ เธอก็นำเผ่าพันธุ์เกือบทั้งหมดไว้ใต้อาณัติแล้วช่วยเหลือเอลฟ์ให้พ้นจากเงื้อมืออันชั่วร้ายของพวกมนุษย์ ดึงเอาเผ่ามนุษย์มังกร, เผ่าแฟรี่ แล้วก็เผ่าคนแคระ, เผ่าเงือก และเผ่ามนุษย์อาชามาอยู่ใต้การคุ้มครองแล้วด้วย จะมีก็แค่เผ่าแวมไพร์เท่านั้นเอง”

 

…อา ไม่ว่ายังไง เราก็ยังทำใจเดินทางไปตกลงกันไม่ได้ซักที

เพราะ ทั้งๆ ที่สัญญาเอาไว้แล้วแท้ๆ ตอนที่พาริงกะออกมาด้วยว่าจะปกป้องให้เธอปลอดภัย ทั้งที่เราสัญญาเอาไว้ แต่กลับปล่อยให้เธอต้องตาย

 

“ทำไมไม่ให้ฟรานหรือผู้บริหารคนอื่นไปแทนล่ะ?”

 

อือ…… ถ้ายังไงก็ต้องไปอยู่แล้ว เราก็อยากจะไปเองมากกว่า

 

“(แล้วจะมัวแต่ทำอะไรอยู่เล่า…) น- น่า คือก็ไม่ใช่ว่าเราไม่เข้าใจความรู้สึกนะ แล้วก็ ยังมีเหตุผลอื่นที่เราเรียกเธอมาในครั้งนี้ด้วย… แต่ก่อนอื่น ขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยคะ?”

 

อะไรเหรอคะ?

 

“…ทำไมเธอถึงเปลี่ยนมาใช้คำแทนตัวไปเป็นแบบนั้นล่ะ?”

 

เรื่องนั้น ใครก็ได้ช่วยบอกเราทีจะดีมากเลยค่ะ…!

 

เรื่องมันเกิดขึ้นจากเมื่อ 2 วันก่อน

ในวงดื่มที่ฟรานตั้งขึ้นมา

 

“ปุฮ่า! อ้า! ว่าแล้วเชียวว่าเหล้าของเอลฟ์นี่แหละดีที่สุด! อะฮะฮะฮ่า!”
“นี่เมาแล้วเหรอ? ตัวเองคออ่อนแท้ๆ ก็ยังจะดื่มอีกเนอะ…”
“เอาเถอะ ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่? ฟรานเองก็เหนื่อยจากงานช่วงนี้ด้วยนี่ เพราะงั้นนานๆ ทีได้เมาเต็มที่บ้างก็ดีนะคะ! ถึงฉันจะดื่มหรือกินไม่ได้ก็เถอะ”
“ดีเช ทำไมเธอถึงโอ๋ฟรานนักล่ะ? เดี๋ยวเนล (คนรัก) ก็สงสัยว่าเธอนอกใจหรอก”
“อะฮะฮะ… ขอโทษกับเรื่องนั้นด้วยนะ”

 

ฟรานก็ดื่มเหล้าแบบไม่ปล่อยให้แก้วว่าง

ดีเชก็คอยดูแลทุกคนในวงอย่างทุ่มเท

แล้วก็

 

“นุฟุฟุฟุ… วีจัง… ฉันไม่อยากจากไปไหนเลย… ฟู่ว”
“เมื่อกี้ได้ยินหรือเปล่า!? อ๊า เลตตี้น่ารักเกินไปแล้ว!! ฮิฮิฮิ”

 

ฟลูเรเทียอยู่ในอ้อมแขนของวีเนล และแขนนั้นก็ดูจะแน่นแบบไม่ยอมปล่อยเลย

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์น้ำเมาหรือความตื่นเต้น หน้าของวีเนลตอนนี้ก็เลยแดงแจ๋ แถมยังลั่นเสียงน่าขยะแขยงนั่นออกมาด้วย

 

ในปาร์ตี้วงเหล้าทีจัดขึ้นแค่สมาชิกที่เก่าแก่ที่สุดในกองทัพจอมมาร ก็กลายเป็นความโกลาหลไปเรียบร้อยในเวลาแค่ 20 นาที

วีเนลกับฟลูเรเทียที่เริ่มคบกับมาซักพักใหญ่แล้วก็กำลังกอดกันกลม อย่างกับว่าเรื่องที่ฟลูเรเทียต้องหนีจากวีเนลแบบสุดชีวิตก่อนหน้านี้เป็นแค่เรื่องโกหกเลย

…ก็ ควรจะเป็นแบบนี้นั่นแหละ เพราะวีเนลตกอยู่ใต้ผลของเวทความรัก ที่วีเนลพัฒนาขึ้นต่อจากเวทจิตใจ โดยสมบูรณ์เลย

ว่าแต่ว่า เวทนี่มันถูกร่ายไว้ก่อนหรือหลังจากที่ 2 คนนี้คบกันล่ะเนี่ย? จะบอกว่าฉันไม่สนใจก็คงไม่ได้หรอก แต่ฉันกลัวเกินไปที่จะถามเธอเรื่องนี้

ฉันเองก็ไม่อยากมองข้ามข้อเท็จจริงเรื่องที่เพื่อนของฉันตกอยู่ใต้ผลของเวทมนตร์หรอก แต่วีเนลบอกฉันว่า ‘ถ้าเกิดท่านไม่ยอมปล่อยผ่านเรื่องนี้ ฉันจะลาออกจากกองทัพจอมมารค่ะ!’ เพราะงั้น ฉันเลยทำอะไรกับเรื่องนี้ไม่ได้เลย

เพราะอะไรไม่รู้ วีเนลถึงได้มีพรสวรรค์มากจนน่ากลัวเลย พูดกันตามตรง ถ้าขาดเธอไป กองทัพจอมมารก็คงพังพินาศไปนานแล้วล่ะ

ที่น่ากลัวก็ตรงที่ว่าเธอสามารถรับมือกับทุกๆ ด้านในการบริหารได้เลยเนี่ยสิ ไม่เสียชื่อ [เทพแห่งปัญญา] เลย

 

“อะฮะฮะฮะฮ่า! อ๊าฮะฮะฮะฮ่า! เลตตี้เนี่ย เปลี่ยนไปแบบหน้ามือเป็นหลังมือเลยน้า―!”
“ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนไปซะหน่อย! ดิฉันแค่เห็นความน่าหลงใหลของวีจังก็แค่นั้นเอง…”
“เห็นมั้ยหล้า! อุฮิฮิฮิฮิฮิ”

 

ฟรานที่เมาแล้วหัวเราะไม่หยุด, ฟลูเรเทียที่เมาแล้วขี้อ้อน กับวีเนลที่เมาแล้ววิตถาร (ถึงเจ้าตัวก็เป็นแบบนี้อยู่ตลอดอยู่แล้วก็เถอะนะ)

มีแค่ดีเชที่ยังสติดีอยู่

ฉันเลยยอมแพ้ให้กับบรรยากาศ ก่อนจะตัดสินใจดื่มด้วย

 

ประมาณ 30 นาทีต่อมา

 

“อะฮะฮะฮะฮ่า! นี่ๆ! ไหนๆ ก็ได้รวมตัวกันแบบนี้! มาเล่นเกมกันเถอะ! เกมลงทัณฑ์ที่ใครแพ้ต้องฟังคำสั่งคนที่ชนะทุกอย่าง! อะฮะฮะฮ่า! น่าสนุกดีนะว่ามั้ยหล้า―!”
“น่าสนนี่―! ถ้าฉันชนะ เลตตี้ต้องถอดเสื้อผ้าออกนะ!”
“งือ… น่าอายจัง แต่ถ้าวีจังอยากให้ทำ ก็ได้นะ”
“อืม… เอาล่ะ ฉันก็เอาด้วยแล้วกัน ท่านจอมมารล่ะ?”
“เฮ่ ก็เป็นที่ตกลงกันแล้วไม่ใช่หรือไง…”

 

จากตรงนี้ ฉันก็ภาพตัดไปแล้ว

 

“ตัดสินใจได้แล้วก็เอาเลย! วะฮะฮะฮ่า! ฉันจะให้พวกเธอได้เห็นว่าจอมมารฟิลิสผู้งามเลิศอัจฉริยะคนนี้น่ะสุดยอดขนาดไหน! เข้ามาได้เลย!! เจ้าพวกซื่อบื้อ!! ว้าฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮ่า!!!”
“ฮิ่ว! ฮิ่ว! ฟิลิส! เท่มาก! อะฮะฮะฮะฮะฮะฮ่า!!”

 

ฉันเองก็คออ่อนเหมือนกัน

 

ผลที่ออกมาจากเกมนั่นคือ ฉันแพ้ฟราน แล้วฉันก็ต้องฟังสิ่งที่เธอพูด

แล้วคำขอของเธอคือ

 

“งั้น! จากวันนี้นะฟิลิส! เธอต้องเป็นนายหญิงนะ!! ฉันมัดเธอไว้ด้วยเวทพันธสัญญาแล้ว! เพราะงั้น เธอก็ต้องพูดแทนตัวเองแบบนายหญิงไปตลอดชีวิตเลย!! อะฮะฮะฮ่า! แบบนี้ล่ะน่าสนใจสุดๆ เลย! อะฮะฮะฮะฮ่า!!”
“บ้าจริง―! ไม่คิดเลยนะว่านายหญิงคนนี้จะแพ้ได้น่ะ! จำไว้ให้ดีเลยนะ เดี๋ยวเรา-… หือ? จริงด้วย! เราใช้คำพูดอื่นนอกจากแบบนี้ไม่ได้เลย! วะฮะฮะฮ่า! แต่แบบนี้เองก็ดูมีบารมีดีนะ! วะฮะฮะฮ่า!”

 

จบการย้อนอดีตแล้วค่ะ

 

“เพราะแบบนั้น สำนวนการพูดของเธอตอนอยู่ข้างล่างก็เลยเป็นแบบนี้สินะ บนแดนแห่งทวยเทพนี้ ผลจากเวทมนตร์บนพื้นโลกนั้นไร้ผลค่ะ เพราะอย่างนั้น เธอก็ไม่น่าจะได้รับผลอะไรนะคะ”

 

ฉัน ฉัน ฉัน…! อ๊า! บนนี้ฉันพูดได้ตามปกติแล้วค่า…!

 

“แสดงว่าเป็นอย่างที่เราคิดสินะ ก็ ถ้าเธอบอกว่าไม่มีทางแก้เวทมนตร์ที่ฟรานเพิ่งจะสร้างขึ้นมาได้ ก็คงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมแพ้นะคะ”

 

น- นั่นสินะคะ…

นังเอลฟ์บ้านั่น เดี๋ยวฉันต้องกลับไปซัดยัยนั่นซักเปรี้ยงแน่นอนค่ะ…

 

“เธอซัดไปแล้วไม่ใช่เหรอคะ… ก็ เราไม่ได้เรียกเธอขึ้นมาเพื่อฟังเรื่องนี้หรอกนะ คราวนี้มาที่เรื่องจริงจังกันดีกว่าค่ะ”

 

ช่วยจริงจังอย่างทุกทีด้วยนะคะ

ทำให้เหมือนแบบเทพธิดาหน่อยก็ดีค่ะ

 

“ขอบอกไว้ก่อนนะคะว่าเราน่ะเป็นเทพธิดาอย่างแท้จริงเลยค่ะ! ถึงแม้ว่าเราจะถูกเรียกกันว่าเทพชั่วร้ายก็ตาม! แต่เราก็ยังเป็นเทพธิดาอยู่นะคะ! เป็นเทพน่ะ!”

 

ค่า ค่า

แล้ว เรื่องจริงจังที่ว่าล่ะคะ?

 

“น- นี่นะ… เราทำให้เธออย่างสุดฝีมือเลยนะ! …อะแฮ่ม เอาเป็นว่า ไม่เป็นไรค่ะ ด้วยความกรุณาของเทพธิดาแล้ว เราจะให้อภัยเธอค่ะ”

 

ท่านช่วยฉันอย่างสุดฝีมือเลยเหรอคะ?

ท่านทำอะไรเหรอ?

 

“จอมมารฟิลิส เรื่องรางวัลที่เราเสนอให้เพื่อแลกเปลี่ยนการรับภาระเป็นจอมมาร… ยังจำได้หรือเปล่าคะ?”

 

แน่นอนค่ะ 2 อย่างสินะคะ

 

อย่างนึงคือ หลังจากจบงานทุกสิ่งทุกอย่าง ท่านจะช่วยพาริงกะกลับมายังโลกอีกครั้ง

อีกอย่างนึงคือ… ผสมข้อมูลของริงกะกับฉันแล้วสร้างชีวิตใหม่ขึ้นมา… หรือก็คือ สร้างลูกของฉันกับริงกะขึ้นมาสินะคะ

 

“ค่ะ ถึงเราจะรู้สึกว่ามันเป็นรางวัลที่ไม่คุ้มเอาเสียเลย เทียบกับที่เธอต้องรับภาระมหาศาลนานอย่างการต่อสู้กับศึกสงครามนานถึง 3,000 ปีน่ะ”

 

ไม่ใช่อย่างนั้นเลยนะคะ

สำหรับฉันแล้ว นั่นเป็นข้อตกลงที่ฉันพอใจที่สุดแล้วค่ะ

 

“อย่างนั้นเหรอคะ… จริงๆ กระบวนการสำหรับค่าตอบแทนก่อนเริ่มงานนั้นเสร็จสมบูรณ์แล้วค่ะ”

 

……เอ๊ะ?

งั้น ก็หมายความว่า…

 

“ใช่ค่ะ ฉันสามารถสร้างทายาททางสายเลือดของเธอกับริงกะได้เรียบร้อยค่ะ”

 

TN: ขอแปะ Discord สำหรับแจ้งเตือนนิยาย กับมุมพูดคุยกันไว้ตรงนี้ด้วยนะครับ ใครสนใจก็แวะมาได้นะ ^^
https://discord.gg/Fm9NsqeH2r

[WN] การกวาดล้างมนุษยชาติของเจ้าหญิงแวมไพร์กับอดีตผู้กล้า

[WN] การกวาดล้างมนุษยชาติของเจ้าหญิงแวมไพร์กับอดีตผู้กล้า

Score 10
Status: Completed
เซนโจ โยนะ เด็กหญิงที่ถูกกลั่นแกล้งอย่างหนัก ได้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุแก๊สระเบิด หลังจากนั้น ด้วยความช่วยเหลือของเทพชั่วร้าย อิซึสึ เธอก็ได้มาเกิดใหม่เป็นลูกสาวของผู้นำเผ่าแวมไพร์ [ลีน บลัดลอร์ด] ชีวิตอันสงบสุขกำลังรอเธออยู่ รายล้อมไปด้วยครอบครัวและเพื่อนพ้องที่รักเธอ สิ่งที่เธอต้องการมาโดยตลอดจากชาติก่อน ... แต่เวลาเหล่านั้นก็ต้องสิ้นสุดลง จากการกวาดล้างเผ่าพันธุ์แวมไพร์ด้วยน้ำมือของพวกมนุษย์อย่างไร้เหตุผล “อา เข้าใจแล้ว ชีวิตของฉันต้องพังทลายเพราะว่ามีพวกมนุษย์อยู่งั้นสินะ” อีกด้าน มีเด็กสาวที่ถูกมองเป็นตัวน่ารำคาญในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง เธอได้รับ [คุณสมบัติของผู้กล้า] พร้อมทั้งพรสวรรค์และศักยภาพอันล้นเหลือ แต่จิตใจของเธอกลับถูกทำลายลงด้วยน้ำมือของพวกมนุษย์ เพื่อล้างสมอง และเปลี่ยนเธอเป็นอาวุธมีชีวิต “จริงๆ แล้ว...ไม่อยากปกป้องพวกมนุษย์ซักหน่อย เราไม่ได้อยากเป็นผู้กล้า…” และพวกเธอผู้เกลียดชังต่อมนุษย์ ก็กลายมาเป็นภัยพิบัติต่อมนุษยชาติ นี่คือเรื่องราวของเด็กสาว 2 คนที่ชีวิตต้องถูกทำลายด้วยน้ำมือของมนุษย์ และสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตไป เหลือเพียงแค่ชีวิตของตัวเอง และพวกเธอจะใช้ทุกวิถีทางเพื่อล้างแค้นและกวาดล้างมนุษยชาติให้สิ้น

Options

not work with dark mode
Reset