(wnแปล)Shimotsuki-san wa mobu ga suki 43

เพราะถูกชิโมสึกิแหย่ เลยทำให้ใบหน้าร้อนผ่าว

เพื่อที่จะสงบสติ ผมเลยไปห้องน้ำเพื่อล้างหน้า ชิโมสึกิไม่รู้ทำไมเหมือนจะอยากตามมาด้วย แต่ถ้าละสายตาออกจากไฟจะอันตรายเอา เลยให้อยู่ที่นั่น

ถ้าอยู่กับเธอผมสงบใจไม่ได้เลยในทางที่ดี อยู่คนเดียวซักนิด เพื่อระงับความรู้สึกถึงพุ่งสูงขึ้นมา

ตัวประกอบไม่จำเป็นต้องมีอารมณ์อะไรเป็นพิเศษ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องใจเย็น

อีกอย่าง เมื่อกี้ผมเผลอเพลิดเพลินไปกับชิโมสึกิด้วย………ก่อนอื่น ตอนนี้นั้นมีคนอยู่รอบๆด้วย ถึงคนอื่นจะทำหน้าที่ของตัวเองกันจึงไม่ได้สังเกตุก็เถอะ แต่แบบนี้มันก็อันตรายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย

ถ้าหากว่าริวซากิมันมาเห็นผมสนิทกับชิโมสึกิขึ้นมาล่ะก็ เรื่องใหญ่แน่ๆ…..ระวังตัวไว้ดีกว่า

พอบอกกับตัวเองอย่างนั้น ผมก็กลับไปที่ครัว

จากนั้น ก็ได้มองเห็นพระเอกอยู่ตรงนั้น

“อาเระ? ชิโฮะเป็นคนจุดไฟหรอ? โอ้ ทำได้ดีเลยนี่ ไม่เลวเลยนะ”

น่าจะเตรียมวัตถุดิบกันเสร็จแล้ว ริวซากิถือหม้อมาเพื่อจะตั้งเตา

ก่อนหน้านั้น ดูเหมือนพยายามจะจู๋จี๋กับนางเอก แต่เธอกับทำหน้ารำคาญใส่

“…………ป่าวนิ”

เมื่อกี้ยังมีรอยยิ้มที่อบอุ่นอยู่แท้ๆ ตอนนี้การเป็นสาวสวยเย็นชาไปโดยสมบูรณ์แล้ว เธอหันหน้านี้และทำสีหน้าไร้อารมณ์

“ฮะฮะ ชิโฮะนี่ถ่อมตัวเหมือนเดิมเลยนะ…….. นานๆทีขอชมซักหน่อยเถอะนะ? เรื่องไฟ ขอบคุณนะ”

ริวซากิดูพยายามจะดึงความสนใจจากชิโมสึกิ ริวซากิพยายามจะลูบหัวชิโมสึกิเหมือนที่ทำกับฮาเร็ม คนในฮาเร็มนั้นยินดีให้ทำแบบนั้น เลยคิดว่าชิโมสึกิคงจะมีรีแอคชั่นแบบเดียวกัน

แต่ว่า นั่นน่ะเพราะ ‘ถูกทำโดยคนที่ชอบ’ จึงรู้สึกดีใจกัน แต่ถ้าถูกทำโดยคนที่ไม่สนใจแล้ว ไม่มีทางยินดีด้วยหรอก

“……….!”

ชิโมสึกิแสดงอารมณ์ที่แข็งขึ้น และหลบมือของริวซากิ

ต่อมา เธอก็มองรอบๆเหมือนกำลังหาอะไรบางอย่าง…….จากนั้น พอเธอเห็นผมก็รีบวิ่งมาหาและหลบข้างหลัง

เหมือนกับว่าเธอพยายามจะซ่อนตัวจากริวซากิ

“……เอ๊ะ? ทะ ทำไมนากายะมะถึง……”

แย่แล้ว ริวซากิกำลังไม่สบายใจ

กำลังกลุ้มใจที่ท่ามางของชิโมสึกิดูต่างจากทุกที แชะมาหลบข้างหลังผม

ถ้ายังเป็นอย่างนี้ ความสัมพันธ์ของผมกับชิโมสึกิอาจจะโดนสงสัยก็ได้…….พอคิดแบบนั้นได้ ผมก็เริ่มตามน้ำออกไป

“ผะ ผมเองก็ดูแลไฟเหมือนกันนะ! เห้ยๆ ริวซากิ โหดร้ายจังนะ? ผมเองก็พยายามเหมือนกัน ชมแต่เธอมันไม่ขี้โกงไปหน่อยเหรอ”

ถึงจะกระทันหันไปหน่อย แต่ก็ต้องเล่นเป็นตัวประกอบไร้สมอง

ถึงจะรู้สึกว่าพูดได้ไม่ค่อยดีเท่าไร แต่ริวซากิเองก็ยังคงมีความถือตัวอยู่ ดังนั้นระดับนี้ก็น่าจะผ่านไปได้สบายๆ

“…….อา อย่างงั้นเองเหรอ อืม เข้าใจละ…….เพราะชิโฮะใจดี ก็เลยอยากจะบอกว่านากายะมะก็ทำด้วยกันสินะ? และ เธอก็ไม่อยากให้ชมแค่คนเดียว ฮะฮะฮะ ชิโฮะนี่ซื่อสัตย์เหมือนเดิมเลยนะ แต่ว่า ตกใจหมดเลยนะ? คิดว่าถูกเกลียดแล้วซะอีก”

เหมือนทุกที ริวซากิยังคงตีความในมุมมองของตัวเอง

เพียงแต่ เพราะเป็นคำพูดที่ดูไม่ลงรอยกัน ชิโมสึกิเหมือนมีอะไรอยากจะพูด ถ้าเป็นไปได้ ตอนนี้ไม่อยากให้พูดอะไรเลยนะ……..ผมของร้องในใจและมองไปที่เธอ

“……….”

ชิโมสึกิที่อยู่ด้านหลังผม โชคดีที่เธอปิดหูและหันไปทางอื่นอยู่

เธอทำเพื่อที่จะไม่ให้ได้ยินเสียงริวซากิเหมือนทุกครั้ง

เธออาจจะไม่ได้ยินสิ่งที่ริวซากิพูดออกมาด้วยซ้ำ ดีเลย…….แบบนี้ก็ยังคงสามารถทำให้ริวซากิเข้าใจผิดต่อไปได้อยู่

แต่ว่า ในส่วนที่ทัศนคติของชิโมสึกิที่มีต่อผมนั้นเริ่มใกล้ชิดมากขึ้น นั่นทำให้เริ่มเจ็บปวดขึ้นทีละนิด

อีกอย่าง ริวซากิก็คงไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองอยู่เสมอไปหรอก

“อะฮะฮะ ตกใจหมดเลย……หนีไปซ่อนข้างหลังนากายะมะอย่างนั้น……เหมือนกับว่า ชอบนากายะมะอยู่เลยนะ? มะ ไม่สิ ไม่มีทางเป็นแบบนั้นหรอก ชิโฮะเป็นคนสงวนตัวด้วยสิ คงไม่สนใจเรื่องความรักหรอกนะ”

ถึงจะพยายามโน้มน้าวตัวเองอย่างหนัก แต่ความกังวลของริวซากินั้นเริ่มซึมออกมาตามส่วนๆต่างของร่างกาย

บางที ถึงอาจจะแค่นิดหน่อย……

ริวซากิเอง ก็อาจจะเริ่มรู้สึกถึงความรู้สึกที่แท้จริงของชิโมสึกิแล้วก็ได้…….