S.P.P: บทที่ 335: สหายไปถล่มพวกมันกัน!
ในขณะที่โรแกนและกลุ่มของเขากําลังเพลิดเพลินกับเหล้าของหมู่บ้านฟูชาอยู่นั้นเอง ภายในหมู่บ้านก็ได้ปรากฏร่างของกลุ่มคนที่ดูแข็งแกร่งขึ้นมาแถมพวกเขายังมาพร้อมกับอาวุธ
เป้าหมายของคนกลุ่มนี้นั้นชัดเจนมาก มันคือบาร์ที่พวกโรแกนอยู่นั้นเองเหล่าชาวบ้านต่างก็หลีกทางให้กับพวกเขา
“ฉันได้ยินมาว่ามีโจรสลัดมาที่นี่งั้นสินะ? ฮ่าๆ
ๆ!”
“พวกที่แล่นเรืออย่างพวกมันน่าจะมีเงินเยอะกว่าชาวบ้านพวกนี้”
“พวกเราไปขอเงินพวกมันมาใช้กันหน่อยดีกว่า!”
น้ําเสียงและสายตาของพวกเขานั้นเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม
“ไม่รู้ว่าโจรภูเขาพวกนี้ไปได้ยินข่าวมาจากไหน?”
เหล่าชาวบ้านนั้นต่างก็รู้ดีถึงจุดประสงค์ของคน
พวกนี้
“รีบไปบอกเรื่องนี้กับพวกโจรสลัดเร็วเข้า!”
เสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล
“รีบไปเตือนพวกเขาเร็วเข้า!”
พวกชาวบ้านนั้นสามารถสัมผัสได้ถึงความจริงใจที่พวกโรแกนมีให้กับพวกเขาได้เป็นอย่างดี ดังนั้นพวกเขาจึงรู้ว่าพวกโรแกนนั้นไม่ใช่คนไม่ดี และเมื่อได้ยินว่าพวกโจรภูเขากําลังจะไปปล้น พวกโรแกนพวกเขาจึงรีบส่งคนไปเตือนพวกโรแกนในทันที
ในขณะที่เจ้าของร้านกําลังยกเหล้าไปเสิร์ฟให้กับพวกโรแกน ทันใดนั้นเองประตูร้านก็ได้ถูกเปิดขึ้นมา
“โจรสลัดรีบหนีไปเร็วเข้า! ตอนนี้มีโจรภูเขากลุ่มหนึ่งกําลังจ้องจะเล่นงานพวกนายอยู่!”
โรแกนและคนอื่นๆนั้นไม่ได้สนใจสิ่งที่ชายคนนั้นพูดมาแม้แต่น้อย แต่ไม่ใช่กับคู่สามีภรรยาเจ้าของร้านพวกเขาดูจะกังวลมาก “โจรภูเขางั้นหรอ? พวกเขามาอีกแล้วงั้นหรอ?”
เมื่อพูดถึงโจรภูเขาพวกเขาก็ดูจะหวาดกลัวมาก
“รีบหนีไปเร็วเข้า! โจรภูเขาพวกนั้นไม่ใช่อะไรที่พวกนายจะสามารถต่อกรได้เพราะฉะนั้นพวกนายรีบหนีไปเร็วเข้า!”
ชายที่อยู่ตรงประตูได้กล่าวออกมาอีกครั้ง
“โจรภูเขา?”
ชาร์โปลอสได้กล่าวออกมาด้วยความงงงวย
เขาไม่เคยได้ยินสิ่งที่เรียกว่าโจรภูเขามาก่อน
“พวกมันคืออะไร?”
โรแกนยังคงนั่งอยู่ในบาร์และดื่มเหล้าต่อไปอย่างเงียบๆ การแสดงออกของพวกเขาทําให้เจ้าของร้านและชายคนนั้นยิ่งรู้สึกกังวล
“รีบหนีไปเร็วเข้า!”
แม้ว่าพวกเขาทั้งสามจะพูดยังไงโรแกนก็ยังคงไม่สนใจ
เวลาได้ไหลผ่านไปอย่างรวดเร็ว และในตอนนั้นเองก็ได้มีเสียงฝีเท้าของคนกลุ่มใหญ่ดังขึ้นมา
“ไม่ทันแล้ว! พวกเขามาถึงแล้ว!”
ชายที่มาเดือนพวกโรแกนนั้นกังวลจนเหงื่อไหลออกมาเต็มใบหน้า
“ขอบคุณพวกคุณมากนะที่เป็นห่วง”
ในตอนนั้นเองโรแกนก็ได้กล่าวออกมา
“แต่พวกเราโจรสลัดไม่เคยหวาดกลัวต่อท้องทะเล แล้วพวกเราจะไปหวาดกลัวพวกเขาได้ยัง ไง?”
หลังจากนั้นใบหน้าของโรแกนก็ได้เปลี่ยนไปเป็นจริงจัง
“เหมือนอย่างที่ชาร์โปลอสพูด..”
ในตอนนั้นเองโรแกนก็ได้ยกยิ้มออกมาด้วยความดูถูก
“พวกมันคืออะไร?” คําพูดของโรแกนทําให้ทุกคนในกลุ่มถึงกับหัวเราะออกมาดังลั่น
พวกเขาคือโจรสลัดแม้แต่พายุในท้องทะเล และพวกทหารเรือจากกองทัพเรือ พวกเขาก็ยังไม่เคยหวาดกลัวแล้วพวกเขาจะมากลัวโจรภูเขา พวกนี้ได้ยังไง?
“ถ้างั้นอีกเดี๋ยวแกก็จะได้รู้ว่ามันคืออะไร!” ในตอนนั้นเองก็ได้มีเสียงของใครบางคนดัง นมาที่หน้าประตูร้าน
ชายคนนั้นได้เดินเข้ามาพร้อมกับจับหัวของชายที่มาเตือนพวกโรแกนเอาไว้แน่นก่อนที่จะเหวี่ยงร่างของชายคนนั้นไปที่บาร์จนชายคนนั้นกระอักเลือดออกมา
“จบสิ้นแล้ว! พวกเขามาถึงแล้ว!”
คู่สามีภรรยาเจ้าของร้านได้กล่าวออกมาด้วยความหวาดกลัว
ในตอนนั้นเองร่างของชายคนนั้นก็ได้ก้าวเดินเข้ามาในบาร์
“เจ้าของร้าน! ค่าคุ้มครองของเดือนนี้ฉันขอเพิ่มมันเป็นสองเท่า!”
คู่สามีภรรยาเจ้าของร้านไม่กล้าที่จะกล่าวอะไรออกมาแม้แต่น้อย
หลังจากพูดจบเขาก็ไม่ได้สนใจทั้งสองอีกต่อไป และในตอนนั้นเองเขาได้หันหน้าไปหาพวกโรแกน
“ฉันได้ยินมาว่าพวกแกเป็นโจรสลัดที่มาจากข้างนอกงั้นสินะ?”
ชายคนนั้นได้เลียริมฝีปากของเขาก่อนที่จะยกยิ้มขึ้นมา
“พวกแกรวยไหม?”
“เงิน?”
โรแกนได้ยกยิ้มขึ้นมา
“ก็พอมีพอกิน”
“ถ้างั้นก็ดี”
ดวงตาของชายคนนั้นได้เปล่งประกายขึ้นมา พร้อมกับพยักหน้ารัวๆ
“ถ้างั้นถ้าต้องเสียเงินสักหน่อยเพื่อแลกกับชีวิต พวกแกก็คงจะไม่รังเกียจใช่ไหม?”
ในตอนนั้นเองเทรนซุก็ได้กระแทกแก้วเหล้าของเขาลงบนโต๊ะ
แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่ชาร์โปลอสที่นั่งอยู่ข้างๆเขากลับยืนขึ้นมาและสบถด่าออกมา
“แกปัญญาอ่อนไปแล้วหรือไง? แกคิดที่จะมาปล้นพวกเรางั้นหรอ?”
“แกคงอยากตายมากงั้นสินะ? แกรู้ว่าไหมว่าพวกเราเป็นใคร!?”
ทุกคําพูดของชาร์โปลอสนั้นเต็มไปด้วยความดูถูก
“งั้นหรอ! แต่ฉันจะบอกอะไรให้ฟังนะพวกที่มาปากดีใส่ฉันเองก็มักจะตายก่อนที่ฉันจะได้รู้จักกับมันทั้งนั้น!”
ชายคนนั้นได้กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา
“ไอ้โจรภูเขาชั้นต่ําแบบแกมันไม่มีคุณสมบัติพอที่จะมาจดจําใบหน้าของฉันคนนี้!”
เมื่อกล่าวจบร่างของชาร์โปลอสก็ได้หายไป จากเก้าอี้อย่างรวดเร็ว
ในตอนนั้นเองร่างขงอชาร์โปลอสก็ได้ไปปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าของชายคนนั้น
เร็วเท่าความคิดชาร์โปลอสได้ซัดหมัดของเขาไปที่ใบหน้าของโจรภูเขาคนนั้นด้วยความดุร้าย
“ปัง!”
เสียงกระแทกได้ดังขึ้นมาพร้อมกับร่างของชายคนนั้นที่ถูกซัดกระเด็น
ในตอนที่เขาเงยหน้าขึ้นมาเบ้าตาของเขาก็ได้ถูกเปลี่ยนไปเป็นสีม่วง
สิ่งที่เกิดขึ้นทําให้ทุกคนในที่แห่งนี้รู้สึกตกตะลึง ไม่มีใครคิดมาก่อนเลยว่าชาร์โปลอสจะทําอะไรแบบนี้
เทรนซุนั้นถึงกับยกมือขึ้นมาก่ายหน้าผาก
“ฉันคนนี้คือเผ่ามังกรฟ้าผู้สูงส่ง! แกรู้จักไหม?” 94 “ในตอนนี้แกพอที่จะรู้หรือยัง!”
ชาร์โปลอสได้มาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของโจรภูเขาและตะโกนออกมาเสียงดัง
“ฉันจะฆ่าแก!”
“แกจะฆ่าฉันงั้นหรอ?”
ชาร์โปลอสได้เลิกคิ้วขึ้นมาก่อนที่จะต่อยลงไปที่อีกฝ่ายอีกครั้ง
โจรภูเขานั้นได้เตรียมตัวที่จะป้องกันเอาไว้แล้ว แต่ในตอนนั้นเองเขาก็ต้องรู้สึกประหลาดใจเมื่อเขาพบว่าเขาไม่สามารถป้องกันมันได้ หมัดนั้นยังคงพุ่งตรงลงมาที่หน้าของเขา
“ปัง!”
ดวงตาของเขาได้เปลี่ยนไปเป็นสีม่วงในทันที
“อ้ากก! ฆ่าพวกมันให้หมด!”
พวกเขาไม่เคยเห็นหัวหน้าของพวกเขาโดนยําเละแบบนี้มาก่อน
“จําหน้าของฉันเอาไว้ให้ดี! และเมื่อไหร่ที่พวกแกเจอหน้าฉันอีกครั้งก็อย่าได้มาทําตัวอวดดีต่อหน้าฉัน!”
ท่ามกลางความวุ่นวายชาร์โปลอสได้กล่าวออกมาด้วยความยโส
“ชริ้งง!”
แต่ในเวลาเดียวกันนั้นเองโจรภูเขาที่เหลือก็ได้เอาอาวุธของพวกเขาออกมาพร้อมกับเล็งมาที่ชาร์โปลอส
แม้ว่าจะตกอยู่สถานการณ์แบบนั้นแต่ชาร์โปลอสก็ดูจะไม่กังวลเลยแม้แต่น้อย ในตอนนั้นเองเขาก็ได้หันหน้าไปหาพวกโรแกนพร้อมกับตะโกนออกมาว่า
“สหาย ไปถล่มพวกมันกัน!!”
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
