The Soul Purchasing Pirateบทที่ 319: ราฟเทล?!

S.P.P: บทที่ 319: ราฟเทล?!

นี้คือข้อความทางประวัติศาสตร์ที่ได้รับมาจากเอเดน ตัวของเอเดนนั้นไม่ได้มีความสนใจพวกประวัติศาสตร์โบราณสักเท่าไหร่เขาเพียงแค่อยากรู้เท่านั้นก่อนที่จะเจอกับโรแกนนั้นเขาได้มอบข้อ ความทางประวัติศาสตร์อันนี้ให้กับโรบินไว้แม้ว่าตัวเขาจะไม่ได้คาดหวังอะไรก็ตาม

“พี่สาวหนูคิดว่าพวกเราแบ่งกันคนละครึ่งดีกว่าเพื่อที่พวกเราจะได้สามารถถอดความมันได้ไวๆ!”
โรบินได้กล่าวออกมาอย่างมีความสุข

“โอเค! เอาตามนั้น!”

เจ้านายตัวน้อยได้พยักหน้าอย่างเห็นด้วย

ในช่วงเวลาที่อยู่ในโอฮาร่านั้นเจ้านายตัวน้อยไม่ได้เพียงแค่เป็นเพื่อนกับโรบินเท่านั้นเพราะในช่วงระยะเวลาสั้นๆนั่นเจ้านายตัวน้อยก็สามารถทําให้ตัวเองกลายเป็นนักวิชาการได้แล้ว! โบราณคดีนั่นถือว่าเป็นหนึ่งในศาสตร์ที่เธอเชี่ยวชาญในตอนนั้นเหล่านักวิชาการบนเกาะโอฮาร่าต่างก็ตกตะลึงกับความสามารถในด้านนี้ของเจ้านายตัวน้อย

เธอสามารถที่จะเรียนรู้และเชี่ยวชาญในสิ่งที่เธอศึกษาได้อย่างรวดเร็วนอกจากเธอและโรบิน ในโลกนี้ก็ไม่มีใครแล้วที่จะสามารถถอดข้อความทางประวัติศาสตร์พวกนี้ได้

เมื่อเวลาผ่านไปทั้งสองก็ต้องรู้สึกตกใจกับเนื้อความในกระดาษ

“มันคือเส้นทางการเดินทางไปยังเกาะแห่งหนึ่ง!”

ทั้งสองได้หันหน้ามามองกันด้วยความงุนงง

ทําไมข้อความทางประวัติศาสตร์ในตํานานอันนี้ถึงได้บันทึกข้อมูลเส้นทางในการไปยังเกาะแห่ง นี้เอาไว้?และสิ่งนี้มันหมายความว่ายังไงกันแน่?

อีกด้านหนึ่ง โรแกนก็ยังคงตั้งใจบ่มเพาะพลังวิญญาณดังเดิม

“เป็นอย่างที่คิด!”

โรแกนได้ยกยิ้มขึ้นมาด้วยความพึงพอใจแม้ว่าเขาจะมีวิชาบ่มเพาะอยู่มากมายแต่ประสิทธิภาพของมันก็ยังคงด้อยกว่าวิธีการทําสมาธิอยู่ดีแม้ว่าวิชาบ่มเพาะต่างๆของเขาจะสามารถทําให้เขามีอายุที่ยืนยาวได้แต่ถ้าให้เทียบในแง่ของความเร็วในการพัฒนาในระยะสั้นนั้นมันยังคงไม่สามารถเทียบกับการทําสมาธิได้จริงๆ

หลังจากที่กลายมาเป็นราชาโรแกนก็มีภาระ หน้าที่ที่ต้องจัดการมากยิ่งขึ้นแต่ก็ยังนับว่าโชคดีที่เอกสารแต่ละอย่างนั้นจะต้องได้รับการตรวจสอบก่อนจึงจะทําการส่งมาให้เขาเพื่อตรวจสอบอีกที่หนึ่งแล้วจึงอนุมัติ

สามวันต่อมา ในตอนนี้โรแกนรู้สึกเบื่อมาก

“คงจะอีกสักพักฉันถึงจะได้ออกทะเล!”

อาณาจักรบารุตในตอนนี้นั้นได้ทําการเปลี่ยนแปลงกฎหมายต่างๆเสร็จสิ้นหมดแล้ว แต่มันยังคงเหลือเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับการบริหารบ้านเมืองอยู่

แต่ถ้าเขาต้องการให้อาณาจักรแห่งนี้มาเป็นกองกําลังของเขา เขาก็ต้องยอม!

มีผู้ยิ่งใหญ่ตั้งเท่าไหร่ในโลกใบนี้ที่ต้องการทําให้รัฐบาลโลกและกองทัพเรืออิจฉาในกองกําลัง ของพวกเขาแต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีใครที่ทําสําเร็จ! แม้แต่หนวดขาวที่ได้ชื่อว่าชายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกเองก็ยังทําไม่สําเร็จ

เช่นเดียวกับราชสีห์ทองคําชิกที่มีกองกําลังโจรสลัดอยู่เป็นจํานวนมากและมีพลังอํานาจพอๆกัน กับหนวดขาวเองก็ยังไม่สามารถทํามันสําเร็จ

แต่เป้าหมายของโรแกนไม่ได้มีเพียงเท่านั้นดังนั้นเขาจึงจําเป็นที่จะต้องเตรียมตัวเองให้พร้อมซะตั้งแต่เนิ่นๆ และอาณาจักรบารุตก็คือขุมกํา ลังแรกของเขา!

ในเนื้อเรื่องดั้งเดิมนั้นในช่วงแรกของกลุ่มหมวก ฟางนั้นจะเน้นหนักไปทางการผจญภัยแต่เมื่อพวกเขาเข้าสู่โลกใหม่การแข่งขันแย่งชิงตําแหน่งราชาโจรสลัดก็ได้เริ่มต้นขึ้นและนั้นก็รวมไปถึงความแข็งแกร่งของพวกเขาที่เพิ่มขึ้นมาอย่างรวดเร็วซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้หากต้องการที่จะเป็นราชาโจรสลัดและมันก็เป็นสิ่งที่ไม่สามารถทําได้ด้วยตัวคนเดียว!

ในตอนนั้นเองโรแกนก็ได้รับรู้ถึงข้อมูลของข้อความทางประวัติศาสตร์ที่โรบินและเจ้านายตัวน้อยตีความมาได้ ในตอนแรกที่ได้รับรู้นั้นโรแกนก็รู้สึกสนใจและประหลาดใจมาก

“พิกัดของเกาะงั้นหรอ?”

“อ้างอิงจากเนื้อเรื่องต้นฉบับการที่จะสามารถไปยังเกาะลับสุดท้ายราฟเทลอันเป็นเป้าหมายของทุกคนที่ต้องการที่จะเป็นราชาโจรสลัดหรือวันพืชนั้นพวกเขาต่างก็จําเป็นที่จะต้องมีเบาะแสจากโร้ดโพเนกลีฟทั้งสี่ก่อนจึงจะสามารถไปยังเกาะลับสุดท้ายราฟเทลได้

และจากข้อมูลที่ฉันได้รับรู้มาในชีวิตที่แล้วดูเหมือนว่าโร้ดโพเนกลีฟสามก้อนนั้นจะอยู่ในมือ ของสี่จักรพรรดิและหายสาบสูญไปหนึ่งก้อน

ในตอนแรกแม้แต่ตัวฉันเองก็ยังไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน”

โรแกนได้คิดอยู่ในใจพร้อมกับยกยิ้มขึ้นมา

แม้ว่าเจ้านายตัวน้อยและโรบินนั้นจะไม่ได้รับรู้ถึงความสําคัญของข้อมูลชุดลนี้ แต่มันไม่ใช่กับ เขาข้อมูลชุดนี้นั้นคือสิ่งที่โจรสลัดทุกคนต่างก็ต้องการและมันยังแสดงให้เห็นอีกว่าตัวของผู้ที่ได้ครอบครองมันนั้นได้เข้าใกล้วันพืชและตําแหน่งราชาโจรสลัดไปอีกขั้นแล้ว!

“วันพีช!”

ในขณะที่กําลังทําสมาธิอยู่โรแกนก็ได้ทําการจ ดจําข้อมูลในกระดาษไปด้วย

“จุดที่นายเคยไปถึงฉันเองก็จะไปให้ถึงและก้าว ข้ามมันไป!”

เมื่อ 800 ปีก่อนในช่วงยุคสมัย 100 ปีแห่ง ความว่างเปล่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทําไมรัฐ บาลโลกถึงไม่ต้องการให้ใครรับรู้?

โรเจอร์อาจจะรู้ความจริงเกี่ยวกับมันแต่เขาก็คง จะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ดังนั้นเขาจึงได้ตัดสินใจที่จะละทิ้งทุกสิ่งเอาไว้ที่ราฟเทล และ นี้ก็คือสิ่งที่โรแกนต้องการจะก้าวข้าม ถ้าเกิดว่าคุณรู้อนาคตคุณจะไม่อยากเปลี่ยนแปลงมันงั้น หรอ!?

นี่คือยุคสมัยแห่งความวุ่นวายแต่ในเวลาเดีย วกันมันก็เป็นยุคทองที่มีสี่จักรพรรดิกําเนิดขึ้นมาในตอนนี้โรแกนยังคงไม่รู้ว่าตัวเขานั้นแข็งแกร่งข นาดไหนเมื่อเทียบกับพวกสี่จักรพรรดิ
อนาคตของท้องทะเลงั้นหรอ?

ในตอนนั้นเองโรแกนก็ได้หันกลับมาทบทวน เอกสารต่างๆที่อยู่ตรงหน้าของเขาต่อ

ในตอนนี้สถานการณ์ของอาณาจักรบารุตยังคง ไม่เข้าที่เข้าทางและเขาก็ยังคงมีอีกหลายๆเรื่องให้จัดการดูเหมือนว่ามันจะไม่มีราชาที่สุขสบาย อย่างแท้จริงอยู่ในโลกนี้

แต่ในเมื่อต้องการผลประโยชน์จากอาณาจักร แห่งนี้เขาเองก็จําเป็นที่จะต้องยอมจ่ายออกไป ด้วยสิ่งที่เท่าเทียม

ในตอนนี้วันเวลาได้ไหลผ่านมาแล้วสาม เดือน, ในตอนนี้อาณาจักรบารุตนั้นเกิดการ เปลี่ยนแปลงขึ้นมาอย่างชัดเจน

ที่ท่าเรือของพวกเขานั้นต่างก็เต็มไปด้วยเรือ ของเหล่านักท่องเที่ยวที่มาจากโลกภายนอก ตามรับสั่งของโรแกนทําให้บนเกาะทั้งห้านั้นต่างก็มี สถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเองส่วนการเงินของอาณาจักรบารุตนั้นสามารถกล่าว ได้ว่ามีการเติบโตขึ้นทุกวัน คลังสมบัติเองก็ขยายตัวอยู่ตลอดเวลา

การจัดตั้งสภาผู้นํานั้นทําให้อาณาจักรบารุต เป็นระบบระเบียบและมีเสถียรภาพมากยิ่งขึ้นอํานาจทางการต่อสู้ของอาณาจักรเองก็กําลังเติบโต ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว คงอีกไม่นานที่ทั่วทั้งโลกจะต้องถูกอาจักรบารุตสันสะเทือน

ในทํานองเดียวกันการเจรจาต่อรองกับโลก ภายนอกเองก็ได้มาถึงขั้นแรกแล้ว และอาณาจักรบารุตเองก็ได้เข้าร่วมกับรัฐบาลโลกและกลาย เป็นหนึ่งใน 180 ประเทศทั่วโลก ในตอนนี้อาณาจักรบารุตนั้นมีคุณสมบัติในการเข้าร่วมงานประชุม โลกรีเวอรี่แล้ว!

และในอีกสามเดือนข้างหน้างานประชุมโลกรีเว อรี่ก็จะจัดขึ้นมาแล้ว จุดมุ่งหมายของโรแกนสําหรับงานประชุมในครั้งนี้คือการแสดงความ แข็งแกร่งของอาณาจักรบารุตเพื่อที่จะทําให้พวกเขามีสิทธิ์มีเสียงมากยิ่งขึ้นเพราะว่าในตอนนี้ซา โลนั้นมีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับเดียวกับพลเรือเอกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ส่วนเขานั้นก็จะคอยเป็นเงาอยู่เบื้องหลังเอง

ใช้เวลาไม่นานอาณาจักรบารุตก็พัฒนาและเปลี่ ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว ในตอนนี้อาณาจักรบารุตนั้นเฟื่องฟูเป็นอย่างมาก

อาณาจักรบารุดนั้นมีเกาะอยู่ทั้งหมดห้าเกาะ ได้แก่ เกาะจันทร์เสี้ยว,เกาะนิกโกะ,เกาะดวงดาว,เกาะจอมเวทย์, และเกาะสุดท้ายเกาะราชาซึ่งในตอนนี้เกาะทั้งห้านั้นได้เปลี่ยนแปลงไปมากด้วยการค้ากับผู้คนที่โลกภายนอกทําให้ดวงตาของผู้คนในอาณาจักรบารุตสว่างขึ้นมาและพวกเขาต่างก็ได้พัฒนาความรู้ของพวกเขาขึ้นมา อย่างรวดเร็ว

และในวันนี้มันคือวันที่โรแกนตัดสินใจที่จะออก เดินทาง

โรแกนได้นั่งลงบนบัลลังก์พร้อมกับทอดสาย ตามองลงไปเบื้องล่างด้วยสายตาที่เฉยชา

“องค์ราชา!,พวกเราไม่อนุญาตให้ท่านออกไป จากอาณาจักรแห่งนี้! ไม่อนุญาตอย่างเด็ดขาด!”