The Soul Purchasing Pirateบทที่ 313: ชีวิตนิรันดร์!

S.P.P: บทที่ 313: ชีวิตนิรันดร์!

“บูมม!”

การปะทะกันที่เกิดขึ้นนั้น ราวกับกําลังทําให้เวลาภายในท้องพระโรงหยุดชะงักลงไปชั่วขณะหนึ่ง

ลําแสงเพลิงปะทะกับลูกบอลเพลิง ก่อนที่จะมีลมเข้ามาหนุนลูกบอลเพลิงและตามมาด้วยสายน้ําที่สาดซัดไปยังลําแสงเพลิงของศัตรู เพียงพริบตาเดียวลําแสงเพลิงของศัตรูอันนั้นก็ได้ระเหยกลายเป็นหมอกหนาปกคลุมไปทั่วทั้งท้องพระโรง หมอกหนาได้เข้าปกคลุมทุกอย่างจนผู้คนไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้

“ฟื้วว!”

สายลมได้พัดผ่านมา พร้อมกับร่างของคนสามคนที่กําลังพุ่งทะยานออกไปข้างหน้าด้วยความรวดเร็ว

ด้วยพลังอํานาจของเนตรสังสาระทําให้พวกเขาทั้งสามนั้นสามารถมองหาตําแหน่งของเอเดนได้อย่างไม่มีปัญหา แม้ว่าจะมีหมอกหนาปกคลุมอยู่

“ฮาคิเกราะ!”

แขนของทั้งสามนั้นได้ถูกปกคลุมด้วยฮาคิเกราะอย่างรวดเร็ว ในเวลาต่อมาดวงตาของเอเดนก็ต้องเบิกกว้างออกมา

ทันใดนั้นเองหมอกหนาก็ได้กระจายตัวออก พร้อมกับเผยให้เห็นถึงการโจมตีที่มาจากทั้งสามด้าน เพียงพริบตาเดียวกําปั้นพวกนั้นก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้าของเขา

“กําแพงหิน!”

ใบหน้าของเอเดนได้เปลี่ยนไปในทันที ในตอนนี้เขาทําได้แค่เพียงปลดปล่อยเวทมนตร์ออกมา

ภายใต้แสงสีเหลืองในตอนนั้นเองก็ได้มีกําแพงหินปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่า พร้อมกับทําการสกัดกั้นหมัดของวิถีสวรรค์เอาไว้อย่างรวดเร็ว

แต่ในตอนนั้นเองการโจมตีที่มาจากทางด้านบนและทางขวามือของเขานั้นก็ได้ตามมาติดๆ
“ปัง!”

เสียงของกําปั้นที่ปะทะกับร่างกายได้ปะทุออกมา

“แครก!”

เสียงแตกร้าวของกระดูกได้ดังขึ้นมาพร้อมกับร่างกายที่สั่นระรัวและเลือดที่กระอักออกมาจากภายใน เอวของเขานั้นได้โค้งงออย่างผิดรูป,กระดูกซี่โครงของเขานั้นได้หักลงเกือบทั้งหมด รวมไปถึงใบหน้าที่น่าเกลียดของเขาเองก็ได้ถูกอัดเข้ามาอย่างรุนแรง

สภาพร่างกายของเขาในตอนนี้นั้น เรียกได้ว่าสาหัสจนแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะมีชีวิตรอดอยู่ต่อไปได้

ในตอนนั้นเองหมัดของวิถีสวรรค์ก็ได้ทําลายกําแพงหินลงก่อนที่จะกระแทกลงมาที่อกของเขา

พลังอํานาจอันมากมายมหาศาลนั้นทําให้หน้าอกของเขาสั่นสะเทือน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตกตะลึง ในตอนนี้เขารู้สึกว่าร่างกายและหัวใจของเขานั้นกําลังจะระเบิดออกมา

จบแล้ว..

โรแกนและร่างอวตารทั้งสองได้ถอนหมัดคืนกลับมา ในตอนนี้ทั้งสามนั้นกําลังมองมาที่เอเดนด้วยความเย็นชา

“อีก,บัดซบ!”

หลังจากสบถออกมาร่างของเขาก็ได้กลายเป็นควันและจางหายไปอย่างรวดเร็ว ร่างของเอเดนนั้นได้ถอยห่างออกไปไกลกว่า 100 เมตรพร้อมกับบ่นพึมพําอะไรบางอย่างออกมา

เมื่อได้ยินคําร่ายแปลกของเอเดนทั้งโรแกน และร่างอวตารทั้งสองนั้นก็ได้หันหน้ามามองกันในทันที

โรแกนได้มองไปที่ร่างของเอเดนที่กําลังฟื้นตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็วด้วยความตกตะลึง

“ฆ่าเขา!”

เมื่อกล่าวจบพวกเขาทั้งสามก็ได้พุ่งเข้าไปหาเอเดนในทันที

แต่คราวนี้เอเดนนั้นได้ทําการหลบหลีกอย่างรวดเร็ว เพียงพริบตาเดียวเขาก็ได้ถอยห่างออกไปไกลกว่า 100 เมตร ความเร็วของเขาในครั้งนี้ มันเร็วเป็นอย่างมากมากจนวิถีสวรรค์ไม่สามารถดึงร่างของเขามาได้

“จอมเวทย์ที่แข็งแกร่งที่สุด? เป็นปัญหาซะจริง!”

โรแกนได้กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา

ลมปราณที่น่าเกรงขามได้ปะทุออกมาจากร่างกายของโรแกน

ดาบเจ็ดดาวได้กรีดร้องออกมาพร้อมกับปลดปล่อยคลื่นดาบออกไปในอากาศที่ว่างเปล่า
หมอกสีขาวเริ่มสลายตัวพร้อมกับเผยให้เห็นถึงร่างกายของเอเดนที่กลับมาเป็นปกติเพียงแค่หนึ่งนาทีเท่านั้นเขาก็สามารถกลับมาเป็นปกติดังเดิม แม้แต่หัวใจที่แตกสลายก็ยังกลับมาเต้นแรงอีกครั้ง

เวทมนตร์ที่แปลกประหลาดบทนี้ทําให้โรแกนรู้สึกประหลาดใจมากจริงๆ! เขาไม่เคยเห็นใครที่สามารถมีชีวิตอยู่ได้แม้ว่าหัวใจของเขาจะแตกสลายไปแล้วมาก่อนเลยในชีวิตนี้

“ตัวข้านั้นได้ทําความเข้าใจเกี่ยวกับมนุษย์มาอย่างช้านาน จริงอยู่ที่ว่าความแข็งแกร่งนั้นเป็นสิ่งที่สําคัญ แต่มันมีเพียงแค่ชีวิตนิรันดร์เท่านั้นที่ควรค่าแก่การแสวงหา!”

เอเดนได้มองไปที่พวกเขาทั้งสามที่กําลังมองมาที่เขาด้วยความตกตะลึง

“หนวดขาวงั้นหรอ? , โรเจอร์งั้นหรอ?,ชิกิงั้นหรอ? เมื่ออยู่ต่อหน้าชีวิตนิรันดร์ของข้าพวกมันก็เป็นได้เพียงแค่มดปลวก!”

“เป็นเวลากว่า 130 ปีที่ตัวข้าได้ทําการศึกษาเกี่ยวกับเวทมนตร์แห่งชีวิตและในที่สุดข้าก็ได้มันมาไว้ในครอบครอง!”

“ไอ้หนู,ไม่ว่าจะเป็นอาการบาดเจ็บใดๆมันก็ไม่มีผลกับข้า! ยอมแพ้ไปซะเถอะ ถ้าพวกเจ้ายอมอ้อนวอนข้าอาจจะยอมใจอ่อนก็ได้นะ!”

คําพูดของเขาได้ดังก้องไปทั่วทั้งท้องพระโรง

อย่างไรก็ตามโรแกนนั้นกลับตอบสนองต่อคําพูดของเขาด้วยการปลดปล่อยคลื่นดาบใส่ตัวของเขาแทน

ลมปราณที่ถูกบ่มเพาะจนสามารถเทียบได้กับความแข็งแกร่งของพลเรือเอกนั้นไม่ใช่สิ่งที่สามารถดูถูกได้

คลื่นดาบที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากดาบเจ็ดดาวนั้นได้ขยายใหญ่ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
“ฟื้ววว!”

ด้วยความเร็วที่น่ากลัวเพียงพริบตาเดียวคลื่นดาบนั้นก็ได้มาปรากฏอยู่ตรงหน้าของเอเดน

” นี่มันอะไรกัน!?”

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคลื่นดาบที่น่าหวาดกลัว แม้แต่เอเดนเองก็ยังอดที่จะรู้สึกประหลาดใจไม่ได้ ในตอนนั้นเองคลื่นดาบนั้นก็ได้กระแทกเข้ามาที่ร่างกายของเขา เขานั้นภาคภูมิใจในร่างกายที่ไม่เคยได้รับความเสียหายของเขาเป็นอย่างมาก แต่ในตอนนี้ร่างกายที่แสนภาคภูมิใจของเขานั้นมันกําลังถูกบดขยี้

ท้องและหน้าอกของเขาได้ถูกทะลวงผ่านออกไปอย่างดุร้าย

“บูม!”

คลื่นดาบนั้นยังคงไม่สูญเสียความแข็งแกร่งที่มีไปแต่อย่างใด หลังจากที่ฉีกกระชากร่างกายของเอเดนมันก็ได้พุ่งออกไปนอกท้องพระโรงอย่างรวดเร็ว

“บูมม!”

คลื่นดาบได้พุ่งผ่านอาคารไปถึงสามหลังก่อนที่จะหยุดลง เมื่อเห็นดังนั้นโรแกนก็ได้ถอนดาบเจ็ดดาวกลับมา

“ดูสิว่านายจะยังสามารถฟื้นตัวได้อยู่ไหม?”

เมื่อกล่าวจบโรแกนก็ได้เดินเข้าไปหาเอเดน

ท้องและหน้าอกของเอเดนนั้นได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงเลือดของเขาไหลนองเต็มพื้นไปหมด ในตอนนี้เหลือเพียงแค่ส่วนหัวและส่วนล่างของร่างกายของเขาเท่านั้นที่ยังปกติดีอยู่
แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่ตาย!

ดวงตาของโรแกนเต็มไปด้วยความตกตะลึง พลังอํานาจของเอเดนทําให้เขาประหลาดใจมากจ ริงๆ

ตั้งแต่เริ่มการต่อสู้มาจนถึงตอนนี้นอกจากพลัง เวทย์ของเขาแล้วก็มีบทเวทย์อันนี้ล่ะที่ทําให้เขารู้สึกประหลาดใจ

ความสามารถทางกายภาพของเอเดนนั้นแข็งแกร่งกว่าคนทั่วไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้นซึ่งแน่นอนว่าร่างกายของเขาไม่มีทางทนการโจมตีที่น่าหวาดกลัวของโรแกนได้อย่างแน่นอน

“เจ้าทําให้ข้าโกรธ!”

ในตอนนั้นเองเอเดนที่เหลือเพียงแค่แขนและขาก็ได้แผดเสียงออกมาด้วยความเดือดดาล
สิ่งที่ทําให้โรแกนรู้สึกตกตะลึงนั้นก็คือการกระทําต่อไปของเขา

เขาได้บ่นพึมพําออกมาอะไรบางอย่างออกมาอย่างรวดเร็ว

คําร่ายที่เต็มไปด้วยพลังงานที่น่าหวาดกลัวได้พรั่งพรูออกมาจากปากของเขาอย่างต่อเนื่อง
“คาถาต้องห้ามอัสนีพิโรธ!”

บทร่ายของคาถานี้นั้นยาวมากแต่เอเดนนั้นสามารถร่ายมันออกมาได้อย่างรวดเร็ว

เมื่อกล่าวมาถึงคําสุดท้ายเอเดนก็ได้ชี้ไปยังทิศทางหนึ่ง

“ตาย!”

“บูม!”

สายฟ้าของสีม่วงได้ปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่า พร้อมกับพายุที่ก่อตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่มันจะกระแทกเข้ามาที่ร่างของวิถีสวรรค์ด้วยความดุร้าย