S.PP: บทที่ 312: โรแกนลงมือ!
ในตอนนั้นเองที่ด้านหลังของเอเดนก็ได้ปรากฏหมอกควันสีดําขึ้นมา ซึ่งภายในหมอกนั้นมีเงา ร่างของอสรพิษตัวหนึ่งที่มีดวงตาสีแดงขดตัวอยู่
“ฟอ!”
ภายใต้หมอกควันที่หนาทึบอสรพิษที่น่าหวาดกลัวตนนั้นก็ได้ขู่ฟอออกมา
แม้แต่โรแกนที่เฝ้ามองอยู่ที่หน้าประตูก็ยังรู้สึกสั่นสะท้าน มันราวกับว่าเขากําลังถูกจ้องมอง
หลังจากนั้นไม่นานก็ได้มีงูจํานวนมากเลื้อยอ อกมาจากช่องว่างตามรอยแตกของกําแพงในท้องพระโรง เพียงพริบตาเดียวงูเหล่านี้ก็ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งท้องพระโรงหลังจากนั้นพวกมันก็ได้เลื้อยเข้าไปหาวิถีเดรัจฉาน
“งูพวกนี้มันจะทําอะไรได้?”
วิถีสวรรค์ได้กล่าวออกมาด้วยความดูถูก
“ฟอ!”
งูเหล่านั้นได้พ่นพิษของพวกมันไปยังร่างของอวตารทั้งสองด้วยความดุร้าย
เมื่อเห็นอย่างนั้นวิถีเดรัจฉานและวิถีสวรรค์ก็ได้ ทําการหลบหลีกอย่างรวดเร็วพร้อมกับพุ่งเข้าไปหาตัวของเอเดน
“เหล่างูทั้งหลายจงหลอมรวม!”
ในตอนนั้นเองเอเดนก็ได้ร้องตะโกนออกมา ด้วยความเดือดดาลพร้อมกับไม้คฑาบนมือขวาของเขาที่ได้ปรากฏลําแสงสีดําขึ้นมา
“ฟอ!”
งูเหล่านั้นได้ส่งเสียงข่ออกมาด้วยความดุร้าย
“พระเจ้าช่วย!”
โรบินได้กรีดร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว
รูม่านตาของโรแกนได้หดแคบลงก่อนที่เขาจะทําการส่งจิตสํานึกไปที่อวตารทั้งสองของเขา
ในตอนนี้งูเหล่านั้นกําลังถูกหลอมรวมเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะกลายเป็นงูยักษ์ที่มีขนาดความหนาของลําตัวประมาณ 1 เมตรและมีความยาวประมาณ 60 เมตร สิ่งที่น่าประหลาดที่สุดของงูยักษ์ตัวนี้ก็คือการที่มันถูกหลอมรวมขึ้นมาจากงูตัวเล็กๆจนกลายเป็นงูยักษ์ที่แท้จริง
“ฟอ!”
หลังจากหลอมรวมเสร็จมันก็ได้ขู่ฟอออกมาในทันที พร้อมกับเลื้อยเข้าไปหาวิถีสวรรค์ และวิถีเดรัจฉาน
“รับไปซะ!”
เอเดนได้กล่าวออกมาพร้อมกับชี้ไม้คฑาของเขาไปยังร่างอวตารทั้งสอง
“ฟื้ววว!”
ลําแสงได้พุ่งเข้าไปหาวิถีเดรัจฉานอย่างรวดเร็ว หมายที่จะจัดการกับเขาให้ได้
เมื่อได้อย่างงั้นวิถีสวรรค์ก็ได้พยายามใช้พลังของเขาในการจัดการกับพลังของเอเดน
ในเวลาเดียวกันนั้นเองร่างอวตารทั้งสองก็ได้รับรู้ถึงข้อมูลที่โรแกนส่งผ่านมา เมื่อได้รับรู้ถึงข้อมูลดังกล่าวใบหน้าของพวกเขาก็ได้เปลี่ยนไปเป็นจริงจังในทันที
“การโจมตีง่ายๆของเอเดนเองก็นับว่าน่ากลัวไม่น้อย!”
กล่าวก็คือเพียงแค่การโจมตีง่ายๆของเอเดนนั้นก็สามารถเทียบได้กับลูกกระสุนปืนใหญ่ได้ แล้วแถมยังเป็นลูกกระสุนปืนใหญ่ที่เร็วมากจาน่าหวาดกลัว
“ฟอ!”
ในเวลาเดียวกันนั้นเองงูยักษ์ก็ได้ทําการโจมตีมาที่ร่างอวตารทั้งสอง
มันได้ตวัดหางของมันไปที่ร่างของวิถีเดรัจฉาน จนกระเด็นออกไปไกล
เมื่อเห็นดังนั้นวิถีสวรรค์ก็ได้กระโดดขึ้นไปข้างบนอย่างรวดเร็วพร้อมกับปลดปล่อยการโจมตีออกมา
“ชินระ เท็นเซย์!” (ข่ายเทพพิชิตฟ้า)
พื้นที่อยู่ในรัศมีหนึ่งร้อยเมตรนั้นได้ทรุดตัวลงไปในทันที
ในเวลาเดียวกันนั้นเองเขาก็ได้ยกมือขวาของเขาขึ้นมา
“บันโช เห็นอิน!” (หมื่นลักษณ์เหนี่ยวสวรรค์)
เมื่อสัมผัสได้ถึงแรงดึงดูดที่คุ้นเคย ใบหน้าของเอเดนก็ได้เปลี่ยนไปในทันที
“เวรเอ้ย!”
ในช่วงเวลาต่อมาร่างของเอเดนก็ได้มาปรากฏอยู่ตรงมือขวาของวิถีสวรรค์เป็นที่เรียบร้อย
ในตอนนั้นเองวิถีสวรรค์ก็ได้ทําการเคลือบฮาคิเกราะเอาไว้ที่มือซ้ายและซัดมาที่ร่างของเอเดน
“บูม!”
หมัดของวิถีสวรรค์ได้กระแทกลงมาที่ท้องของเอเดนจนกระอักเลือดออกมา พร้อมกับกระดูกซี่โครงที่หักไปถึงห้าซี่
“ฟอ!”
ในตอนนั้นเองงูยักษ์ก็ได้กระโจนเข้ามาหาวิถีสวรรค์หมายที่จะกัดลงบนร่างของเขา
แต่เมื่อเห็นดังนั้นวิถีสวรรค์ก็ได้ทําการหลบหลีกอย่างรวดเร็วพร้อมกับทิ้งร่างของเอเดนเอาไว้เบื้องหลัง
“แค่ก! แค่ก!”
เอเดนได้ไอออกมาเป็นเลือดอยู่สองสามครั้ง
หมัดของวิถีสวรรค์นั้นได้ทําร้ายอวัยวะภายในของเขาอย่างรุนแรง
แต่ในวินาทีต่อมาเขาก็ได้บ่นพึมพําอะไรบางอย่างออกมา และในตอนนั้นเองอาการบาดเจ็บต่างๆของเขาก็ได้ฟื้นฟูขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นไม่นานร่างกายของเขาก็ได้กลับมาเป็นปกติ
“เวทมนตร์นี้มันคืออะไรกัน!?”
โรแกนได้อุทานออกมาด้วยความตกตะลึง
เวทมนต์มันสุดยอดถึงขนาดสามารถรักษาอาการบาดเจ็บที่สาหัสแบบนั้นให้หายกลับมาเป็นปกติได้รวดเร็วขนาดนี้เลยงั้นหรอ?
“มันคือมนต์ดํา!”
ในตอนนั้นเองซาโลและคนอื่นๆก็ได้เดินมาที่ด้านหลังของเขา
“เอเดนนั้นได้ศึกษาเกี่ยวกับมนตร์ดํามาเกือบร้อยปีแล้ว เขาไม่เพียงแต่เรียนรู้คาถามนต์ดําทั้งหมดแต่ยังเขาการพัฒนาพวกมันจนน่าสะพรึงกลัว แถมเขายังใช้พิธีกรรมต้องห้ามกับร่างกายของตนเองอีกด้วย!”
ซาโลได้กล่าวออกมาอย่างช้าๆ
“พิธีกรรมต้องห้าม?”
เรื่องพวกนี้นั้นโรแกนเคยได้ยินแต่ในนิยายเท่านั้นไม่เคยคิดว่ามันจะมีอยู่จริงมาก่อน
“ใช่ เขาเป็นคนที่โหดร้ายและไม่เคยสนใจชีวิตของประชาชนในอาณาจักร ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี่มันได้มีคดีเด็กหายเต็มไปหมด”
“มนต์ดํานั้นไม่ใช่สิ่งที่น่าหวาดกลัว เพราะไม่ว่ายังไงมันก็ยังคงเป็นเพียงแค่เวทมนตร์ แต่สิ่งที่น่าหวาดกลัวก็คือการที่เขากล้าที่จะใช้ชีวิตของมนุษย์ในการบ่มเพาะความแข็งแกร่งให้กับตนเอง!”
“ความบ้าคลั่งนี้ได้มอบพลังอํานาจที่น่าหวาดกลัวให้กับเขา!”
ซาโลได้กล่าวและถอนหายใจออกมา
“นายกําลังจะบอกว่าเขาบ่มเพาะพลังเวทมนตร์ของตัวเองด้วยพลังชีวิตของมนุษย์งั้นหรอ?”
โรแกนได้กล่าวถามออกมา
“ใช่! มันคือพลังชีวิตของทารกแรกเกิด!”
ใบหน้าของซาโลดูน่าเกลียดมากในตอนที่กล่าวออกมา
“ว่าไงนะ!”
โรบินได้ยกมือขึ้นมาปิดปากของเธอด้วยความช็อค
ในความเป็นจริงไม่ใช่เพียงแค่เธอเท่านั้นที่รู้สึกช็อค เพราะแม้แต่โรแกนเองก็รู้สึกช็อคเช่นกัน
เขารู้ดีว่ามนุษย์เราทุกคนนั้นต่างก็มีความชั่วร้ายอยู่ในตัว แต่ดูเหมือนว่าเอเดนนั้นจะหลุดจากคําว่ามนุษย์ไปไกลแล้ว!
“ไอ้เวรนี่!”
โรแกนได้สบถออกมาด้วยความโกรธ
“ดังนั้นการที่จะจัดการกับเขาได้นั้นด้วยความแข็งแกร่งของท่านเพียงคนเดียวมันจึงยังไม่พอ!”
แอสเพนได้กล่าวออกมา
“พวกเราทุกคนจะร่วมมือกันในการกําจัดเขาให้สิ้นซาก!”
โทนี่ได้กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา
โรแกนได้จ้องมองไปที่พวกเขาพร้อมกับหัวเราะออกมา
“ลืมเรื่องที่พวกนายพูดไปซะ”
“ฉันมีวิธีการจัดการกับเขาและฉันเชื่อว่ายังไง ฉันก็ต้องได้บัลลังก์ของอาณาจักรนี้มาไว้ในครอบครอง!”
ทุกคนได้มองมาที่โรแกนด้วยความไม่เข้าใจ
แต่ในวินาทีต่อมาพวกเขาก็ได้เข้าใจคําพูดของโรแกน
เขาต้องการที่จะจัดการกับเอเดนด้วยตัวของเขาเอง!
“ราชาหนะต้องแข็งแกร่ง! เพราะฉะนั้นพวกนายแค่รอดูความแข็งแกร่งของฉันก็พอ!”
โรแกนได้กล่าวออกมาพร้อมกับพุ่งเข้าไปหางยักษ์ของเอเดน
ในตอนนั้นเองร่างกายที่มีความยาวกว่าหกสิบเมตร ก็ได้ถูกโรแกนเตะกระเด็นออกไปไกล เมื่อจัดการกับงูยักษ์เสร็จโรแกนก็ได้ก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
ในเวลาเดียวกันนั้นเองดวงตาของเขาก็ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นมามันได้กลายเป็นเนตรวงแหวนก่อนที่จะกลายเป็นเนตรสังสาระ
ในตอนนี้พวกเขาทั้งสามนั้นได้ทําการแบ่งปันมุมมองของกันและกันอย่างสมบรูณ์
“บูม!”
ร่างของงูยักษ์นั้นได้ลอยกระเด็นไปยังทิศทางของวิถีเดรัจฉาน ในเวลาเดียวกันนั้นเองวิถีสวรรค์เองก็กําลังเผชิญหน้าอยู่กับเวทมนตร์ของเอเดนอยู่
โรแกนนั้นได้พุ่งเข้าไปหางูยักษ์พร้อมกับฟาดฟันดาบเจ็ดดาวของเขาออกมา
“ตาย!”
คลื่นดาบขนาดใหญ่ได้พุ่งตรงไปที่ร่างของงู ยักษ์ด้วยความดุร้าย
“ฟูซ”
คลื่นดาบที่น่าหวากลัวของโรแกนได้ตัดหัวของงูยักษ์จนเลือดสาดกระเซ็นไปทั่ว
“จักระ!”
หลังจากนั้นโรแกนก็ได้ทําการเปลี่ยนแปลงพลังงานของเขาจากลมปราณมาเป็นจักระ
เมื่อรับรู้ได้ถึงจักระโรแกนก็ได้ทําการประสานอินอย่างรวดเร็ว
“คาถาไฟ: ลูกบอลเพลิงยักษ์!”
“คาถาน: กําแพงวารี!” “คาถาลม: พายุทรายไร้สิ้นสุด!”
เพียงหนึ่งลมหายใจโรแกนก็ได้ทําการปลดปล่อยคาถาออกมาถึงสามคาถา ตัวของโรแกนในตอนนี้นั้นมีจักระอยู่ในระดับเดียวกันกับเหล่าคาเงะ พลังอํานาจที่น่าเกรงขามของโรแกนนั้นได้พุ่งเข้าไปที่เวทมนตร์ของเอเดน