The Soul Purchasing Pirate บทที่ 297: วิถีเดรัจฉาน!

S.P.P: บทที่ 297: วิถีเดรัจฉาน!

“อืม”

เวลากลางคืนนั้นนับว่าส่งผลกระทบต่อการมอง เห็นของมนุษย์เป็นอย่างมาก มันไม่ใช่จ้าวทะเล ทุกตัวที่มีขนาดใหญ่โตมหึมา ดังนั้นถ้าไม่ใส่ใจในการสอดส่องละก็เป็นเรื่องแน่

ส่วนสําหรับพวกจ้าวทะเลที่มีขนาดใหญ่นั้นไม่ได้นับว่าเป็นปัญหาแต่อย่างใด เพราะโดยส่วนใหญ่แล้วพวกมันจะทําเพียงแค่นอนพักผ่อนเท่านั้น ถ้าไม่จําเป็นจริงๆพวกมันแทบจะไม่ลงมือทําอะไรเลย เพราะงั้นมันจึงกลายเป็นเรื่องง่ายสําหรับโรแกน

โรแกนนั้นได้ยกหน้าที่ในการสอดส่องพวกจ้าวทะเลให้กับวิถีสวรรค์ไป ก่อนที่เขาจะทําการเอาร่างของใครบางคนออกมาและร่างนั้นก็คือ..

“เบิร์นดี้ เวิลด์!”

โรแกนได้มองไปที่ร่างที่นอนอยู่ตรงหน้าของเขาพร้อมกับนึกถึงข้อมูลของอีกฝ่าย

เขากล้าพูดเลยพวกเขาทั้งหกคนนั้นต่างก็เคยเป็นโจรสลัดที่ยิ่งใหญ่กันทั้งนั้น พวกเขาอาจจะไปไม่ถึงจุดสูงสุดในยุคของพวกเขา แต่ความแข็งแกร่งของพวกเขาเป็นของจริงแน่นอน

เวิลด์นั้นคือตัวตนที่อยู่ในยุคเดียวกันกับพวกหนวดขาวและโรเจอร์ เขามีค่าหัวสูงถึง 500 ล้านเบรี, และเป็นผู้ใช้พลังผลปีศาจผลโมอาโมอา ผลปีศาจโมอาโมอานั้นสามารถเพิ่มความเร็วและขยายขนาดของวัตถุได้ 1-100 เท่า ถ้าสู้กันที่โลกภายนอกละก็ โรแกนก็คงจะตึงมืออยู่เหมือนกัน แต่ในเมื่อสู้กันในอิมเพลดาวน์ ด้วยสภาพร่างกายและพลังที่ถูกสะกดข่มเอาไว้ด้วยหินไคโร ทําให้เขาถูกจัดการภายในห้าวินาที
“ผลโมอาโมอากับสัตว์อัญเชิญ คงจะเป็นอะไรที่น่าสนุกน่าดู!”

ดวงตาของโรแกนได้เปล่งประกายขึ้นมา ก่อนที่จะมีแท่งเหล็กสีดําปรากฏขึ้นมาบนมือขวาของเขา หลังจากนั้นเขาก็ได้แทงแท่งเหล็กพวกนั้นเข้าไปในร่างของเขา ก่อนที่ทั้งสองจะหลอมรวมกันอย่างรวดเร็ว

การสร้างอวตารหกวิถีนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ด้วยความแตกต่างของอวตารแต่ละร่างและคุณสมบัติพลังที่แตกต่างกัน มันจึงกลายเป็นเรื่องยากที่จะสร้างพวกมันพร้อมๆกัน

“เนตรสังสาระของนางาโตะนั้น มีเพียงแต่ต้องสร้างร่างอวตารหกวิถีขึ้นมาเท่านั้น เขาถึงจะสามารถใช้พลังที่แท้จริงของมันได้”

โรแกนรู้เรื่องนี้ดีก็เพราะว่าเขาเองก็เคยมีประสบการณ์มาแล้วจากเนตรวงแหวนของอิทาจิ

“ถ้าฉันจําไม่ผิดถ้าเนตรสังสาระและเนตรวงแหวนหลอมรวมกันมันจะกลายเป็นเนตรสังสาระที่แท้จริงงั้นสินะ… เมื่อไหร่ฉันจะไปถึงขั้นนั้นนะ”

พูดถึงเรื่องนี้โรแกนก็รู้ดีว่ามันไม่มีทางที่จะเกิดขึ้นในเร็วๆนี้อย่างแน่นอน ด้วยความแตกต่างของมิติและโลกที่แตกต่าง ทําให้เป็นการยากมากที่จะหลอมรวมขีดจํากัดสายเลือดได้อย่างแท้จริง เช่นเดียวกับเนตรวงแหวนของเขาในตอนนี้ที่แทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะพัฒนาไปเป็นเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผานิรันดร์ได้เลย

หลังจากนั้นโรแกนก็ได้เลิกคิดเรื่องนี้ไป และหันกลับมาสร้างร่างอวตารหกวิถีของเขาต่อ
หมายเลข 8 และวิถีสวรรค์ได้จ้องมองมาที่โรแกนด้วยความผ่อนคลาย

เขารู้สึกได้เลยว่าตั้งแต่ออกมาจากคุกแรงกดดันของตาแก่นี้ก็เริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ นี่แสดงให้เห็นว่าความแข็งแกร่งของตาแก่นี้กําลังฟื้นคืนกลับมาแล้ว สําหรับเหล่านักดาบที่แข็งแกร่งนั้นตราบใดที่ยังคงมีวิถีดาบอยู่พวกเขาก็จะสามารถฟื้นคืนความแข็งแกร่งของตัวเองได้อย่างรวดเร็ว

ท่ามกลางความมืดมิดของธรรมชาติ

ในตอนนั้นเองจู่ๆหมายเลข 8 ก็ได้วางมือลงไปที่ด้ามดาบวารีทมิฬของเขาพร้อมกับยืนขึ้นมา

“เกิดเรื่องซะแล้ว”

วิถีสวรรค์นั้นได้มองไปที่ทางข้างหน้าพร้อมกับแล่นเรือต่อไปข้างหน้าและไม่ได้คิดที่จะหลบหนีมันแต่อย่างไร

“ก๊าซซซ!”

ข้างหน้าห่างออกไปประมาณ 100 เมตรได้มีจ้าวทะเลตัวหนึ่งพุ่งเข้ามาหารูทดราก้อนพร้อมกับอ้าปากกว้างเพื่อที่จะกลืนกินรูทดราก้อนเข้าไป

“เป็นสิ่งมีชีวิตที่ใหญ่โตจริงๆแม้ว่าฉันจะเคยเห็นมันมาหลายครั้งแต่ก็ยังสงสัยอยู่ดีว่าไอ้สิ่งมีชีวิตพวกนี้มันเกิดขึ้นมาได้ยังไง?”

หมายเลข 8 ได้กล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม
และในตอนนั้นเองเขาก็ได้ชักวารีทมิฬออกมา

“ชวิ่งงง!”

ความเร็วของรูทดราก้อนนั้นนับว่าเร็วมาก แต่ทางจ้าวทะเลเองก็เร็วมากเช่นกัน ในตอนนี้ทั้งสองเริ่มเข้าใกล้กันมากขึ้นเรื่อยๆ

ปากที่ใหญ่โตของมันนั้นได้ส่งกลิ่นคาวเลือดออกมาอย่างชัดเจน

หมายเลข 8 นั้นได้ถือดาบในลักษณะเดียวกันกับเทคนิคการวาดดาบ แต่มันกลับดูมีเสน่ห์และเป็นเอกลักษณ์

“เพลงดาบวารีทมิฬ,ฝนพยัคฆ์ทมิฬไร้จํากัด!”

หมายเลข 8 ได้พ่นลมหายออกมาจากปากของเขา ก่อนที่จะฟาดฟันดาบของเขาออกไป
“ฟื้ววว”

ดาบนี้ราวกับแม่น้ําขนาดใหญ่ เป็นแม่น้ําที่ยาวกว่าร้อยเมตรเมื่อใดที่มันพุ่งผ่านไปบนอากาศก็จะก่อตัวเป็นม่านฝนที่ไม่มีที่สิ้นสุดขึ้นมา และในเวลาต่อมาม่านฝนนั้นก็ได้สาดซัดลงมาราวกับพยัคฆ์ร้าย

“ก๊าซซซ!”

จ้าวทะเลได้กรีดร้องออกมาเสียงดัง

สายฝนเริ่มตกลงมาที่หัวของจ้าวทะเลแรงขึ้น

“ซู่! ซู่! ซู่!…”

เม็ดฝนจํานวนนับไม่ถ้วนได้สาดซัดลงมาที่หัวของจ้าวทะเลตัวนั้น

แต่ที่น่าตกใจก็คือร่างของจ้าวทะเลตัวนั้นที่กําลังย่อยสลายอย่างรวดเร็ว เมื่อสัมผัสกับเม็ดฝนพวกนั้น

หลังจากนั้นไม่นานร่างของจ้าวทะเลตัวนั้นก็ได้ถูกย่อยสลายจนแทบหมดสิ้น!

วิถีสวรรค์ไม่ได้สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นแม้แต่น้อย เขาได้แล่นเรือผ่านตรงตําแหน่งที่เคยมีร่างของจ้าวทะเลตัวนั้นอยู่ไปอย่างรวดเร็ว

วิชาดาบของหมายเลข 8 นั้นยังคงกลืนกินร่างของจ้าวทะเลต่อไปอย่างต่อเนื่อง

เมื่อรูทดราก้อนแล่นผ่านไปร่างของจ้าวทะเลก็ได้ถูกย่อยสลายอย่างสมบรูณ์

ความแข็งแกร่งของหมายเลข 8 ในตอนนี้ถือว่าสุดยอดมาก!

“ดูเหมือนว่าตาแก่อย่างฉันก็พอจะมีดีอยู่บ้างนะเนี่ย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า!”

หมายเลข 8 ได้กล่าวแลหัวเราะออกมาเสียงดัง

“นายแข็งแกร่งมาก”

วิถีสวรรค์ได้กล่าวชม แต่ถึงแม้ว่าเขาจะกล่าวชมคนอื่นแต่ท่าทางที่เขาแสดงออกมามันก็ยังคงเย็นชาอยู่ดี

“ไม่ว่าจะมองนายยังไงฉันก็ยังรู้สึกแปลกอยู่ดี!”

หมายเลข 8 ได้กล่าวออกมาด้วยความอึดอัดใจ

“ฮ่า ฮ่า เมื่อไหร่ที่ฉันสร้างร่างอวตารทั้งหมด เร็จนายได้รู้สึกแปลกมากยิ่งกว่านี้อีก!”
โรแกนที่สร้างวิถีเดรัจฉานเสร็จแล้วได้กล่าว และหัวเราะออกมาเสียงดัง

“การที่นายสามารถทําให้คนตายกลับมามีชีวิต และมีคงความแข็งแกร่งเอาไว้ได้นั้นมันเป็นอะไรที่วิเศษมากสําหรับฉัน!”

หมายเลข 8 ได้กล่าวออกมาด้วยความชื่นชม

“ฮ่า ๆ”

เมื่อได้ยินคําพูดของหมายเลข 8 โรแกนก็ทําเพียงแค่หัวเราะและไม่ได้อธิบายอะไรออกมา

ในความเป็นจริงแล้วอวตารหกวิถีนั้นนับว่ายังมีข้อบกพร่องอยู่ นั้นก็คือมันไม่สามารถสืบทอดพลังได้อย่างสมบรูณ์โดยปกติแล้วมันสามารถสืบทอดพลังได้เพียงแค่ 70% เท่านั้น และในส่วนของจักระนั้นก็จะขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งดั้งเดิมที่เคยมี

สําหรับวิถีสวรรค์นั้นนับว่าเกือบสมบูรณ์แบบ เพราะว่าเขามีเพียงแค่พลังของฮาคิเกราะและฮาคิสังเกตดังนั้นความผันผวนของพลังจึงน้อย พลังของวิถีสวรรค์นั้นลดลงไปแค่ 10% เท่านั้นเมื่อเทียบกับช่วงที่อยู่ในจุดสูงสุด

และสําหรับวิถีเดรัจฉานนั้นนับว่าเขาโชคดีมาก เพราะว่าความแข็งแกร่งของวิถีเดรัจฉานนั้นลดไปแค่ 20%!