‘ตาย!’
‘พวกเขาทั้งหมดตายแล้ว!’
ใบหน้าของกงหวู่ซีดลงอย่างน่ากลัว ในขณะที่เขามองเห็นแต่เศษเถ้าถ่านร่วงลงมาที่พื้น
เขาไม่เคยคิดเลยว่าเย่เฟิงจะมีพลังมากแบบนี้ เย่เฟิงสามารถฆ่าลูกน้องของเขาทุกคนในพริบตาและทำให้พวกเขากลายเป็นเถ้าถ่าน เขาต้องเป็นปีศาจอย่างแน่นอน!
‘วิ่ง!’
ทันใดนั้นกงหวู่ตัดสินใจได้
เขาก็ลุกขึ้นมาแล้ววิ่งไปที่ประตูหลังของโรงงานเหล็ก
ทว่าทันใดนั้นคนสองคนก็ปรากฏตัวตรงหน้าของเขา
พวกเขาคือหมาป่าคลั่ง และก็เฟยเชี่ยน
หลังจากได้รับการช่วยเหลือแล้ว ตัวของเฟยเชี่ยนก็ยังท่วมไปด้วยเลือด ด้วยดวงตาสีแดงเข้ม เขาจ้องมองไปที่กงหวู่ด้วยความตั้งใจอันแรงกล้า “หนี ? นี่แกคิดว่าแกจะหนีไปได้เหรอ!”
เฟยเชี่ยนเตะกงหวู่ลงไปกองที่พื้นอย่างดุเดือด
ดูเหมือนว่ากงหวู่จะไม่ได้แคร์มันเลย หลังจากถูกเตะลงไปกองอยู่กับพื้น กงหวู่ก็พาตัวเองไปคุกเข่าลงต่อหน้าเย่เฟิง
เขาคุกเข่าลงเอาหน้าผากแตะพื้นและพูดเสียงดังไปยังเย่เฟิง “เย่เฟิงฉัน…ฉันผิดไปแล้ว! ฉันสมควรตาย! ฉันไม่ควรไปมีปัญหากับคุณ! ได้โปรดอย่าทำอะไรฉันเลย! ฉัน…ฉันมีเงิน ตระกูลกงมีเงินมากมาย! ฉันจะให้คุณให้มากที่สุดที่คุณต้องการ! “
ร่างกายของกงหวู่สั่นไหวราวกับลูกนกตกน้ำ ขณะที่เหงื่อไหลท่วมลงมา!
กงหวู่หวาดกลัว!
เขากลัวว่าเขาจะต้องกลายเป็นกองเถ้าถ่านเหมือนกับอสรพิษหกดัชนีและก็ลูกน้องของเขา
ในสายตาของเขา เย่เฟิงเป็นยิ่งกว่าปีศาจเสียอีก
เมื่อได้ยินเสียงร้องที่น่าสมเพชของกงหวู่และท่าทางที่หวาดกลัวอย่างมาก เย่เฟิงก็เผยให้เห็นถึงหน้าตาที่โหดเหี้ยม เขาพูดว่า “ฉันบอกแกแล้วว่าจะหั่นแกออกเป็น 101 ชิ้น เพราะว่าแกเฆี่ยนน้องชายของฉันไป 101 ครั้ง!”
หลังจากคำพูดนั้น เย่เฟิงก็หันหลังกลับและเดินจากไป
ทว่าเฟยเชี่ยนและหมาป่าคลั่ง ทั้งคู่หยิบดาบที่อยู่แถวนั้นขึ้นมาและเดินตรงไปที่กงหวู่ด้วยท่าทางที่เหี้ยมโหดไร้ความปราณี
…
เสียงร้องคร่ำครวญดังก้องออกมาจากโรงงานเหล็กร้าง
เย่เฟิงยืนอยู่ที่สนามหญ้าอย่างเงียบ ๆ
แสงที่ปลายบุหรี่สว่างเป็นจังหวะนั่นทำให้ใบหน้าของเย่เฟิงดูโหดร้ายมากยิ่งขึ้น!
ครึ่งชั่วโมงต่อมาเสียงอันน่าสลดใจในโรงงานเหล็กก็เงียบลง พร้อมกับชายสองคนที่เดินออกมาจากในโรงงาน
เฟยเชี่ยนและหมาป่าคลั่งยืนอยู่หน้าประตูและมองไปที่เย่เฟิง
ในสายตาของพวกเขา เย่เฟิงเป็นเหมือนผีที่ลึกลับจากความมืด!
พวกเขาไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าจะมีปีศาจร้ายที่น่ากลัวอยู่ในร่างผอม ๆ นี่
“พวกนายพอจะเดาได้ใช่ไหม?”
เสียงของเย่เฟิงดังทะลุผ่านความมืดออกมา “ที่จริงฉันเป็นปีศาจ! เป็นปีศาจตัวจริง!”
หลังจากได้ยินคำพูดของเย่เฟิงแล้ว ทั้งเฟยเชี่ยนและหมาป่าคลั่งก็ตัวสั่นเทา
โดยเฉพาะเฟยเชี่ยนที่จำได้ว่าเย่เฟิงเคยบอกเขาด้วยคำเดียวกันมาก่อนว่า ‘ฉัน…เป็นปีศาจ’
เฟยเชี่ยนพลางเผยรอยยิ้มอันเฝื่อน ๆ ขณะที่เขาคิดว่าเย่เฟิงนั้นลึกลับยิ่งกว่าเดิม
เย่เฟิงอาจเป็นเทพเจ้า แต่เขาช่างเป็นเทพเจ้าที่น่ากลัวจริงๆ!
“ที่จริงแล้วจักรวาลนี้ซับซ้อนเกินกว่าที่พวกนายจะจินตนาการได้! โลกเป็นเพียงแค่เมล็ดของข้าวโพดในทะเลของจักรวาลอันกว้างใหญ่ นอกจากนี้โลกยังมีดาวและโลกอื่น ๆ อีกนับพันล้านดวง!”
คำพูดของเย่เฟิง สร้างความแปลกใจอย่างยิ่งให้กับเฟยเชี่ยนและหมาป่าคลั่ง
หากเป็นก่อนหน้านี้พวกเขาคงจะไม่คิดว่าคำพูดของเย่เฟิงนั้นจะเป็นความจริง ทว่าหลังจากที่ได้เห็นพลังของเย่เฟิงแล้ว พวกเขาเชื่อมั่นอย่างยิ่ง!
เฟยเชี่ยนดูลังเลที่จะกล่าวอะไรบางอย่าง แต่หลังจากนั้นเขาเปิดเผยภาพลักษณ์ที่มั่นใจว่า “เฟิง ฉันต้องการพลัง!”
‘หืมม?’
เย่เฟิงเริ่มตกตะลึง เมื่อเขาจับจ้องไปที่ใบหน้าของเฟยเชี่ยนด้วยรอยยิ้มจาง ๆ “เจ้าอ้วน นายจริงจังหรือเปล่า จริง ๆ แล้วมันไม่ง่ายเลยที่จะทรงพลัง! และมันก็ไม่ได้ดีอย่างที่คิด! การมีพลังก็เหมือนกำลังเต้นรำอยู่บนขอบของดาบและต้องดิ้นรนระหว่างชีวิตและความตาย!“
เย่เฟิงรู้ว่าเจ้าอ้วนนั้นเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีและเปิดกว้างตั้งแต่เกิด เขาคิดว่าตัวเลือกที่ดีที่สุดของเฟยเชี่ยนนั้นคือการเป็นคนทั่ว ๆ ไปตลอดชีวิตของเขา
อย่างไรก็ตามเฟ่ยเชี่ยนส่ายหัวขณะที่มองตรงไปที่เย่เฟิงแล้วพูดว่า “เฟิง ฉันรู้ว่าการเป็นคนธรรมดาทั่วไปมันดีอย่างไร! แต่ในฐานะที่เป็นน้องชายของนาย ฉันยอมที่จะแตกต่างจากคนทั่วไป! ฉันไม่ต้องการให้นายเสี่ยงชีวิตเพื่อฉันอีกแล้ว! คราวนี้เป็นกงหวู่ แต่บางทีครั้งหน้ามันอาจจะเป็นคนที่มีพลังมากกว่านี้! ถ้านายต้องบาดเจ็บเพราะฉัน ฉันคงจะรู้สึกผิดไปชั่วชีวิต!”
เฟยเชี่ยนพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด “ฉันไม่คาดหวังว่าจะต้องเก่งจนหาใครเทียบไม่ได้ ฉันแค่หวังว่าจะไม่ทำให้นายต้องเดือดร้อน! และเมื่อนายต้องการฉัน ฉันหวังว่าจะเป็นกำลังให้กับนาย! หากนายต้องการจะครอบครองโลก ฉันก็หวังว่าจะอยู่เคียงข้างกับนาย! ในฐานะน้องชายของนาย ฉันหวังว่าจะติดตามนายไปตลอดชีวิตที่เหลือของฉัน!”
คำพูดของเฟยเชี่ยนนั้นราวกับจุดไฟในเลือดของหมาป่าคลั่ง
เมื่อมองดูเย่เฟิงและเฟยเชี่ยนในที่สุดหมาป่าคลั่งก็เข้าใจความหมายของคำว่า “พี่น้อง!”
“ดี!”
หลังจากมองเฟยเชี่ยนอย่างลึกซึ้งแล้วเย่เฟิงก็พยักหน้า
เขาเอื้อมมือออกมา และชี้นิ้วหนึ่งไปที่หน้าผากของเฟยเชี่ยน!
การสัมผัสนั้นปล่อยลำแสงสีทองที่พุ่งเข้าไปในหัวของเฟยเชี่ยนโดยตรง!
เฟยเชี่ยนตัวสั่น และเมื่อเขาลืมตาเขาเห็นสามคำที่อยู่ในใจของเขา —— มหาเวทย์หมาป่าหิวโหย!
“เมื่อหลายปีก่อนมีราชาของดาวเคราะห์ดวงหนึ่งชื่อ หมาป่าหิวโหย! เขาเป็นคนที่ดุดัน ไร้ความปราณีและโหดเหี้ยม! แต่ว่าทุกคนที่เขาฆ่าไปนั้นก็เป็นคนที่สมควรตาย! ทุกสิ่งที่เขาทำนั้นถูกต้อง! และเพื่อที่จะช่วยผู้คนมากมายที่อาศัยอยู่บนโลกของเขา เขาได้สังหารบุตรของพระเจ้าสูงสุดลงไป เขาถูกไล่ล่าผ่านดาวและดาวเคราะห์ต่าง ๆ มากมายโดยเหล่าพระเจ้าสูงสุด 10 อันดับแรก!
เย่เฟิงพูดช้า ๆ เมื่อเขาเปิดเผยความรู้สึกออกมา “และเมื่อวิญญาณของเขากำลังจะถูกทำลายไป ฉันได้ช่วยเขาเอาไว้ ตั้งแต่นั้นมาเขากับนับถือฉันในฐานะเป็นเจ้าชีวิตของเขา! จนกระทั่งพวกเรากำจัดดินแดนต้องห้ามของเหล่าพระเจ้าสูงสุด เขาตายจากการเสียสละชีวิตเพื่อช่วยชีวิตของฉัน! เขาคือราชันย์หมาป่าหิวโหย 1 ใน 8 ราชาปีศาจของโลกปีศาจที่ได้เสียชีวิต!”
เย่เฟิงก็หันมาสบตากับเฟยเชี่ยนและบอกว่า “เจ้าอ้วน ฉันหวังว่านาย จะสามารถทำตามความประสงค์ของราชันย์หมาป่าหิวโหย โดยการฆ่าทุกคนที่สมควรตายและจัดการกับเหตุการณ์ที่ไม่ยุติธรรมในโลกนี้!”
เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เฟิง เฟยเชี่ยนก็รู้สึกมีความสุข เขาพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม
จากนั้นเขาก็คุกเข่าลงและประกาศว่า “เฟิง ความปรารถนาอันแน่วแน่ของราชันย์หมาป่าหิวโหย ได้บอกกับฉันว่าจะให้นายเป็นเจ้าชีวิตของฉัน และในนามของฉันซึ่งแทนตัวของเขา ต่อจากนี้หมาป่าหิวโหยจะอยู่กับจักรพรรดิปีศาจไปตลอดกาล!”
เย่เฟิงจ้องมองเฟยเชี่ยนเป็นเวลานาน จากนั้นเขาจับจ้องไปที่หมาป่าคลั่ง!
โดยการชี้นิ้วไปที่หน้าผากของหมาป่าคลั่ง เย่เฟิงก็ส่งแสงสีทองเข้ามาในหัวของเขาเช่นกัน
คำสี่คำที่เกิดขึ้นในใจของเขา —— ทักษะปีศาจหมัดเหล็กกล้า!
“เป็นเวลานานมาแล้ว มีคนพเนจรที่พิเศษในจักรวาล! เขาเกิดมาโดยที่ไม่มีเท้า! ภรรยาและลูกชายของเขาถูกฆ่าตายและดาวแม่ของเขาถูกทำลาย มือของเขาก็ค่อย ๆ พิการด้วยเช่นกัน!”
“วันหนึ่งฉันนำเขาขึ้นมาจากในพื้นที่ต้องห้าม เขากำลังจะตายในเวลานั้น ฉันพาเขากลับไปที่โลกปีศาจ และเรียกเขาว่า หมัดเหล็กกล้า! ในท้ายที่สุดด้วยความตั้งใจอันแรงกล้า เขาก็เชี่ยวชาญทักษะปีศาจหมัดเหล็กกล้า โดยใช้มือที่พิการของเขา! หลังจากนั้นเขากำจัดศัตรูของเขาและฆ่าสิ่งชั่วร้ายทั้งหมดในจักรวาล! เขาคือราชันย์ปีศาจหมัดเหล็กกล้า 1 ใน 8 ราชาปีศาจที่เสียชีวิตไปในจักรวาลเช่นกัน!”
หลังจากพูด เย่เฟิงจ้องมองหมาป่าคลั่งด้วยตาแน่วแน่และพูดว่า “หมาป่าคลั่งจากนี้ไป นายคือหมัดเหล็กกล้า! นายจะมีชีวิตอยู่หรือตายในนามของเขา! หวังว่าหมัดเหล็กกล้าจะมีชีวิตอยู่ไปตลอดกาล!”
เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เฟิง แต่ละเซลล์ในร่างของหมาป่าคลั่งก็มีพลังอย่างมากในขณะที่เขาคุกเข่าลงต่อหน้าเย่เฟิงด้วยท่าทางเคร่งขรึมและประกาศกร้าวว่า “ผมขอทำความเคารพต่อท่าน เจ้านาย ผมคือหมาป่าคลั่งหมัดเหล็กกล้า”
บางทีกองกำลังของมนุษย์ทั่วทั้งจักรวาลไม่อาจจินตนาการได้ว่า ราชันย์หมาป่าหิวโหยและหมาป่าคลั่งหมัดเหล็กกล้า คนที่จะสามารถจัดการหมู่ดาวและดาวเคราะห์นับพันล้านดวงทั่วทั้งจักรวาล ได้ฟื้นคืนชีพมาแล้วในคืนนี้!