The Bloodline System 110: สิ้นสุดรอบแรก

ตอนที่ 110: สิ้นสุดรอบแรก

 

กรงเล็บของแอนดรูมีเอฟเฟกต์การเผาไหม้บางอย่าง เมื่อกรงเล็บของเขาสัมผัสกับพื้นผิวแข็งใดๆ พื้นผิวแข็งนั้นรับประกันว่าจะละลายจากอุณหภูมิที่สูงของกรงเล็บของเขา

 

ดาบขนนกของ โรเมรู ถูกทำลายซ้ำแล้วซ้ำเล่าเนื่องจากอุณหภูมิสูงที่สามารถเผาไหม้ผ่านแผ่นโลหะได้อย่างง่ายดาย แต่อุณหภูมิไม่สูงพอที่จะเผาไหม้ผ่านปีกของเขา

 

เมื่อเห็นว่ากรงเล็บของเขาไม่สามารถตัดปีกได้ แอนดรูว์ก็ฟันลงไปที่ขาของโรเมรู

 

วู้ๆๆๆ!

 

โรเมรูตอบสนองด้วยการกระพือปีกและพุ่งขึ้นไปด้วยความเร็วทำให้กรงเล็บพลาดเขา

 

แอนดรูว์ไม่รอสักครู่หลังจากสังเกตเห็นว่ากรงเล็บของเขาไม่เชื่อมต่อ

 

เขากระโดดขึ้นไปทันที

 

วู้!

 

ร่างกายของเขาเดินทางข้ามอากาศ ข้ามความสูงมากกว่า 5 เมตรในไม่กี่วินาที

 

ขณะที่เขาไล่ตามโรเมรูกลางอากาศ เขาก็ฟันออกจากด้านล่างอีกครั้ง

 

ในเวลานี้ โรเมรูได้สร้างดาบขนนกขึ้นใหม่และลากมันออกจากปีกเพื่อปะทะกับแอนดรูว์

 

เช้งงงง!

 

ดาบและกรงเล็บปะทะกัน ขณะที่พวกเขากระโดดข้ามไป 12 เมตรเหนือพื้นดิน

 

บึ้ม!

 

เมื่อเห็นว่าการโจมตีของเขาถูกสกัดกั้น เขาจึงฟันออกไปอย่างแรง แต่โรเมรูก็โจมตีกลับด้วยการเหวี่ยงกรงเล็บของแอนดรูว์ซ้ำๆ

 

บึ้ม! ฉั้วะ! บึ้ม! ฉั้วะ! บึ้ม! ฉั้วะ! บึ้ม! ฉั้วะ!

 

แอนดรูว์ยังคงฟันได้อีก 2-3 ครั้งกลางอากาศ ก่อนที่กฎของแรงโน้มถ่วงจะเริ่มดึงเขาลงมา

 

ขณะที่เขาลงมาโรเมรูก็กระพือปีกอีกครั้งและเดินตามลงมาในขณะที่เหวี่ยงดาบขนนกในมือซ้ายของเขา

 

ดาบมุ่งตรงไปที่คอของแอนดรูว์ด้วยความเร็วสูง

 

เพียงไม่กี่นิ้วจากการสัมผัสกับคอของเขาขณะที่มันปิดลงบนพื้น

 

แอนดรูว์ยกแขนขวาขึ้นเพื่อป้องกันดาบและเหวี่ยงแขนซ้ายออกไป

 

ฉั้วะ! กี๊ดดดดด!

 

ดาบของโรเมรูแทงเข้าที่แขนขวาของแอนดรูว์ลึก 3 นิ้ว ขณะที่มือซ้ายของแอนดรูว์ฟันยาว 3 นิ้ว ที่หน้าอกของโรเมรู

 

ปึ้ง

 

ทั้งสองล้มลงกับพื้นโดยมีเลือดออกตามร่างกาย

 

แอนดรูว์ขึ้นบกในขณะที่โรเมรูลงจอดที่ด้านหน้าของเขา

 

ทั้งสองกระโดดลุกขึ้นยืนทันทีหลังจากลงจอดในลักษณะนั้นแล้วพุ่งเข้าหากันอีกครั้ง

 

ราวกับว่าพวกเขาไม่รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ กับการที่พวกเขายืนขึ้นและพุ่งเข้าหากันอีกครั้งโดยที่ร่างกายของพวกเขามีเลือดออกมาก

 

เมื่อพวกเขาอยู่ห่างออกไปหลายนิ้วจากการสัมผัสกันอีกครั้ง ลำแสงสีน้ำเงินก็ปรากฏขึ้นจากด้านขวาในทันใด

 

บึ้ม!

 

มันกระแทกเข้าที่ด้านข้างของโรเมรู พุ่งทะยานไปทั้งร่างของเขาไปหลายร้อยฟุต

 

ปีกของเขาปิดกั้นส่วนหนึ่งของลำแสงอันเนื่องมาจากการกระทำสะท้อนกลับ แต่พลังที่เหลืออยู่ก็เพียงพอที่จะทำให้เขาบินได้

 

เขาทำให้ตัวเองมั่นคงหลังจากบินไปด้านข้างอีก 2-3 วินาที ในขณะที่เลือดไหลออกมาจากจมูกของเขา

 

เขาลอยอยู่เหนือพื้นดินขณะตรวจสอบแหล่งที่มาของการโจมตี

 

ปืนใหญ่สีน้ำเงินที่ทำจากแสงยืนอยู่ทางด้านซ้ายของเวทีต่อสู้

 

การโจมตีที่ยิงออกไปก่อนหน้านี้มาจากจุดบอดของเขา เขากำลังจดจ่ออยู่กับการต่อสู้กับแอนดรูว์ ดังนั้นเขาจึงไม่สังเกตเห็นมันจนกว่าจะสายเกินไป

 

สาวงามผมสีน้ำเงินยาวนั่งบนปืนใหญ่ซึ่งกำลังชี้มาที่เขา

 

“เธอไม่คิดว่าฉันเป็นสายเลือดผสมที่ทรงพลังเพียงคนเดียวที่นี่ใช่ไหม” แอนดรูว์พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

 

“แม้แต่ปีกที่ทะลุทะลวงของนายก็ไม่สามารถหยุดปืนใหญ่ของเธอไม่ให้ฉีกนายออกเป็นชิ้น ๆ ได้” แอนดรูว์พูดก่อนจะพุ่งไปหาโรเมรูอีกครั้ง

 

โรเมรูคิดว่าเพื่อนร่วมทีมคนหนึ่งของเขาถูกตัดสิทธิ์ไปแล้ว ซึ่งเป็นสาเหตุของสถานการณ์ปัจจุบันของเขา

 

ป๊าป!

 

ลำแสงอีกอันพุ่งออกมาในขณะที่เขาพุ่งไปข้างหน้าด้วย

 

วู้ๆๆๆ!

 

เขาสามารถหลบลำแสงได้อย่างง่ายดายเมื่อรู้เรื่องนี้แล้ว

 

ชวิ้ง! ป๊าบ! ชวิ๊ง! ป้าบ!

 

เขาหลบปืนใหญ่หลายครั้ง ขณะบินข้ามอากาศ ก่อนจะไปถึงหน้าแอนดรูว์

 

การต่อสู้เริ่มขึ้นอีกครั้ง แต่โรเมรูไม่สามารถต่อสู้ได้อย่างมีประสิทธิภาพเหมือนเมื่อก่อน

 

เขาจะต้องหลบลำแสงอันตราย ซึ่งด้วยเหตุผลบางอย่างไม่สามารถทำร้ายแอนดรูว์ได้แม้ว่าจะสัมผัสกับร่างกายของเขาก็ตาม

 

สิ่งนี้ทำให้โรเมรูเปลี่ยนจากการโจมตีเป็นการป้องกัน

 

ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง

 

หลังจากแลกหมัดกันหลายครั้ง ในที่สุดการโจมตีครั้งหนึ่งของแอนดรูว์ก็เกี่ยวพันกับร่างของโรเมรู ทำให้เขากระเด็นกลับไป แต่ก่อนที่โรเมรูจะรักษาตัวได้ ลำแสงสีน้ำเงินก็พุ่งเข้าใส่เขาอีกครั้งในขณะที่เขายังอยู่กลางอากาศ

 

ปัง

 

เขาถูกยิงไปทางซ้ายอีกครั้งในขณะที่พ่นเลือดออกมา

 

ร่างกายของเขายังคงวนเวียนอยู่กลางอากาศเมื่อเขาสังเกตเห็นเท้าสีเขียวที่ดูมหึมาปรากฏขึ้นจากด้านขวาของเขาและเตะไปข้างหน้าอย่างมีพลัง

 

เท้าขนาดใหญ่กระแทกเข้ากับซี่โครงของเขาอย่างแรง

 

อ๊อก!

 

เขากระอักเลือดออกมา ในขณะที่กระดูกซี่โครงของเขาพังทลายลงพร้อมกับร่างของเขาลอยไปทางขวา

 

‘อีกอย่าง’ ดวงตาของโรเมรูกำลังหมุนด้วยใบหน้าแสดงความเจ็บปวด แต่เขายังสามารถวิเคราะห์สัตว์ร้ายที่ดูเทอะทะที่มีผิวหนังสีเขียวยืนอยู่ด้านข้าง

 

‘เพื่อนร่วมทีมของฉันอีกคนหายไปไหน?’ โรเมรูพูดภายในขณะที่เขากระพือปีกทำให้ร่างกายของเขาพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว

 

วู้ๆๆๆ!

 

บูม!

 

การระเบิดอันดังเขย่าอากาศรอบตัวเขา เมื่อเขาไปถึงความสูง 20 เมตร และแรงระเบิดที่ก่อตัวขึ้นทำให้เขาล้มลง

 

ปัง

 

แม้ว่าร่างกายของเขาจะกระแทกกับพื้น เขาก็ยังไม่รู้ว่าอะไรกระทบเขา

 

โรเมรูไม่รู้ด้วยว่าในขณะนี้เพื่อนร่วมทีมของเขาทั้งหมดถูกไล่ออกจากสังเวียนแล้ว และเหลือเพียงเขาคนเดียว

 

ตอนนี้มันเป็น 7 ต่อหนึ่ง

 

โรเมรูทนได้เพียงไม่กี่วินาทีก่อนที่เขาจะถูกส่งตัวออกจากวงแหวนด้วยร่างกายที่ทรุดโทรมเต็มไปด้วยอาการบาดเจ็บที่หลากหลาย

 

“เพื่อนร่วมทีมของโรงเรียนรีเดมชั่น ทุกคนถูกให้ออกจากสังเวียนแล้ว!”

 

“โรงเรียนเอชชีลอนชนะ!”

 

เสียงดังที่ประกาศความพ่ายแพ้ของโรงเรียนรีเดมชั่น และชัยชนะของโรงเรียนเอชชีลอน ก้องกังวานไปทั่วสนามฝึกซ้อม

 

ไชโย! ไชโย! ไชโย!

 

เหล่านักเรียนต่างพากันโห่ร้อง

 

โรงเรียนเอชชีลอนเป็นโรงเรียนแรกที่เอาชนะคู่ต่อสู้ของพวกเขา แต่หลังจากนั้นไม่กี่นาที โรงเรียนอื่นๆ ก็เริ่มที่จะจบลงด้วย

 

“โรงเรียนเอเทรียมชนะ!”

 

“โรงเรียนซัลเวชั่นชนะ!”

 

เมื่อเวลาผ่านไปได้ยินประกาศมากขึ้น

 

“โรงเรียนแบล็คร็อคชนะ!”

 

กุสตาฟปรบมือเฉพาะเมื่อมีการประกาศผู้ชนะโรงเรียนแบล็คร็อค

 

เมื่อมีการประกาศชัยชนะของโรงเรียนเอชชีลอน ก่อนหน้านี้ เขาไม่ตอบสนองแม้แต่น้อย

 

จากที่นั่งผู้ชมทางด้านตะวันออก เขาจ้องมองผู้เข้าร่วมแบล็คร็อคที่ออกมาจากเวทีการต่อสู้

 

“ทำได้ดีมาก แองจี้” เขาพึมพำด้วยรอยยิ้ม

 

————————————————————–

Favorite