ทะเลโบราณหวนคืน

แมลงแก้วเงินเกลียดชังหานเซิ่นอย่างเห็นได้ชัด บางทีนั่นอาจจะเป็นเพราะหานเซิ่นขโมยจุดเริ่มต้นแห่งเทพโบราณไป ซึ่งไม่ว่าเขาจะพยายามปีนขึ้นไปบนฝั่งมากสักแค่ไหน เจ้าแมลงก็จะผลักเขากลับลงไปในน้ำ

เงามืดใต้น้ำนั้นใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆ หานเซิ่นไม่คิดว่านั่นเป็นเพราะเขาคิดไปเอง เขาเชื่อว่ามันมีอะไรบางอย่างกำลังว่ายขึ้นมาจริงๆ

หานเซิ่นต้องการจะมีชีวิตอยู่ต่อไป ดังนั้นเขาจึงพยายามว่ายกลับขึ้นฝั่งอีกครั้ง แต่เขาอ่อนแรงเกินกว่าที่จะปีนกลับขึ้นไปได้

ตูม!

ผิวน้ำระเบิดขึ้นราวกับน้ำพุ ขณะที่หัวของมอนสเตอร์ขนาดใหญ่ยักษ์ปรากฏออกมา เมื่อมันอ้าปาก หานเซิ่นก็ดูเล็กเหมือนกับมดเมื่อเทียบกันแล้ว น้ำไหลเข้าไปในปากที่เปิดออก และหานเซิ่นก็ถูกดูดเข้าไปด้วยเช่นกัน หานเซิ่นพบว่าตัวเองร่วงลงมายังสถานที่ประหลาดเหมือนกับบ้านหลังหนึ่ง

‘นี่เราอยู่ในท้องของมอนสเตอร์อย่างนั้นหรอ?’ หานเซิ่นร่วงลงมาในของเหลวประหลาด และเขาก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่ามันกำลังกัดกร่อนชุดเกราะของเขา

ชุดเกราะระดับมาร์ควิสของเขามีพลังป้องกันที่สูง แต่หลังจากที่สัมผัสกับของเหลวพวกนั้น ชุดเกราะของเขาก็เริ่มจะย่อยสลาย พลังในการกัดกร่อนของของเหลวประหลาดนั้นน่ากลัวอย่างมาก และคงอีกไม่นานก่อนที่ชุดเกราะของเขาจะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ หานเซิ่นประเมินว่าชุดเกราะของเขาคงจะยื้อได้อีกเพียงแค่สิบนาทีเท่านั้น

กำแพงรอบๆตัวของเขาดำสนิท หานเซิ่นว่ายเข้าไปใกล้ๆและพยายามที่จะชกใส่พวกมัน แต่มันก็ให้รู้สึกราวกับว่าเขากำลังชกใส่ยางยืด หมัดของเขากระเด้งกลับมาโดยที่ไม่ทิ้งร่องรอยอะไรเอาไว้เลย

หานเซิ่นไม่รู้ว่านั่นเป็นเพราะเขาอ่อนแรงเกินไป หรือเป็นว่ามอนสเตอร์ตัวนี้เป็นสิ่งมีชีวิตระดับสูง แต่จะยังไงก็ตาม เขาไม่มีพละกำลังพอที่จะทำอะไรได้

หานเซิ่นไม่สามารถทำลายกำแพงได้ และทางที่เข้ามาก็ถูกปิดไปแล้ว แถมตอนนี้หานเซิ่นก็ยังอยู่ในของเหลวที่เป็นกรด ชุดเกราะของเขากำลังถูกกัดกร่อนด้วยความเร็วสูง และมันคงจะถูกทำลายในอีกไม่นาน สถานการณ์ในตอนนี้คับขันสุดๆ

หานเซิ่นรู้ว่ามันไม่มีทางออก และความหวังเดียวของเขาก็คือต้องรักษาตัวเองขณะที่ยังอยู่ในสสารนี้ แต่ชุดเกราะวิญญาณถูกกัดกร่อนรวดเร็วเกินไป และมันก็เกือบที่จะแตกสลายอยู่แล้ว

ด้วยเหตุนั้นหานเซิ่นจึงเรียกชุดเกราะวิญญาณของเขากลับ หลังจากนั้นเขาก็ใช้เรี่ยวแรงที่เหลืออยู่ในการใช้วิชากลายเป็นหินเพื่อเปลี่ยนร่างของตัวเองให้กลายเป็นหิน

ตอนนี้มันไม่มีอะไรอย่างอื่นที่เขาจะทำได้ ความเป็นความตายของเขาในตอนนี้ขึ้นอยู่กับโชคชะตา

วิชากลายเป็นหินสามารถเปลี่ยนหานเซิ่นให้กลายเป็นก้อนหินได้ แต่มันก็ไม่ได้แข็งแกร่งอะไรมากนัก มันยังมีความแตกต่างกันระหว่างวิชากลายเป็นหินกับวิชาจีโนที่ใช้เพิ่มพลังป้องกันของร่างกาย

ของเหลวพวกนี้ร้ายแรงพอที่จะละลายชุดเกราะวิญญาณระดับมาร์ควิสได้ เขาจึงไม่ได้หวังมากนักว่าวิชากลายเป็นหินจะช่วยให้เขารอดจากสถานการณ์เลวร้ายนี่ไปได้ เขาแค่ลองใช้มันดูเนื่องจากไม่มีหนทางอื่นแล้ว

แต่น่าประหลาดใจที่ร่างกายที่เป็นหินของเขาไม่ถูกกัดกร่อน และเขาก็เริ่มจะจมลึกลงไปเรื่อยๆ

ในขณะที่กำลังกลายเป็นหิน มันก็มีเพียงแค่วิชาจีโนเดียวที่เขาจะใช้ได้ ซึ่งก็คือเรื่องราวของยีน

ขณะที่เวลาผ่านไป รอบๆตัวเขาก็ยังคงปกคลุมไปด้วยของเหลวที่เป็นกรด เขาไม่รู้ว่ามอนสเตอร์ตัวนี้กำลังทำอะไรอยู่ แต่สำหรับเขาตอนนี้แล้ว พวกมันก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ

บนเกาะแห่งหนึ่งในทะเลโบราณหวนคืน เหล่าดราก้อนได้มารวมตัวกัน พวกเขาดูเหมือนกับมนุษย์ แต่พวกเขามีเขาของมังกร ซึ่งตอนนี้ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังทำพิธีอะไรบางอย่างอยู่

พวกเขาโยนซีโน่เจเนอิคที่ตายลงไปในสระน้ำบนเกาะ และพวกเขาก็พึมพำอะไรบางอย่างต่อสระน้ำ แต่มันไม่ชัดเจนว่าพวกเขากำลังพูดอะไร

“ท่านพ่อ พวกเราเก็บอาหารมาได้เพียงแค่นิดเดียว นั่นจะเพียงพอต่อความต้องการของเทพเจ้ามังกรอย่างนั้นหรอ?” เด็กชายที่มีเขามังกรสีแดงถามพ่อของเขา

“บางที” พ่อของเขาฝืนยิ้มออกมา

ทะเลโบราณหวนคืนเป็นหนึ่งในซีโน่เจเนอิคสเปชที่เป็นของเผ่าพันธุ์ดราก้อน แต่มันไม่ใช่ซีโน่เจเนอิคสเปชหลัก ประชากรที่อาศัยอยู่ที่นี่จึงเป็นแค่ส่วนหนึ่งเผ่าพันธุ์ดราก้อนทั้งหมด และเลือดของพวกเขาก็ไม่บริสุทธิ์

ทะเลโบราณหวนคืนเป็นเหมือนกับสถานฝึกฝนสำหรับเผ่าดราก้อน เหล่าดราก้อนที่ไม่บริสุทธิ์มักจะถูกส่งมาที่นี่ และมันจะมีเพียงคนที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะถูกรับตัวกลับไป

เหล่าดราก้อนที่อยู่บนเกาะแห่งนี้ส่วนใหญ่มีเลือดผสม ดราก้อนเลือดบริสุทธิ์จะมีเขาและปีกของมังกร ส่วนประชากรที่อาศัยอยู่บนเกาะแห่งนี้มีเพียงแค่เขามังกรเท่านั้น

พวกเขากำลังทำการสังเวยต่อบางสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าเทพเจ้ามังกร พวกเขามอบอาหารให้แก่มัน เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่เทพเจ้ามังกรมาที่นี่เพื่อกินอาหาร มันจะมีเกล็ดมังกรถูกทิ้งเอาไว้ ซึ่งพวกมันเป็นสิ่งที่สำคัญต่อเผ่าพันธุ์ดราก้อนอย่างมาก

แต่เทพเจ้ามังกรนั้นหิวกระหาย และดราก้อนพวกนี้ก็ไม่ได้แข็งแกร่งอะไร พวกเขาจึงไม่สามารถล่าซีโน่เจเนอิคได้มากนัก นอกจากนั้นพวกเขายังกังวลอีกว่าเทพเจ้ามังกรจะชื่นชอบอาหารที่พวกเขาหามาได้หรือเปล่า ซึ่งถ้าเทพเจ้ามังกรไม่พึงพอใจ มันก็จะไม่ทิ้งเกล็ดเอาไว้ให้พวกเขา

เหล่าดราก้อนทั้งหมดต่างก็ดูกังวลอย่างมาก ซากศพที่อยู่ภายในสระนั้นย้อมน้ำจนกลายเป็นสีแดง แต่ไม่นานภายในสระน้ำก็เริ่มที่จะเกิดฟองสบู่ขึ้นมา ทุกคนจับต้องไปที่สระน้ำอย่างเป็นกังวล

ตูม!

สระน้ำสีแดงระเบิดขึ้น ขณะที่มอนสเตอร์ขนาดใหญ่เปิดปากของมันและกลืนซากศพของซีโน่เจเนอิคทั้งหมดเข้าไป

เหล่าดราก้อนโยนอาหารลงไปในสระน้ำอย่างต่อเนื่อง และเทพเจ้ามังกรก็กลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างเข้าไป ปากของมันเป็นเหมือนกับหลุมที่ไร้ก้นบึ้ง อาหารที่ถูกโยนเข้าไปจะหายลับไปราวกับว่ากระเพราะของมอนสเตอร์ตัวนี้ไม่มีที่สิ้นสุด

ไม่นานพวกเขาก็โยนเนื้อของซีโน่เจเนอิคตัวสุดท้ายลงในสระ และทุกคนนั้นก็จ้องมองไปที่เทพเจ้ามังกรอย่างสงสัยว่าเทพเจ้ามังกรจะทิ้งเกล็ดมังกรเอาไว้ให้พวกเขาหรือไม่

เมื่อเทพเจ้ามังกรกินอาหารทั้งหมดเข้าไปแล้ว มันก็คำรามขึ้นไปบนท้องฟ้า ทำให้ทั้งเกาะสั่นสะเทือน

หลังจากนั้นมันก็กลับลงไปในน้ำและหายตัวไป

หลังจากผ่านไปสักพัก สีหน้าของทุกคนก็ดูหดหู่ พวกเขาไม่ได้มอบอาหารให้กับเทพเจ้ามังกรอย่างเพียงพอ โชคดีที่เทพเจ้ามังกรไม่ได้โกรธจนกินพวกเขาเข้าไป แต่พวกเขาก็ไม่ได้รับเกล็ดมังกรแม้แต่ชิ้นเดียว

แต่ในขณะที่เหล่าดราก้อนกำลังก้มหน้าด้วยความสิ้นหวัง มันก็มีเสียงดังขึ้นมาจากสระน้ำอีกครั้ง

พวกเขารีบเงยหน้าขึ้นมา และสิ่งที่เห็นก็ทำให้พวกเขาเบิกตากว้าง ที่ลอยขึ้นมาจากน้ำเป็นชายหนุ่มผิวเรียบเนียนราวกับผ้าไหม ซึ่งในมือของเขากำลังถือมีดขนนกสีขาวอยู่

พวกเขายืนนิ่งอย่างไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ บางสิ่งที่มีชีวิตออกมาจากเทพเจ้ามังกร มันเป็นเหมือนกับเทพนิยายสำหรับพวกเขา