ซีโน่เจเนอิค มังกรปีศาจ

เลือดกระจายลงมาราวกับกลีบดอกไม้ แม้แต่ร่างกายที่แข็งแกร่งของเผ่าพันธุ์ดราก้อนก็ไม่สามารถทนต่อการถูกฉีกกระชากโดยพลังเขี้ยว สุดท้ายร่างกายของเธอก็ถูกฉีกเป็นชิ้นๆ

 

หานเซิ่นเคลื่อนที่เข้าไปในเส้นทางลับใกล้ๆเพื่อซ่อนตัว หลังจากนั้นเขาก็เริ่มใช้พลังในการขับพลังของหอกพิชิตมารออกจากร่างกาย

 

แต่พลังนั้นเป็นอะไรที่แปลกประหลาด ถ้าเขาไม่แข็งแกร่งพอ เขาก็จะไม่สามารถขับมันออกมาได้ แต่ถ้าเขาใช้พลังมากเกินไป มันก็จะเป็นการทำร้ายร่างกายตัวเอง นั่นทำให้หานเซิ่นไม่สามารถขับมันออกมาจากร่างกายได้

 

หานเซิ่นไม่ได้มีเวลาคิดมากนัก ดังนั้นเขาจึงใช้ออร่าศาสตร์ตงเสวียนเพื่อวิเคราะห์พลังพิชิตมาร หลังจากนั้นพลังพิชิตมารก็ปรากฏขึ้นในสมองของหานเซิ่นในรูปของโครงสร้างลำดับ

 

ในจังหวะที่ดราก้อนเธอร์ทีนตาย ชารอนก็รู้สึกถึงมันได้ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป และดาบในมือของเขาก็บ้าคลั่งด้วยพละกำลังที่มากยิ่งกว่าเดิม เขาฟันใส่แมลงแก้วเงินและทำลายโล่ป้องกันของมัน

 

แมลงแก้วเงินกรีดร้องออกมาและเริ่มจะบินหนีไป ชารอนไม่สนใจมันอีกต่อไปแล้ว เขาหันกลับและมุ่งหน้าไปหาดราก้อนเธอร์ทีน

 

เมื่อเห็นร่างที่ถูกฉีกเป็นชิ้นๆของดราก้อนเธอร์ทีน ชารอนก็ดูเคียดแค้น เขากำดาบในมือแน่นและวิ่งไปทางหานเซิ่น

 

หานเซิ่นขมวดคิ้ว เขาคิดว่าเมื่อดราก้อนเธอร์ทีนไม่อยู่แล้ว ชารอนก็จะไม่สามารถหาตัวเขาได้ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะคิดผิด ชารอนกำลังมุ่งตรงมาหาเขา

 

หานเซิ่นไม่รู้ว่าชารอนก็มีพลังพิชิตมารเช่นเดียวกัน และชารอนก็สามารถสัมผัสได้ถึงพลังพิชิตมารที่อยู่ในตัวของหานเซิ่น

 

แต่หานเซิ่นไม่มีเวลามามั่วกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้น เขาใช้ท่าตบขั้นสุดยอดเพื่อโจมตีพลังของหอกพิชิตมารที่อยู่ในตัวของเขา เขาพยายามที่จะทำลายโครงสร้างลำดับของมัน ซึ่งนั่นก็ทำให้ร่างกายของเขาได้รับความเสียหายเล็กน้อย แต่พลังพิชิตในตัวของเขาก็ถูกทำลายจนสลายกลายเป็นผุยผง

 

ชารอนมาถึงตรงหน้าของเส้นทางลับ และเขาก็มองตรงมาที่หานเซิ่นด้วยสายตาอาฆาต

“ความเจ็บปวดที่เธอร์ทีนได้รับจะถูกคืนให้กับเจ้าเป็นพันๆเท่า”

 

ชารอนใช้ดาบอาหรับที่อาบแสงสีดำฟันเข้าใส่หานเซิ่นที่กำลังนั่งอยู่

 

หานเซิ่นกระโดดออกมาจากที่ซ่อนตัวและใช้มีดขนนกโลหิตป้องกันดาบของชารอนเอาไว้

 

เคร๊ง!

 

ขณะที่ร่างกายของหานเซิ่นถูกส่งกระเด็นออกไป เขาก็รู้สึกได้ถึงพลังที่น่ากลัวจากดาบของชารอน เขากระเด็นไปชนเข้ากับกำแพงและทำให้มันพังทลายลงมา

 

“เจ้ารวมพลังมารนภากับพลังพิชิตมารเข้าด้วยกันอย่างนั้นหรอเนี่ย?”

หานเซิ่นจับอกของตัวเองอย่างเจ็บปวด ขณะที่พยายามลุกขึ้นมา

 

เมื่อเห็นหานเซิ่นป้องกันพลังมารนภาได้ ชารอนก็ดูเคียดแค้นยิ่งกว่าเดิม แสงสีดำที่อาบดาบของเขาอยู่นั้นสว่างไสวขึ้นต่อหน้าของหานเซิ่น

 

หานเซิ่นพยายามใช้หลายๆวิชาเพื่อป้องกันการโจมตีของชารอน แต่เขาก็ยังไม่สามารถหลบหลีกดาบของชารอนได้ เขาทำได้แค่ต่อสู้กับมันแบบตรงๆ แต่พลังของเขาไม่ได้ยอดเยี่ยมอย่างชารอน เขาจึงถูกส่งกระเด็นออกไปพร้อมกับกระอักเลือดออกมา

 

พลังของชารอนเหนือกว่าดราก้อนเธอร์ทีนมาก ไม่แปลกใจเลยที่ผู้คนพูดว่าเขาอยู่ในระดับเดียวกันกับไผ่เดียวดาย

 

ชารอนมีทั้งพลังมารนภาและพลังพิชิตมารอยู่ในตัว และถึงแม้หานเซิ่นจะรู้เกี่ยวกับพลังมารนภาเป็นอย่างดี แต่มันก็ยากที่จะหลบได้

 

เมื่อเห็นชารอนโจมตีเข้ามาอีกครั้ง หานเซิ่นก็ไม่ลังเลที่จะใช้ออร่าศาสตร์ตงเสวียน พลังของมีดและดาบรวบกันอยู่บนมีดขนนกโลหิตของเขา ตอนนี้ทุกอย่างในสายตาของเขาเป็นโครงสร้างลำดับ

 

ดาบอาหรับของชารอนปะทะเข้ากับมีดขนนกโลหิตของหานเซิ่นอีกครั้ง พลังของท่าตบขั้นสุดยอดสามารถทำลายโครงสร้างลำดับของสิ่งต่างๆได้ ซึ่งหานเซิ่นก็สามารถสลายแสงสีดำที่ฟันเข้ามา และดาบของชารอนก็สลายกลายเป็นผุยผง

 

ชารอนดูตกตะลึง แต่มันก็ทำให้เขาโกรธยิ่งไปกว่าก่อนหน้านี้

 

หานเซิ่นทำลายโครงสร้างลำดับดาบของชารอนได้สำเร็จ แต่เขาก็ยังคงถูกส่งกระเด็นออกไปชนกับกำแพงที่อยู่ด้านหลังอยู่ดี

 

“ดี…ดี… มันไม่แปลกใจเลยที่เจ้าต่อสู้กับไผ่เดียวดายได้ จากมาร์ควิสทั้งหมด ข้าไม่คิดว่าจะมีใครที่ต่อกรกับเจ้าได้ เจ้าเป็นเอิร์ลที่เก่งกาจที่สุดที่เคยมีมา แต่วันนี้เจ้าต้องเจอกับข้า ชารอน” ชารอนมองตรงมาที่หานเซิ่นขณะที่พูดออกมา

 

วินาทีต่อมาแสงสีดำก็ระเบิดออกมาจากร่างของชารอน เขาสีม่วงของชารอนเปลี่ยนเป็นสีดำ และร่างกายของเขาก็สูงขึ้นกว่าเดิม 3 ฟุต กล้ามเนื้อของเขาใหญ่โตขึ้นจนชุดเกราะที่ใส่อยู่แตกกระจาย และผิวหนังของเขาก็เกิดเป็นเกล็ดขึ้นมา

 

กระดูกด้านหลังของเขาแตกหักและแยกออกจากกันจนกลายเป็นปีกมังกรสีดำ เล็บของเขายาวขึ้นมาจนกลายเป็นอะไรที่แหลมคมราวกับใบมีด

 

ตอนนี้มีแสงสีดำประหลาดปกคลุมทั้งทั้งร่างกายของชารอน มันเหมือนกับว่าเขาถูกย้อมในแสงสีดำ

 

บึ้สส!

 

ร่างกายของชารอนหายไปต่อหน้าต่อตาหานเซิ่น และเขาก็มาปรากฏตัวต่อหน้าหานเซิ่นอย่างฉับพลัน หานเซิ่นไม่มีเวลาจะตอบสนองได้ทัน ทำให้กรงเล็บที่เหมือนกับใบมีดแทงทะลุผ่านชุดเกราะเข้าไปในร่างของเขา

 

เลือดที่ตกผลึกเริ่มจะออกมาจากร่างกายของหานเซิ่น ขณะที่เขาถูกส่งกระเด็นออกไป และก่อนที่หานเซิ่นจะลงไปถึงพื้น ชารอนก็มาปรากฏตัวข้างๆเขาอีกครั้งและแทงกรงเล็บเข้ามาที่แขนของเขา

 

หานเซิ่นใช้ความสามารถในการคาดเดารวมเข้ากับพลังของท่าตบขั้นสุดยอด เพื่อโจมตีกลับไปยังกรงเล็บที่แทงเข้ามา

 

แต่วิสัยทัศน์ของหานเซิ่นเบลออีกครั้ง และชารอนก็หายตัวไป เมื่อเขาปรากฏตัวอีกครั้งเขาก็แทงใส่หานเซิ่นจากด้านหลัง มันส่งหานเซิ่นกระเด็นขึ้นไปชนกับเพดานหินที่อยู่ด้านบน

 

ปัง!

 

ชารอนกำลังอยู่ในโหมดซีโน่เจเนอิค เขามีทั้งเลือดของเดม่อนและดราก้อนอยู่ในตัว พลังของเขาในตอนนี้น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก ซึ่งแม้แต่ดยุกก็ไม่อาจจะต่อกรกับเขาในตอนนี้ได้

 

หานเซิ่นร่วงกลับลงมาที่พื้นหิน ร่างกายของเขาเปียกโชกไปด้วยเลือด หานเซิ่นรับรู้ว่าช่องว่างระหว่างพลังของพวกเขาทั้งคู่ต่างชั้นกันอย่างมาก

 

ความแตกต่างระหว่างหานเซิ่นกับชารอนในตอนนี้ก็เหมือนกับการที่เอิร์ลคนหนึ่งพยายามเผชิญหน้ากับมาร์ควิส พวกเขาทั้งคู่ต่างก็เหนือกว่าคนในระดับเดียวกัน แต่ถึงอย่างนั้นช่องว่างของพลังระหว่างพวกเขาก็กว้างอย่างไม่น่าเชื่อ

 

ถึงแม้หานเซิ่นจะมีพลังของท่าตบขั้นสุดยอด แต่เขาก็ไม่สามารถสัมผัสตัวชารอนได้อยู่ดี

 

“ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าได้ตายง่ายๆ ข้าจะถลกหนังของเจ้าออกมา และข้าขอรับประกันเลยว่าเจ้าจะต้องตายอย่างโหดร้ายและเจ็บปวดยิ่งกว่าที่เธอร์ทีนต้องเจอ”

ทุกคำพูดของชารอนเต็มไปด้วยความอาฆาต เมื่อเขาเคลื่อนไหวอีกครั้ง เขาก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้าหานเซิ่นอย่างฉับพลัน

 

หานเซิ่นไม่สามารถมองตามความเร็วของชารอนได้ทัน อย่าว่าแต่จะหลบหลีกการโจมตีเลย

 

แต่ในขณะที่กรงเล็บอันแหลมคมของชารอนกำลังแทงเข้าใส่ร่างกายของเขา ทันใดนั้นแสงสีขาวอันศักดิ์สิทธิ์ก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของหานเซิ่น

Favorite