Special District 9 เขตพิเศษที่ 9 343 1 ต่อ 1

ตอนที่ 343 1 ต่อ 1

หลุ่นุ่มองเฒ่าหลี่พลางถามด้วยใบหน้าไม่พอใจเป็นอย่างมาก “คุณคิดยังไงกับซื้อเหมาจ๋อ?”

เฒ่าหลี่เงียบ

“สองคนที่เสียชีวิตในสถานเลี้ยงเด็ก คนหนึ่งเป็นอดีตผู้อํานวยการด้านการศึกษา และอีกคนก็ เป็นถึงผู้บริหารระดับสูงของธนาคารสหภาพยุโรป ถ้าสองคนนี้ไม่ตาย คุณคิดว่าจําเป็นไหมว่ากรมทหารจะต้องทําแบบนี้?” หลี่จู่พูดด้วยเสียงทุ่มต่า “เจ้าอาเซียวนั่นก็เป็นต้นเหตุ เขาทําเรื่องใหญ่ขนาดนี้คิดว่าแค่ชื่อเหมารือจะเป็นไพ่ตายที่ช่วยเขาได้งั้นเหรอ?”

เฒ่าหลี่ก้มหยิบกล่องบุหรี่ออกมา

“ผมขอบอกคุณไว้เลยนะ ถ้าหลินเฉิงไม่ออกมาพูดฉินอวก็คงถูกตัดสินประหารชีวิตอย่างแน่นอน อย่าว่าแต่อาเซียวเลย” หลี่จู่เอื้อมมือไปแตะไหล่เฒ่าหลพร้อมกล่าวเสริม “คุณกําลังเอาตําแหน่งของคุณมาเสี่ยง จะเป็นการดีถ้าคุณคิดว่ากําลังต่อรองกับใครอยู่ เข้าใจไหม?”

เฒ่าหลี่จุดบุหรี่ พลางพูดขณะเงยหน้ามองอีกฝ่าย “ซื่อเหมาจ่ออาจถูกสอบสวนอยู่

อีกฝ่ายได้ยินดังนั้นก็ตกใจ

เฒ่าหลี่สังเกตท่าทางหลี่จู่ แต่เขาก็ยังไม่แน่ใจจึงพูดต่อไปอย่างมั่นคง “ความสัมพันธ์ของคุณกับสถานเลี้ยงเด็กนั่นไม่ธรรมดาเลยใช่ไหม? และชื่อเหมาจ่อเป็นสายสัมพันธ์ที่สําคัญกับพวกคุณมากด้วย”

หลีสลัดความตกใจออกไปพลางพูดสวนกลับไปทันที “คุณกําลังขู่กันอยู่หรือเปล่า?!”

“ฮ่าฮ่า!” เฒ่าหลี่หัวเราะก่อนจะพูดอย่างนุ่มนวล “คุณดูร้อนตัวเกินไปแล้ว”

หลี่จู่ถึงกับพูดไม่ออก

เฒ่าหลี่เล่าว่า เขาไปถามถึงสถานการณ์ทั้งหมดก่อนจะมาที่นี่ เพื่อนเก่าในชางจีบอกว่าถึงแม้จะไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างชายแก่สองคนนั้น แต่กรมข่าวกรองทหารก็ยังดูแลสถานเลี้ยงเด็กอยู่ ดังนั้นเฒ่าหลี่จึงยอมเสี่ยงพูดโกหกกับอีกฝ่าย และท่าทางหลี่จู่ในตอนนี้ก็เป็นไปตามคาด

ชื่อเหมาจ่อเป็นตัวละครที่สําคัญมาก

“คุณบอกว่าไพ่ใบสําคัญอย่างซื่อเหมาจ่อไม่มีน้ําหนักพอที่จะช่วยอาเซียวได้” เฒ่าหลี่สูบบุหรี่พลางพูดต่อ “เอาล่ะ งั้นคุณก็กลับไปตัดสินอาเซียว ผมก็จะทําในส่วนของผมแล้วมาดูกันว่าสุดท้ายใครจะเป็นฝ่ายทนไม่ไหว?

หลี่ฉ่กําหมัดแน่น

“คุณต้องเข้าใจสถานการณ์ตอนนี้นะ” เฒ่าหลี่ชี้อีกฝ่าย “ถ้าซื่อเหมารือทําอะไรจริงๆ ซึ่งผมก็คิดว่าเขาทํา เราจะคาดคั้นเขาให้ถึงที่สุด คุณแน่ใจแล้วเหรอว่าจะปล่อยให้เป็นแบบนี้?”

“เขาไม่มีทางสารภาพอะไร คุณต้องหลอกผมแน่!” หนูกัดฟันแน่น
“เขาอยู่ในมือผม แค่อยากให้เขาสารภาพมันจะยากอะไร…จริงไหม?”

หลี่จู่เงียบ

ท่ามกลางหิมะเย็นยะเยือก เฒ่าหลี่เดินกลับไปข้างถนน ก่อนหันกลับมาพูด “นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร มันง่ายมาก ตราบใดที่อาเซียวยังไม่ตายผมก็ยังรอคําตอบจากคุณอยู่”

“คุณหมายความว่ายังไง?” หนุ่มองเฒ่าหลี่ด้วยความไม่เข้าใจ

เฒ่าหลี่สุดหายใจเข้ามองดูหลี่ฉีก่อนตอบกลับไป “คุณเข้าใจเราผิด”

“เข้าใจผิดอะไร?”

“การยิงในสถานรับเลี้ยงเป็นแค่อุบัติเหตุ” เฒ่าหล่อธิบาย “พวกนั้นไม่ได้ไปฆ่าชายชราสอง คนนั้นและหาหลักฐานอะไร พวกเขาแค่ต้องการจับซื้อเหมาจ่อแต่บังเอิญเกิดเรื่องแบบนี้ก่อน ผมรู้ว่าคุณคิดยังไง ที่มีคนทําอะไรลับหลังคุณแต่นั่นไม่ใช่ประเด็น เข้าใจรึเปล่า?”

เมื่อหลี่จู่ได้ยินเช่นนั้น ในหัวเขาก็เต็มไปด้วยความสงสัย

“พวกนั้นไปจับซื้อเหมาจ่อเพราะเขาเกี่ยวข้องกับคดีใหญ่ของเด็กแปดคนที่เสียชีวิต และมันคาราคาซังมานานแล้ว ผู้กํากับฉินอวี่เขาถูกอีกฝ่ายจับตาดูทุกการเคลื่อนไหว เขาจึงให้พวกนั้นไปจับตัวเขามาให้การคดีนี้” เฒ่าหลิ่มองหนูด้วยท่าทางว่างเปล่า “คุณคิดมากไปแล้ว…ไม่มีใครในฮ่งเจียงกล้าสืบเรื่องคุณเลย”

หลี่จู่ได้ยินค่าอธิบายของอีกฝ่ายจากที่มีข้อสงสัยมากมายในใจ เขาจึงโล่งอกทันที

เพราะก่อนหน้านี้เขาไม่ได้คิดออกว่า ถ้ามีคนคิดต่อต้านสถานเลี้ยงเด็กที่เขาดูแลอยู่ เหตุใดคนเหล่านั้นจึงต้องฆ่าชายชราสองคนนั่นจนทําให้เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ และเห็นได้ชัดว่าพวกเขาสามารถหนีไปได้?

เหนือสิ่งอื่นใด นอกจากการปรากฏตัวของหลินเฉิงแล้ว ความสัมพันธ์อีกฝ่ายก็มาจากฮ่งเจียง ซึ่งทําให้มันดูแปลกมาก

เมื่อรวมเข้ากับสิ่งที่กล่าวมาแล้วหลื่นี่จึงเชื่อเฒ่าหลี่

“ผมบอกคุณแบบนี้ เพราะว่าผมเองไม่สามารถควบคุมธุรกิจในชางจีได้” เฒ่าหลี่ขมวดคิ้ว “ถ้าคุณไม่ตั้งเป้าใส่เรา ผมก็ไม่จําเป็นต้องตายไปพร้อมกับคุณตราบใดที่อาเซียวสามารถมีชีวิตอยู่ ผมก็รับรองอนาคตของชื่อเหมาจ่อได้แน่นอน”

หลี่จ่หันกลับมา “ผมไม่สามารถตัดสินใจเรื่องนี้ได้เอง”

“งั้นคุณจะปล่อยให้เขาทําตามใจงั้นเหรอ? ถ้าคุณทําตามผมบอกเราอาจเป็นคนรู้จักที่พยักหน้าให้กันอย่างยินดีในอนาคตก็ได้” เฒ่าหลี่พูดอย่างรวบรัด “แต่ถ้าปล่อยให้พวกอาเซียวถูกตัดสินประหารชีวิต ผมก็จําเป็นต้องทํากับชื่อเหมาจ่อเหมือนกัน และเหตุการณ์นี้จะส่งผลกับการรับราชการทหารของคุณรวมทั้งเรื่องนี้จะอื้อฉาวในฮ่งเจียงด้วย”

หลี่ฉ่ตกใจเมื่อได้ยิน เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะพูดแบบนี้ “คุณรู้ไหมว่าคนที่ตัดสินใจได้เป็นใคร ให้ผมนําคําพูดพวกนี้ไปบอกเขาดีไหม?”

เฒ่าหลี่กล่าวเยาะเย้ย “ผมไม่ใช่หัวหน้าสภาของชาง ไม่ว่าความสัมพันธ์เบื้องหลังจะเป็นยังไง มันก็ไม่ง่ายที่จะไปถึงซ่งเจียง”

หลี่ฉ่พูดไม่ออก

“ผมไปก่อนนะ จากนั้นเฒ่าหลี่ก็หันหลังเดินจากไป

หลังจากนั้นสิบนาที

หลี่หยวนจือก็คุยโทรศัพท์อยู่ในอาคารหลักของหน่วยข่าวกรองทหาร “หัวหน้า แล้วเมื่อไหร่จะส่งพวกนี้ไปสักที ตํารวจกําลังรออยู่”

“อย่าเพิ่งส่งตัว” หลี่จู่พูดด้วยใบหน้าบูดบึง “มีบางอย่างเปลี่ยนไปเล็กน้อย”

“เกิดอะไรขึ้นครับ?” หลี่หยวนจือยืนขึ้นถามอย่างร้อนรน

“ซื้อเหมาจ๋อยังไม่ตาย และมันก็อยู่กับอีกฝ่าย” หลี่จู่กัดฟันตอบ “เดี๋ยวฉันจะไปที่สํานักงานใหญ่”

“บ้าจริง!” หลี่หยวนจือหงุดหงิดทันทีเมื่อได้ยินเรื่องนี้

ในฮ่งเจียง

เปียเตอหยงนั่งอยู่บนโซฟาในอพาร์ตเมนต์พลางถามฉวีหยาง “เกิดอะไรขึ้นกับฉันอวี่เรอะ?”