ตอนที่ 84 ไม่สมควรรับเกียรตินี้
คณบดีหลู่ไม่ได้โกหกลู่โจว การสัมภาษณ์เช็คล้านหยวนนั้นเป็นการสัมภาษณ์ครั้งสุดท้าย หลังจากนั้นแม้ว่าบนโลกออนไลน์จะยังพูดเรื่องลู่โจวกันอยู่ แต่ก็ไม่ได้มีสื่อที่เข้ามามหาลัยและรบกวนชีวิตประจำวันเขา
ต่อมาลู่โจวก็พบว่าทางมหาลัยขัดขวางการสัมภาษณ์ไปหลายครั้ง สื่อไม่กี่สื่อที่มาสัมภาษณ์เขาล้วนมาจากบริษัทสื่อที่ยิ่งใหญ่และมีอิทธิพล นักนักข่าวอิสระเล็กๆเข้ามามหาลัยไม่ได้ด้วยซ้ำ
ท้ายที่สุดแล้วมหาลัยมีไว้เรียน
การประชาสัมพันธ์ที่พอดีจะช่วยเพิ่มชื่อเสียงของมหาลัยและเพิ่มความนิยม อย่างไรก็ตามถ้ามหาลัยไม่รักษาสมดุลให้ดี มันจะรบกวนความเงียบสงบของมหาลัยและทำลายการเรียนของนักศึกษา ผู้นำของมหาลัยล้วนตระหนักเรื่องนี้ดี
ลู่โจวไปธนาคารพาณิชย์อุตสาหกรรมวันเสาร์ ภายใต้การดูแลของประธานธนาคารพาณิชย์อุตสาหกรรม เขาก็ขึ้นเงินล้านหยวน
ลู่โจวปฏิเสธพวกคนขายประกันและผลิตภัณฑ์ทางการเงินแล้วรีบออกจากธนาคารอย่างรวดเร็ว เขาเข้าแอพ DiDi แล้วรู้สึกวิงเวียน เขารู้สึกเหมือนตนเองกำลังล่องลอยอยู่ในห้วงความฝัน
เขาไม่เคยรวยขนาดนี้มาก่อน
เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะใช้เงินยังไง
ฉันว่าฉันต้องเก็บมันไว้?
รถจอดหน้ามหาลัย ลู่โจวเปิดโทรศัพท์ตรวจสอบเลขศูนย์ในบัญชีธนาคารเป็นล้านครั้ง หัวใจของเขาก็เต้นเป็นล้านครั้งต่อวินาที
“…ฉันมีเงินล้านแล้ว ฉันว่าฉันขาดสี่ล้านเท่านั้นถึงเสร็จภารกิจสอง”
ลู่โจวรีบสงบใจตัวเองแล้วเอาโทรศัพท์เก็บไว้ในกระเป๋าก่อนจะเดินไปตามถนนที่เต็มไปด้วยร้านอาหาร
เขาเข้าไปทานอาหารกลางวันที่ร้านเล็กๆแห่งหนึ่ง และเมื่อเขากลับมหาลัย มันก็บ่ายสองแล้ว
เขาจำได้ศาสตราจารย์ถังโทรมา ดังนั้นก่อนกลับหอพัก เขาจึงไปหาศาสตราจารย์ถังที่ออฟฟิศในตึกวิจัย
เมื่อเขามาถึง ลู่โจวก็เคาะประตู เขาได้ยินเสียง”เข้ามา” เขาจึงเปิดประตูเข้าไป
เมื่อศาสตราจารย์ถังเห็นลู่โจว เขาก็ยิ้มแล้วกล่าว “เดี๋ยวนี้เธอค่อนข้างดังแล้วนะ”
ลู่โจวหัวเราะเขินๆแล้วกล่าว “ศาสตราจารย์ โปรดอย่าชมผมเลย สื่อน่ารำคาญมาก…”
นักศึกษาปริญญาโทสองคนในออฟฟิศกำลังทำวิจัย พวกเขากลอกตามองบนแล้วตัดสินใจเมินลู่โจว
รำคาญ?
ให้ฉันล้านนึง ฉันจะจัดการปัญหาให้คุณ!
คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณโชคดีแค่ไหน!
ศาสตราจารย์ถังหยิบขวดสูญญากาศแล้วจิบน้ำชาก่อนจะกล่าวด้วยรอยยิ้ม “โอ้? เธอดูค่อนข้างมีความสุขออก ไปเข้าวงการบันเทิงไหม?”
ลู่โจวยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร
“เอาล่ะ เดี๋ยวอาจารย์มีสอน อาจารย์ไม่หยอกเธอแล้ว มาเข้าประเด็นกันเถอะ” ศาสตราจารย์ถังกล่าว เมื่อเขาเห็นว่าลู่โจวไม่ได้ตอบอะไร เขาก็หยุดล้อเล่น เขากล่าวเสริม “อาจารย์มีคำเชิญมา มันมาจากมหาลัยพรินซ์ตัน จะมีประชุมคณิตศาสตร์นานาชาติในเดือนกุมภาในพรินซ์ตัน เธอได้รับเชิญให้ไปรายงานทางวิชาการเกี่ยวกับการศึกษาของเธอ”
ลู่โจวถามอย่างสับสน “การประชุมทางวิชาการ?”
ศาสตราจารย์ถังยิ้มแล้วกล่าว “ถูกต้อง ความก้าวหน้าทางวิชาการขึ้นอยู่กับการสื่อสาร เธอควรรับโอกาสนี้ เพราะมันดีต่อตัวเธอ การประชุมนี้มีอิทธิพลอย่างสูงในสาขาทฤษฏีจำนวนระดับโลก เธอเป็นนักศึกษาปริญญาตรีคนแรกของมหาลัยที่ได้รับคำเชิญนี้ ดังนั้นเธอควรยอมรับมัน มหาลัยจะออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดให้เธอ ไม่ต้องห่วงเรื่องนี้!”
แม้ว่าลู่โจวจะใช้โอกาสนี้พูดคุยกับเพื่อนร่วมงานของเขา แต่เขาก็ยังได้กำไรมาก
ลู่โจวรับจดหมายเชิญจากศาสตราจารย์ถังแล้วพยักหน้า
“งั้นผมจะไปเตรียมตัว”
ศาสตราจารย์ถังกล่าว “นำวิทยานิพนธ์ของเธอไปแก้ไขเล็กน้อย เขียนคำพูดให้มันเรียบง่ายและกระชับ โฟกัสที่ส่วนถามตอบ นักวิจัยคณิตศาสตร์หลายคนอาจจะถามคำถามเธอเป็นจำนวนมาก ดังนั้นเตรียมตัวให้พร้อม!”
“ผมเข้าใจ…งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” ลู่โจวกล่าวและพยักหน้า
“อย่าพึ่งไป มีอีกเรื่อง” ศาสตราจารย์ถังกล่าวด้วยรอยยิ้ม “เลขาหลิวได้แนะนำเธอให้เข้าร่วมการคัดเลือกสิบอันดับเยาวชนจีนที่โดดเด่น ไม่รู้ว่าเธอจะถูกรับเลือกไหม แต่อย่างน้อยก็มีโอกาส”
สิบอันดับเยาวชนจีนของจีนที่โดดเด่น!
ม่านตาของลู่โจวหดตัวลง
เขาเคยได้ยินแคมเปญการคัดเลือก’สิบอันดับเยาวชนจีนที่โดดเด่น’มาก่อน มันถูกก่อตั้งร่วมกันโดยสหพันธ์เยาวชนจีนและได้รับการสนับสนุนโดยสิบองค์กรข่าวขนาดใหญ่ จุดประสงค์คือการสร้างเยาวชนที่มีความสามารถมาเป็นแบบอย่างให้คนหนุ่มสาว มันพึ่งมีมาประมาณสิบปีเท่านั้น
มันมีอิทธิพลมากพอๆกับเหรียญห้าสี่เยาวชนจีน!
(ผู้แปล : ห้าสี่ คือ 4 พฤษภา)
ลู่โจวกลั้นหายใจ หัวใจเขาเต้นแรงจนแทบกระดอนออกมาจากอก แต่เขาก็รีบสงบใจตัวเอง
อย่างแรกเลยมันยังเป็นคำถามอยู่ว่าการพิสูจน์ข้อคาดการณ์ของโจวนั้นคู่ควรแก่การได้รับรางวัลหรือไม่ ท้ายที่สุดแล้วรางวัลนี้ก็ไม่ได้มีไว้ให้การวิจัยทางวิทยาศาสตร์ มันมีไว้ให้ทุกวงการทั่วประเทศและมันยังรวมถึงการสนับสนุนทางสังคม
ยิ่งกว่านั้นรางวัลนี้อาจได้รับอิทธิพลทางการเมือง ดังนั้นมันจึงไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่ตาเห็น
ถ้าลู่โจวมีเหรียญฟิลด์ เขาคงมีโอกาสชนะสูง
สองคือโลกนี้ไม่มีของฟรี
ครั้งก่อนที่เลขาหลิวมาที่มหาลัยเพื่อแสดงความยินดีกับลู่โจว จริงๆแล้วมันแสดงให้เห็นถึงคุณค่าที่รัฐบาลมีไว้ให้การวิจัยทางวิทยาศาสตร์ ครั้งนี้จู่ๆเลขาหลิวก็เลือกลู่โจวให้เข้าสิบอันดับเยาวชนจีนที่โดดเด่น มันอาจไม่ได้เรียบง่ายอย่างนั้น
ลู่โจวใจเย็นลงเล็กน้อย
เขาไม่ได้กังขาใน IQ ของตน
แต่…
EQ ของเขานั้น เขาไม่แน่ใจ
ลู่โจวไม่ได้ตอบอะไร เขายิ้มแล้วถามด้วยความเคารพ “ศาสตราจารย์มีคำแนะนำอะไรไหม?”
ศาสตราจารย์ถังยิ้มแล้วกล่าว “คำแนะนำ? ขึ้นอยู่กับว่าอนาคตเธออยากอยู่เส้นทางไหน ถ้าเธออยากเข้าการเมือง นี่เป็นวิธีที่ดีที่เธอจะได้เข้าสู่วงการ เลขาหลิวสามารถช่วยเธอในอาชีพทางการเมืองในอนาคตและเธออาจได้เป็นตัวแทนที่ยิ่งใหญ่ของรัฐบาล ส่วนเธอจะไปได้ไกลแค่ไหน มันก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของเธอ”
ลู่โจวเงียบ
แทนที่จะกังวล ศาสตราจารย์ถังก็แค่นั่งดื่มชาเงียบๆ
หลังจากนั้นสักครู่ ลู่โจวก็พลันยิ้มแล้วส่ายหน้า “ผมเกรงว่าการเมืองไม่เหมาะกับผม”
ในฐานะลูกที่มีพ่อทำงานให้กับรัฐ ข้อเสนอนี้ค่อนข้างน่าดึงดูด ถ้าเขาคว้าโอกาสนี้ไว้ มันก็จะมีถนนที่มีแสงไฟรออยู่ตรงหน้าเขา ผู้นำมหาลัย ประธานสมาคมวิทยาศาสตร์จีนล้วนเป็นไปได้
อย่างไรก็ตามลู่โจวรู้ตัวเองดี
เขาคุ้นกับการทำในสิ่งที่อยากทำ การเมืองอาจไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ
“ดูเหมือนเธอจะรู้ตัวเอง เธอดูไม่ใช่คนที่จะเล่นการเมือง” ศาสตราจารย์ถังกล่าวด้วยรอยยิ้ม เขาวางขวดสูญญากาศลงบนโต๊ะแล้วมองลู่โจว เขากล่าวพร้อมกับพยักหน้า “เนื่องจากเธอตัดสินใจแล้ว เธอควรปฏิเสธ แค่จำไว้ว่าปฏิเสธให้มันดูสุภาพก็พอ”
ลู่โจวคิดแล้วกล่าว “ผมเป็นนักศึกษา ผมไม่รู้อะไรมากนัก ผมไม่สมควรรับเกียรตินี้…ผมตอบแบบนี้เป็นไงครับ?”
ศาสตราจารย์ถังยิ้มแล้วตอบ “ฉลาดนี่”
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
