ตอนที่ 78 อาชีพที่สาม (4)
ผมพบว่าตัวเองต้องตะลึงกับข้อมูลชิ้นใหม่นี้
มันรู้สึกไร้สาระมากจนผมไม่สามารถตอบสนองได้ ผมไม่จําเป็นต้องเคลียร์ใจด้วยซ้ำ – ผู้กระทําผิดในแง่ของบุคลิกภาพและพฤติกรรม
‘จองฮายัน’
นี่คือการกระทําของจองฮายัน
หลายกิลด์และแคลนเข้ามาในความคิด แต่ผมรู้ว่าไม่มีใครมีเหตุผลที่ถูกต้องในการกระทําเช่นนี้ นอกจากนี้ยังมีผู้หญิงบ้าสามคนที่อยู่รอบตัวผม ซึ่งอาจถือได้ว่าเป็นผู้ต้องสงสัย
อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องยากสําหรับคนอย่างชาฮีรา ที่จะจ้างวิซาร์ดมาร่ายเวทย์ใส่ผม ผมยังรู้ว่าลีจีฮเยไม่มีเวลาและความสามารถในการร่ายเวทย์ประเภทนี้ ผมจะ สังเกตเห็นมันก่อนที่เธอลงมือทํา
ผู้ต้องสงสัยต้องเป็นคนที่ร่ายเวทย์ในขณะที่ผมหลับอยู่ในห้องของตัวเอง
แน่นอนว่านี่มันหมายถึงจองฮายันเท่านั้น
การคิดถึงเวลาที่เธอเฝ้าดูผมหลับ มันทําให้ผมขนลุกไปทั้งตัว
“นี่คืออะไร”
ก่อนเข้ากิลด์เฮาส์ จองฮายันมาที่นี่ทุกคืนเพื่อทําสิ่งต่าง ๆ แต่เมื่อผมคิดถึงเรื่องนี้ ผมก็ไม่เคยตื่นขึ้นมากลางดึกหลังจากเข้าไปในกิลด์เฮาส์เลย
“มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่?”
ผมไม่รู้แน่ชัดว่าเมื่อไร แต่ว่า…
ผมรู้สึกแปลกที่คิดว่าจองฮายันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
อย่างไรก็ตาม เมื่อผมคิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้นที่ผมไม่ได้ตื่นขึ้นมาเลย นับตั้งแต่เราเริ่มอยู่ที่กิลด์เฮาส์ คําตอบก็มาถึงผม
มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
เมื่อใดก็ตามที่ผมเดินเข้าไปในห้องด้วยความตั้งใจที่จะนอน ผมคงจมอยู่กับความคิดของตัวเองมากจนผมคิดว่า การปวดหัวทุกวันเป็นเรื่องปกติ
แน่นอนว่านี่เป็นเพียงการคาดเดา แต่ถ้าเป็นเรื่องจริงจองฮายันอาจได้รับการศึกษาก่อนที่เราจะมาถึงที่นี่
“ฮะ…
หลังจากพยายามแยกแยะจิตใจที่อับอายและสับสนมึนงง ผมมองกลับไปที่ฮวังจองยอนที่มองมาที่ผม ราวกับว่าเธอเพิ่งทําผิดพลาดครั้งใหญ่ ถ้าผมเป็นเธอ ผมก็จะมีปฏิกิริยาในลักษณะเดียวกันนี้ เหมือนกับว่าเธอเพิ่งบอกคนสําคัญอย่างโจ่งแจ้งว่า มีคนกําลังเฝ้าดูคุณ
ผมไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของผมกับจองฮายันจะเป็นอย่างไรสําหรับพวกเขา แต่ผมรู้สึกว่าตัวเองน่าจะสังเกตเห็นมันได้เร็วกว่านี้
ผมเปิดปากพูดอีกครั้ง เมื่อรู้สึกว่าตัวเองสมควรได้รับคําอธิบายที่ดีกว่านี้
“ ช่วยอธิบายให้ละเอียดหน่อยได้ไหมครับ?”
มีความสําคัญสูงสุดที่จะต้องทราบสถานการณ์ที่แน่นอน อย่างนั้นผมก็ควรระมัดระวังเช่นกัน
“ดังนั้น”
“ ผมอยากให้คุณบอกรายละเอียดที่แน่นอน”
“ อืม นั่น”
ความลังเลของเธอทําให้ผมรู้สึกกังวลมากยิ่งขึ้น
นี่เป็นเพราะผมกังวลว่าคาถานี้อาจมีการทํางานที่ซ่อนอยู่ ผมไม่เคยได้ยินเรื่องการเวทมนตร์ดักฟังภายในทวีปมาก่อน แต่ผมคงไม่แปลกใจที่พบว่าจองฮายันสามารถสร้างเวทมนตร์ใหม่ด้วยตัวเอง ถ้าเป็นเช่นนั้นเธอจะได้ยินมากแค่ไหน?
“ แล้วฉันจะซื่อสัตย์กับคุณได้ไหม”
“ ได้เลยครับ ผมแค่รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย ผมหมายความว่าตัวเองคาดหวังสิ่งนี้ไว้บ้างแล้ว อย่างไรก็ตามผมไม่สนใจจริงๆ”
“ ถ้าคุณพูดอย่างนั้น ฉันควรจะแจ้งให้คุณทราบ คุณฮายันทําให้ฉันประหลาดใจจริง ๆ”
“ครับ เธอมักจะขี้หึงเกินไปในบางครั้งบางทีนั่นอาจเป็นสิ่งที่ผลักดันให้เธอทําเช่นนั้น”
“ พระเจ้า อาจเป็นเพราะข่าวลือทั้งหมดเกี่ยวกับเมอร์เซนนารี่ควีน ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันก็เข้าใจได้ว่าทําไมเธอถึงทํแบบนั้น”
“ อย่างไรก็ตามเธอสามารถซ่อนการปรากฏเวทมนตร์ของเธอได้เป็นอย่างดี”
“จริงเหรอ?”
“ คนทั่วไปจะไม่สังเกตเห็นด้วยซ้ำ ดังนั้นฉันจึงไม่แปลกใจเลยที่คุณไม่สังเกตเห็นมัน เช่นเดียวกับวิซาร์ดส่วนใหญ่ พวกเขาไม่ได้ไวต่อเวทมนตร์เป็นพิเศษเหมือนฉัน ระบบของมันซับซ้อนมากจนพวกเขาไม่สังเกตเห็น ถ้าฉันไม่มีค่าสถานะเวทมนตร์มากกว่า 80 ฉันก็คงไม่สังเกตเห็นเช่นกัน พลังเวทมนตร์นั้นเบาบางมากและเหนือสิ่งอื่นใด มันถูกออกแบบมา เพื่อหลอมรวมกับพลังเวทย์ที่เป็นเอกลักษณ์ของคุณกียอง”
“ อื่ม…”
“ จริง ๆ แล้วมันก็น่าสนใจสําหรับฉันเช่นกัน ฉันไม่คิดว่าเวทมนตร์จะสามารถใช้ในลักษณะนี้ได้ แต่ข่าวลือบอกว่าคุณฮายันเป็นอัจฉริยะ อย่างไรก็ตามคุณบอกว่าตัวเองเป็นอัลเคมิสท์ใช่ไหมคะ?”
“ ครับ”
“ คลาสของฉันแตกต่างจากเธอนิดหน่อย แต่ฉันยังสามารถบอกได้เลยว่าเธอใช้เวทมนตร์แบบไหน คําสั่งนั้นเกิดจากเวทมนตร์ขั้นพื้นฐาน”
“อา…”
“ ความลุ่มหลงประการแรก อย่างที่ผมพูดถึงคือเวทมนตร์ในการติดตามตําแหน่ง ตามชื่อมันเป็นเวทมนตร์ประเภทหนึ่งที่ออกแบบมาเพื่อช่วยให้ระบุว่าเป้าหมายว่าคุณอยู่ที่ ไหน นี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่เวทมนตร์ที่สองดูเหมือนจะน่าสนใจสําหรับฉัน”
” มันคือ?”
“ มันเป็นเวทมนตร์ชนิดหนึ่งที่คล้ายกับการสร้างเขตปลอดภัยภายในดันเจี้ยน มันเป็นเรื่องดีที่จะคิดว่ามันเป็นเวทมนตร์ส่งสัญญาณ เมื่อสิ่งมีชีวิตเข้ามาในรัศมีหนึ่ง โดยเฉ ลี่ยแล้วรัศมีจะอยู่ที่ประมาณ 50 ซม. พูดง่าย ๆ คือเป็น การดีที่จะอธิบายว่ามันเป็นเวทมนตร์ที่ส่งสัญญาณไปยังผู้ร่าย เมื่อมีใครบางคนเข้าใกล้กียองในพื้นที่ในพื้นที่หนึ่ง แน่ อนเราไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่…”
“ครับ”
“ โดยปกติแล้วในการร่ายเวทมนตร์ประเภทนี้จําเป็นต้องใช้ส่วนหนึ่งของร่างกายของเป้าหมายหรือตัวเร่งปฏิกิริยาเช่น เลือด…คุณไม่รู้เรื่องนี้จริง ๆ เหรอคะ?”
“ จะเกิดอะไรขึ้นครับ ถ้าเราทํามันโดยไม่มีตัวเร่งปฏิกิริยา”
“ มันเป็นไปไม่ได้เลยค่ะที่จะใช้เวทมนตร์ประเภทนี้โดยไม่มีตัวเร่ง เวทมนตร์นี้ยากที่จะทํา เพราะมันได้กลายร่างไปในรูปแบบที่คล้ายกับเวทมนตร์ที่คุณมี ด้วยวิธีนี้การมีตัวเร่งปฏิกิริยาจึงเป็นสิ่งจําเป็น มิฉะนั้นการเปิดใช้งานคาถาจะเป็นไปไม่ได้ที่จะทํางาน”
“ ครับ ผมจําสิ่งนี้ได้”
“อา ผมรู้แล้ว
“ แล้วปอยผมล่ะครับ? หรือตะปู?”
“ ไม่ได้ค่ะ หากจะใช้สิ่งเหล่านั้น พวกมันต้องมีจํานวนมากพอ ?
แน่นอน ผมจําไม่ได้ว่าปล่อยให้จองฮายันสะสมผมของตัวเองไว้มากมาย
อย่างไรก็ตามผมรู้ว่าเธอใช้อะไร – ฟันที่ผมสูญเสียไปในดันเจี้ยน
มันรู้สึกไร้สาระสําหรับผมที่ต้องยอมรับความจริง ตอนนั้นผมไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะใช้มันแบบนี้
เมื่อผมคิดถึงเรื่องนี้ในระดับที่ลึกซึ้งขึ้น ผมจําได้ว่าจองฮายันปรากฏตัวระหว่างพูดคุยกับลีจีฮเย คาถาจะต้องแจ้งเตือนเธอ เมื่อผู้หญิงอีกคนอยู่ในรัศมีการทํางาน
“นั่นเป็นเหตุผลว่าทําไม…”
นั่นคือเหตุผลทั้งหมดว่าทําไมจองฮายันถึงเริ่ม เข้าใกล้ดีจีฮเยอย่างโหดเหี้ยม ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผมรู้สึกกังวล เมื่อเห็นเธอในลักษณะนั้น
ในขณะเดียวกันฮวังจองยอนยังจ้องมองมาที่ผมด้วยสีหน้ากังวล – คล้ายกับแม่ เมื่อดูละครเรื่องโปรดของเธอ
“ เวทมนตร์ประเภทนี้รวมถึงความสามารถในการฟัง การสนทนาหรือการดูว่าบุคคลนั้นกําลังทําอะไรอยู่ไหมครับ?”
“ เนื่องจากในปัจจุบันมีมนต์เสน่ห์อยู่สองประเภทจึง ค่อนข้างยากที่จะบอก ยากที่จะเชื่อว่าผู้มาใหม่สามารถสร้างเวทมนตร์ประเภทนี้ได้ แน่นอนมันเป็นไปได้ เพราะการ ใช้พลังเวทมนตร์ที่ใช้อยู่ในระดับต่ำ แค่นี้ก็เพียงพอแล้วที่จะรับรองวิทยานิพนธ์รูปแบบใหม่สําหรับสถาบันเวทมนตร์!”
“ชื่อของกระดาษแผ่นนั้นควรเป็น วิธีการสตอล์คเกอร์แฟนหนุ่มของคุณ”
” ยืม ”
“..คุณต้องการให้ฉันทําอะไรอีกไหม?”
“ ไม่ครับ ผมสบายดีในตอนนี้”
“ โอ้ คุณต้องมีความสุขกับการยับยั้งชั่งใจ มันดูแปลกสําหรับฉัน แต่มันก็โรแมนติกมากเช่นกัน”
โรแมนติกบ้าอะไรล่ะ
นี่เป็นข่าวที่น่าตกใจมาก แต่ผมรู้สึกซาบซึ้งที่ตัวเองสามารถสงบสติอารมณ์ได้
ผมรู้อยู่แล้วว่าจองฮายันหลงไหลในตัวผม แต่อย่างไรก็ตาม ผมรู้ว่าตัวเองสามารถจัดการกับเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบ ดังนั้นการแลกเปลี่ยนนี้จึงไม่ทําให้ผมประหลาดใจมากเท่าที่ควร
แน่นอน นั่นไม่ได้หมายความว่าจะไม่ทําให้ผมตกใจ!
ตอนนี้ผมสงสัยว่ามีอุปกรณ์อื่นซ่อนอยู่ ในห้องของผมหรือเปล่า
“ คุณช่วยขึ้นไปที่ห้องของผมได้ไหมครับถ้าคุณว่าง?”
“ คะ?” รูปลักษณ์ของฮวังจองยอนที่มองกลับมา ทําให้ผมรู้สึกอายมากขึ้น ผมตระหนักว่าข้อเสนอของผมฟังดูส่อไปในทางใดทางหนึ่ง
“ ขอบคุณสําหรับข้อเสนอนะคัjะ แต่ฉันกลัวว่าตัวเองจะไม่สนใจเรื่องแบบนั้น….อย่าเข้าใจฉันผิด คุณเป็นคนที่น่าดึงดูด แต่ว่า…”
“ ผมไม่ได้หมายถึงมันในลักษณะนั้น”
” อ๊ะ”
“ ผมอยากให้คุณดูว่ามีเวทมนตร์อื่นอยู่ ในห้องของผมหรือเปล่า”
“ อา ฉันเข้าใจแล้ว!”
เป็นอีกครั้งที่ผมสังเกตได้ว่าเธอมีกลิ่นเหมือนปาร์คด็อกกูมาก
“ งั้นขึ้นไปด้วยกันเถอะค่ะ! ฉันอยากรู้เกี่ยวกับเวิร์กชอปของคุณ เนื่องจากเห็นได้ชัดว่ามีค่าใช้จ่ายจํานวนมาก วันนี้คงเป็นวันที่โชคดีของฉัน!”
“ ครับ เช่นเดียวกับผม”
ถ้าไม่ใช่เธอ ผมคงไม่รู้เกี่ยวกับการปรากฏของเวทมนตร์ประเภทนี้
ทันทีที่ผมลุกขึ้นจากที่นั่ง ผมสังเกตเห็นการแสดงออกของฮวังจองยอนอีกครั้ง มันเหมือนกับว่าเธอไม่ได้จริงจังกับเรื่องนี้ ดูเหมือนเธอจะมองว่าเราเป็นกองถ่ายละคร
ในขณะที่เราเดินขึ้นไปที่ชั้นสอง ผมรู้สึกได้ว่าก้าวเดินของผมหนักขึ้นด้วยเหตุผลบางอย่าง อย่างไรก็ตามนี้เป็นสิ่งที่จําเป็น
“ นี่คือสถานที่ที่กลุ่มที่ 7 ใช้กัน ฉันได้ยินมาว่ามันดีมาก”
“ อันที่จริงผมไม่เคยเห็นที่พักของคนอื่นเลยพูดแบบนั้นไม่ได้”
ฮวังจองยอนหยุดชั่วขณะที่หน้าห้องของปาร์คด็อกกูมันบอบบาง แต่ผมจับอะไรได้บางอย่าง
สถานการณ์ที่น่ากลัวเกิดขึ้นจากสมองของผมในตอนนี้ ผมส่ายหัวกับตัวเองก่อนที่จะเดินต่อไป
ผมเปิดประตูด้วยสีหน้าสบาย ๆ สถานที่ของผมเรียบง่าย โดยรวมมีหนังสือและอุปกรณ์ต่าง ๆ บนโต๊ะทํางาน เป็นที่ยอมรับว่าห้องของผมดูรกกว่าที่คิด แต่ตอนนี้ผมยังไม่ได้จัดการกับมัน
“มันเป็นห้องที่เรียบร้อยจริง ๆ”
“ อื่ม…”
” ว้าว ดูเหมือนคุณจะมีหนังสือมากกว่าฉันซะอีก….”
“ โอ้ ผมเลิกอ่านเรื่องนี้ไปครึ่งหนึ่งแล้ว”
“ ยังดีที่ได้เรียน โอ้ ตายแล้ว คุณต้องการให้ฉันตรวจสอบว่ามีเวทมนตร์อื่น ๆ อยู่ในห้องใช่ไหมคะ?”
“ครับ ถูกต้อง.”
“รอสักครู่นะคะ”
จากนั้นฮวังจองยอนก็เริ่มมองไปรอบ ๆ ห้องด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์ ผมไม่คิดว่าผมจะมุ่งมั่นที่จะค้นหาเกี่ยวกับเวทมนตร์คาถาใด ๆ ผมรู้ว่าตัวเองไม่ควรประ เป็นพลังของจองฮายันต่ำไป
หลังจากนั้นไม่นาน การแสดงออกของฮวังจองยอน เริ่มเปลี่ยนไปอย่างมาก ไม่ว่าเธอจะพบอะไร เธอก็พบว่ามันน่าสนใจมาก เพราะเธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะกลั้นยิ้ม
ความวิตกกังวลของผมพุ่งสูงขึ้นกับการแสดงออกนี้ ในที่สุดเธอก็พูดอีกครั้ง
“ มีคะ”
” ครับ?”
“ ฉันเห็นมันที่ผนังและบนเตียง”
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
