ตอนที่ 37 : มินิบอสของอีเวนต์ดันเจียน
“เลิกเล่นเกมด้วยแต้มของฉัน นา น่า น๊า นา (ด้วยแต้มของฉัน) นา น่า น๊า นา ที่รัก (แต้มของฉัน)…แต้มของฉัน…” (1)
เบ็นมองไปที่กล่องสุ่มปริศนาสีฟ้าของเขา พร้อมร้องเพลงฉบับปรับปรุงของแบล็คสตรีทบอยออกมา ‘เลิกเล่นเกม’ ให้ระบบฟัง เขาคิดว่าการทําอะไรแปลกๆให้ระบบซึนเดเระนี่ดูอาจจะเป็นจุดที่ดี หลังจากสูดลมหายใจเข้าลึกเขาก็เริ่มเปิดกล่อง!
ไม่กี่วินาทีต่อมา เขาถือไอเทมชิ้นใหม่ที่ได้รับมาจากระบบ
‘อย่างแรก เธอพยายามทําให้ฉันเป็นผู้ต้องหา ตอนนี้เธอกลับต้องการให้ฉันเป็นพวกติดสารเนี่ยนะ’
ในมือของเป็นมีซองบุหรี่สีเขียวอยู่
[บุหรี่นําโชค (ไอเทม, ยอดเยี่ยม) x20 – เพิ่มโชคให้แก่ผู้สูบ เล็กน้อยขณะกําลังสูบอยู่]
เบ็นไม่ใช่คนที่ชอบสูบบุหรี่ แต่เขาคงไม่เป็นมะเร็งปอดก่อนที่ระบบจะฆ่าเขาหรอก ‘ฉันไม่รู้ว่าการเพิ่มโชคเล็กน้อยจะมีดีขนาดไหน แต่มันมีถึง 20 อัน ก็ไม่แย่’
เขาเดินกลับไปที่บาร์และเห็นอันโตนิโอกําลังคุยกับสาว ทั้งคู่ นั่งอยู่บนโซฟาขนสีดําสนิท ‘เจ้าโชคดีนั้น เจอสาวที่อยู่ตัวคนเดียวสินะ’ ก่อนหน้านี้อันโตนิโอพูดถูกมีสาวที่อยู่ตัวคนเดียวเพียงไม่กี่คนเท่านั้นภายในบาร์ มันทําให้เรื่องยากลงไปมากเพ ราะเขาจําเป็นต้องเข้าหาสาวที่อยู่เป็นกลุ่มเท่านั้น ซึ่งเป็นทํามันได้อย่างยากลําบาก
เขาสัมผัสบุหรี่ภายในกระเป๋ากางเกง ‘เอาล่ะ เหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว มาลองดูกันเถอะว่าจะเกิดอะไรขึ้น’ เบ็นไปยังพื้นที่สูบบุหรี่ที่เป็นพื้นที่เปิดโล่งที่ทางด้านหลังของบาร์ เมื่อเขาเข้าไปทางนั้น เขาก็สังเกตุเห็นเก้าอี้สองสามตัวและเครื่องทําความร้อน ทว่าสิ่งที่เป็นจุดเด่นมากที่สุดก็คือฟ้าเปิด และแน่นอนมันสามารถใช้เป็นพื้นที่สูบบุหรี่ได้ การสูบบุหรี่อยู่ภายในที่ปิดถือเป็นเรื่องที่ห้ามกันมาอย่างยาวนานในนิวยอร์ก
เสียงของเพลงและแสงสีเริ่มเบาบางลงจากนั้น…ระบบก็ร้องเตือนขึ้นมา
[ตรวจพบพื้นที่ลับภายในดันเจี้ยน]
“พื้นที่ลับอีกทั้งั้นเหรอ” เบ็นยักไหล่ เขาไม่มีไฟแช็ค เขาเลยของเอาจากคนข้างๆ
เมื่อได้ไฟแช็คมา เบ็นก็หยิบบุหรี่ออกมาพร้อมกับคาบมันไว้ในปาก ไม่เหมือนกับบุหรี่ทั่วไปที่จะมีสีขาวหรือสีดํา บุหรีชิ้นนี้มีสีเขียว เบ็นจุดมันขึ้นมาและลิ้มลองมัน
*ซูด*
เมื่อตอนที่เขาหายใจนําควันเข้าไป เขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นมันเป็นควันสีเขียวเข้ม ยิ่งไปกว่านั้นเขาคิดว่าเขาน่าจะสําลักออกมาเนื่องจากเป็นการสูบบุหรีครั้งแรก ทว่ามันกลับไม่รู้สึกทรมาณแต่อย่างใด มันเหมือนกับการสูดอากาศบริสุทธิ์เสียด้วยซ้ํา
เบ็นกําลังจะคืนไฟแช็คให้ชายคนนั้น แต่ก็พบว่าเขานั้นจากไปแล้ว น่าจะเข้าไปยังบาร์แล้วลืมเกี่ยวกับไฟแช็คไปแล้ว ในตอนนั้นเองเสียงมีเสน่ห์ของหญิงสาวคนหนึ่งก็ดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของเขา
“นี่ที่รัก นายมีไฟแช็คไหม?”
เป็นหันหน้าไปหาเธอ
“…โว้วว!” นั่นคือทั้งหมดที่หัวของเขากําลังคิดอยู่ หากเขาต้องอธิบายความหมายของผู้หญิงคนนี้ละก็…มันก็คงจะเป็นคําว่าเร้าใจ สไตล์การแต่งตัวของเธอนั้นเผยผิวออกมาจํานวนมากทําให้เป็นต้องกลืนน้ำลายดังอีก ผมสีขาวสั้นประบ่า พร้อมกับดวงตาสีแดงที่ทําให้เธอดูราวกับจิ้งจอกสาว ชุดเดรสสั้นสีดําเผยให้เห็นเนินอกกว้าง ราวกับต้องการล่อลวงเป็นเข้าไปยังเตียงอุ่นๆ
สาวสวยที่เข้ามาอย่างกระทันหันนี้ทําให้เขาเงียบไปพักหนึ่ง แต่ไม่นานเขาก็เช็ดน้ำลายและยื่นไฟแช็กที่ชายคนนั้นลืมเขาไว้และจุดไฟตรงหน้าหญิงสาว ราวกับว่ามันบังคับให้ชายคนนั้นลืมไฟแช็ก ‘บางทีนี่อาจจะเป็นผลของบุหรี่นําโชค’
เธอยิ้มอย่างยั่วยวนพร้อมหยิบบุหรี่ออกมาและคาบมันไว้ในปาก ก่อนจะเอนตัวลงมาเพื่อจุดไฟ ในที่มืดเช่นนี้มันทําให้แสงสว่างส่องไปยังหน้าอกของเธออย่างชัดเจนและมันทําให้เป็นได้รับวิวทิวทัศน์อันแสนงดงาม “ขอบใจ” เธอพูดขึ้น
“ไม่เป็นไร ขอบคุณเหมือนกัน” เขาคิดในใจ
เบ็นไม่กังวลเลยหากมีการแข่งขันการจ้องมองตลอดทั้งคืน ขอเพียงแค่มีหัวนมของเธอที่นูนออกมาจากชุดเดรส ทว่ากลับมีบางสิ่งที่น่าสนใจยิ่งกว่านั้นอีก
[ตรวจพบ มินิบอส ภายในดันเจี้ยนอีเวนต์]
เบ็นมองไปรอบๆ ในตอนนี้มีเพียงแค่พวกเขาสองคนเท่านั้นที่ยืน อยู่ เขามองกลับไปที่หญิงสาว “เธองั้นเหรอ?” เป็นพยายามหาคําตอบ ดังนั้นเขาเลยถามเธอไปว่า “เธอทํางานที่นั่งั้นเหรอ?”
เธอยิ้ม “บางทีละนะ….อย่างในคืนนี้” เธอสุดควันเข้าปอดและปล่อยออกมา “ฉันเป็นโปรโมเตอร์ ชื่อว่าลีอา”
“…เบ็น” เขายังคงสับสนอยู่ว่าตําแหน่งของเธอนั้นคืออะไร แต่เขาก็คิดได้ว่า ‘อ่า ฉันไม่รู้ว่าเธอได้มีข้อตกลงอะไรกับดันเจี้ยนรีเปล่า แต่เขาจะพยายามทําเหมือนกับปกติเหมือนกับที่ผู้ชายทุกคนควรจะทํา ฉันจะพยายามบุกตีเมืองจันทร์ของเธอให้ได้’
มันยากที่จะหาสาวโสดที่อยู่ตัวคนเดียว “นี่คือโอกาศของฉันร บตัวเธอไม่มีผู้รักษาประตูอยู่ ฉันจะพุ่งตรงฝ่าเขาผืนป่าของเธอให้ได้…”
จากนั้นเขาก็พยายามแสดงเสน่ห์ของเขาออกมา และถามไปว่า “เธอทํางานที่นี่บ่อยไหม?”
“…2 คืน ต่อสัปดาห์ พูดตามตรงบาร์นี้ไม่ค่อยมีปาร์ตี้ดีๆบ่อยนัก…ตลอดเวลามันจะเงียบเหงาเหมือนกับซากไดโนเสาร์นั้นแหละ”
เบ็นยิ้มออกมา “เมื่อเธอพูดว่า “พูดตามตรง” นั่นหมายความว่า เธอไม่ได้พูดอย่างนั้น เธอกําลังโกหกใช่ไหม?”
ลีอากระพริบตาสองถึงสามครั้ง เธอไม่รู้ว่าจะตอบกลับไปยังไงดี ดังนั้นเธอเลยตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มสุดแสนเซ็กซี่ เธอเอียงหัวไปทางซ้ายพร้อมมองไปที่เป็นอย่างเป็นประกาย “บางที…”
[ค่าแรงดึงดูดใจของเป้าหมายในปัจจุบัน: สงสัย]
“ฉันต้องระวังตัวเมื่ออยู่รอบเธอแล้วสิถ้างั้น…” เบ็น หยอกล้อออกมา
ไม่กี่นาทีให้หลัง เสียงหัวเราะของเขาก็ดังไปทั่ว
‘ถ้าฉันสามารถเพิ่มค่าแรงดึงดูดใจของเธออีกสักหน่อย บางทีฉันควรจะขอเบอร์เธอเอาไว้’
จากนั้นบุหรี่ของพวกเขาก็ดับลง ทว่าลีอาก็มองเป็นด้วยสายตายั่วสวาท ก่อนที่จะหยิบบุหรี่อีกมวนนึงออกมาราวกับว่า เธอต้องการขอไฟแช็ก แต่กลับมีบางอย่างที่ขัดจังหวะพวกเขา คนที่สามเดินเข้ามายังโซนสูบบุหรี่
“ที่รัก คุณมาอยู่ที่นี่เอง” ชายกล้ามโตเดินเซมาอยู่ที่ด้านหลังของเธอ เมื่อเขาเห็นเธอกําลังคุยกับเป็นอยู่สองต่อสอง ดวงตาของเขาก็กลายเป็นเย็นชาขึ้นมา
[ตรวจพบนักผจญภัยที่ไม่เป็นมิตร]
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
