My Disciples Are All Villains 644 พลังอวตารสีแดงที่ถูกทําลาย

ยู่ฉางตงบินไปที่ด้านหน้าเทือกเขาเล็กๆ ที่มีแม่น้ํา เมื่อหันกลับไปเขาก็เห็นลอันส่ง เสียงร้องออกมา

เสียงร้องของมันดังกึกก้องไปทั่ว และก็เพราะแบบนั้นจึงทําให้เหล่านกในป่าบินหนีสัตว์ร้ายบนพื้นดินทั้งหลายที่ตื่นตกใจกับเสียงร้องของมันรีบวิ่งหนีเช่นกัน

ยู่ฉางตงเพิ่มความเร็วให้เพิ่มมากขึ้น เมื่อบินต่อไปเรื่อยๆ ยู่ฉางตงก็ได้ยินเสียงอันแปลกประหลาด มันเป็นเสียงที่ดังมาจากพื้นเบื้องล่าง เมื่อหันลงไปมองเขาก็พบกับสัตว์ร้ายจํานวนมากกําลังเหยียบย่ากันอยู่

ในตอนที่พลังลมปราณของเขาจะหมดลง ยู่ฉางตงก็ตัดสินใจลงไปบนต้นไม้ที่สูงตระหง่าน หลังจากที่บินในความมืดมาเป็นเวลานานยู่ฉางตงก็แทบที่จะใช้พลังจนหมด โชคยังดีที่เขาลงสู่ต้นไม้ได้ทันเวลา ยู่ฉางตงใช้เวลาหลังจากนั้นหลับตาลงก่อนที่จะพักผ่อนบนกิ่งไม้กิ่งใหญ่ แม้จะหลับตาแต่ตัวเขาก็ยังระวังตัวอยู่ตลอดเวลา มันเป็นเพราะสัตว์ร้ายที่อยู่รอบตัวของเขานั่นเอง

หลังจากที่ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง ยู่ฉางตงก็ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากที่งีบหลับตัวเขารู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมา แม้ว่าจะพยายามคงสติเอาไว้แต่สุดท้ายแล้วเขาก็เผลอหลับไปด้วยความอ่อนล้า

ในเวลานี้พระอาทิตย์กําาลังจะตกดิน ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนกลายเป็นสีส้ม ด้วยเหตุผลอะไรบางอย่างยู่ฉางตงรู้สึกได้ว่าท้องฟ้าที่เขาเห็นดูสูงกว่าเดิม

ใกล้ที่จะพลบค่ําเต็มที่ แสงแดดสลัวส่องไปยังผืนป่า แสงแดดอ่อนๆ ทําให้เขารู้สึกผ่อนคลาย

ฉางตงตรวจสอบพลังลมปราณที่มี เพื่อความสบายใจเขาเลือกที่จะฟื้นฟพลัง ลมปราณทั้งหมดต่อ ยู่ฉางตงหยิบดาบยืนยาวออกมาก่อนที่จะมองดูมันด้วยรอยยิ้ม “สหายข้า ดูเหมือนว่าพวกเราจะต้องล่าบากแล้วล่ะ”

ถ้าหากไม่มีฝักดาบ ยู่ฉางตงก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ขาดหายสุดท้ายแล้วเขาก็เลือกที่จะใช้ผ้าคลุมตัวนอกพันรอบดาบเอาไว้

ยู่ฉางตงสะพายดาบบนหลังก่อนที่จะบินต่อไป

ไม่นานนักก็ตกดึก

ยู่ฉางตงที่เดินทางมาได้สักพักสับสน “ทําไมข้าไม่เจออะไรเลย?”

แม้ว่าที่แห่งนี้จะเป็นเขตแดนของชนเผ่าอื่น แต่มันก็ควรจะพบกับที่ตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ได้แล้ว

เหวลึกแสนฟุตอยู่ใกล้กับคูสวรรค์ แล้วดูสวรรค์อยู่ที่ไหนกันแน่? เมื่อพบกับคูสวรรค์ยู่ฉางตงก็จะกลับไปยังดินแดนหยานได้ แต่ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนยู่ฉางตงก็ไม่พบมัน

กลางดึก…

ยู่ฉางตงพักบนกิ่งไม้อีกครั้ง ในเวลาเดียวกันเขาก็ปรับลมหายใจเพื่อที่จะเติมเต็มพลังลมปราณที่ถูกใช้ ในตอนที่จะหลับตาลงยู่ฉางตงก็พบกับอะไรที่น่าตกใจเข้าซะก่อ

เขาเห็นผู้ฝึกยุทธกลุ่มใหญ่บินตรงมา ผู้นําของผู้ฝึกยุทธเหล่านั้นเป็นผู้มีพลังอวตารสูงราวๆ 150 ฟุต

“ท่านอาจารย์?” ยู่ฉางตงรู้สึกประหลาดใจ เขามักจะดื้อรั้นและไม่คิดที่จะขอความช่วยเหลือใคร เขาไม่คิดเลยว่าผู้เป็นอาจารย์จะออกตามหาเขา แต่เมื่อมองไปสักพักยู่ฉางตงก็พบกับความผิดปกติ

พลังอวตาร 150 ฟุตเป็นสีแดง กลีบดอกบัวสีแดงเก้ากลีบกาลังหมุนรอบพลังอวตารจากใต้ฝ่าเท้า

ทําไมมันถึงเป็นสีแดง? เขาจ่าสิ่งที่หมิงซูหยินพูดได้ หรือว่าอาจารย์ของเขาพยายามทําอะไรแปลกใหม่กัน?

นั่นไม่น่าจะเป็นไปได้

ยู่ฉางตงเหลือบมองท้องฟ้าข้างหน้า พลังอวตารที่บินตามกันมาเองก็เป็นพลังอวตารสีแดง

เป็นไปได้ไหมว่าผู้เป็นอาจารย์ของเขากําลังใช้วิชาใหม่ มันเป็นวิธีการที่ทําให้คนอื่นๆ มีพลังอวตารสีแดงด้วย? เป็นไปไม่ได้

ยฉางตงสับสน เขาเลือกที่จะแอบซ่อนตัวแทน ยู่ฉางตงอยู่ที่เดิมจนกระทั่งพลังอวตารสีแดงที่สูงกว่า 150 ฟุตบินผ่านไป

แสงสีแดงได้ส่องสว่างไปทั่วผืนป่า มันเป็นเหมือนกับดวงอาทิตย์อันร้อนระอุ…

ฉางตงเห็นเจ้าของร่างอวตาร นั่นไม่ใช่ท่านอาจารย์! มียอดฝีมือผู้มีพลังอวตารดอกบัวเก้ากลีบคนใหม่ในดินแดนหยานอย่างงั้นเหรอ?

ยู่ฉางตงกลั้นหายใจในขณะที่เหลือบมองผู้ฝึกยุทธดอกบัวสีแดงบินผ่าน เขาอด ทนรอจนกว่าทุกคนจะผ่านไป

“ทําไมดอกบัวถึงเป็นสีแดง?” แม้จะเป็นดาบปีศาจ ผู้ใช้ดาบที่แสนยิ่งใหญ่ในดินแดนหยานก็ยังไม่สามารถเข้าใจเรื่องนี้ได้

ท้ายที่สุดยฉางตงก็เลิกใช้ความคิดก่อนที่จะหาทางกลับไปยังดินแดนหยานอีกครั้ง ยู่ฉางตงที่กําลังนั่งอยู่ได้ยินเสียงของใครบางคนดังขึ้นมาจากด้านล่าง

“สหาย”

ยฉางตงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาหยุดการเคลื่อนไหวก่อนที่จะหันมามอง ทำไมเขาไม่รู้สึกถึงการมีอยู่ของบุคคลลึกลับในก่อนหน้านี้กัน?

ยู่ฉางตงยิ้มให้ก่อนจะทักทายกลับ “มีธุระอะไรกับข้าอย่างงั้นเหรอ?”

“เจ้ามาจากเขตสงครามลอยฟ้าอย่างงั้นเหรอ?”

เขตสงครามลอยฟ้า?” ยู่ฉางตงเคยเดินทางไปทั่วโลกมาก่อน แม้จะเดินทางมามากมายขนาดไหน แต่ตัวเขาก็ไม่เคยได้ยินสถานที่ไหนที่มีชื่อว่าเขตสงครามลอยฟ้ามาก่อน หรือว่ามันเป็นสํานักย่อยกัน?

“เปล่า” ยู่ฉางตงตอบ

“ถ้าไม่ใช่แล้วเจ้ามาทําอะไรที่นี่?”

ในตอนนั้นเองยู่ฉางตงก็สังเกตเห็นสําเนียงที่แปลกประหลาด “ข้าต้องขอโทษด้วย ถ้าหากเจ้าสงสัยข้า ข้าเกรงว่าเจ้าอาจจะต้องรู้สึกผิดหวัง” ยู่ฉางตงรู้สึกอึดอัดที่ถูกถามแบบนั้น

“ข้าเองก็ต้องขอโทษด้วยเช่นกัน แต่เรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับบ้านดวงดาวแห่งท้องนภา ดังนั้นเจ้าจะต้องตอบคําถามข้า”

“บ้านดวงดาวแห่งท้องนภา?”

ชายคนนั้นจับสังเกตยู่ฉางตงได้ “เจ้าไม่รู้จักว่าบ้านดวงดาวแห่งท้องนภาคืออะไร? นี่มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นหรอกนะ
ตุ้ม!

ชายคนนั้นจู่โจมยู่ฉางตงด้วยพลังฝ่ามือ

ยู่ฉางตงหลบได้ทัน

สายตาของทั้งสองฝ่ายกําลังสบตากัน

จิตสังหารได้ปะทุไปทั่วพื้นที่

ยู่ฉางตงเป็นถึงดาบปีศาจ เป็นธรรมดาที่เขาจะสัมผัสได้ถึงจิตสังหารจากอีกฝ่ายได้ “เจ้าตั้งใจที่จะฆ่าข้าอย่างงั้นสินะ?”

“ข้ายอมฆ่าคนบริสุทธิ์พันคนดีกว่าที่จะปล่อยให้คนน่าสงสัยต้องหนีไปได้ ข้าคงได้ แต่ขอให้เจ้าไปเกิดใหม่ซะแล้วล่ะ” ชายคนนั้นยกมือขึ้นมาก่อนที่จะใช้พลังฝ่ามือแดง

ยู่ฉางตงหลบการโจมตี เขาหันไปมองพลังฝ่ามือสีแดงด้วยความสับสน สีแดงอีกแล้ว!

ชายคนนั้นใช้พลังฝ่ามืออีกหลายครั้ง…

ฉางตงได้ปลดปล่อยดาบพลังงานสองนิ้วไปที่ด้านหน้า

ดาบพลังงานพุ่งไปอย่างรวดเร็ว!

ตุ้ม!

มันทําลายพลังฝ่ามือสีแดงไปได้

ชายแปลกหน้าที่เห็นดาบพลังงานตื่นตกใจ “พลังทองค่า? เจ้าเป็นใครกัน?”

“ข้าคือยู่ฉางตง” ยู่ฉางตงตอบกลับไปอย่างไร้เยื่อใย

ยฉางตงตกตะลึงเล็กน้อย ในบรรดาผู้ที่ได้ยินชื่อเสียงของเขาจะต้องสันสะท้านไปด้วยความกลัว เหตุใดที่ชายคนนี้ยังไม่รู้สึกเกรงกลัว

ยู่ฉางตงมองไปบนท้องฟ้า หรือว่าข้าจะอยู่ในนรก?

เมื่อเห็นยู่ฉางตงไม่ตอบอะไร ชายคนนั้นก็ประสานฝ่ามือก่อนที่จะพูดอย่างเย็นชา “งั้นก็ตายซะ!”

ซ่วว!

พลังอวตารดอกบัวห้ากลีบปรากฏตัวขึ้น ชายคนนั้นโจมตียู่ฉางตงอย่างรวดเร็ว เขาพยายามที่จะจัดการฉางตงด้วยพลังอวตารของเขา
ยู่ฉางตงยังคงเคลื่อนไหวอย่างเรียบง่าย เขากาลังใช้ความคิดอยู่

ในช่วงเวลาสุดท้ายดาบยืนยาวก็หลุดจากการห่อหุ้มออกมา! ดาบสีแดงได้ปลดปล่อยดาบพลังงานหลายเล่มออกมาก่อนที่จะพุ่งโจมตี
พรึบ!

ดาบยืนยาวเฉือนผ่านพลังอวตารของชายแปลกหน้า ดาบยืนยาวที่จัดการกับเป้าหมายเสร็จได้บินกลับมาที่หลังของยู่ฉางตง
ตุ้ม!

พลังอวตารของชายคนนั้นถูกตัดออกเป็นสองส่วน ชายคนนั้นบาดเจ็บก่อนที่จะล้มลงกับพื้น สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
ยฉางตงลงมาอย่างช้าๆ เขามองไปที่ชายคนนั้นก่อนที่จะถามอย่างใจเย็น “ที่นี่คือที่ไหนกัน?”

ดวงตาของชายคนนั้นเต็มไปด้วยความกังวล “คนจากเขตสงครามลอยฟ้า…ไม่ได้บ้า เจ้า…เจ้า…” ก่อนที่จะพูดจบชายคนนั้นก็หมดลมหายใจไปซะก่อน

ยู่ฉางตงถอนหายใจก่อนที่จะส่ายหัว เขามองดูดาวก่อนที่จะใช้ความคิด ท้ายที่สุดแล้วยู่ฉางตงก็พิมพ์ออกมา “น่าสนใจจริงๆ”

“ติ้ง! สังหารเป้าหมายสําเร็จ ได้รับรางวัลแต้มบุญ: 1,500”

“ระบบที่ถูกอัปเกรดจะเพิ่มระยะมากขึ้น ได้รับรางวัลต่างแดนเพิ่มเติม 1,000 แต้ม

เมื่อจู่โจวได้ยินการแจ้งเตือนครั้งแรก ตัวเขาก็ไม่ได้คิดมากอะไร แต่เมื่อได้ยินการ แจ้งเตือนครั้งที่สองตัวเขาก็คิดสงสัยขึ้นมา

“รางวัลเพิ่มจากต่างแดน?” ในตอนที่จัดการไปเหยาที่ก้นเหว ในตอนนั้นเขาได้รับรางวัลเป็นแต้มบุญ 5,000 แต่ถึงแบบนั้นเขาก็ไม่ได้รางวัลต่างแดน
แล้วรางวัลนี้มาจากไหน?

“ยู่ฉางตง…”