Monster Factory 26 ใช้วิทยาการก็จะได้ประสิทธิภาพดีแบบนี้แหละ

ตอนที่ 26 ใช้วิทยาการก็จะได้ประสิทธิภาพดีแบบนี้แหละ

Monster Factory ตอนที่ 26 ใช้วิทยาการก็จะได้ประสิทธิภาพดีแบบนี้แหละ

 

ตอนที่ 26 ใช้วิทยาการก็จะได้ประสิทธิภาพดีแบบนี้แหละ

 

“คุณว่าไงนะ?” กงเหว่ยที่สติกลับมาอีกครั้งก็หันกลับมามองเชิงด้วยสีหน้าอันซับซ้อน ราวกับศิลปินแอบสแตรกต์มองดูผลงานที่เขาวาดเสร็จแล้ว

 

“ถึงคุณจะรู้วิธีเชื่อมแต่ยังไงมันก็ไม่มีเวลาเหลือแล้ว ผมจะให้คุณทําอะไรได้อีก” กงเหว่ยพึมพํากับตัวเอง “มันเป็นไปไม่ได้อีกต่อไป ไม่มีเวลาเหลือแล้ว”

 

“คุณมาจากบริษัทเชื่อมใต้น้ําบริษัทไหน?” พนักงานคนหนึ่งที่ยังอยู่ที่นี่ถามขึ้นมา “ผมเห็นคุณยืนอยู่ที่นั่นมานานแล้ว คุณคงไม่คิดว่าจะหาเงินได้ด้วยวิธีนี้ใช่ไหม?”

 

“เราไม่มีเวลาพอที่จะปิดวาล์วไอน้ําอีกครั้ง” คนงานอธิบาย กับเย่ชิงอย่างอดทน “ไม่มีเวลาเหลือพอสําหรับการเร่งปฏิกิริยา ทันทีที่หม้อไอน้ําถูกปิดความร้อนภายในจะเริ่มหายไป แค่การเพิ่มอุณหภูมิเพียงอย่างเดียวก็ทําให้เราต้องเสียเวลาไปครี่งชั่วโมงแล้ว”

 

“ผมไม่ได้ต้องการให้ปิดวาล์ว

 

“นี่ไอ้น้อง นายโง่งั้นเหรอ?” นักดําน้ําคนหนึ่งที่กําลังกลับไปกลัวจนหัวหด “นายไม่ใช่ซูเปอร์แมนนะ นายยิงเลเซอร์ออกมาจากตาไม่ได้ด้วยซ้ํา”

 

“ไอน้ําตรงนั้นมีอุณหภูมิอย่างน้อย 200 °C ฉันสาบาน ได้เลยว่าทันทีที่กระโดดลงไปนายจะต้องโดนลวกจนสุกแน่”

 

เย่ชิงยิ้ม “ก่อนหน้านี้ที่ผมไม่ได้พูดอะไรเพราะไม่อยากจะแย่งงานของคุณ ในเมื่อพวกเขาติดต่อคุณก่อน แน่นอนว่าคุณจะได้ลองทําเป็นคนแรก”

 

“แต่ตอนนี้เมื่อคุณล้มเหลว ผมก็ต้องก้าวออกมาเสนอบริการของผม”

 

“ฮ่าฮ่า น้องชายผู้แสนดี” นักดําน้ําของทั้งสองบริษัทต่างหัวเราะดังไปทั่ว “เอาเลย ไปทําต่อสิ ในเมื่อเราไม่มีความสามารถที่จะทํางานให้เสร็จ นายก็ลองไปทําดู”

 

“เอาล่ะไอ้หนู สอนพวกเราหน่อยว่าเด็กน้อยแบบนายจะเชื่อมใต้น้ําที่ล้อมรอบด้วยไอน้ํา 200 องศาได้ยังไง” นักดําน้ําคนอื่นๆจากทั้งสองบริษัทมารวมตัวกันแล้วทําท่าเหมือนว่าพวกเขาพร้อมแล้วที่จะเรียนรู้และดูว่าเย่ชิงจะทําตัวโง่ๆให้ตนเองอับอายหรือไม่

 

“นี่ ถ้าคุณปวยก็ไปหาหมอสิ ทําไมต้องลากพวกเราเข้าไปเกี่ยวด้วย?” คนงานของกังเจียเคมีคอลส์ไม่เต็มใจจะช่วยเหลือเย่ชิงอย่างชัดเจน หากชายคนนี้ถูกต้มจนตายก็ต้องจ่ายเงินชดเชยให้อีกน่ะสิ

 

“ให้เขาลองดู สิ่งที่บริษัทก่อสร้างใต้น้ําเพียงสองแห่ง ของจงหยุนอย่างพวกเราทําไม่ได้ ฉันอยากเห็นว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะทําได้ยังไง”

 

คนงานมองไปที่เจ้านายของเขาแต่ก็พบว่าเขานิ่งเป็นหินไปอีกครั้ง นั่งน้ําตานองหันหน้าไปทางทะเลสาบอยู่ตรงนั้น เฮ้อ ช่างมันเถอะ ให้เขาลองทําดูแล้วกัน คงไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้แล้วมั้ง..

 

“เอาเลย แต่ถ้าคุณหาเรื่องจะกระโดดลงทะเลสาบเพื่อฆ่าตัวตายก็ลืมมันไปได้เลย หากคุณทําไม่ได้เราจะไม่จ่ายอะไรให้ทั้งนั้น”

 

“ไม่ต้องห่วง ผมมีเทคนิคพิเศษ” เย่ชิงตอบแต่ก็ยังไม่เต็มใจที่จะเปิดเผย

 

“เร็วๆเลย เราแทบรอเรียนรู้สิ่งใหม่ๆจากนายไม่ไหวแล้ว” นักดําน้ําสองคนพูดติดตลก “ไม่ได้จะพูดบลัฟนะแต่ไม่ใช่แค่พวกเราที่ทําไม่ได้ ถึงนายจะจ้างบริษัทก่อสร้างใต้น้ําจากอเมริกามาก็ซ่อมไม่ได้หรอก”

 

เย่ชิงหันหลังให้กับพวกเขาและวิ่งไปที่รถตู้เชิงพาณิชย์ รอเพียงแค่ไม่กี่นาทีก็กลับมาอีกครั้ง เขายังคงสวมชุดเดิม ไม่ต้องไปพูดถึงชุดดําน้ําเลย แม้แต่หัวเชื่อมเขาก็ยังไม่มีด้วยซ้ํา บรรดานักดําน้ําและคนงานทั้งหมดจากบริษัทก่อสร้างใต้น้ําต่างก็ขํากลิ้ง บางคนถึงกับกุมท้องเพราะหัวเราะมากไปจนกล้ามเนื้อหดตัว แต่พวกเขาก็ยังหัวเราะกันอยู่

 

“นายคิดจะยิงเลเซอร์ออกมาจากตาเพื่อซ่อมรอยแตกลั้นหรือ?”

 

เมื่อเจอกับคนล้าสมัยพวกนี้เย่ชิงก็ทําได้แค่ถอนหายใจออกมาช้าๆ เขาก็เปิดใช้ระบบควบคุมบนโทรศัพท์มือถือและควบคุมยานเกราะอเนกประสงค์ที่อยู่ข้างหลังอย่างช้าๆ

 

จากนั้นยานเกราะอเนกประสงค์สีแดงรูปทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัสก็ชูแขนหุ่นยนต์ของมันแล้วปรากฏสู่สายตาของทุกคน พวกเขาทั้งหมด หัวหน้างานสองคน นักดําน้ําสองคนและคนงานอื่นๆก็เปลี่ยนจากการเย้ยหยันเป็นช็อคสนิททันที

 

ทุกคนขยี้ตาหลายครั้ง ท่าทางเหมือนได้เห็นซูเปอร์แมนในชีวิตจริง แขนเชื่อมของหุ่นยนต์ลําสมัยนี้ทําให้พวกเขา ทั้งหมดอ้าปากค้าง ไม่รู้จะต้องทํายังไงต่อ ต่อให้ใช้เวลาเป็นพันๆปีพวกเขาก็ยังคงไม่เข้าใจว่าอะไรทําให้เย่ชิงมีความมั่นใจมากขนาดนั้น แต่ตอนนี้พวกเขาเข้าใจแล้วว่ามันคือหุ่นยนต์เชื่อมลํายุคหุ่นยนต์เชื่อม?

 

ทุกคนที่นี่ล้วนเป็นผู้มีประสบการณ์เกี่ยวกับเครื่องจักรมามาก จึงค่อนข้างจะคุ้นเคยกับหุ่นยนต์เชื่อมเพราะพวกเขาก็มีหุ่นยนต์แบบนี้บางรุ่นในเวิร์กชอป เพียงแต่ว่าหุ่นยนต์พวกนั้นอยู่นิ่งกับที่ ต้องใช้ลวดจํานวนมากเพื่อเคลื่อนย้าย แขนเชื่อมรูปร่างมันก็เลยดูพองๆ แน่นอนว่ามีหุ่นยนต์ใต้น้ําอยู่บ้างแต่การทํางานของมันคือทําได้แค่เรื่องง่ายๆและหยาบๆ เช่นการถ่ายภาพใต้น้ํา การจับสิ่งของชิ้นเล็กๆ

 

“นี่มัน นี่มัน “ ราวกับว่านักดําน้ําทั้งสอ งคนกลายเป็นชาวต่างชาติ พูดติดอ่างไปหมดและเหมือนจะพูดจนจบประโยคไม่ได้ “หุ่นยนต์ตัวนี้เชื่อมใต้น้ําได้เหรอ?”

 

“ พอเห็นมันทํางานแล้วคุณจะรู้เอง” เย่ชิงพอใจมากกับท่าทางตกใจของพวกเขา

 

“งั้นก็รีบลงไปที่นั่นสิ” หัวหน้างานของทั้งสองโรงงานสั่นสะท้านไปทั้งร่าง ถ้าหุ่นยนต์ตัวนี้สามารถเชื่อมได้จริงๆแล้วล่ะก็

 

กงเหว่ยไม่ได้สนใจว่าเกิดอะไรขึ้นข้างหลัง เสาไอน้ําที่อยู่กลางทะเลสาบยังคงครองความสนใจของเขาไว้อย่างเต็มที่

 

เชิงพยักหน้ารับและรีบสั่งให้ยานเกราะอเนกประสงค์ลงไปในน้ํา โชคดีตอนนี้ที่ยานเกราะอเนกประสงค์ยังอยู่ในระยะแรกเท่านั้นจึงไม่ได้ดูเว่อร์เกินไป มีหุ่นยนต์กันน้ําที่มี ลักษณะแบบนี้อยู่ทั่วไปตามท้องตลาด แต่ก็ไม่มีตัวไหนที่เชื่อมใต้น้ําได้

 

ข้อจํากัดในการพัฒนาหุ่นยนต์เชื่อมที่กันน้ําได้ไม่ใช่ปัญหาทางเทคนิคเพราะค่อนข้างจะสร้างมันขึ้นมาได้ง่ายแต่ปัญหาคือมันจะใช้งานได้จริงหรือไม่ หากมันมีความสามารถที่ดูเวอร์กว่านี้ จริงๆแล้วก็ไม่มีทางที่เย่ชิงจะนํามันออกมาใช้แน่ เย่ชิงใช้มือถือควบคุมหุ่นยนต์ตัวนี้ทําให้ทุกคนตกตะลึงอีกครั้ง ปกติแล้วหุ่นยนต์ใต้น้ําจะใช้ระบบคอมพิวเตอร์ควบคุม นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นหุ่นยนต์ที่ควบคุมด้วยโทรศัพท์มือถือ

 

ยานเกราะอเนกประสงค์จมลงไปในทะเลสาบอย่างรวดเร็ว มันใช้ระบบแสงช่วยค้นหา ทําให้ทุกคนเห็นความเสียหายบริเวณที่แตกได้อย่างรวดเร็ว กงเหว่ยเงยหน้าขึ้นแล้วตะโกนราวกับเห็นผี “นั่นอะไร นั่นอะไรน่ะ”

 

“หัวหน้าครับ นั่นเป็นหุ่นยนต์เชื่อมใต้น้ํา” คนงานรีบวิ่งไปหาและอธิบายว่า “น้องชายคนนั้นเพิ่งบอกว่าเขาจะช่วยเรา ซ่อมท่อและเราไม่จําเป็นต้องปิดวาล์วไอน้ํา”

 

จ่อม –

 

กงเหว่ยทิ้งตัวลงบนพื้นก่อนกลายเป็นอัมพาตอีกรอบ การลุกขึ้นๆลงๆทําให้เขาเสียสมดุลไปอีกครั้ง ราวกับเหยียบย่างเข้าไปในขุมที่ 18 ของนรกแล้วพบประตูสู่สวรรค์ ณ ด้านล่างขุมนั้น นี่คือการสรุปสภาวะจิตใจของกงเหว่ยในตอนนี้ถ้า

 

ถ้ามันสามารถซ่อมได้ …

 

กงเหว่ยประเมินด้วยความเร็วตั้งสายฟ้า บริษัทก่อสร้างใต้น้ําสองแห่งใช้เวลาเกือบชั่วโมง หลังจากตัดเปิดท่อส่ง และพบว่าพวกเขาสามารถทํางานให้เสร็จได้ ฉันก็เลยสั่งให้เปิดวาล์วไอน้ําอีกครั้งทันที ถึงไอน้ําจะไม่ช่วยให้อุณหภูมิเพิ่มมากนัก แต่อย่างน้อยมันก็ไม่ได้ทําให้เสียหายเลย นั่นหมายความว่ายังมีความหวัง

 

สิ่งที่สําคัญต่อความหวังนี้คือหุ่นยนต์เชื่อมของเย่ชิงต้องทํางานให้เสร็จได้ นักดําน้ําสองคนก็วิ่งไปคุกเข่าลงและทําท่าทาง เหมือนดูผู้หญิงอาบน้ําเพื่อดูหุ่นยนต์ในทะเลสาบ มนุษย์ไม่สามารถทนต่อไอน้ําเดือด 200 °C นั้นได้ แต่สําหรับหุ่นยนต์เชื่อมเล็กๆนี่มันเข้าไปใกล้ๆได้อย่างง่ายดาย

 

ใช่แล้ว อย่างง่ายดายเลยล่ะ

 

ใต้แสงไฟของยานเกราะอเนกประสงค์ ทุกคนเห็นชัดเจนว่ามันเข้าไปใกล้ซากปรักหักพังรอบๆท่อ จากนั้นมันก็หยุดนิ่งอยู่ข้างๆรอยแตก อุณหภูมิ 200 C ไม่มีผลกระทบต่อเครื่องจักร ในตอนที่ทุกคนกําลังเดาว่าเชิงจะเสียเวลาในการตั้งค่าหุ่นยนต์หรือเปลี่ยนมุมของมันอยู่นั้น

 

ฉี่ๆ ฉี่ๆ

 

ลําแสงสีขาววูบวาบพรูขึ้นมาจากก้นทะเลสาบ นี่คือแสงสีขาวที่เป็นผลพลอยได้จากการเชื่อม แม้จะมีน้ําในทะเลสาบเป็นตัวบล็อก ทุกคนก็ยังต้องปิดตา

Monster Factory

Monster Factory

Score 10
Status: Completed

เรื่องย่อ

 

ผมชื่อเย่ชิง โชคดีจริงๆที่ผมไปเจอแอปพลิเคชัน [โรงงานมอนสเตอร์]

 

มอนสเตอร์ที่แข็งแรงสุดๆพวกนี้เทียบได้กับคนกว่าร้อยคนเลยทีเดียวแถมยังใช้ทักษะได้ทุกชนิดเลยล่ะ!

 

ประสิทธิภาพเหรอ? ด้วยความเร็วของทักษะในการทำงาน +300 ยังอยากจะแข่งกับมันไหมล่ะ?

 

ความแม่นยำเหรอ? *แค่ก แค่ก* เอาไดอัลคาลิปเปอร์ระดับตำนานมาซิ แสดงให้พวกเขาเห็นหน่อยว่าความแม่นยำอย่างสมบูรณ์แบบน่ะมันเป็นยังไง

 

เย่ชิง: เมื่อเรา ผมหมายถึงมนุษย์น่ะ อยากจะประสบความสำเร็จเราจะหยิบกระเป๋าตังค์ออกมา

 

เหล่ามอนเตอร์: อย่ามาเล่นแง่กับพวกข้า การสร้างสรรค์เครื่องจักรที่สุดยอดคือความรักและชีวิตของพวกข้า ร่างกายที่แกร่งกล้านี้คือเครื่องมือทำมาหากินของข้า

 

เหล่ามอนสเตอร์สูง 20 เมตร ร่างเปลือยดูป่าเถื่อนถือเครื่องตัดอันทรงพลังแล้วตะโกนก้องใส่ฟ้า: “ข้าไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งนั้น! พวกมันล้วนเป็นขยะทั้งสิ้น!”

Options

not work with dark mode
Reset