Love Code at the End of the Worldเล่มที่ 2 59(บทที่ 114) – เจ้าหญิงอาร์เซนอลกำลังจะเป็นผู้ใหญ่

นิยาย อ่านนิยาย

เล่มที่ 2 ตอนที่ 59(บทที่ 114) – เจ้าหญิงอาร์เซนอลกำลังจะเป็นผู้ใหญ่

“เฉียนลี่ นายมองไม่เห็นทุกอย่างที่อยู่ใกล้จริงๆหรอ?” ฉันถามเพราะความสงสัย ไม่น่าแปลกใจที่ตอนนั้นเฉียนลี่หากลุ่มนกศพไม่เจอ เนื่องจากพวกมันบินเข้ามาใกล้เกินไป

“ผมยังมองเห็นอยู่“เฉียนลี่กล่าว จากนั้นเขาก็กลับไปนั่งบนเก้าอี้แล้วหมุนตัวกลับไป ด้านหน้ามีแว่นตาอยู่คู่นึงมันมีลักษณะเหมือนกล้องดูดาว เขาหยิบมันขึ้นมาแล้วอธิบายว่า “ผมจะมองเห็นถ้าใส่มัน ปล่อยมันทั้งลำบากแล้วก็หนัก“

“ขอดูหน่อยได้หรือไม่?”

“ได้อยู่แล้ว“เขาส่งแว่นให้ฉัน

เพียงแค่ถือฉันก็รู้สึกถึงความหนัก มันน่าจะมีเหล็กเป็นส่วนประกอบอยู่หลายชิ้น ฉันหยิบมันขึ้นมาส่อง มันคือเลนส์ย่อขนาดแบบสุดๆ มันย่อขนาดซะจนฉันมองไม่ออกเลยว่าอะไรอยู่ตรงหน้า

ฉันมั่นใจว่าเฉียนลี่จะต้องมองเห็นได้ชัด แต่ด้วยน้ำหนักที่มากเกินไป มันคงลำบากหากต้องใส่ตลอดเวลา

“เธอเห็นอะไรไหม?”เฉียนลี่ถามด้วยความสงสัย

ฉันวางแว่นตาลง “ไม่เห็นอะไรเลย“

“เธอเองก็ไม่เห็นอะไรเหรอ?”เขาขมวดคิ้ว “ฉันสงสัยมาตลอดว่าถ้าคนธรรมดามองผ่านแว่นตามันจะเป็นอย่างไร หรือว่าจะต้องมองจากที่ไกลถึงจะเห็นของตรงหน้า“

เขาสงสัยเรื่องการมองเห็นของพวกเรา ขณะที่เราเองก็สงสัยเรื่องการมองเห็นของเขา

ฉันเงยหน้ามองเขาที่กำลังจ้องมองออกไปไกลสุดขอบฟ้า ถ้าเขาเจอคนที่ชอบ เขาจะต้องอยู่ห่างไกลจากคนนั้นเพียงเพื่อจะได้ดูคนที่ชอบแบบชัดๆอย่างนั้นเหรอ?

มันน่าเศร้ามาก เขามองเห็นแต่สัมผัสไม่ได้ แต่ถ้าเขาสัมผัสได้เขาจะมองไม่เห็น เธออยู่ภายใต้ดวงตาของเขา แต่เธอคงอยู่ไกลแสนไกล

“หลัวปิง เสร็จหรือยัง?”แฮรี่ตะโกน

ฉันหันกลับไปแล้วเห็นแฮรี่กำลังเดินเข้ามา เขาพิงประตูและกล่าวว่า “พรุ่งนี้เรามีซ้อม กลับกันเถอะ“

“แฮรี่อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?”เฉียนลี่หันไปหาแฮรี่ เขาดูมีความสุขมากไม่เหมือนกับแฮรี่ที่กำลังร้อนรน อย่างไรก็ตาม สายตาของเขาก็ยังคงมองไปที่ห่างไกลเหนือศีรษะแฮรี่

แฮรี่ที่เห็นเรายืนใกล้กัน ใบหน้าของเขาก็เริ่มไม่พอใจ เขาเดินมาแทรกระหว่างกลางฉันกลับเฉียนลี่ จากนั้นก็หยิบแว่นตาในมือของฉันคืนให้กับเฉียนลี่ “เฉียนลี่ ผมขอเตือน เธอเป็นภรรยาของผม อยากใกล้ชิดกับเธอมาก“

“ฮะ“เฉียนลี่ยิ้ม รอยยิ้มของเขาเป็นเหมือนรอยยิ้มที่ให้อภัยเด็ก “แฮรี่ ในเมืองโนอาห์ มันจะเป็นจริงก็ต่อเมื่อผู้หญิงเป็นคนพูด ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของหลัวปิง ว่าเธอจะยอมรับนายเป็นสามีหรือไม่?”

“เฉียนลี่!! แฮรี่หึงนาย!!“เสียงของราฟเฟิลดังมาจากอุโมงค์ ห้องทั้งห้องเงียบสนิทฉับพลัน

เฉียนลี่ยิ้ม “ราฟเฟิลก็อยู่ด้วยเหรอ?” เขามีความสุขมากกว่าเดิม “มันคงจะดี ถ้าหากพวกนายทุกคนมาอยู่เป็นเพื่อนผมทุกคืน” เขากำลังหวังว่าจะมีคนมาเยี่ยมเขา สิ่งที่เขาแสดงออกคือความยินดีอย่างชัดเจน

“เจ้าหญิงอาร์เซนอลก็มาด้วยนะ“ฉันรีบกล่าวเสริม

รอยยิ้มของเฉียนลี่กลายเป็นแข็งทื่อ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันมองไม่ออกว่าเขามองไปทางไหน เขากระพริบป่าและก้มศีรษะลง “เจ้าหญิงก็อยู่ที่นี่ด้วย“เสียงของเขาอ่อนโยนและนุ่มนวลมาก

“อืม เธอส่งฉันมาที่นี่ เธอบอกว่าที่นี่แคบเกินไป ไม่มีที่อยู่พอสำหรับทุกคน“ฉันพูดต่อ

“มันคงจะไม่สะดวก“เฉียนลี่กล่าวทันที เหมือนว่าเขาตื่นตระหนก

แฮรี่มองมาที่เขาด้วยรอยยิ้ม “ไม่สะดวกอะไร? เดี๋ยวพวกเราจะไปเรียกเธอให้“แฮรี่พูดพลาง มืออีกข้างก็มาจับมือฉัน

“อย่ามาจับฉัน!!“ฉันดุเขาเบาๆ แล้วปัดมือเขาออก เขายิ้มอย่างร่าเริงและผลักฉันเบาๆอีกครั้ง ราวกับว่าเขารีบผลักฉันให้หลุดพ้นสายตาเฉียนลี่

ในยานอวกาศทรงกลม เฉียนลี่ทำอะไรไม่ถูก

“ยอมรับเถอะว่าน่าอิจฉาเฉียนลี่“ราฟเฟิลพูดระหว่างที่เรากลับไปที่ยานอวกาศ จากนั้นก็หัวเราะ

“เปล่า ผมไม่ได้อิจฉาเลย นายไม่รู้เหรอว่าผมเป็นถึงดาวเด่นของเมืองโนอาห์!!“แฮรี่ชี้นิ้วไปที่เหรียญตราสีเงินบนหน้าอก

เจ้าหญิงอาเซนอลมองมาทางฉัน “เฉียนลี่ ชอบยาหยอดตาไหม?”เธอถามด้วยความเป็นห่วง

“อืม เขาชอบมันมาก“

“เจ้าหญิงอาร์เซนอล พี่เฉียนลี่ต้องการใครสักคนเป็นเพื่อนคุยกับเขา แต่พรุ่งนี้พวกเรามีฝึก เราคงต้องขอตัวกลับก่อน เจ้าหญิงพอจะเป็นเพื่อนคุยกับเขาซักระยะได้หรือไม่?”ฉันเป็นกังวลมากกลัวว่าเจ้าหญิงอาร์เซนอลจะไม่เห็นด้วย

“ได้สิ“เจ้าหญิงตอบตกลง ฉันจึงสบายใจ แฮรี่และราฟเฟิลหยุดโต้เถียงและหันไปมองเจ้าหญิงเป็นสายตาเดียวกัน พวกเขาหันกลับมาสบตาแสดงออกถึงความสงสัย เจ้าหญิงอาร์เซนอลยิ้มและมองไปข้างหลังฉัน “ฉันสามารถคุยกับเขาเรื่องเมืองโครได้ เขาคงจะอยากรู้“

เจ้าหญิงอาร์เซนอลยกชายกระโปรงขึ้นและเดินผ่านพวกเราเข้าไปในอุโมงค์ ก่อนที่ประตูฝั่งตรงข้ามจะปิดลง อุโมงค์ที่เชื่อมต่อยานอวกาศกับหอสังเกตการณ์ที่มีลักษณะคล้ายกับกระโจมมองโกลเลียค่อยๆแยกออกจากกัน ยานอวกาศของพวกเราเดินเครื่องทะยานลงสู่พื้น

“คืนนี้ พี่เฉียนลี่จะต้องมีความสุขมากแน่ๆเลย“ราฟเฟิลถอนหายใจ

“ฮึ“แฮรี่กอดอกยิ้มอย่างมีเลศนัย “แน่นอน!! เจ้าหญิงแสนสวยของเรากำลังอยู่กับเขาตามลำพังท่ามกลางคืนจันทราที่สวยงาม ฮิฮิฮิฮิ“

“แฮรี่ อย่าพูดเรื่องไร้สาระ!!“ราฟเฟิลจ้องเขม็ง

“พูดอะไร?”แฮรี่ยิ้มอย่างชั่วร้าย แก้มของราฟเฟิลแดงด้วยความอาย ผิวที่ขาวของเขาทำให้เห็นแก้มแดงได้อย่างชัดเจน ราฟเฟิลจ้องมองกลับไปหาแฮรี่ “นายคิดอะไรอยู่?”

“เจ้าหญิงอาร์เซนอลกำลังโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว“ฉันหยุดทั้งคู่ไม่ให้ทะเลาะกัน

แฮรี่พิงกำแพงกระพริบตาสีเหลืองอำพัน “เธอพูดถูก ในปีหน้า เมื่อเหมือนพระจันทร์เงินหยุดเหนือเมืองของพวกเรา เจ้าหญิงอาร์เซนอลก็จะกลายเป็นผู้ใหญ่ แล้วเธอรู้อะไรไหม“เขามองมาที่ฉัน

“ตามกฎของเมืองโนอาห์ เจ้าหญิงอาร์เซนอลจะได้ตัดสินใจว่าเธออยากจะอยู่กับผู้ชายคนใด“

แฮร์รี่และราฟเฟิลมองหน้ากันและพยักหน้า

“เธอเลือกผู้ชายหลายคนได้หรือไม่?”ฉันถามด้วยความอยากรู้

ทั้งสองคนพยักหน้า “ตามกฎของเมืองโนอาห์ เธอมีสิทธิ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับตำแหน่งเจ้าหญิง“ราฟเฟิลกล่าวอย่างภาคภูมิใจ “เจ้าหญิงของเราช่างงดงาม ต้องมีผู้ชายมากมายชื่นชอบเธอ“

“ใครเป็นคนบอกล่ะ? ภรรยาของผมสวยที่สุดต่างหาก!!“แฮรี่เน้นย้ำ ฉันมองเขาอย่างร้อนใจ เขาจับไหล่ราฟเฟิลแล้วชี้มาทางฉัน “นายเห็นหรือเปล่า? ถ้าหากภรรยาของผมไว้ผมยาว เธอสวยกว่าเจ้าหญิงอาร์เซนอลอย่างแน่นอน!! หัดใช้สมองซะบ้าง“

ราฟเฟิลมองมาที่ฉันก่อนที่ใบหน้าของเขาจะแดงยิ่งขึ้น เขาก้มหน้าและพยักหน้า “อืม“

“ฮ่าฮ่า ที่รัก เธอคือผู้หญิงที่สวยที่สุด!!” แฮรี่ยิ้มเยาะ

ฉันเหลือบมองเขา ” สิ่งที่ฉันจะถามคือ หากเจ้าหญิงอาร์เซนอล ตกลงเลือกพวกนายทั้งสองคน พวกนายมีสิทธิ์ปฏิเสธหรือไม่?”

แฮรี่และราฟเฟิลตกใจ ยานอวกาศที่กำลังลงสู่เบื้องล่างด้วยความเร็วสูง มีเพียงแค่ความเงียบสงัด

ทั้งสองมองหน้ากัน แววตาวิตกจริตปรากฏพร้อมคิ้วขมวด