Love Code at the End of the Worldเล่มที่ 2 55(บทที่ 110) – ความยากในการขนส่ง

เล่มที่ 2 ตอนที่ 55(บทที่ 110) – ความยากในการขนส่ง

“มีทรัพยากรจำนวนมหาศาลในเมืองโคร“ผู้อาวุโสอลูฟากล่าวต่อ บรรยากาศในห้องประชุมคึกคักขึ้นทันทีหลังจากตั้งชื่อโครงการแพนโดรา

ทุกคนดูเคร่งขรึมมาก

ลุงเมสันและพี่สาวเช่อชื่อ กอดอกฟังผู้อาวุโสอลูฟาอย่างตั้งใจ

ราฟเฟิลเองก็จริงจังมาก เขาทั้งฟังและพยักหน้า ดวงตาตื่นเต้นเป็นประกาย คล้ายกับมีความคิดผุดในหัวของเขาทุกครั้งที่ฟังเสียงผู้อาวุโสอลูฟา

แฮรี่เอามือค้ำขอบโต๊ะ ฟังคำบรรยายเหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง

เจ้าหญิงอาร์เซนอลขมวดคิ้วเล็กน้อย เหมือนมีบางอย่างกวนใจ

“ดูวิธีการขนส่งที่เรามี เรายังไม่สามารถนำพวกมันกลับมาทีละจำนวนมากได้“ฉันเริ่มเข้าใจปัญหาของเจ้าหญิงอาร์เซนอลแล้ว

ด้วยทรัพยากรที่มีจำกัด อากาศยานของเมืองโนอาห์ไม่สามารถเข้าไปในเมืองโครเพื่อทำการขนของได้

แม้กระทั่งตอนนี้ คงมีเพียงแค่เจ้ามังกรน้ำแข็งเท่านั้นที่ติดตั้งพลังงานคริสตัลสีฟ้า และปัญญาประดิษฐ์ขั้นสูงของเมืองนอกที่มีประสิทธิภาพมากพอ มังกรน้ำแข็งมีกรงเล็บที่ใช้หยิบจับสิ่งของได้ด้วยตัวเอง ในขณะที่พาหนะอื่นไม่มี

ตัวอย่างเช่น ไคและสมาชิกคนอื่นสามารถขับอากาศยานได้ ทว่า มันก็มีบางส่วนที่สร้างขึ้นมาจากยาง นั่นจึงหมายความว่า ยางจะเป็นปัญหาเมื่อเกิดการสึกหรอ และยางก็ได้สูญพันธุ์ไปแล้วตั้งแต่วันสิ้นโลก ดังนั้น ยางจึงกลายเป็นของล้าสมัย

ตัวยานพาหนะเองก็จำเป็นต้องมีระบบขับเคลื่อนอัตโนมัติ เพื่อให้สมาชิกได้พักผ่อน แต่ก็ไม่มีพลังงานใดสามารถรองรับระบบที่ดีกว่าที่ใช้อยู่ได้

ดังนั้น แหล่งพลังงานจึงกลายเป็นต้นตอปัญหาใหญ่

“ทรัพยากรที่พวกเราต้องการในการไปเยือนครั้งต่อไปอยู่ตรงนั้น!!“ผู้อาวุโสอลูฟาชี้นิ้วไปที่อาคารสูงตระหง่านกลางเมืองโคร สายตาของฉันต้องมองไปยังอาคารทรงพีระมิด มันเหมือนอาคารคริสตัลสูงกลางเมืองใหญ่

ผู้อาวุโสอลูฟากล่าวว่า “ตามรายงานของหุ่นยนต์สอดแนม มีคริสตัลสีน้ำเงินจําลองอยู่ที่นั่น!!“

“อะไรนะ?!!” ฉันกับแฮรี่ร้องอุทานพร้อมกัน

ราฟเฟิลพยักหน้าอย่างตื่นเต้น “ถูกต้อง มีอัญมณีจำนวนมหาศาลอยู่ในอาคารหลังนั้น มันจะมีโอกาสเจอคริสตัลพลังงานสีน้ำเงินสูง และอาจจะเจอได้ในปริมาณมาก!“

แฮร์รี่กับฉันมองไปที่ราฟเฟิล ก่อนจะมองไปที่คนอื่นๆ ทุกคนเองก็ดูประหลาดใจเช่นกัน

ด้วยคริสตัลสีน้ำเงินจำลอง ก็หมายความว่าพวกเราจะได้รับแหล่งพลังงาน!!

ฉันเคยเห็นยานอวกาศและอากาศยานหลับไหลอยู่ใต้เมืองโนอาห์ พวกมันจำศีลรอเวลา รอคอยแหล่งพลังงานที่จะช่วยให้พวกมันทะยานกลับไปบนท้องฟ้า!

“หลัวปิง!!“ผู้อาวุโสอลูฟามองฉันด้วยสายตาจริงจัง “ท่านใดที่พวกเราพบคริสตัลสีน้ำเงินจำลอง อากาศยานในเมืองโนอาห์ก็จะกลับมาทำงานได้ พวกเขาทุกลำจะเป็นเหมือนมังกรน้ำแข็งของเธอ พวกเขาจะสามารถเข้าสู่เมืองโคร และเคลื่อนย้ายทรัพยากรได้โดยไม่จำเป็นต้องมีคนควบคุม“

ฉันรับรู้ถึงแรงกดดัน อากาศยานที่นอนจำศีลทั้งหมดจะได้กลับมาประจำการ

ทันใดนั้น แสงสีฟ้าก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของฉัน ภาพวิญญาณพี่มองดูฉันจากตึกสูง ถูกฉายออกมาซ้ำๆ

“แล้ววิญญาณพวกนั้นล่ะ?”ฉันหันไปหาผู้อาวุโสอลูฟา “พวกเขาก็ต้องใช้พลังงาน นั่นจึงเป็นสาเหตุว่าทำไมหุ่นยนต์ของเมืองพระจันทร์เงินถึงไม่ได้กลับบ้าน หลังจากเข้าไปในเมืองโคร“

ผู้อาวุโสอลูฟาขมวดคิ้วด้วยความเป็นกังวล

“ปัญหาเรื่องวิญญาณ เรายังหาวิธีแก้ไม่ได้“พี่สาวเช่อชื่อขมวดคิ้ว “เนื่องจากเรามีข้อมูลเกี่ยวกับพวกวิญญาณน้อยเกินไป ราฟเฟิลและทีมของเขาจึงไม่สามารถวิเคราะห์ได้ว่าวิญญาณพวกนั้นคืออะไรกันแน่ เราจึงทำได้แค่เดินหน้าและพยายามหลีกเลี่ยงเท่านั้น“

“ใช่แล้ว หลัวปิง“ราฟเฟิลมองมาที่ฉันด้วยดวงตาตื่นเต้น “เราไม่พบเจอวิญญาณใดๆเลย ตอนที่เราเข้าสู่เมืองโครครั้งแรก ดังนั้น พวกเราจึงได้แต่คาดเดาว่า มันอาจจะมีปัจจัยเวลา เข้ามาเกี่ยวข้องในการตรวจจับแหล่งพลังงานจากภายนอก ซึ่งตรงกับช่วงเวลาที่เราทำภารกิจสำเร็จพอดี!!“

ฉันพยักหน้า เพราะฉันเองก็รู้สึกเหมือนกัน ตอนที่ฉันเข้าไป วิญญาณไม่ได้มาปรากฏตัวตั้งแต่แรก

“พวกเราจะต้องรีบ!!“ลุงเมสันกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

ทุกคนหันไปหาเขาเป็นสายตาหนึ่งเดียว ขณะที่เขาจ้องมาที่ฉัน “เพราะว่าตัวตนของเธอนั้นถูกเปิดเผยแล้ว” คำพูดที่หนักแน่นทำให้ฉันยิ่งรู้สึกแย่ มันคงจะดีกว่านี้ถ้าฉันไม่เข้าไปยุ่งกับหุ่นยนต์ตัวนั้น

ลุงเมสันคิ้วขมวด “ส่วนใหญ่แล้วเมืองพระจันทร์เงิน จะไม่ส่งโดนเข้าไปขนถ่ายทรัพยากร เพราะว่ากลุ่มหุ่นยนต์ชุดแรกที่นำทีมเข้าไป ถูกวิญญาณทำลาย นั่นก็ถือว่าพวกเขาได้สูญเสียทรัพยากรทั้งใหญ่ เพียงเพราะเข้าไปลาดตระเวนในเมืองโคร ดังนั้น พวกเขาจะไม่ทำการประมาท บุกเข้าไปซ้ำ มันมีแต่จะทำให้เสียหายมากขึ้น“ลุงเมสันคิดหนัก “อย่างไรก็ตาม ตอนนี้พวกเขารู้ถึงการมีอยู่ของเธอ พวกเขาจะต้องส่งกองกำลังสอดแนมกลับเข้าไปอีกแน่ พวกเขามักจะคิดแบบเดียวกับพวกเรา เดิมพันกับเวลาที่วิญญาณปรากฏ ภายในกรอบเวลานั้น เราจะคว้าทรัพยากรมาเป็นของเรา ผู้อาวุโสอลูฟา ท่านคิดอย่างไรกับความคิดเห็นของข้า?”

ผู้อาวุโสอลูฟาขมวดคิ้วไม่มีคำตอบ พี่สาวเช่อชื่อแสดงสีหน้ากังวล การคาดเดาของลุงเมสันถูกต้องที่สุด ถ้าเราคิดจะย้ายทรัพยากรก่อนที่วิญญาณจะปรากฏ มีหรือที่เมืองพระจันทร์เงินจะไม่คิดแบบเดียวกับเรา? เนื่องจาก เป็นไปตามที่ลุงเมสันกล่าวไว้ เมืองพระจันทร์เงินสูญเสียทรัพยากรครั้งใหญ่ระหว่างการสำรวจครั้งแรก ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รีบร้อน

“ถ้าอย่างนั้น เราคงต้องแข่งกับเมืองพระจันทร์เงินด้านเวลา!!“แฮรี่มองทุกคนขณะที่ทุกคนคิดหนัก

“เราส่งเฉียนลี่ออกไปดูแล้ว เมืองพระจันทร์เงินได้ส่งโดรนออกมา“ราฟเฟิลมองมาที่ฉัน แฮรี่ตกใจและวิตกกังวลในสิ่งที่ราฟเฟิลพูด “แล้ว? เฉียนลี่ว่าอย่างไรบ้าง?”

แฮรี่มองมาที่ฉันทันที ขณะที่ฉันก้มหน้าลงและขมวดคิ้ว

“นั่นเป็นสัญญาณที่ดี!!“ผู้อาวุโสอลูฟาพูดขึ้นมา ทุกคนหันกลับมามองเขาอีกครั้ง เขายิ้มและอธิบายว่า “หมายความว่าพวกเขาไม่รู้ถึงการมีอยู่ของมังกรน้ำแข็ง และไม่รู้ว่ามังกรน้ำแข็งอยู่ที่นั่นด้วย ตอนนี้ พวกเขาส่งโดนเข้าไปก็เพื่อตรวจสอบว่าเธอออกมาจากเมืองแล้วหรือยัง เพราะถ้าไม่ใช่เหตุผลนี้ พวกเขาก็คงไม่พยายามเข้าใกล้เมืองโครหลังจากผ่านช่วงเวลาสั้นๆแน่ ฮ่าๆๆๆ“

“แล้วพวกเขาไม่อยากได้ทรัพยากรในนั้นเหรอ?” ทรัพยากรมีความสำคัญต่อโลกมาก เมืองพระจันทร์เงินจะไม่ต้องการได้อย่างไร?

“พวกเขาอยากได้ แต่ก็ไม่รีบร้อน“เจ้าหญิงอาร์เซนอลกล่าว เสียงอ่อนโยนของเธอเผยให้เห็นถึงความสงบนิ่ง “เมืองพระจันทร์เงิน ครั้งหนึ่งเคยเป็นยานที่ใช้อพยพระหว่างดวงดาว ดังนั้น พวกเขาจึงมีธนาคารเมล็ดพันธุ์ และธนาคารสิ่งมีชีวิต เมืองพระจันทร์เงิน ได้รวบรวมทุกสรรพสิ่ง ส่งผลให้ในเมืองเกิดเป็นระบบนิเวศวิทยาที่ทันสมัยที่สุด ถ้าหากมีเมล็ดพันธุ์ที่สามารถมีชีวิตรอดได้ด้วยตัวเอง เวลา 500 ปีนี้ พวกเขาได้โคจรรอบดาวแคนซัส มันน่าจะได้รับแสงแดดมากพอจะเติบโตเป็นต้นที่สมบูรณ์“เจ้าหญิงอาร์เซนอลกล่าวโดยดวงตาเต็มไปด้วยความหวัง

ไม่แปลกใจเลยที่เธอบอกว่าเมืองพระจันทร์เงินเป็นความหวังของมวลมนุษยชาติ เมืองพระจันทร์เงินคือเรือโนอาห์!! ไม่ว่าเหอเล่ยจะเกลียดเมืองพระจันทร์เงินมากแค่ไหน ในใจของเขาก็ต้องยอมรับว่าเมืองพระจันทร์เงินคือความหวังของดาว

ตราบใดที่ดวงดาวยังรอด เมืองพระจันทร์เงินก็สามารถรวบรวมเมล็ดพันธุ์และสิ่งมีชีวิตกลับคืนสู่ดาวแคนซัส และฟื้นฟูดาวเคราะห์ให้กลับมาได้อีกครั้ง