Love Code at the End of the Worldเล่มที่ 2 41(บทที่ 96) – ความจริงเรื่องพลังพิเศษของฉัน

เล่มที่ 2 ตอนที่ 41(บทที่ 96) – ความจริงเรื่องพลังพิเศษของฉัน

แฮรี่ลูบหน้าของตัวเอง รอยนิ้วมือทั้ง 5 บนแก้มของเขาก็ค่อยๆหายไปอย่างช้าๆ สร้างความรู้สึกประหลาดใจให้กับฉันไม่ใช่น้อย เหมือนกับว่าใบหน้าของเขากำลังรักษาตัวเอง อาการบวมก็เริ่มลดลง ในช่วงพริบตาใบหน้าของเขาก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม ราวกับว่าฉันไม่เคยแตะต้องไปหน้าของเขาเลย

ฉันสงสัยมาโดยตลอดว่าพลังพิเศษของเขามันเกี่ยวข้องกับการรักษา และตอนนี้ฉันก็มั่นใจว่า ไม่มีใคร หายจากอาการบวมได้เร็วขนาดนี้

“สิ่งที่ผมหมายถึง คือทุกคนที่กลับมาจากเขตรังสีจะต้องมีรังสีตกค้างอยู่บ้าง“แฮรี่พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “แม้ว่าผมจะมีพลังต้านรังสี แต่ผมก็ไม่ได้มีพลังต้านรังสีเท่ากับเธอ เธอเพิ่งจะกลับมาจากเขตใจกลางแผ่รังสี ซึ่งแน่นอนว่า รอบตัวของเธอจะต้องมีรังสีในระดับที่สูงเกินกว่าที่ผมจะต้านทานไหว ดังนั้น หากว่าผมสัมผัสตัวของเธอ ผมก็น่าจะเกิดอาการผิดปกติกับผิวหนัง เช่น ผิวหนังของผมอาจจะเน่า…..“เขาจ้องมองดูร่างกายตัวเอง “แต่ว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับผมเลย“

“แฮรี่ ไม่เพียงแต่หลัวปิงจะไม่ได้รับรังสีเลย ห้องเก็บของสัมภาระเองก็ไม่มีรังสีตกค้างเลยแม้แต่น้อย“ราฟเฟิลหัวเราะ

“อะไรนะ???”แฮรี่ตกใจถึงกับยืนขึ้น

ทันใดนั้น มังกรน้ำแข็งก็หยุดการเคลื่อนไหวอย่างฉับพลัน ฉันที่นั่งอยู่กับที่แทบจะไม่รู้สึกตัวอะไรนอกจากวิวทิวทัศน์เบื้องหน้าที่ถูกแช่แข็งอยู่ที่เดิม อย่างไรก็ตาม แฮรี่ที่ยืนอยู่ก็ถูกแรงกระชากส่งเขากระเด็นกระแทกหน้ากระจกยานดัง *ปัง*

ราฟเฟิลหัวเราะ เมื่อเห็นมังกรน้ำแข็งกร้าวเตือนด้วยน้ำเสียงหล่อเหลาว่า “ในระหว่างเที่ยวบิน โปรดนั่งลง อย่าพยายามลุกขึ้น“

แฮรี่ลูบหน้าด้วยความทุกข์ขณะที่เขากลับไปนั่งที่เดิม โชคดีที่เขาไม่เป็นอะไรมาก เขาจ้องมองไปข้างหน้าและกล่าวว่า “นายตั้งใจใช่ไหม!!”

“กรุณานั่งลงกับที่ ผมจะเริ่มเร่งความเร็ว“มังกรน้ำแข็งกล่าว เขาไม่โต้ตอบ ไม่ยอมรับหรือปฏิเสธข้อกล่าวหา ทิวทัศน์เบื้องหน้าของพวกเราก็เริ่มเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว มังกรน้ำแข็งเร่งความเร็วสูงสุดเพื่อกลับไปยังเมืองโนอาห์ พวกเราจากลาโบราณสถานโครที่อยู่ด้านหลังด้วยความเร็วสูงสุดเท่าที่จะทำได้

“ผมเข้าใจแล้ว!“จู่ๆแฮรี่ก็อุทานระหว่างที่เขานั่งอยู่บนเก้าอี้ เขาค่อยๆหันหน้ามาหาฉัน ดวงตาสีอำพันของเขาส่องประกายด้วยความตื่นเต้น “พลังพิเศษของเธอคือการชำระล้างรังสี! ผมพูดถูกไหม?!”เขาชี้นิ้วมาที่ฉันด้วยใบหน้าที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข

“ใช่แล้วล่ะ!! พลังพิเศษของหลัวปิงคือการชำระล้างรังสี!“ราฟเฟิลกล่าวอย่างตื่นเต้น “มันน่าทึ่งมาก!! วิเศษมากเลย!!” สมแล้วกับที่หลัวปิงได้รับสมญานามว่าสมบัติแห่งเมืองโนอาห์!! พวกเราจะต้องแจ้งข่าวดีนี้ให้ผู้อาวุโสอลูฟาทราบทันที! หลัวปิง เธอสามารถชำระล้างรังสีได้!!“ราฟเฟิลรีบหันกลับมา แต่เขาก็หันกลับไปอีกครั้ง เขาจ้องมองแฮรี่ด้วยสายตาตักเตือน “อย่ารังแกหลัวปิง ตอนที่ผมไม่อยู่!! เธอไม่เพียงแต่จะเป็นสมบัติของโนอาห์เท่านั้น แต่เธอยังเป็นสมบัติที่มีค่าที่สุดของพวกเราด้วย!! นายคงจะรู้ใช่ไหม?!”

“ชิ! ใครจะกล้าแกล้งเธอ?”แฮรี่ทำหน้ามุ่ย “ผมไม่อยากโดนตบอีก“

ราฟเฟิลหัวเราะและภาพของเขาก็ค่อยๆหายไป

ฉันมองไปที่แฮรี่ “ใครกันนะที่ฉลาดได้หลังจากถูกตบ?”

“ชิ ผมรู้มาตลอดแต่ผมแค่แกล้งทำเป็นไม่รู้“เขาเชิดหน้า สางผม ทำตัวหยิ่ง

ทิวทัศน์รอบข้างของเราเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง มันเร็วจนเกือบจะมองไม่ทัน มังกรน้ำแข็งกำลังเร่งความเร็ว ช่วงเวลาที่เราผ่านก้อนเมฆ น่านฟ้าก็กลายเป็นสีฟ้าสว่างเหมือนสีน้ำทะเล

” เธอ เธอพอจะแสดงพลังของเธอให้ผมดูได้หรือไม่?”แฮรี่พูด ขณะที่เขาบิดขี้เกียจ

ฉันกลอกตามองเขา “ฉันเป็นคนไม่มีชื่อหรือไง?”

จู่ๆแฮรี่ก็หัวเราะ “ฉันชอบเรียกเธอ แต่เธอดูยังไม่ชอบมันนะ ไวฟุ?”

สีหน้าของฉันแลดูมืดมน เมื่อเราออกจากพื้นที่อันตราย เขาก็เริ่มทำตัวสบายๆอีกครั้ง ฉันเกลียดที่เขาจะทำตัวเป็นชายชาตรีก็ต่อเมื่อมีเรื่องที่ต้องจริงจังเท่านั้น

แฮรี่กล่าวเสริมว่า “แม้ว่าเธอจะชำระล้างไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่พวกเราก็พึ่งผ่านพ้นเขตรังสีมา มังกรน้ำแข็งจริงน่าจะมีรังสีระดับ 6 ติดอยู่ตามเกราะ ดังนั้นเธอน่าจะชำระล้างรังสีให้กับเขาอีกสักครั้ง“

“อืม“ฉันพยักหน้า คำพูดของแฮรี่จะกลายเป็นผู้เป็นคนก็ต่อเมื่อเขาจริงจัง

ฉันลุกขึ้นยืนและเดินไปที่กระจกหน้า ฉันยื่นมือไปวางที่ตัวกระจกโดยมีแฮรี่มองดูด้านข้าง

ภายในไม่กี่วินาทีต่อมา แสงสีฟ้าก็โผล่ขึ้นมาจากกระจกหน้ายาน มันเหมือนลูกปัดแสงที่กำลังว่ายวนเวียนอยู่ในกระจก

“พวกมันออกมาแล้ว!!“แฮรี่ลุกขึ้นยืนด้วยความประหลาดใจราวกับว่านี่เป็นครั้งแรกที่เขามองเห็นพวกมัน เขาเดินมาด้านข้างฉัน

ฉันมั่นใจว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นมัน จากคำพูดของราฟเฟิล เขาน่าจะเห็นมันหลายครั้งแล้วผ่านกล้องที่หมวกกันน็อคของฉัน แต่ถึงกระนั้น พวกเขาก็ยังคงประหลาดใจ บางทีการเห็นด้วยตาของตัวเอง คงจะให้ความรู้สึกแตกต่างจากการดูผ่านหน้าจอ

เขายื่นมือไปแตะจุดไฟที่อยู่บนหน้ากระจก

ฉันรีบเตือนทันทีว่า “ระวังด้วย ฉันเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร“

“เธอเป็นห่วงผมเหรอ? ไวฟุ“เขายิ้มแก้มปริ

ฉันรู้สึกเสียใจที่พูดอย่างนั้นออกไปทันที

เขาเอามือเท้าสะเอวยิ้มอย่างทะเล้น จากนั้นก็เอื้อมมือข้างหนึ่งไปแปะที่หน้ากระจกยานที่มีแสงสีฟ้าปกคลุม เขาพยายามทำตัวดูเท่ห์ พูดกับฉันด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

*อ๊า!!*แฮรี่ดึงมือออกจากกระจกตะโกนร้องด้วยความเจ็บปวด ฉันมองไปที่เขาด้วยความตกใจ เขากำลังจับมือของตัวเองที่กำลังปวดแสบปวดร้อน เขาสะบัดมือกัดฟันแน่น ทันใดนั้น ฉันก็มองเห็นมือของเขาที่เต็มไปด้วยแผลพุพอง!! แผลพุพองบนผิวหนังเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ฝ่ามือของเขาก็เริ่มเน่าเปื่อย!!

“แฮรี่!“ฉันรีบจับมือของเขา “มังกรน้ำแข็ง ขอชุดปฐมพยาบาล!“

เขาพยายามทำหน้าเคร่งขรึม “ผมไม่เป็นไร” ฉันจ้องมองมือของเขาด้วยความรู้สึกผิด มือของเขาค่อยๆฟื้นตัวทีละน้อย

“ผมเข้าใจละ!!“เขาเงยหน้ามองฉัน “เธอดูดซับกัมมันตรังสี” เขาจ้องมองฉันด้วยสายตาเหลือเชื่อ พลางชี้นิ้วมาที่ฉันด้วยมือที่มีแผลพุพอง “เธอมีความสามารถในการดูดซับพลัง!! มันเป็นไปได้ยังไงกัน! เธอยังสามารถรวบรวมรังสีได้ด้วย เธอทำให้มันเข้มข้น แล้วกลายเป็นพลังที่รุนแรง! เธอ!!“

ฉันยังคงมองเขาด้วยสายตาขอโทษ “ฉันก็คิดว่านายรู้อยู่แล้ว แต่ปรากฏว่า คำที่นายบอกชำระล้างมันแตกต่างจากดูดซับอย่างสิ้นเชิง บางทีคำอธิบายมันคงไม่ชัดเจนเท่ากับภาพที่ฉันเห็น ฉันเองก็รู้สึกว่าฉันดูดซับรังสีเพราะมันซึมเข้าผิวหนังและเลือดของฉัน“

แฮรี่กระพริบตาแล้วกลับมานั่งที่เดิม แผลในมือของเขากำลังฟื้นตัว “พวกเราเองก็คิดว่าเป็นการชำระล้างแต่ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นการดูดซับ ฮ่าฮ่าฮ่า อย่างไรก็ตาม การดูดซับกับการชำระล้าง ผลลัพธ์ก็ใกล้เคียงกัน เพียงแต่ว่าการดูดซับรังสีนั้นมันหมายความว่าเธอจะมีรังสีในร่างกาย และสามารถเปลี่ยนรังสีให้เป็นพลังงานได้ เธอรู้หรือไม่ว่ามันหมายความว่าอย่างไร หลัวปิง?”

“อะไรนะ?”ฉันหันมองไปที่เขา ฉันรู้สึกประหม่าเพราะเขาใช้น้ำเสียงเคร่งขรึม

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ยังคงไว้ซึ่งสีหน้าจริงจัง “หลังจากพระเจ้าลงโทษ มนุษย์ก็พบแหล่งพลังงานชนิดหนึ่งในเขตบริเวณที่มีกัมมันตรังสีสูง มันเป็นพลังงานสีฟ้า แต่ไม่เสถียร มีความสามารถในการเรืองแสง แต่ก็ดูเหมือนของเหลวควบแน่น ดังนั้น นักวิทยาศาสตร์จึงตั้งชื่อให้กับแสงเหลวนี้ว่า……“แฮรี่มองมาที่ฉัน “พลังงานคริสตัลสีฟ้า“

ฉันยังคงมองเขาด้วยความสับสน ราฟเฟิลเคยอธิบายให้ฉันฟังเกี่ยวกับต้นกำเนิดของคริสตัลพลังงานสีฟ้า อันที่จริงแล้ว พวกเขาฝึกฝนฉันเพื่อให้เข้าไปในใจกลางเขตแดนแผ่รังสีเพื่อออกค้นหาพลังงานคริสตัลสีฟ้า