LN Zuttomo This Is the Memory Until the Girl Who Said “Please Be My Friend Forever,” Is No Longer My Friend 5.4: นักรบสาว

ตอนที่ 5.4: นักรบสาว

“โอ้ย  เพื่อน้องชายที่รักและพยายามทำเพื่อเพื่อน แค่นี้จิ๊บๆจ้า”

เนเน่กล่าวจบ มือหยุดตัดผม สบตามมองหน้ายูมะตรงๆ

 

“.ม..มีอะไรเหรอครับ”

“ไม่นึกว่ายูคุงตอนนี้จะกล้าสบตามองและพูดจาเหมือนที่คนทั่วไปทำได้ จำตอที่เราเพิ่งเจอกันครั้งแรก ยูมะมักจะหลบสายตาตลอด คนเรามันเปลี่ยนกันได้จริงๆนะ”

 

“…ไม่หรอกครับ ถ้าผมตัวคนเดียวคงทำอะไรไม่ได้  โชคดีที่มีพี่เนเน่ที่คอยพึ่งพาได้ โอ๊ย..”

ยูมะโดนเนเน่ยกนิ้วดีดหน้าผากกลางคันขณะพูด

 

“คนที่ตัดสินใจช่วยยุยคือเธอ คนที่ทำอะไรๆหลายอย่างก็คือเธอ  คนที่ประเมินตัวเองได้ว่าหากมีกำลังไม่พอ ก็พึ่งพาคนอื่นเพื่อทดแทนส่วนที่ขาด ยอมก้มหน้าขอร้องพี่ก็คือเธออีก คิดว่าคนทั่วไปเขาจะทำได้แบบเธองั้นเหรอ”

 

เนเน่กล่าวจบส่งยิ้มให้ก่อนลงมือตัดผมยุยต่อ

 

ยุยเอามือลูบหน้าผากป้อยๆตรงที่โดนเนเน่ดีดพลางคิดว่า “สู้พี่เนเน่ไม่ได้จริงๆแฮะ” ก่อนจะหัวเราะเบาๆ

 

****

 

เนเนลงมือตัดผมยุยต่อเรื่อยๆ

 

“ยุยจังอ่านการ์ตูนเรื่องจอมมารกลับชาติด้วยใช่มั้ย  พี่ชอบเรื่องนี้มากเลย ยุยชอบตัวละครตัวไหนเหรอ”

 

“ชอบ..ฟีจังค่ะ”

 

“ชอบฟีเหรอ ก็ดีนะ พี่ชอบตอนฟีอยู่ด้วยกันกับท่านเซร่า ดูมีออร่าเข้ากันมากเลยเนอะ”

 

“อ..อืม”

ยุยตอนแรกที่โดนตัดผมดูตื่นเต้น แต่เมื่อได้สนทนากับเนเน่เรื่องการ์ตูนก็ดูจะผ่อนคลายกว่าเดิม

ต้องบอกว่าสมแล้วที่เนเน่ฝีมือระดับโปร สกิลการพูดจาเพื่อให้ลูกค้าผ่อนคลาย ถือเป็นส่วนหนึ่งของช่างระดับเทพด้วย

 

หลังจากตัดผมเสร็จ เนเน่สระผม พร้อมแต่งหน้าให้ด้วย

 

“รู้สึกหัว….โล่งขึ้นเยอะเลย”

หลังจากตัดผมเสร็จ ยุยส่องกระจก พึมพัำกับตัวเอง

ยุยเอามือสางผมตัวเองที่ตัด ได้กลิ่มหอมอ่อนๆติดมือด้วย

“รู้สึกผมเราทั้งนุ่มและเบาสบายขึ้นเยอะ แถมกลิ่นยังหอมละมุมอีก..”

 

“ฮะฮะ ชอบที่ตัดให้มั้ยเอ่ย?”

“ค่ะ..”

  ยุยรู้สึกดีมากขึ้น ตอนเข้ามาในร้าน ส่องกระจกครั้งแรก เธอรู้สึกถึงความรังเกียจตัวเอง แต่ตอนนี้เธอจ้องมองกระจกได้อย่างไม่เบื่อ  สำรวรทรงผมด้านข้างซ้ายขวาไปมา

 

“ยู…ยูมะ”

ยุยหันไปหายูมะ 

 

ยูมะคิดว่าเดิมทียุยก็น่ารักอยู่แล้ว  แต่เธอในตอนนี้ ใช้คำว่าน่ารัก ยังน้อยเกินไป

 

ใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มด้วยฝีมือช่างมืออาชีพ ทั้งที่รู้ว่าหน้าเธอผ่านการแต่งด้วยเครื่องสำอางค์ แต่ด้วยฝีมือระดับโปร ทำให้ดูไม่ออกเลยว่าหน้ายุยผ่านการแต่งแต้มเครื่องสำอางค์มาก่อน

ผิวเธอที่ขาวอยู่แล้วเมื่อเจอช่างมือโปรแต่งให้ ยิ่งขับความขาวกับริมฝีปากอมชมพูให้เด่นชัดกว่าเดิม  บวกกับทรงผมที่ผ่านการเซ็ทและกลิ่นแชมพูอ่อนๆที่ลอยเข้าจมูกอีก  

ก่อนหน้านี้ยูมะเคยเห็นตุ๊กตาพวกดอลล์ระดับไฮโซซื้อกัน ความน่ารักของยุยสูสีกับดอลล์พวกนั้นเลย

 

“คิดว่า…เป็นยังไงบ้าง”

ยุยถาม สีหน้ายุยครั้งนี้ต่างจากครั้งก่อนที่มีความกังวล หน้าจาเธอคาดหวังชัดเจนด้วยความมั่นใจว่า คู่สนทนาต้องกล่าวว่า “น่ารัก”แน่นอน

 

ยูมะอยากจะพูดว่า น่ารัก แต่ว่าใจที่เต้นตึกตักไม่หยุด ทำให้คำว่าน่ารัก ไม่หลุดออกมาจากปากยูมะทันที ได้แค่เงียบและตะลึงพักหนึ่ง ถึงเอ่ยออกมาได้

 

“…มันก็ต้อง…น่ารักอยู่แล้ว”

ยุยฟังคำตอบยูมะ หัวเราะแฮะแฮะด้วยความดีใจ 

เนเน่เดินไปควานหาของบางอย่างพักนึงก่อนกลับมา

 

“เห็นพวกเธอชอบ ชั้นก็ดีใจยิ่งกว่าอะไรแล้ว อ้อ ยุย รับนี่ไปด้วยสิ”

เนเน่ส่งถุงพลาสติกให้ยุย ยุยทำหน้างง เครื่องหมายเควสชั่นมาร์กลอยมาชัดเจนว่าให้อะไรหนูมาเหรอ

 

“พี่แบ่งแชมพูให้กลับไปใช้ที่บ้านนะ ถ้าของหมดเมื่อไรแล้วอยากจะซื้อถูกๆก็แวะมาที่นี่ได้นะ”

 

“เอ๋..แต่ว่า..”

“ไม่มีแต่จ้า ไม่ต้องเกรงใจด้วย ยิ่งไปกว่านั้น วันนี่้พี่ก็ได้เห็นอะไรดีๆมากมาย ถือว่าเป็นการตอบแทนคุ้มค่าแล้ว เรื่องเงินที่จ่ายไปเทียบกับที่เห็นถือว่าไม่เสียดาย ฮะฮะ วัยรุ่นนี่ดีจริงๆเลยนะ”

“เอ้อ..คือว่า…วันนี้ขอบคุณมากนะคะ”

ยุยพยายามกล่าวพูดขอบคุณเนเน่ และกล่าวต่อว่า

 

“ปกติ หนูไม่ค่อยชอบมา…กิจกรรม…พวกนี้…แต่ว่าวันนี้..สนุกมากๆค่ะ..แล้วก็ยูมะ…บอกว่าหนู..น่ารักด้วย..รู้สึกดีใจมากค่ะ”

“หึหึ คิดว่าอีเว้นวันนี้จบแล้วถือว่าเข้าใจผิดใหญ่หลวงนะ”

“หา?”

“ที่ทำตะกี้แค่อีเวนท์เปิดงาน ของจริงมันต่อจากนี้ต่างหากล่ะ”

“เอ๋ ต่อจากนี้เหรอคะ”

“ตัดผมเสร็จต้องต่อด้วยแต่งหน้า จากนั้นขั้นถัดไปมันก็ต้องเรื่องเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย  ยิ่งได้คนสวยแบบยุยมาลองเสื้อซะด้วย ไหนๆก็อุตส่าหลุดมาถึงที่แล้ว พี่บอกเลยว่าเตรียมตัวใจให้ดีเถอะ”

 

“เอ๋..ด..เดี๋ยวก่อนค่ะ..ย..ยูมะ”

ยุยเรียกเสียงหลงในขณะที่โดนเนเน่ลากตัวไปหลังร้าน

 

“พี่เค้าฟีลลิ่งมาเต็มขนาดนี้ทำใจเหอะครับ”

ยูมะกล่าว พลางเดินตามหลังพวกยุยกับเนเน่

 

***

จบ CH5

เป็นไงครับ วีรกรรมความป่วนเนเน่ พี่สาวไฟแรงเวอร์จริงๆ แต่ดีตรงนี้แหละ รักน้องทั้งคู่ อ่านละฟีลกู๊ด ไม่ปวดหัวดีครับ 

ปล.ตอนนี้แปลน้อยเพราะโดนเรียกแดกเหล้าครับ ไม่ต้องแปลกใจนะครับ  แต่ตอนหน้าจัดเต็มชั่วโมงครึ่ง อิ่มคุ้มแน่นอน

 

พรุ่งนี้ก็วันสงกรานต์แล้ว ขอให้นักอ่านทุกท่านรักษาสุขภาพ ใครเดินทางกลับต่างจังหวัด ขอให้กลับโดยสวัสดิภาพนะครับผม

ทางผมจะกลับสงกรานต์วันที่ 14 ฉะนั้น 14 จะไม่อัพนะครับ อาจจะกลับมาอัพอีกทีไม่15ก็16เลยนะครับผม 

 

**อัพเดทล่าสุดวันที่ 13  ข่าวร้ายนะครับ ผมเจอกำหนดการด่วนเปลี่ยนแปลงกระทันหันต้องกลับวันนี้เลย   นิยายจะมาลงวันพรุ่งนี้หรือมะรืนแทนนะครับ

ถ้ารอได้ก็อ่านที่นี่พรุ่งนี้ แต่ถ้าทนไม่ไหว จัดไปได้ที่เพจ คลิกตรงนี้เลยจ้า  kurakon 

 

LN Zuttomo This Is the Memory Until the Girl Who Said “Please Be My Friend Forever,” Is No Longer My Friend

LN Zuttomo This Is the Memory Until the Girl Who Said “Please Be My Friend Forever,” Is No Longer My Friend

Score 10
Status: Completed
สมบัติอันล้ำค่าของมนุษย์คือเพื่อนสนิท หากมีความสุข เราจะสุข2เท่า หากมีความทุกข์ เราแชร์ความรู้สึกแย่นั้นให้เพื่อนฟังเพื่อระบายได้ สรุปง่ายๆ ขอแค่ชีวิตคุณมีเพื่อนแบบนี้สักคนก็ไม่เสียชาติเกิดแล้ว แล้วถ้าเพื่อนที่สุดยอดคนนั้น เป็นเพื่อนต่างเพศ เขาและเธอมีความรรู้สึกชอบกัน เรื่องราวจะเป็นเช่นไร ***

Options

not work with dark mode
Reset