“ยุยจัง ชั้นดูเรื่องท้องฟ้าของเธอรวดเดียวจบแล้วนะ ซึ้งมากจนน้ำตาไหลเลย”
สัปดาห์ถัดมา ช่วงเวลาพักกลางวัน ทั้งสี่คนคุยกันเรื่องอนิเมะที่ยุยแนะนำให้อาสึกะดู
.**สรุปแบบรวดรัดละกันนะครับ
ง่ายๆว่าทั้งสี่คนจะคุยเรื่องอนิเมะ นาโกะก็จะให้มุมมองที่แตกต่าง พอเป็นโอตาคุเมะด้วยกัน เรื่องคุยมันก็มีเยอะแยะ สุดท้ายอาสึกะจะถามเรื่องเกมส์แกรนด์เกท ด้วยความที่เธอไม่เคยเล่นมาก่อน จะเจอนาโกะอธิบายวิธีลงเกมส์ เล่นเอาเธอหัวหมุนว่า ช่วยคุยภาษาคนได้มั้ย ชั้นไม่เข้าใจ
นาโกะถอนหายใจเฮือกหนึ่งกล่าว
“ช่วยไม่ได้ ถ้าไม่เข้าใจ ครั้งหน้าเดี๋ยวผมสอนให้เอง”
“เอ๋ จะดีเหรอ”
“ดีสิ ส่วนตัวผมคิดว่าถ้ามีคนคุยเรื่องเกมรู้เรื่องเพิ่มอีกมันก็ดีกว่าไม่มีนะ”
“อืม..งั้นรบกวนด้วยน้า”
อาสึกะตอบกลับด้วยท่าทีเขินอายเล็กน้อย จากนั้นเธอกล่าวเพิ่ม
“งั้น…วันหยุดครั้งหน้า ..ชั้นไปเที่ยวบ้านนาโกะได้มั้ย”
…เขร้ ยัยนี่มันร้าย ยูมะคิดในใจ
“บ้านผมเหรอ”
“อ…อืม ปกติมีแต่คุยกันที่โรงเรียนหรือไม่ก็ข้างนอก ถ้าไปคุยกันที่บ้านนาโกะจะได้ไม่มีใครรบกวนตอนเธอสอนชั้นไง”
“…อืม”
“แล้วก็นะ…เราสองคนคบกันเป็นแฟนแล้ว แต่ยังไม่เคยไปบ้านของอีกฝั่งเลยสักครั้ง ชั้นเลยถือโอกาสรวบยอดไปด้วยเลยไง”
นี่เป็นครั้งแรกที่ยูมะเห็นอาสึกะพูดกับนาโกะแนวคนรักกัน ขนาดเขาเป็นคนนอกยังรู้สึกเขินในคำพูดของอาสึกะแทนเลย ส่วนยุยที่ฟังอยู่ก็ตัวแข็ง ดูสภาพคงเขินไม่ต่างกัน เธอก็รอดูคำตอบนาโกะว่าจะพูดอะไร
“เอางั้นก็ได้”
“พูดจริงนะ”
“อืม แล้วก็สุงิซากิกับคุณคามิชิโร่วันหยุดช่วงนี้ว่างรึเปล่า”
“เอ๋”
อาสึกะเบิกตากว้างกับคำพูดนาโกะ
“ชวนสองคนนั้นด้วยเหรอ”
“แน่นอนอยู่แล้ว”
“ชั้น..อุตส่านึกว่า..ได้อยู่ด้วยกันสองคนกับนาโกะซะอีก”
“ขอโทษด้วยครับ แต่ชายหญิงอยู่ด้วยกันแค่สองต่อสองเกรงว่าจะไม่ดีครับ”
“ไม่ดีตรงไหนล่ะ คิดไปเองชัดๆ”
“ตะกี้พูดอะไรนะ”
“เปล่า ไม่มี้ ไม่พูด ไม่ว่าสักคำ ไม่ว่าอะไรเลย”
อาสึกะกล่าวจบ ท่าทางหงอยลงเป็นลูกโป่งโดนสูบลม
“เอ่อ เมงุจัง ร่าเริงเข้าไว้นะ”
“เฮ้อ ยุยจังใจดีที่สุดเลย ถ้านาโกะคุงเอาความใจดีของยุยจังไปสักครึ่งหนึ่งคงดี”
“เอ๊ะ…เอ่อออ”
“ฮะฮะ ล้อเล่นน่า ยุยจังน่ารักที่สุดเลยที่ใส่ใจฉันขนาดนี้”
อาสึกะอุ้มยุยมานั่งตักก่อนกอดจากข้างหลัง ยุยจังที่ยับงไม่เคยชินกับอาสึกะกอดเลยเขินหน้าแดงตัวแข็ง
“ถ้างั้นถือโอกาสจัดปาร์ตี้ต้อนรับยุยจังไปเลยเป็นไง”
“ปาร์ตี้ต้อนรับ”
“อืม เพราะชั้น สุงิซากิ นาโกะ เป็นเพื่อนกันตอนมอต้นอยู่แล้ว แต่ชั้นเพิ่งมารู้จักยุยจังตอนเปิดเทอมมอปลาย ในเมื่อยุยจังเป็นเพื่อนใหม่ของเรา มันก็ต้องฉลองกันสักหน่อยสิ”
“..ม..ไ่ม่เป็นไรหรอกเมงุจัง ชั้นไม่ได้คิดมากถึงขั้นต้องมีปาร์ตี้ต้อนรับเลย”
“อย่าคิดมากน่า คิดซะว่าชั้นอยากจัดละกัน แถมดูแล้วคนอื่นก็ไม่ได้ว่าอะไรด้วย หรือใครว่าไงบ้าง สรุปทุกคนว่างช่วงไหนกันเอ่ย”
สรุปจากการคุยกัน ตกลงว่าเสาร์หน้าจะจัดปาร์ตี้ที่บ้านนาโกะ
***
จบ CH14-1
โอเค ช่วงอืดเริ่มผ่านพ้นไปและ ต่อไปจะเป็นช่วงปล่อยความหวานมาละ หลังจากรอมานาน อย่างน้อยคุ่รองจะปล่อยความหวานจนยูมะต้องน้ำลายไหลด้วยความอิจฉา ตอนหน้าจะเป็นการปล่อยควานหวานยังไงบ้าง ต้องรออ่านดูนะครับผม
ถ้ารอตอนใหม่ได้ก็อ่านที่นี่พรุ่งนี้ แต่ถ้าทนไม่ไหว จัดไปได้ที่เพจ คลิกตรงนี้เลยจ้า kurakon
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
