Kill the Hero 41.1

Kill the Hero 041

ลิซาร์ดแมนส่วนใหญ่ไม่มีอาวุธ

พวกมันไม่สวมเกราะ หมวกหรืออาวุธ

เหตุผลนี้มีสองข้อ

สำหรับลิซาร์ดแมนที่อาศัยอยู่ในบึงหรือน้ำ เกราะหรืออาวุธจะเป็นอุปสรรคในการใช้ชีวิตประจำวัน

แม้แต่ลิซาร์ดแมนที่ไม่มีอาวุธก็แข็งแกร่งพอจะฆ่าออร์คที่ใส่เกราะกับอาวุธได้

แน่นอนว่าไม่ใช่เพราะพวกเขาสวมใส่ไม่ได้

ถ้าพวกมันอยากสวมเกราะ พวกมันก็ทำได้ ถ้าพวกมันอยากใช้ดาบ พวกมันก็ใช้ได้เช่นกัน

แน่นอนว่าความสามารถในการต่อสู้ของลิซาร์ดแมนที่ติดอาวุธเหนือกว่าตัวที่ไม่มีอาวุธ

Kaa!

นั่นเป็นสาเหตุที่นักรบลิซาร์ดกลายเป็นมอนสเตอร์ระดับบอสของดันเจี้ยน 2 ชั้นนี้

“อ้าก! ”

ขณะนี้นักรบลิซาร์ดตัวนั้นกำลังต่อสู้กับผู้เล่นที่ถูกส่งมาจากสมาคมหัวกะโหลก เพื่อฆ่าคิมวูจิน!

คิมวูจินมองจากระยะไกล ขณะที่ดึงคันธนูอย่างไร้ความแปลกใจ

‘อย่างที่คิด’

ฉากที่เห็นเป็นไปตามที่คิมวูจินคิดไว้

และมันเป็นสิ่งที่เขาตั้งใจด้วย

‘พวกนั้นไม่มีทางเลือก นอกจากใช้แผน B เวลาที่พวกเขาถูกส่งไปยังชั้นที่ 2 โดยไม่คาดคิด’

หลังจากจัดการทีมจองฮุนยองแล้ว คิมวูจินก็เคลียร์เงื่อนไขในดันเจี้ยนชั้นที่ 1 ได้อย่างรวดเร็ว

เขาฆ่าก็อบลินที่ซ่อนอยู่ และเปลี่ยนเวทีไปยังชั้นที่ 2 โดยไม่ให้ตั้งตัวนั้น ได้ประโยชน์อยู่ 2 ข้อด้วยกัน

‘พวกเขาจะไม่รู้ว่าฉันมีฝีมือแค่ไหนจนกว่าจะได้ปะทะกัน’

หนึ่งคือเขาสามารถซ่อนความสามารถของตัวเองได้

ถ้าเขายังอยู่ที่ชั้น 1 เป็นไปได้สูงที่ความสามารถของเขาจะถูกเปิดเผย ถึงแม้เขาจะพยายามซ่อนมันอย่างเต็มแล้วก็ตาม

‘และฉันแน่ใจว่าพวกเขาต้องคิดถึงสถานการณ์ที่แย่ที่สุดเอาไว้แล้ว’

สองคือสมาคมหัวกะโหลกจะพยายามคิดถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดอยู่ในใจ

‘เพราะมันไม่ใช่เรื่องแปลกที่คนทรยศจะทรยศอีกครั้ง’

ตัวอย่างเช่น สถานการณ์ที่จองฮุนยองไม่ได้ทรยศต่อคิมวูจิน แต่กลับทรยศพวกเขาแทน

หรือก็คือจากมุมมองของสมาคมหัวกะโหลก พวกนั้นอดคิดไม่ได้ว่าจองฮุนยองกับคิมวูจินอาจจะอยู่ฝ่ายเดียวกัน

การขาดข้อมูล มีการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์อย่างกะทันหัน และความเป็นไปได้ที่จะเกิดสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด…เพราะปัจจัยที่เสียเปรียบ ทำให้สิ่งที่สำคัญที่สุดของพวกเขาคือการออกไปจากที่นี่

และเพื่อทำเช่นนั้น พวกเขาจะต้องฆ่านักรบลิซาร์ด

‘3 คน’

มี 3 คนจากสมาคมหัวกะโหลกกำลังต่อสู้กับนักรบลิซาร์ด

‘อีกคนน่าจะอยู่ด้านหลัง’

และนั่นคือสาเหตุที่คิมวูจินรีบหันกลับมา

Sss!

บางสิ่งบางอย่างพุ่งเข้าหาคิมวูจิน

คิมวูจินลดท่าทางลง เพื่อหลบมัน และยิงธนูกลับไปทางนั้นทันที

Ting!

ลูกศรที่พุ่งออกจากคิมวูจินเกิดเสียงเหมือนกับว่ามันปะทะเข้ากับของแข็ง

ด้วยเหตุนั้น

ไม่มีแจ้งเตือนบ่งบอกว่าเป้าหมายได้รับผลกระทบจากเลือดพิษของเขา

ไม่ยากที่จะรู้ว่าทำไมมันไม่ได้ผล

เพราะชายตรงหน้าที่ดูอายุราว 30 ต้น ๆ เขาสวมถุงมือหนา ได้ใช้มันป้องกันตัวเองจากลูกศร

นาโอกิ มัตสึโมโตะ มือสังหารที่บินมาจากญี่ปุ่น เพื่อให้แน่ใจว่าคิมวูจินจะตาย

ชายคนนี้ปรากฏตัวต่อหน้าคิมวูจิน

หรือก็คือสมาคมหัวกะโหลกยังได้คิดไว้ว่าคิมวูจินจะมีพฤติกรรมยังไง

พวกเขารู้ว่าคิมวูจินจะพยายามไปหาพวกเขา เมื่อรู้ว่าพวกเขาเปลี่ยนไปใช้แผน B และพยายามจะฆ่านักรบลิซาร์ด

พวกเขาพยายามจะจับทั้งสองอย่างในเวลาเดียวกัน

“ฉันจับแกได้แล้ว ไอ้หนูโสโครก!”

เป้าหมายอยู่ตรงหน้าพวกเขานี่เอง

แน่นอนว่านาโอกิ มัตสึโมโตะไม่ลังเลที่จะพุ่งเข้าหาคิมวูจิน

Siig!

นาโอกิ มัตสึโมโตะ ที่กำลังวิ่งเข้าหาได้เหวี่ยงดาบทั้งที่ยังอยู่ห่างออกไป

ฟันจากล่างขึ้นบน พลังงานดาบรูปพระจันทร์เสี้ยวได้ปลดปล่อยออกมาจากดาบญี่ปุ่น

‘มันคือดาบจันทร์เสี้ยว’

ดาบจันทร์เสี้ยว (閃劍) !

ด้วยการโจมตีกะทันหันที่สร้างขึ้นโดยทักษะที่มีเฉพาะผู้พิทักษ์แห่งแสงศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น คิมวูจินโยนร่างของตัวเองไปด้านข้างทันที

Seuguk!

จากนั้นต้นไม้หนาทึบด้านหลังคิมวูจินก็ถูกผ่าครึ่ง

แต่ไม่มีครั้งไหนเลยที่เขาจะแปลกใจ

หลังจากลดระยะห่างให้แคบลงในขณะที่คิมวูจินเสียเวลาไปกับการพยายามหลบทักษะดาบจันทร์เสี้ยว นาโอกิ มัตสึโมโตะก็เหวี่ยงดาบลง

แม้คิมวูจินจะหลบไปข้างหลัง แต่มัตสึโมโตะก็จะใช้ดาบจันทร์เสี้ยวอีกครั้ง

ความเสียหายที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

ดังนั้น คิมวูจินจึงวิ่งเข้าหานาโอกิ มัตสึโมโตะ

ก่อนที่ดาบจะพุ่งเข้าใส่ร่างของเขา เขาก็พุ่งเข้าใส่ฝ่ายตรงข้าม

Kuang!

คิมวูจิน และนาโอกิ มัตสึโมโตะ ปะทะกัน และกลิ้งไปบนพื้น

จากนั้นพวกเขาก็ดีดตัวออกจากกันราวกับนัดไว้ และทั้งสองก็เผชิญหน้ากันอีกครั้ง

Surug!

คิมวูจินดึงดาบซิมิทาร์ที่ห้อยอยู่บนหลังออกมา

การเผชิญหน้ากลับมาอีกครั้ง

พวกเขาจ้องมองกันและกัน

“ไอ้เวรเกาหลีปัญญาอ่อน”

จากนั้นนาโอกิ มัตสึโมโตะก็ระบายความโกรธใส่คิมวูจินเป็นภาษาญี่ปุ่นอย่างไม่ลังเล

“ฉันจะควักลูกตาแกทั้ง ๆ ที่ยังไม่ตาย ตัดหูของแก และปลอบประโลมวิญญาณของสหายที่ตายไปแล้วของฉัน จากนั้นฉันจะทำให้แกคายทุกอย่างที่รู้ แล้วตัดลิ้นแกทิ้งไปซะ”

มันเป็นคำพูดที่น่าสะพรึงกลัว

แต่ไม่ได้หมายถึงการยั่วยุคิมวูจิน

ไม่ใช่การยั่วยุ เพราะเขาไม่คิดว่าคิมวูจินจะรู้ภาษาญี่ปุ่น

อันที่จริงคือเขาแค่ระบายความโกรธในอกออกมา

แต่คิมวูจินรู้ภาษาญี่ปุ่น

ไม่ใช่แค่ภาษาญี่ปุ่น แต่คิมวูจินยังเชี่ยวชาญการฟังภาษาหลาย ๆ ประเทศ

แน่นอนว่าคิมวูจินไม่ได้ต้องการจะคุยกับอีกฝ่าย แค่เพราะเขารู้ภาษาญี่ปุ่น

‘เขามีบุคลิกแย่มาก แตกต่างจากในความทรงจำของปาร์คอียอน เขาทำตัวเป็นสุภาพบุรุษแค่ต่อหน้าปาร์คอียอนหรือเปล่า? ‘

แทนที่จะถาม เขากลับล่า

ชายคนนี้ถูกยั่วยุได้ง่าย

พื้นฐานในการกวนใจเหยื่อคือยั่วยุพวกเขา

ไม่จำเป็นต้องพูด

คิมวูจินชูนิ้วกลางใส่นาโอกิ มัตสึโมโตะอย่างมั่นคง และกระดิกนิ้วเรียก

การยั่วยุนี้ทำให้หน้าของนาโอกิ มัตสึโมโตะใต้หมวกน่าเกลียดอย่างมาก

เมื่อเห็นการยั่วยุของคิมวูจิน เขาก็พุ่งใส่ทันที

‘ฉันจะฆ่าแก!’

ในหัวของนาโอกิ มัตสึโมโตะที่พุ่งเข้าใส่คิมวูจินนั้น ไม่มีคำว่า ‘แพ้’

ผู้พิทักษ์แห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ เป็นรัศมีที่ดีกว่ารัศมีอื่น ๆ ทั้งหมด ในฐานะคนที่มีรัศมีนั้น เขานึกไม่ถึงว่าตัวเองจะแพ้การต่อสู้แบบตัวต่อตัวกับคิมวูจิน

‘คนที่มีผู้พิทักษ์แสงศักดิ์สิทธิ์เป็นรัศมีนั้น มักจะเต็มไปด้วยหยิ่งยโสเหมือนกัน ไม่ว่าพวกเขาจะเลเวลต่ำหรือเลเวลสูงก็ตาม’

คิมวูจินก็ไม่ยอมถอยเช่นกัน

เขาพุ่งไปข้างหน้าด้วยเช่นกัน

ระยะห่างระหว่างทั้งสองสั้นลงในพริบตา และดาบของพวกเขาก็ปะทะกัน!

ดาบซิมิทาร์ และดาบญี่ปุ่นกระทบกัน ก้องกังวานด้วยเสียงเหล็กสั่นสะเทือน

Puhu!

คิมวูจินพ่นสิ่งที่อยู่ในปากของเขา

สิ่งที่เขาพ่นคือเลือดของเขา

เลือดของคิมวูจินที่พ่นออกมาจากการกัดปากตัวเอง ทำให้ใบหน้าของนาโอกิ มัตสึโมโตะเปียกชุ่ม

[คุณติดพิษจากเลือดพิษ]

“แค่ก! ”

มัตสึโมโตะ นาโอกิร้องเบา ๆ

แต่เขาไม่ได้ปิดตา

ดวงตาแดงก่ำ เพราะเลือดของคิมวูจิน เขาใช้ดาบรุนแรงขึ้น

เขาตั้งใจจะเอาชนะคิมวูจินด้วยกำลัง

Kkigigik!

ดาบในมือของพวกเขากรีดร้อง เพราะพลังการต่อสู้

แต่พลังนั้นอยู่ได้ไม่นาน

ทันทีที่ด้านหนึ่งเริ่มเสียสมดุล

‘นี่ นี่มัน…’

นาโอกิ มัตสึโมโตะถูกคิมวูจินดันกลับไป

นี่คือเหตุผลที่คิมวูจินเทสถิติทั้งหมดของเขาลงในกายภาพมาจนถึงตอนนี้

ไม่ว่าหนูจะพยายามแค่ไหนก็ไม่สามารถจับสิงโตได้

ตอนนั้นเองการปะทะก็ได้สิ้นสุดลง

“คึก! ”

สิ่งเดียวที่นาโอกิ มัตสึโมโตะทำได้ในตอนนี้ก็คือการดิ้นรน

ไม่ เขาไม่ได้รับอนุญาตให้ดิ้นรน

‘ก่อนอื่น ฉันต้องหนี…’

ทันทีที่นาโอกิ มัตสึโมโตะก้าวถอยหลัง เพื่อหลบหนี คิมวูจินก็สังเกตเห็นการเคลื่อนไหวนั้น และเข้าไปขวาง

เมื่อนาโอกิ มัตสึโมโตะขยับขาถอยกลับ คิมวูจินก็เตะท้องของเขา

Koong!

มัตสึโมโตะ นาโอกิถอยกลับไปทางขวา

เขาฟันไปที่ระหว่างดวงตาของนาโอกิ มัตสึโมโตะ

Ppagik!

ร่างกายของนาโอกิ มัตสึโมโตะอ่อนแรงยวบลง

[ทูตแห่งนรก ปรบมือให้กับการแสดงของคุณ]

[ทูตแห่งนรก มอบพลังบางส่วนให้]

[ระดับทักษะเลือดพิษเพิ่มขึ้นหนึ่งระดับ]

คิมวูจินได้รับเสียงปรบมือจากรัศมีของเขา

ยังไงก็ตาม คิมวูจินไม่เคยยินดีหรือชื่นชอบการต่อสู้

เพราะมันเป็นแค่การล่า

ไม่มีนักล่าคนไหนจะรู้สึกยินดีในชะตากรรมของเหยื่อ หลังจากล่าได้อย่างยากลำบาก

เหมือนอย่างคิมวูจิน

เหมือนสุนัขล่าสัตว์ สิ่งเดียวที่เขาคิดไว้คือการได้สิ่งที่ต้องการจากเหยื่อ

[ดวงตาแห่งอนูบิสกำลังลืมตา]

ตอนนั้นเองที่ดวงตาของคิมวูจินเปลี่ยนเป็นสีดำ

ครู่หนึ่ง เขาก็อ่านความทรงจำของนาโอกิ มัตสึโมโตะได้