I Never Run Out Of Mana
[Drain Monarch เสริมพลังสําเร็จ]
[เมจิคพาวเวอร์เพิ่มขึ้น 10%.]
[ไม่อาจใช้ได้หากไม่ติดตั้งอุปกรณ์]
“ดี…”
มีเจมเมจิคพาวเวอร์เพียงแค่ 100 เม็ดเท่านั้น
อัตตราการสําเร็จของมันเท่ากับเจมอื่นๆ แม้ว่าการตีเพียงครั้งเดียวอาจจะสําเร็จมันก็ยากอยู่เหมือนกัน
มันบอกว่ามีโอกาส 10% แต่ในความเป็นจริงมันน่าจะมีโอกาสแค่ 0.1% มากกว่าแทน
แต่เมื่อผมเห็นแหวน Drain Monarch เสริมพลังสําเร็จตั้งแต่การลองใช้ครั้งแรก
“ฉันรู้ว่าฉันเป็นคนที่โชคดี!”
20 นาทีต่อมา ผมก็กลายเป็คนที่โชคร้าย แต่นั่นไม่ใช่ในกรณีแบบนี้อีกต่อไป
ถ้าหากเจม 1,000 เม็ดน้อยเกินกว่าที่จะเป็นอาหารเรียกน้ำย่อย เจมเมจิคพาวเวอย์และเจมอวยพรถือเป็นอาหารจานหลัก
ขอบคุณเจมอวยพรที่ทําให้รองเท้าไททันได้รับเอฟเฟคโบนัสที่สุดยอด
ผมไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยเลยแม้จะนอนนานถึงสองวัน แต่กลับรู้สึกตื่นเต้นราวกับว่าผมได้รับการต่อต้านการสะกดจิต
ผมเป็นข้อพิสูจน์ของความโลภของเหล่ามนุษยชาติที่ไม่มี
สิ้นสุด
ผมได้รับแหวน Drain Monarch มา 3 วง ในดันเจี้ยนอันโนว์
ตั้งแต่ที่มันมีถึง 3 วงที่ดรอปลงมา ใครจะคิดว่ามันเป็นความโชคร้ายกันหล่ะ
อย่างไรก็ตามแหวนได้มีเอฟเฟ็คโบนัสที่ผมต้องการเป็นอย่างยิ่ง
ถ้าผมใช้เจมเมจิคพาวเวอร์ ไอเทมนั้นอาจจะถูกทําลาย.
ผมคิดว่าถ้าได้สํารองไว้สักวงก็คงจะดี
The ability on it was as follows.
-Drain Monarch-
*ฟื้นฟู 1% ของความเสียหายที่เกิดขึ้นจากศัตรูเป็นสเตมิ น่า
*ถ้าหากการโจมตีครั้งเดียวสร้างความเสียหายได้ 70% หรือมากกว่าพลังชีวิตสูงสุดของเป้าหมาย สกิล Monarch’s Authority จะถูกใช้งาน
*Monarch’s Authority: อัญเชิญเซอเวน มารีเซ่ ราชันย์โลหิต
*พลังเวทย์เพิ่มขึ้น 10%.
เพียงแค่ชื่อ มันสามารถบอกได้เลยว่าแหวนวงนี้มีความสามารถในการดูดเลือดศัตรู
จากสิ่งประดิษฐ์ที่ผมรวบรวมมาจากดันเจี้ยนอันโนว มีเพียงไม่กี่อย่างที่มีสกิลโบนัสติดมาด้วย
สิ่งเดียวที่ผมต้องการคือความสามารถในการดูดซับสเตมิน่า
คําอธิบายทักษะเกี่ยวกับสกิลนั้นค่อนข้างละเอียด
“มันก็เหมือนกับโกสต์ ที่อัญเชิญคนมาเพื่อดูดซับก่อนหน้านี้?”
ความคิดของผมไม่ได้สังเกตถึงสกิลเป็นเวลานาน
ความสนใจของผมเปลี่ยนเป็นโบนัสเมจิตพาวเวอร์แทน,
ผมคาดหวังเอาไว้สูงมากสําหรับพลังอันใหม่นี้
ผมเอาดาบแรงค์ M/F ที่ผมได้รับจากจุงโฮมาก่อนหน้านี้เพื่อทดสอบเงื่อนไขการเสริมพลังของ บุชเชอร์ซอร์ด
ถอดแหวนที่ผมเสริมพลังเสร็จแล้ว ผมร่าย Frost orb ออกมา
ถ้าเป็นดันเจี้ยน ผมคงจะร่ายเมเทโอลงมาแทน แต่นี่คือบ้านแสนสุขของผม.
แม้ว่ามันจะทํามาจากวัสดุนาโน แต่มันก็ไม่อาจทนทานเมเทโอของผมได้หากผมใช้มัน
แม้ว่ามันจะเป็นสกิลแรงค์ F แต่ก็สร้างความเสียหายค่อนข้างมาก เนื่องจากมันเลเวล 200.
มันไม่เพียงพอที่จะทําลายดาบได้ แต่มันก็แช่แข็งดาบได้จนถึงจุดที่ว่าดาบก็ไม่อาจใช้งานได้
เมื่อตรวจสอบพลัง ผมก็ไม่ย่อท้อหากต้องทําลายสิ่งที่อยู่ในมือ
มันเป็นไฟบอลที่จะไม่ออกมาจนกว่าเป้าหมายจะกลายเป็นขี้เถ้า
ถ้าผมโยนดาบออกไป มันจะละลายทันที
ผมร่าย Explosion ขนาดเล็กใกล้ๆดาบ.
ในการทดสอบ ผมต้องการให้ดาบอยู่ในสภาพเดิมเพื่อให้ผมสามารถเปรียบแทบได้ถึงความแตกต่าง
ผมต้องการแช่แข็งดาบเพื่อที่จะได้ทําให้มันละลายและมันจะได้อยู่ในลักษณะเดิม
ต้องขอบคุณ ดาบนั้นละลายน้ำแข็งได้โดยที่ไม่เกิดความเสียหายใดๆต่อตัวดาบ.
เมื่อยืนยันแล้ว ผมใส่แหวน Drain Monarch ทันที
ไม่นาน ผมก็จะสามารถบอกได้ถึงการมีค่าสถานะ เมจิคพาวเวอร์,
“ตอนนี้ ฉันจะได้เห็นว่าการเพิ่มเมจิคพาวเวอร์ 10% นี้มันจะเป็นอย่างไร?”
ผมร่าย Frost Orb ออกไปด้วยยังปลายนิ้วที่ชี้ออกมาของผม.
-แกร๊กก!
“เวร! นี่… นี่มัน?”
ความทนทานลดลงเนื่องจากมันถูกแช่แข็งแล้วละลายลง?
เป็นเพราะว่าผมไม่อาจทําให้มันกลับเหมือนสภาพเดิมก่อนการทดสอบ?
ราวกับว่าขว้างก้อนหินใส่แจกันแก้ว แล้วดาบก็แตกเป็นเสี่ยงๆ
มันไม่ได้กลายเป็นผุยผง แต่มันกระจายเป็นชิ้นๆ
เมื่อเก็บพวกมันแล้ว ผมก็รีบออกไปด้านนอกอย่างรวดเร็ว
ไม่นานที่จะถึงปลายทางของผม ซึ่งก็เป็นตลาดอเวคนั่นเอง
นี่คือสถานที่ที่ผมจะขายบลัดสโตนที่ผมได้รับครั้งแรก
เจ้าของร้านกลางคนทักทายผมอย่างมีความสุข
“ยินดีต้อนรับ.”
“หวัดดี?”
“ไม่เห็นคุณมาที่นี่ตั้งนาน ดูท่า…ชีวิตอเวคของคุณคงจะดีไม่น้อย?”
“วาวว…มันก็นานแล้วนะ แต่คุณยังจําผมได้?”
“แน่นอน คุณเป็นคนซื้อ Lightning Spray แบบกําปั้นทุบดินนี่”
“รู้สึกดีจังที่มีคนจําได้”
“โฮ้ๆ มีไอเทมอะไรที่คุณต้องการหรือ? หรือว่าคุณมาที่นี่เพราะต้องการเอาสโตนมาแลกเงิน?”
“ผมมาที่นี่เพื่อซื้อชิลด์ดีๆน่ะ”
“ชิลด์? คุณไม่ได้เป็นเมจิคเชี่ยนหรอ? ดี หล่ะอืมม…คุณพอใจไหมถ้ามันจะเป็นแรงค์ D หรือ C?”
“ไม่ ผมต้องการแรงค์ A สักอัน.”
“หืม? แรงค์ A สะ-สักอัน?”
“ใช่”
ผมเห็นความตกใจบนใบหน้าของเจ้าของร้าน
อย่างที่คิดไว้ เพราะเขารู้ว่าผมกลายเป็นอเวคเมื่อ 5-6 เดือนที่แล้ว
ในเวลานั้นผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่า อเวคเครดิต คืออะไรและใช้อย่างไร
แต่ตอนนี้ผมต้องการที่จะซื้อโล่แรงค์ A.
ถ้าเป็นอเวคทั่วๆไปมันจะเป็นการยากที่จะบอกว่าพวกมีเงินซื้อได้หรือหลอกเล่นจริงๆ
เพียงพริบตารูปลักษณ์ของเจ้าของร้านก็กลับมาปกติ
“เรามี โล่แรงค์ A อันนึง แต่ราคามัน…”
“ถ้าเป็นแก่นอเวคก้อนนึง ผมจะได้รับเท่าไร?”
“คุณจะได้มันอย่างน้อย 4 อัน แต่ทําไมคุณถามอย่างนั้น?”
“นี่เอาไป!”
“ไม่… ไม่มีทาง!”
ผมวางแก่นอเวคไว้บนแผ่นการลงทะเบียน
สําหรับคนอื่นมันอาจจะเป็นไอเทมที่มีค่ามากที่สุด แต่มันก็ไม่ใช่กับผม.
ในกระเป๋าของผมเต็มไปด้วยแก่นอเวคขนาดนิ้วหัวแม่โป้อยู่เต็มกระเป๋า
เจ้าของร้านหยิบแก่นอเวคอย่างรวดเร็วเพื่อตรวจสอบว่ามันเป็นของจริงหรือไม่
เขามองมาที่ผมและสุดท้ายก็พูดออกมา
“เนื่องจากไอเทมที่ใช้ซื้อขายนั้นแพงมาก ผมต้องตรวจสอบมันก่อน…หากคุณไม่พอใจผมขอโทษด้วย”
“ไม่เป็นไร ตามสบายเลย.”
ผมซื้อโล่ แรงค์ A มา 4 อันและออกจากตลาดพร้อมกับมุ่งหน้าไปยังดันเจี้ยนที่อยู่ใกล้ๆ
“ตอนนี้ได้เวลาเริ่มกันแล้ว หากฉันต้องการเห็นความแตกต่างให้ชัดเจน นั่นหมายความว่าเมจิตพาวเวอร์นั้นจะเพิ่มความเสียหายทางเวทย์….”
ผมเอาโล่แต่ละอันวางไว้ในทิศทางที่แตกต่างกัน
“ถ้าเป็นโล่แรงค์ A อย่างน้อยๆผมควรจะใช้ Lightning Spray ดีมั้ย? ผมจะสามารถตรวจสอบว่าการโจมตีจากสกิลสายฟ้าเพิ่มขึ้น 30% จริงหรือเปล่า”
-ZZZZZZZ
อย่างที่คิดไว้ เมจิคพาวเวอร์เพิ่มขึ้นนั่นก็หมายความว่าความเสียหายทางเวทย์เพิ่มขึ้น
อย่างไรก็ตาม เมจิคพาวเวอร์ 10% นั้นไม่เท่ากับความเสียหายทางเวทย์ 10%.
หากไม่ใช้แหวน โล่แรงค์ A จะถูก Lightning Spray ทําลายหลังจากโดนโจมตีไป 10 ครั้ง
หากใส่แหวนมันจะถูกทําลายภายใน 7 ครั้ง
เหลือเจมเมจิคพาวเวอร์ 50 ก้อนเท่านั้น
ผมสามารถเพิ่มพลังแหวนทุกวงได้อย่างปลอดภัยจากการตีครั้งแรก ก่อนที่จะตีเพิ่มในครั้งที่สอง
หรือผมอาจจะเสียงทุกอย่างและเสริมพลังเพียงอันเดียวให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทําได้
มันยากที่จะตัดสินใจเพราะผมไม่มีเจมเหลืออยู่มากนัก
ถ้าแหวนแตก ผมก็ไม่อาจเพิ่มพลังเวทย์ 10% ได้อีกตลอดไป
“นั่นถึงเป็นสาเหตุที่ว่า การพนันถึงได้น่ากลัวนัก มันทําให้คนเราคิดว่าอาจจะได้แม้ว่าจะมีโอกาสเพียงน้อยนิด.”
ผมใช้เจมที่เหลือไปกับแหวนที่ยังไม่ได้เสริมพลัง
เนื่องจากการเติบโตของผม ผมไม่ต้องการชิลด์จากการใส่เซ็ตลูวเวอร์อีกแล้ว
ถ้าแหวนเสริมพลังสําเร็จ ผมจะวางแผนที่จะใช้ Drain Monarch แม้ว่าผมจะไม่ได้โบนัสเพิ่มจากเซ็ตลูว์เวอร์,
นั่นเป็นเหตุผลที่ผมเพิ่มความระมัดระวังในการใช้ทีละอัน
อย่างไรก็ตาม ความล้มเหลวก็ดังออกมาอย่างต่อเนื่อง
[เสริมพลังล้มเหลว.]
[เสริมพลังล้มเหลว.]
[เสริมพลังล้มเหลว.]
.
.
.
[อุปกรณ์ถูกทําลาย.]
“…”
แหวนของผมก็แตกไป.
มันกลายเป็นฝุ่นและปลิวหายไปกับสายลม.
ผมกลายเป็นคนโชคร้ายอีกครั้งเมื่อแหวนอีกวงถูกทําลาย
“ฉันจะบ้าตาย! ว้ากก…ฉันคิดว่าเหลืออีก 3 ก้อนเท่านั้น?”
อาจจะเป็นเพราะการโฟกัสไปที่มันมากเกินไป จนทําให้ผมเหงื่อออกแม้ว่าจะมีอากาศที่เย็นสบาย
การเสริมพลังล้มเหลวและแหวนของผมก็ถูกทําลายทําให้ผมหัวร้อนอย่างมาก
เหลือเจมอีก 3 ก้อนเท่านั้น
เมื่อเห็นผลของการเสริมพลังเมจิคพาวเวอร์ตั้งแต่เสริมมันครั้งแรก ผมไม่อาจยอมแพ้อีกต่อไปได้
“ใช่แล้ว ไม่ว่าอย่างไงฉันจะใส่แหวน ตราบใดที่ฉันสามารถเพิ่มพลังเวทย์ได้ ผลที่ได้นั้นมากมายยิ่งนัก.”
ผมหยิบอีกอันขึ้นมาและวางไว้ที่พื้นก่อนที่จะเสริมพลังด้วยเจมลงไป
ไม่สําคัญว่าอุปกรณ์เดิมๆจะมีเอฟเฟคอย่างไร
พลังเวทย์ 10% นั้นก็เป็นเรื่องที่สําคัญจริงๆ
[เสริมพลังล้มเหลว.]
[เสริมพลังล้มเหลว.]
“อีก 1…”
ผมอดไม่ได้ที่จะเจมเอาไว้อย่างแน่หนา โดยที่ลืมไปแล้วว่าจะถูกแรงบีบของผมบดขยี้ไปหรือไม่
เจมเมจิคพาวเวอร์ก้อนสุดท้าย
[Drain Monarch เสริมพลังสําเร็จ.]
“ห้ะ? Drain Monarch เสริมพลังแล้ว? แม่เจ้าโว้ยย..บ้าไปแล้ว!”
ผมรู้สึกว่าขนแขนแสตนอัพจริงๆ
ด้วยมือข้างที่ถือเจม ดันเป็นมือเดียวที่ผมใส่ Drain Monarch และมันก็เสริมพลังสําเร็จ
ถ้าผมโชคร้าย แหวนนี้ก็จะถูกทําลายเช่นกัน
ผมสั่นอยู่พักหนึ่ง เพราะเหงื่อที่ออกมามากเสียจนผมคิดอะไรไม่ออก
“2…20% มันสําเร็จ?”
บัดซับ ใครจะรู้ว่าผมเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลก
มันเป็นความผิดพลาด
ด้วยการเสริมพลัง มันไม่มีการให้กด “เห็นด้วย” หรือ “ไม่เห็นด้วย” ซึ่งมันแตกต่างจากการเรียนรู้สกิลหรืออเวคสกิล
สิ่งที่เกิดขึ้นในการเสริมพลังคือการวางเจมวางที่ตัวอุปกรณ์ มันก็จะทํางานของมันด้วยตัวเอง
เพียงคิดว่ามันต้องมีโชคเท่าไหร่ที่ตามมา
“เย้! วู้ววว!”
ผมอดไม่ได้ที่จะตะโกน
ผมสามารถบรรลุบางอย่างที่ถือเป็นการเกิดใหม่ได้เลย
ผมชูมือทั้งสองข้างขึ้นและล้มลงนอนทั้งอย่างนั้น
จากนั้นผมก็เริ่มนึกถึงสิ่งที่ผมได้มาจากการต่อสู้กับโกสต์
ราวกับว่าความเครียดทั้งหมดที่ผมได้รับจากเขาระเหยกลายเป็นอากาศทันที.
สถานะกว่า 30,000 แต้ม เจมและแก่นหยั่งรู้ โบนัสสถานะที่ผมได้มาจากเจม สิ่งที่ดีที่สุดคือการเพิ่มพลังเวทย์”
ช่วงเวลาที่ผมยิ้มจนถึงหูก็อยู่ไม่นาน
ผมยืนขึ้นอย่างฉับพลัน
“สตัฟ!”
มันเป็นเพราะ สตัฟโรอา ที่สามารถดูดซับเมเทโอหยั่งรู้ได้ง่ายๆ
มันเป็นอาวุธที่ดูดซับเวทย์ทั้งหมดจนกว่าความทนทานจะหมดไป
อย่างไรก็ตามสิ่งประดิษฐ์นี้ไม่อาจใช้งานได้เว้นแต่จะเป็นเจ้าของเดิมของมัน.
ผมเพิ่งจําได้ว่าผมเอากลับมากับผมด้วยโดยหวังว่าจะให้บุชเชอร์ซอร์ดดูดกลืน
“สตัฟที่ไม่เพิ่มค่าสถานะเป็นไปได้ไหมที่จะใช้มันในการเสริมพลังบุชเชอร์ซอร์ด?”
ผมเดินเข้าไปในห้องของผมทันทีและเอาสตัฟมาด้วย
หลังจากวางดาบไว้บนสตัฟ กระกายไฟก็เริ่มกระจายออกจากดาบทันที
ตอนนี้ผมแน่ใจแล้วว่านี่เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ดูดซับอาวุธที่สูญเสียเจ้าของ
-แกร๊กกๆๆๆ
-กรึ๊บบบ.
มันไม่ได้ใช้เวลานานก่อนที่จะสตัฟจะหายไป
มันหายไปโดยสมบูรณ์เพราะถูกดาบดูดกลืน
ก่อนหน้านี้ ดาบได้ดูดซับ ดาบคู่อาชูร่า ของ โจ๊กเกอร์ มันเพิ่มความจมและรอยยักที่คล้ายกับฟันของปลาฉลามด้านหลังใบดาบ.
ตอนนี้ มีหยกสีเขียวถูกฝังอยู่ในด้ามจับและส่องสว่างอย่างเจิดจ้า
ผมแน่ใจว่านี่เป็นสัญญาณว่าดาบได้ดูดซับเสร็จแล้ว
“ไม่มีทาง นี่ นั่นต้องไม่เกิดขึ้น บางที มันอาจจะเป็นเพราะความรู้สึกล้วนๆ?”
ภายใน ผมมีความคาดหวังสูงมาก
อย่างไรก็ตามผมพยายามซ่อนความรู้สึกนั้นโดยการมองโลกในแง่ร้าย
จากนั้น ผมก็มองไปยังสถานะที่บ้าคลั่งของบุชเชอร์ซอร์ด,
-Butcher’s Sword.-
*ความแข็งแกร่ง +2200+350
*ความแม่นยํา +150
*ความแข็งแกร่งทั้งหมดเพิ่มขึ้น 15%.
*ดาบสองมือ
*ได้รับสตามิน่าจากสถานของศัตรู 5%.
*ดูดซับการโจมตีเวทย์ทั้งหมด (88/250)
“อย่างนี้มันต้องฉลอง!”