บนกงล้อแห่งโชคชะตา สัญลักษณ์ที่สามปรากฏขึ้น มันเป็นตัวตนที่คล้ายกับเทพเจ้าหรือปีศาจ จ มันนั่งขัดสมาธิหลับตาเหมือนพระเ่าซึ่งทำสมาธิ แต่ก็เหมือนมารที่หลับใหล
เมื่อสัญลักษณ์เสร็จสมบูรณ์ ภาพราชานรกขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นต่อหน้าโจวเหวิน สำหรับโจวเห หวิน เขาได้เทเลพอร์ตเหนือรถไฟแล้ว
เงาของราชานรกที่มีลักษณะคล้ายกับอสูรยักษ์ กระแทกลงบนหัวรถไฟ
รถไฟผีที่กำลังขับอยู่นั้นเริ่มช้าลง ราชานรกปิดกั้นด้านหน้าของรถไฟด้วยมือทั้งสอง แต่ร ร่างกายของมันถูกผลักกลับอย่างรวดเร็วด้วยแรงที่น่ากลัว มือที่สัมผัสกับด้านหน้ารถไฟถูกเป ปลวไฟสีน้ำเงินแปลกๆกลืนกิน
โจวเหวินค่อนข้างพอใจเมื่อเห็นว่าพลังของราชานรกมีผลกับรถไฟ
ราชานรกยังคงอยู่ในระดับเร้นลับ การที่สามารถลดความเร็วของรถไฟผีในการปะทะกันแบบตัว วต่อตัว หมายความว่าพลังของราชานรกมีความสามารถในการยับยั้งรถไฟผี เนื่องจากวิญญาณชีวิตระ ะดับเร้นลับปกติคงจะถูกกลืนกินไปนานแล้ว
ดูเหมือนว่าโจวเหวินจะเข้าใจบางอย่างในขณะที่เขาได้ข้อมูลจากราชานรก
หลังจากฝึกฝนมานับร้อยปี จุลปรัชญาก็ถูกโจวเหวินพันาจนถึงขีดจำกัดของระดับเร้นลับ ราชา านรกก็ไปถึงขีดจำกัดของระดับเร้นลับเช่นกัน แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างเขาล้มเหลวในการพั นาต่อ
ในตอนนี้ การที่ราชานรกต่อสู้กับรถไฟผีระดับความกลัว ทำให้โจวเหวินเข้าใจถึงต้นตอขอ องปัญหา
เหตุผลที่ราชานรกสูงสุดล้มเหลวในการพันาไม่ใช่เพราะความเข้าใจของโจวเหวินไม่สูง งพอ แต่เป็นเพราะร่างกายของเขาถูกจำกัดเมื่อเขาติดอยู่
ในขณะนี้ โจวเหวินเดาได้คลุมเครือว่าเขาถูกขังเป็นเวลาห้าปี ไม่ใช่ร้อยปี
นั่นเป็นเพราะความเข้าใจของเขาได้รับการพันาอย่างต่อเนื่อง แต่พลังงานในร่างกายขอ องเขาไม่สอดคล้องกับการพันาเกี่ยวกับความเข้าใจของเขา เป็นไปได้มากว่าการเติบโตขอ องร่างกายและจิตใจของเขาไม่ตรงกัน
กล่าวอีกนัยหนึ่ง โจวเหวินรู้สึกว่าเขามีประสบการณ์เป็นร้อยปี แต่ร่างกายของเขามีประ สบการณ์เพียงห้าปี
อาจารย์ทำยังไงกัน? หรืออาจเป็นเพราะเดิมเป็นพลังของภูเขาฟางจาง? อาจารย์ใช้เฉพาะ พลังของมันเหรอ? โจวเหวินไม่มีอารมณ์จะคิดเรื่องนี้
ราชานรกถูกรถไฟผลักกลับอย่างรวดเร็วในขณะที่ร่างกายของมันถูกเผาไหม้อย่างต่อเนื่องด้ว วยไฟสีน้ำเงิน
อย่างไรก็ตาม รถไฟผีก็ชะลอตัวลงอย่างมากเช่นกัน ทำให้ศิษย์ของวิหารสวรรค์ล่องลอยถอยกลั บไปด้านข้างได้ทันเวลา รถไฟผลักไปข้างหน้าเฉพาะราชานรก
ราชานรกเป็นเหมือนเครื่องจักรที่ไร้อารมณ์ในขณะที่มันส่งทุกสิ่งที่มันเคยสัมผัสไปยัง งจิตใจของโจวเหวินซึ่งทำให้ความรู้สึกของเขารุนแรงขึ้น
งั้นมาลองดูกัน ดวงตาของโจวเหวินจดจ่อในขณะทีจุลปรัชญาไหลเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างร รวดเร็ว สัญลักษณ์ราชานรกบนกงล้อแห่งโชคชะตาลุกไหม้ด้วยเปลวไฟแห่งกรรมที่มองไม่เห็น
หลังจากที่บรรดาศิษย์ที่หนีไปได้ พวกเขาก็ได้ชมการต่อสู้ระหว่างรถไฟผีและราชานรก
พวกเขาสามารถบอกได้อย่างชัดเจนว่าราชานรกเป็นวิญญาณชีวิต นอกจากนี้ โจวเหวินไม่มีออร่ าของสิ่งมีชีวิตในมิติหรือผู้พิทักษ์ เขาน่าจะเป็นมนุษย์
อย่างไรก็ตาม ไม่น่าเชื่อว่ามนุษย์สายเลือดบริสุทธิ์จะเทียบเท่ารถไฟผีได้
ฉีหยาและเปิ่นเฉินอิงเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับเร้นลับ ฉีหยาเป็นที่รู้จักในฐ)านะครึ่ งก้าวความกลัว ทว่าแม้แต่เขาก็ยังพบว่ามันยากที่จะต่อสู้กับรถไฟผี มนุษย์สายเลือดผู้บร ริสุทธิ์สามารถใช้วิญญาณชีวิตของเขาเพื่อหยุดีถไฟผีได้ชั่วคราวก็น่าตกใจมากพอแล้ว
อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้น พวกเขาไม่สามารถคิดมากได้ พวกเขาเฝ้าดูราชานรกชนภูเขาด้านหล ลัง ร่างกายของราชานรกถูกปกคลุมไปด้วยเปลวไฟสีน้ำเงิน เปลวไฟลุกโชนทุกที่จากการชนของ เขา เปลวไฟสีน้ำเงินลุกโชนและขยายตัว กลืนกินร่างของราชานรกและภูเขาที่อยู่ข้างหลั งมันจนหมด
ทุกคนเชื่อว่าราชานรกคงจะถึงวาระแล้ว แต่ดวงตาของโจวเหวินกลับเปล่งประกาย ในเวลา เดียวกัน สัญลักษณ์ราชานรกบนกงล้อแห่งโชคชะตาก็เปล่งแสงที่ไม่สามารถมองเห็น
ขณะที่ศิษย์ของวิหารสวรรค์ล่องลอยกำลังถอยกลับ พวกเขาก็ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ
หลังจากที่รถไฟผีพุ่งชนภูเขา มันก็หยุดลง มันไม่ได้ทำให้ภูเขาแตก และไม่ทะลุผ่าน นภูเขา
ล้อของมันยังคงหมุน เสียงนกหวีดไอน้ำยังคงดัง แต่มันกลับไม่เคลื่อนที่ไปข้างหน้า
ภูเขาที่อยู่ข้างหน้ายังคงถูกปกคลุมไปด้วยเปลวไฟที่โหมกระหน่ำ ขณะที่โจวเหวินลอยอย ยู่เหนือมัน
แกรก! แกรก!
เสียงประหลาดดังมาจากยอดเขาที่ห่อหุ้มด้วยเปลวไฟ มันฟังเหมือนมีอะไรแตกหรือเหมือนป ประทัด
ทันใดนั้น เปลวไฟสีน้ำเงินก็หายไปอย่างรวดเร็ว แทนที่จะบอกว่าหายตัวไป จะดีกว่าที จะบอกว่ามันถูกกิน อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครสามารถเห็นสิ่งที่กินเปลวไฟได้
เมื่อเปลวไฟสงบลง ยอดเขาที่ปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้น ข้างหน้ายอดเขาค คือราชานรก ซึ่งพวกเขาคิดว่าถูกทำลายไปแล้ว
ยังไงก็ตาม ราชานรกไม่อาจเรียกว่าราชานรกได้อีกต่อไป
มันนั่งขัดสมาธิเหมือนพระพุทธเจ้า มีสี่หน้าแปดแขน แขนแต่ละข้างมีท่าทางที่แตกต่างก กัน มือแต่ละมือมีการวางที่แตกต่างกัน ใบหน้าทั้งสี่ก็แตกต่างเช่นกัน
ใบหน้าที่อยู่ด้านหน้านั้นไร้ความรู้สึก ราวกับว่ามันเป็นเครื่องจักรที่ไม่มีความรู้สึก กใดๆ
ทางด้านซ้าย ใบหน้าของมันมีรอยยิ้ม ทำให้ใครก็ตามที่มองมาที่มันรู้สึกเหมือนได้รับลมฤด ดูใบไม้ผลิ
ใบหน้าด้านขวาของมันตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง มีน้ำตาเปื้อนเลือดจางๆที่มุมดวงตาของมัน ข ขณะที่มันดูสงสารและเศร้าโศก
ใบหน้าด้านหลังมองไม่เห็น แต่ใครๆ ก็สัมผัสได้ว่าดวงตาบนใบหน้าดูเหมือนจะรู้ถึงควา ามลับของทุกสรรพชีวิต
ไม่มีใครเห็นใบหน้าด้านหลังเพราะด้านหลังของมันมีหลุมดำที่คล้ายกับนรก มันเหมือนแสง งพุทธสีดำที่ลอยอยู่ข้างหลังมัน
ภายในหลุมดำเต็มไปด้วยสิ่งแปลกประหลาดมากมาย นอกจากนี้ยังมีเสียงของผีที่ร้องไห้หรือ อเห่าหอน แม้ว่าจะมองไม่เห็นอะไรเลย แต่ก็ทำให้พวกเขารู้สึกหวาดกลัวอย่างไม่มีที สิ้นสุด
สำหรับรถไฟผีมันไม่เคลื่อนที่ไปข้างหน้าอีกต่อไป ไม่เพียงแต่ไม่เคลื่อนที่ไปข้าง งหน้า แต่ยังเริ่มถอยกลับ
ล้อของมันหมุนไปในทิศทางตรงกันข้าม มีเสียงนกหวีดดังออกมา แต่ร่างกายของมันไม่สามารถถอย ยได้ ไม่เพียงแต่มันไม่สามารถถอยกลับเท่านั้น แต่ยังถูกดึงด้วยพลังแปลกๆ มันเข้ามา ใกล้ราชานรกมากขึ้นเรื่อยๆ
ดวงตาของราชานรกปิดลงเล็กน้อยขณะที่ฝ่ามือข้างหนึ่งของมันค่อยๆตบลงช้าๆ
รถไฟผีพ่นเปลวไฟสีน้ำเงินเพื่อหยุดมือที่เคลื่อนลงมา แต่ก่อนที่เปลวไฟสีน้ำเงินจ จะสัมผัสมือ มันถูกกลืนกินโดยเปลวไฟแห่งกรรมที่มองไม่เห็น
ตูม!
รถไฟผีอันน่าสะพรึงกลัวถูกทำลายด้วยฝ่ามือ กลายเป็นเปลวเพลิงกระจายไปทั่วท้องฟ้า อย่ างไรก็ตาม เปลวเพลิงซึ่งกระจายอยู่ในอากาศ ล้วนถูกเผาไหม้โดยเปลวไฟแห่งกรรมที่มอง งไม่เห็น
สำหรับคนที่ถูกกินโดยรถไฟผี พวกเขาก็หลุดออกมาเช่นกัน หลังจากนั้น คริสตัลสีเขียวมรกตท ที่เจิดจรัสก็หล่นลงมา
ศิษย์ของวิหารสวรรค์ล่องลอยจ้องมองอย่างว่างเปล่าไปที่ราชานรกและโจวเหวินซึ่งลอยอยู่เ เหนือราชานรก ดูเหมือนพวกเขาจะเข้าใจว่าทำไมฉีหยาซึ่งพวกเขามองว่าเป็นพระเจ้า จึงถ ถือว่าโจวเหวินควรได้รับความเคารพอย่างสูง
เขาก้าวเข้าสู่ระดับเร้นลับด้วยร่างกายมนุษย์… เขาเป็นมนุษย์จริงๆเหรอ… เปิ่นเฉิน นอิงมองไปที่โจวเหวินด้วยท่าทางที่ซับซ้อนในขณะที่เขาพึมพำกับตัวเอง
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
