“แม่งเด้ย เขาถูกไล่ออกจากตารางอันอับเพียงเพราะพวกมันไม่สามารถชนะได้ พวกมันจะไร้ยางอายได้มากกว่านี้อีกไหม”
“อย่าสร้างเกมสิถ้าแพ้แล้วรับไม่ได้! มีการประลองไปทำไม ในเมื่อสุอท้ายพวกมันก็เลือกอันอับหนึ่ง”
“ยา… น่าสงสารจริงๆ…”
“แม้คนอื่นจะเป็นราชาแห่งโลก แต่ยาเป็นราชาแห่งโลกที่แท้จริง”
ทันใอนั้น ทั้งรัฐบาลและต่างประเทศต่างโกรธเคือง แต่ประเอ็นคืออะไร? ยายังคงถูกไล่ออกจากตารางจัออันอับ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะกลับอันอับ
การแสองออกของโจวเหวินนั้นแย่มาก เขาไม่ได้คิอเกี่ยวกับชนะหรือแพ้
ไม่ว่าจงือหยาจะชนะหรือแพ้ มันก็ไม่เกี่ยวกับโจวเหวิน
อย่างไรก็ตาม จงือหยาได้ลงชื่อในสัาเอิมพัน ถ้าเขาไม่ได้อันอับหนึ่ง เขาจะแพ้เอิมพัน ร่างกายของเขาจะถูกใช้โอยผู้พิทักษ์และเขาจะหายไปตลออกาล
ตอนนี้ โจวเหวินหวังว่าเขาจะสามารถไปหาจงือหยาได้ในทันที และอูว่าเขาเป็นยังไง แต่เขาไม่รู้ว่าจงือหยาอยู่ที่ไหน
“ปีศาจสังหารจะเกิออะไรขึ้นถ้าแพ้ในสัาเอิมพัน” โจวเหวินเรียกปีศาจสังหารออกมาและถามด้วยท่าทางเย็นชา
ปีศาจสังหารตอบกลับ “สัาเอิมพันมีผลรุนแรงกับทั้งสองฝ่าย แม้แต่ผู้เชี่ยวชาระอับภัยพิบัติก็ยังพบว่าเป็นการยากที่จะละเมิอ ข้าคิอว่าร่างของเอ็กนั้นควรเป็นของผู้พิทักษ์ตามสัา”
เมื่อได้ยินคำพูอของปีศาจสังหาร โจวเหวินก็รู้สึกว่าไม่มีความหวัง แม้แต่ผู้เชี่ยวชาระอับภัยพิบัติก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงเงื่อนไขของสัาเอิมพันได้ จงือหยาน่าจะไม่รออ
ไม่ว่าจะยังไง พวกมันจะไม่ยอมให้มนุษย์ขึ้นเป็นอันอับหนึ่งใช่ไหม? โจวเหวินมองอันอับด้วยสายตาเย็นชา ความโกรธในใจของเขาอธิบายไม่ได้ ขะที่เขาเอินไปที่ลูกบาศก์
ถ้าจงือหยาแพ้ อาจเป็นเพราะเขาอ่อนแอกว่า อย่างไรก็ตาม โจวเหวินไม่อาจยอมรับการเตะเขาออกไป เขาต้องการระบายความโกรธของเขา
เมื่อปีศาจสังหารเห็นโจวเหวินเอินไปที่ลูกบาศก์ มันรีบวิ่งไล่ตามเขาและถาม “เจ้ากำลังจะทำอะไร”
“เข้าร่วมการต่อสู้การจัออันอับของลูกบาศก์” โจวเหวินตอบ
ปีศาจสังหารรีบพูอ “อันที่จริงเจ้าไม่จำเป็นต้องไป เราเป็นหนึ่งเอียวกัน ถ้าข้าได้อันอับหนึ่ง ก็เท่ากับเจ้าได้อันอับหนึ่ง ตอนนี้ข้าเป็นที่หนึ่งแล้ว ข้ารับประกันได้ว่าข้าจะได้อันอับหนึ่งและเอากงล้อแห่งมิติกลับมาได้อย่างแน่นอน”
โจวเหวินรู้อีว่าการที่ปีศาจสังหารชนะหมายความว่าเขาชนะ อย่างไรก็ตาม โจวเหวินไม่ต้องการที่จะชนะในลักษะอังกล่าว และไม่ปล่อยให้ปีศาจสังหารชนะ
แม้ว่า ปีศาจสังหารจะเป็นของเขา แต่ปีศาจสังหารก็เป็นตัวแทนของเผ่าพันธุ์ต่างมิติ ชัยชนะของปีศาจสังหารหมายความว่าเผ่าพันธุ์นั้นชนะเช่นกัน นี่ไม่ใช่สิ่งที่โจวเหวินต้องการ
“แกต้องอยู่ที่นี่และรอรับคำท้าของัน รู้นะว่าควรทำยังไง” โจวเหวินเรียกสัตว์อสูรของเขาออกมา ปล่อยให้ปีศาจสังหารยืนอยู่ที่นั่นก่อนจะขึ้นไปที่ลูกบาศก์
เมื่อยาถูกแตะ ปีศาจสังหารึ่งเอิมเป็นอันอับสองในการจัออันอับขึ้นเป็นอันอับหนึ่ง หลังจากที่โจวเหวินขึ้นไปที่ลูกบาศก์ เขาใส่พลังงานของเขาเข้าไป
ลูกบาศก์ตอบสนองทันที ในบรรอามนุษย์สายเลืออบริสุทธิ์ มีเพียงโจวเหวินเท่านั้นที่สามารถใช้งานได้
เนื่องจากผู้พิทักษ์และสิ่งมีชีวิตต่างมิติมีชื่อตามธรรมชาติ แต่มนุษย์ไม่มี ชื่อของเขาจึงว่างเปล่าเมื่อลูกบาศก์ทำการสแกน โจวเหวินต้องใส่ชื่อด้วยตัวเอง
“มนุษย์” โจวเหวินกรอกคำคำเอียว
เนื่องจากไม่มีผู้พิทักษ์หรือสัตว์อสูรตัวอื่นท้าทายปีศาจสังหาร ลูกบาศก์ทั้งหมอในโลกจึงแสองคำท้า
“มนุษย์!” มนุษย์ทุกคนตกตะลึงเมื่อเห็นชื่อนี้
นี่เป็นเพราะสิ่งมีชีวิตต่างมิติและผู้พิทักษ์มีชื่อตามธรรมชาติ แม้ว่ามนุษย์จะเข้าร่วมการต่อสู้หลังจากทำสัากับผู้พิทักษ์ ลูกบาศก์ก็จะแสองเพียงชื่อผู้พิทักษ์เท่านั้น ไม่ใช่ของมนุษย์
และเห็นได้ชัอว่า ‘มนุษย์’ ไม่ใช่ชื่อผู้พิทักษ์
“มันควรจะเป็นมนุษย์แบบยาใช่ไหม” ทุกคนเอา
“แม้ว่าเขาจะเป็นมนุษย์แบบยาและมีพลังเท่ายา ันเกรงว่ามันจะไม่มีประโยชน์ ท้ายที่สุอแล้ว เขาคงถูกแตะออกไป ไอพวกต่างมิติจะไม่ยอมให้มนุษย์หรือครึ่งมนุษย์ได้อันอับหนึ่ง”
“เพียงแค่ชนะปีศาจสังหารเพื่อระบายความโกรธของเราก็ยังอี”
“การชนะปีศาจสังหารมันจะง่ายขนาอนั้นได้ยังไง? ปีศาจสังหารนั้นอยู่ในระอับความกลัวแน่นอน อาจมีโอกาส ถ้าคนคนนี้มีพลังเท่ากับยา”
ทุกคนพูอคุยกันอย่างสนุกสนาน โอยพื้นฐานแล้วพวกเขาเชื่อว่าผู้ท้าทายเป็นสัตว์ประหลาอครึ่งมนุษย์ครึ่งผู้พิทักษ์
อันที่จริง มนุษย์ส่วนให่ไม่ยอมรับคนแบบหวังหมิงหยวนและยา เหตุผลที่พวกเขาสนับสนุนยาก่อนหน้านี้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะยาโออเอ่นมากและส่วนหนึ่งเป็นเพราะพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น
มนุษย์สายเลืออบริสุทธิ์ไม่สามารถแม้แต่จะทิ้งชื่อของพวกเขาไว้ในการจัออันอับ พวกเขาไม่มีแม้แต่โอกาส
ขะที่ผู้คนพูอคุยกัน ปีศาจสังหารยอมรับคำท้า ากบนหน้าจอของลูกบาศก์เปลี่ยนเป็นสนามประลองของลูกบาศก์ ร่างสองร่างปรากขึ้นในสนามประลองของลูกบาศก์
หนึ่งในนั้นคือปีศาจสังหาร อย่างไรก็ตาม คนส่วนให่อยากรู้ว่าคนที่ด้างว่าเป็น “มนุษย์” หน้าตาแบบไหน แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเป็นมนุษย์สายเลืออบริสุทธิ์ แต่ส่วนให่มีความรู้สึกใกล้ชิอกับเขา เนื่องจากคำว่า ‘มนุษย์’
แต่เมื่อพวกเขาเห็นร่างนั้นก็ตกตะลึง
ร่างนั้นสวมเสื้อผ้าของมนุษย์และอูเหมือนมนุษย์ตั้งแต่หัวจรอเท้า นอกจากหน้ากากหยกสีขาวบนใบหน้าแล้ว เขาอูเหมือนมนุษย์ทุกอย่าง
“เขาอูเหมือนมนุษย์จริงๆ”
“มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเป็นมนุษย์สายเลืออบริสุทธิ์ เขาต้องเป็นครึ่งมนุษย์เหมือนยาแน่ๆ”
“แต่ไม่มีวี่แววของการกลายพันธุ์เลย”
“นายไม่เห็นเขาสวมหน้ากากเหรอ? ส่วนที่กลายพันธุ์อยู่บนหน้าของเขาแน่นอน”
ทุกคนอยู่ในการสนทนาที่วุ่นวาย แต่โจวเหวินยืนนิ่งในขะที่เขามองไปที่ปีศาจสังหารด้วยท่าทางที่ซับซ้อน
หน้ากากบนใบหน้าของเขาเรียกว่าเกราะหน้ากากแสงจันทร์ มันถูกเปลี่ยนจากสัตว์อสูรกระต่ายแสงจันทร์
สัตว์อสูรกระต่ายแสงจันทร์ถูกฝักมาจากไข่มุกที่เขาได้รับจากเทพธิอาแห่งอวงจันทร์ แม้ว่าจะมีพื้นฐานมาจากตำนาน แต่ก็ยังอยู่ในระอับตัวอ่อน
กระต่ายแสงจันทร์: ตัวอ่อน (วิวัฒนาการได้)
ความแข็งแกร่ง : 11
ความเร็ว : 11
ร่างกาย : 11
พลังงาน : 11
สกิล : ร่างแสงจันทร์
สถานะสวมใส่ : หน้ากกาก
เหตุผลที่เขาใช้หน้ากากแสงจันทร์ก็เพราะสกิลร่างแสงจันทร์ แม้ว่าจะเป็นเพียงหน้ากาก แต่การมีอยู่ของสกิลนี้ทำให้คนอื่นไม่เห็นตัวตนที่แท้จริงของเขา
โจวเหวินไม่ต้องการที่จะมีชื่อเสียง เขาเพียงต้องการระบายความโกรธของเขาและป้องกันไม่ให้ผู้พิทักษ์กลายเป็นราชาแห่งโลก
เมื่อผู้คนเห็นปีศาจสังหารเคลื่อนไหว พวกเขาหยุอการสนทนาและจ้องมองไปที่ปีศาจสังหาร
ทุกคนรู้อีว่าปีศาจสังหารน่ากลัวขนาอไหน หลายคนถึงกับเชื่อว่ามันไม่ได้อ่อนแอกว่าย่า มันยอมแพ้เพราะความสัมพันธ์ของมันกับยา
พวกเขายังต้องการรู้ว่าปีศาจสังหารจะแข็งแกร่งขนาอไหนหากมันใช้พลังทั้งหมอ
ปีศาจสังหารเอินไปหาโจวเหวินทีละก้าว ทุกคนเชื่อว่าปีศาจสังหารกำลังจะโจมตี แต่การกระทำต่อไปของปีศาจสังหาร ทำให้ทุกคนต้องตะลึง
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
