God of Fishing 53

Chapter 53: เคารพกันหน่อยได้มั้ย

ทุกคนแทบคลั่งกันในอีกชั่วโมงที่เหลือ

ผู้ที่มีคะแนนเพียงพอแล้วต้องการมีมากขึ้นเพื่อที่พวกเขาจะได้มีตำแหน่งที่สูงขึ้นในพิธีกปลุกพลัง ผู้ที่มีคะแนนน้อยกว่าหวังว่าจะทำให้ถึงร้อยอันดับแรก ผู้ที่ถูกปล้นคะแนนกำลังวางแผนที่จะเอาคืน

อย่างไรก็ตามมีเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงก่อนที่จะสิ้นสุดการทดสอบตกปลานี้และไม่มีใครที่อ่อนแอเหลืออยู่เลย การปล้นยากขึ้นมาก

ที่สำคัญพันธมิตรที่ร่วมมือตั้งแต่แรกเริ่มแตกสลาย บางคนถูกพันธมิตรตัวเองลอบกัดและบางคนประกาศสงครามอย่างเปิดเผย พวกเขาประหารสมาชิกคนอื่นๆ ในพันธมิตรทั้งหมดและแย่งคะแนนทั้งหมด

แน่นอนว่าพันธมิตรบางส่วนขยายตัวใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ภายใต้การนำของคนบางกลุ่ม ส่วนใหญ่เป็นพรสวรรค์จากสวรรค์ที่สัญญาว่าจะตอบแทนผู้อื่น

เซียวู่ฉางจากวิทยาเขตตะวันตกเป็นตัวอย่างทั่วไปของคนเหล่านี้ มรดกทางจิตวิญญาณของเขาคือระดับสี่คุณภาพต่ำซึ่งบ่งบอกถึงอนาคตที่สดใส จึงมีคนมาเสนอคะแนนให้เขามากมาย

ทางด้านของหานเฟยเขาและเหอเสี่ยวยูพวกเขาครอบครองเรือสี่ลำที่เต็มไปด้วยคะแนน ทุกคนจากวิทยาเขตทางตะวันออกจะวิ่งหนีเมื่อพวกเขาเห็นหานเฟยและเหอเสี่ยวยูแต่เซียวู่ฉางไม่ได้มาจากที่นั่นและไม่รู้จักหานเฟย

เซียนวู่ฉางรู้ดีว่าหานเฟยและเหอเสี่ยวยูอาจแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่สามารถแข็งแกร่งไปกว่าระดับแปดได้ เนื่องจากเขาเป็นระดับแปดและมีคนติดตามมากมายอยู่รอบตัวเขาเขาจะไม่ปล้นพวกเขาได้อย่างไร

เหอเสี่ยวยูรู้สึกสบายๆ หลังจากที่เธอเข้าร่วมกับหานเฟย เธอรู้สึกว่ามันไม่ใช่ปัญหาสำหรับเธอที่จะทำคะแนนให้ถึงร้อยอันดับแรก

ทันใดนั้นเธอก็ตะโกนว่า “เรือกำลังมาเต็มเลย”

หานเฟยกล่าวว่า “ฉันแล้ว ..มีคนมาส่งคะแนนให้เราอีกแล้ว!”

เหอเสี่ยวยู: “???”

หานเฟยมอบยาเติมวิญญาณให้เธอด้วยรอยยิ้ม “คุณจะจัดการพวกลูกน้องและฉันจะจัดการคนที่เป็นหัวหน้าเอง”

“แต่พวกเขามีเป็นสิบคนเลยนะ”

หานเฟยบ่น “เหอเสี่ยวยูคุณเป็นนักตกปลาระดับเจ็ด! คุณสามารถรับมือได้อยู่แล้ว”

เหอเสี่ยวยูมุ่ยริมฝีปากของเธอ “แม้แต่นักตกปลาระดับห้าสิบคนก็ยังสามารถกำจัดนักตกปลาระดับเจ็ดได้! นอกจากนี้ฉันเพิ่งเข้าสู่ระดับเจ็ดเท่านั้น ฉันจะเอาชนะพวกเขาได้ยังไง”

“เอาล่ะเรามาแบ่งพวกมันเท่า ๆ กันดีไหม”

เหอเสี่ยวยูกล่าวว่า “หัวหน้าเป็นของนาย”

“เหอเสี่ยวยูขอบอกก่อนเลยนะ คุณจะไม่เเชี่ยวชาญถ้าไม่ท้าทายตัวเอง”

เหอเสี่ยวยูแย้งว่า “ฉันไม่จำเป็นต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญ! ฉันต้องกลายเป็นปรมาจารย์ด้านการตกปลาที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น นั่นคือเป้าหมายของพ่อสำหรับฉัน ฉันจะเป็นอิสระหลังจากที่ได้เป็นปรมาจารย์ด้านการตกปลา”

หานเฟยเหงื่อตก “เหอเสี่ยวยูนั่นเป็นความคิดที่อันตราย”

เหอเสี่ยวยูกล่าวว่า “ฉันไม่สน นายแข็งแกร่งกว่าฉันอยู่แล้ว เนื่องจากนายฆ่าผู้ตรวจอย่างน้อยนายก็แข็งแกร่งพอๆ กับนักตกปลาระดับเก้า”

เหอเสี่ยวยูมองไปที่ท้องฟ้า หานเฟยเป็นเพียงนักตกปลาระดับสองเมื่อเดือนก่อน แต่หลังจากนั้นหนึ่งเดือนเขาก็สามารถต่อสู้กับนักตกปลาระดับเก้าได้แล้ว เขาไม่พิเศษเท่าถังเกอหรอ

เหอเสี่ยวยูกล่าวว่า “พวกเขามาจัดการเราแน่นอน! ทำไมเราไม่ยุติการทดสอบล่ะ ฉันคิดว่าตอนนี้นายอยู่ในสิบอันดับแรกอย่างแน่นอน”

หานเฟยพูดอย่างไม่พอใจ “ทำไมฉันไม่ไปติดสามอันดับแรกเลยล่ะถ้าฉันติดท็อปเท็นแล้วล่ะ สามอันดับแรกเท่านั้นที่จะได้รับรางวัล”

เหอเสี่ยวยูกล่าวว่า “ส่วนที่เหลือของสิบอันดับแรกตามธรรมเนียมแล้วพวกเขาทุกคนสามารถเลือกเทคนิคการต่อสู้ได้”

หานเฟยพูดอย่างเหยียดหยาม “มีเทคนิคดีๆ ในหมู่บ้านของเราไหม ฉันจะทำให้ติดอันดับหนึ่งในสามดีกว่า!”

เหอเสี่ยวยูมีความคิดที่จะตบผู้ชายคนนี้ลงทะเล เธอกังวลมาก แต่ผู้ชายคนนั้นก็ยังคุยโว

…

เซียวู่ฉางยืนอยู่ที่ด้านหน้าเรือโดยเอามือไพล่หลังและมองดูอย่างไม่เป็นทางการ

เรือแล่นเข้ามาใกล้แล้ว เหอเสี่ยวยูถามหานเฟยว่า “ฉันอยากรู้มาก ทำไมนายไม่หนี”

หานเฟยกล่าวว่า “ฉันมีมือไม่พอที่จะแล่นเรือทั้งหมดนี่น่ะสิ”

เซียวู่ฉางกล่าวว่า “คุณพร้อมจะถูกปล้นหรือเปล่า”

หานเฟยก็โกรธขึ้นมาทันที “คุณช่วยแสดงความเคารพฉันหน่อยได้ไหม”

เซียวู่ฉาง : “???”

หานเฟยกล่าวว่า “เอามือของคุณมาไว้ด้านหน้าสิ คุณเอามือไพล่หลังเมื่อคุณกำลังคุยกับใครสักคนได้อย่างไร”

เซียวู่ฉาง: “…”

เหอเสี่ยวยู: “…”

เหอเสี่ยวยูเกือบจะร้องไห้ ศัตรูก็มาแล้ว ทำไมเขายังมั่นใจและกวนประสาทขนาดนี้

เซียวู่ฉางกล่าวว่า “เอาคะแนนของคุณมาแล้วฉันจะไว้ชีวิตคุณ”

หานเฟยถามว่า “คุณอยู่ในสามอันดับแรกหรือเปล่า”

เซียวู่ฉาง: “???”

เขาพบว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะสื่อสารกับผู้ชายคนนี้ดีๆ เขาตามแนวความคิดของผู้ชายไม่ได้เลย

เซียวู่ฉางกล่าวอย่างอดทน “ฉันใกล้แล้ว”

ตาของหานเฟยเป็นประกาย “ในกรณีนี้ถ้าได้คะแนนของคุณมา ฉันก็อาจจะไปถึงอันดับสามได้น่ะสิ”

เซียวู่ฉาง: “???”

เซียวู่ฉางกล่าวอย่างเศร้าหมอง “คุณปฏิเสธที่จะให้คะแนนของคุณหรอ”

หานเฟยกล่าวว่า “เปล่า ให้สิๆ!”

เซียวู่ฉางแอบโล่งใจ เขาไม่ต้องการต่อสู้กับผู้ชายคนนั้นเพราะร่องรอยบนเรือบ่งบอกถึงการต่อสู้ที่รุนแรง หมายความว่าผู้ชายคนนี่ไม่ได้อ่อนแอ

อย่างไรก็ตามในวินาทีถัดมาหานเฟยพูดว่า “ก็เอาไปสิ!”

ก่อนที่เซียวู่ฉางจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หานเฟยก็กระโดด ก้านเบ็ดไผ่สีม่วงของเขาแวววาวด้วยพลังวิญญาณ

“ระเบิด! “

ใบหน้าของเซียวู่ฉางเปลี่ยนไปการระเบิดพลังวิญญาณต้องอยู่ในระดับเจ็ดอย่างน้อยที่สุด

เซียวู่ฉางพยายามที่จะต่อต้านมันด้วยเบ็ดของเขา แต่เขาช้าเกินไปที่จะถือมัน ทันใดนั้นเขาก็กระโดดและถอยหลบไป

ด้านหลังเซียวู่ฉางนักตกปลาระดับหกสี่คนต่อสู้กลับด้วยเบ็ดของพวกเขา หลังจากการปะทะกันทำให้พวกเขาทั้งหมดล้มลง หนึ่งในนั้นถึงกับหมดสติไป

ทุกคนในฝั่งของเซียวู่ฉางต่างตกตะลึง พวกเขาไม่รู้ว่าพวกเขาคือใคร ก่อนที่พวกเขาจะลงมือหานเฟยก็ได้ชิงโดดจากเรือของเซียวู่ฉางและพุ่งไปที่เซียวู่ฉางก่อน

เซียวู่ฉางตกใจมากเขาเพียงแค่คว้าเบ็ดของเขา แต่สิ่งเดียวที่เขาทำได้ในกลางอากาศคือยกอาวุธขึ้นและสกัดกั้นการโจมตี

โครม!! …

เซียวู่ฉางกระแทกเข้ากับกำแพงห้องโดยสารบนเรือและฟุบลงไปอาเจียนเป็นเลือด

หานเฟยพูดอย่างสบายๆ ว่า “ความสุภาพดีกว่าความหยิ่งยโส ใครทำให้คุณกล้าที่จะเอามือไพล่หลังเมื่อคุณเผชิญหน้ากับศัตรูกัน”

“ฮ่า!”

เซียวู่ฉางคำรามและพุ่งไปที่หานเฟย

เปรี้ยง!

เขาถูกเหวี่ยงกลับเข้าไปในที่เก็บปลาอย่างรวดเร็ว

หานเฟยพูดว่า “ทำไมคุณถึงคำรามล่ะ คุณกำลังจะระเบิดพลังวิญญาณทั้งๆ ที่ร่างกายของคุณยังไม่คงที่หรอ นั่นคือสิ่งที่ครูของคุณสอนคุณหรอ”

ไม่ไกลนักคนอื่นๆ ที่ตั้งใจจะมาล้อมเขาทุกคนก็หยุด บางคนพยายามแอบกลับไปที่เรือของตัวเองด้วยซ้ำ

หานเฟยยกเบ็ดขึ้นและชี้ไปที่หนึ่งในนั้น “คุณเป็นใครฉันจะหักขาของคุณและโยนคุณลงทะเลถ้ายังจะหนีอีก”

ชายหนุ่มกลัวเกินกว่าจะวิ่งเซียวู่ฉางเป็นนักตกปลาระดับแปดและเขาถูกผู้ชายคนนี้โจมตีสองครั้งก็หมดสภาพ ผู้ชายคนนี้เป็นใครกัน

หานเฟยตะโกนบอกเหอเสี่ยวยูว่า “เหอเสี่ยวยูเก็บคะแนนกันเถอะ” โดยไม่สนใจว่าพวกเขากำลังคิดอะไรอยู่

เหอเสี่ยวยูตะลึง เธอพร้อมสำหรับการต่อสู้ที่โหดร้าย แต่มันจบลงแล้วก่อนที่เธอจะกระโดดขึ้นเรือของศัตรูด้วยซ้ำ

“กะ…”

“แกเป็นใครกัน”

เซียวู่ฉางกำหมัดทุบผนังห้องโดยสารพยายามทรงตัวขึ้นมาและมองไปที่หานเฟยพร้อมปากของเขาเต็มไปด้วยเลือด

หานเฟยพูดอย่างเคร่งขรึม “ฉันเป็นคนที่คุณไม่สามารถเอาชนะได้ยังไงล่ะ”

เซียวู่ฉาง : “…”