Goblin Kingdom 7

[เผ่าพันธุ์] ก็อบลิน

[เลเวล] 14

[คลาส] ชนชั้นสูง, ราชาของกลุ่ม

[ทักษะ] <<บัญชาการ>> <<ปฏิปักษ์>> <<คำรามอย่างรุนแรง>> <<ความชำนาญการใช้ดาบ C->> <<โลภะ>><< การจ้องมองจากปีศาจ >>

[การคุ้มครองของพระเจ้า] เทพธิดาแห่งนรก อัลทีเซีย

[คุณลักษณะ] ความมืด, ความตาย

△▽▲

หลังจากคืนที่ผ่านมา ผมสังเกตการเปลี่ยนแปลง

ค่าสถานะที่เปลี่ยนไป…เทพธิดาแห่งนรก?

ปากของผมบิดเบี้ยว

อย่าบ้าน่า …นี่คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน!?

ผมได้แต่ปล่อยให้มันอยู่อย่างนั้น การคิดอะไรมากเกินไปจะทำให้มันกลายเป็นเรื่องลำบากแทน ผมจึงออกไปข้างนอกและถามก็อบลินอาวุโสเกี่ยวกับเรื่องนี้

ได้ความว่าการคุ้มครองของพระเจ้าเป็นสิ่งที่ไม่อาจควบคุมได้

“บ้า”

นั่นคือความรู้สึกของผมที่มีกับพระเจ้า…แต่หลังจากนั้นผมก็เปลี่ยนความคิด

โดยพยายามทำให้ตัวเองสงบ ผมต้องคิดว่าจะใช้ประโยชน์มันยังไงดี ถ้าสิ่งเหล่านี้ผมยังจัดการไม่ได้แล้วผมจะเรียกตัวเองว่า …ราชันได้ยังไง?

เกี่ยวกับ[คุณลักษณะ] มันเป็นพลังพิเศษที่ได้จากการคุ้มครองของพระเจ้า

“เวทมนตร์”

ผมคาดหวังมันไว้แบบนั้น แต่สิ่งที่ผมได้ฟังจากก็อบลินอาวุโสทำให้ผมหัวเราะออกมา

“ถูกเผง”

มีก็อบลินบางประเภทที่ถูกเรียกว่า ดรูอิด ซึ่งเป็นคลาสที่ใช้เวทมนตร์ได้ แต่ไม่มีใครในหมู่บ้านนี้ที่มีมัน

เมื่อพิจารณาจากจำนวนหมู่บ้านเล็กๆนี่ …ผมก็ไม่แปลกใจ

แต่มีอีกอย่างที่ผมกังวลแทน

“ใครมีทักษะในการควบคุมสัตว์บ้าง?”

“ถ้าได้พวกสุนัขป่าเพิ่ม…”

สัตว์ที่เราเลี้ยงได้มีเพียงจำนวนเพียงน้อยนิด หมู่บ้านในตอนนี้สามารถเลี้ยงได้แค่ 3 ตัว

มันก็ไม่ใช่เรื่องแย่ทีเดียว ตราบที่เลเวลของเขาเพิ่มขึ้น เป็นไปได้ที่จำนวนจะเพิ่มขึ้นเช่นกัน

หลังการกลับมาของกิก้า ของที่ได้รับในวันนี้คือนกสองหัว กระต่าย งูและผลไม้บางอย่าง

มันเยอะมาก อย่างที่คิดไว้ยิ่งจำนวนเยอะเท่าไหร่ก็ยิ่งล่าได้มากเท่านั้น

ด้วยเหตุนี้ ผมจึงให้รางวัลกับเขา เป็นหอกเหล็กขึ้นสนิม

กิก้าอยู่กับผมมานานและรู้ว่าควรทำอะไร

△▼△

ตอนเย็นกลุ่มที่นำโดยกิกูวกลับมา จากรายงานจากพวกเขา

มีออร์ค 5 ตัว ออกล่าในสถานที่ต่างกัน

สามตัวออกล่าในเวลากลางคืนและสองตัวออกล่าในช่วงกลางวัน

ข่าวที่หามาได้นั้นช่างน่าประหลาดใจ ผมพบว่าเขามีความสามารถในการสำรวจที่ดี

ผมนำส่วนที่ดีที่สุดของนกสองหัวให้เขาและบอกให้กลับมาประชุมในวันพรุ่งนี้แทน

จะทำอะไรต่อดี?

▲▽△

วันรุ่งขึ้นเราจึงออกไปล่าออร์ค

ก็อบลิน 20 ตัวมากับผม โดยมีกิกูวและกิก้าเป็นคนนำกลุ่มย่อย

เมื่อมาถึงจุดหมายปลายทาง เราวางกับดักเชือกไว้

มีทางมากมายที่ออร์คผ่าน แต่พวกมันมักใช้ทางที่ไม่มีต้นไม้หรือสิ่งกีดขวางรอบๆตัว

ตอนนี้ผมและพวกก็อบลินซ่อนอยู่ในพุ่มไม้ทั้งสองข้าง… มองออร์คที่เดินผ่าน

ผมเดินออกมาเพื่อล่อออร์คที่วิ่งมาหาอย่างกับพวกไม่มีสมอง

“จัดการ!”

ได้ยินสัญญาณจากผม เชือกทั้งหมดถูกดึงขึ้นพร้อมกัน

เชือกไปขัดทำให้ออร์คล้มลง พวกมันล้มไปกับพื้นขณะที่ตัวอื่นๆกำลังจะยืนขึ้น

แต่ …มันสายไปแล้ว

เมื่อออร์คกำลังจะยืน ผมฟันดาบออกไป ในชั่วพริบตาหัวของมันก็ถูกฟันกระเด็นไปกับพื้น

อีกตัวที่กำลังจะลุก ถูกเชือกรั้งไว้อีกครั้ง

ออร์คที่เคลื่อนไหวไม่ได้

“ฆ่า”

พวกก็อบลินพุ่งออกมาพร้อมกับหอกไม้

เลือดพุ่งออกมาทุกครั้งที่หอกแทงเข้าไปนำพาออร์คเข้าสู่อ้อมกอดของความตาย

■□■

เลเวลของผมเพิ่มขึ้นแต่คลาสไม่ได้เปลี่ยนไป

ผมหวังว่าจะมีก็อบลินแรร์เพิ่ม แต่น่าเสียดาย

เมื่อลองกินเนื้อของออร์ค ปรากฎว่ามันอร่อยจนน่าเหลือเชื่อ เราจึงนำมันกลับหมู่บ้านเพื่อไปเลี้ยงเด็กๆ

เมื่อถึงกลางคืน พวกเราจึงพักผ่อน

ผมได้ส่งก็อบลินไปเพื่อสำรวจหมู่บ้านของออร์คที่เหลืออยู่

◆□◇

สินสงครามคือ เกราะเหล็ก ขวานยาว กระบอง ดาบยาวและอื่นๆ

ตอนนี้เราคงไม่กังวลเรื่องอาหารไปสักพัก

ผมแทบจะไม่มีตัวเลือกอื่นสำหรับการเสริมความแข็งแกร่ง

เป้าหมายของผมคือการมีก็อบลินแรร์ 8 ตัวขึ้นไป ในเวลาเดียวกันผมต้องอัพคลาสตัวเองด้วย อย่างน้อยที่สุดผมก็ต้องมีกำลังมากพอหากมันคิดจะต่อต้าน ไม่อย่างนั้นผมคงไม่อาจหลับอย่างเป็นสุข