Goblin Kingdom 11

[เผ่าพันธุ์] ก็อบลิน

[เลเวล] 45

[คลาส] ชั้นสูง, ราชาของกลุ่ม

[ทักษะ] <<บัญชาการ>> <<ปฏิปักษ์>> <<คำรามอย่างรุนแรง>> <<ความชำนาญการใช้ดาบ C+>> <<โลภะ>> << การจ้องมองจากปีศาจ >> <<การเชื่อมต่อจิตวิญญาณ>> <<ผู้ควบคุมแห่งปัญญา>> <<ดวงตามรกตของงู>>

[การคุ้มครองจากพระเจ้า] เทพธิดาแห่งนรก อัลทีเซีย

[คุณลักษณะ] ความมืด, ความตาย

 

◇◆◇

ป่าที่ทอดยาวในขณะที่ผมยืนอยู่เบื้องหน้าศัตรูที่ทรงพลัง

“เคี๊ยะ”

ขาทั้ง 8 ที่คอยพยุงร่างกาย ดวงตาทั้ง 8 ที่ส่องสว่างสีแดงเข้ม

ไม่ได้หมายความว่ามีสิ่งมีชีวิตหลายตัวจากดวงตาเหล่านั้น มันไม่มีอะไรนอกจากลูกแก้วกลมๆส่องสว่างสีแดงเข้มจ้องมองมายังผม บางทีมันอาจจะมองผมเป็นเหยื่อของมัน

ผมถือดาบใหญ่พาดไปที่ไหล่และเอียงตัวไปด้านหน้า

น้ำหนักของดาบทำให้เท้าของผมจมลงไปที่พื้น ตอนนี้แม้แต่การหายใจของแมงมุมยักษ์ก็ไม่สามารถหลบหนีจากสายตาผมได้

ขณะที่พ่นจมูกความร้อนเหมือนกับไฟออกมาจากร่างกาย

ตอนนี้ผมยืนเบื้องหน้าสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งที่สุดของป่า แมงมุมยักษ์ …ผมกำลังท้าทายมัน

กิก้าและกิกูวหมอบข้างๆคอยเฝ้าระวัง

ในการล่าปกติเราจะเตรียมกับดักไว้ล่วงหน้าเสมอ เพื่อให้มั่นใจจะชัยชนะที่แน่นอน แต่ในครั้งนี้ต่างกัน มันเป็นความเห็นแก่ตัวของผม

ผมยังไม่พอใจนัก ผมต้องการพลังที่จะเอาชนะการครอบงำของเรเชียได้

จนถึงตอนนี้ผมแพ้ถึงสองครั้ง ครั้งนึงผมเกือบจะถูกกลืนกินและหายไปตามความต้องการของเทพธิดา …ผมเกือบจะก้มหัวให้กับเธอ

เรเชียมีเสน่ห์เย้ายวนเกินไป เสน่ห์ของเธอมีพลังราวกับว่าจิตวิญญาณอาจจะถูกดึงออกไปได้ทุกเมื่อ พลังอันโหดร้ายดังกล่าว…อาจจะเรียกมันได้ว่า มนตร์เสน่ห์

มันเป็นไปได้สูงว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างเทพธิดาแห่งนรกกับเทพธิดาแห่งการรักษา ความปรปักษ์ที่สร้างความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้

นั่นคือเหตุผมที่ผมต้องทำอย่างนี้ ผมต้องท้าทายศัตรูทั้งหมดที่มีโอกาสเอาชนะเพื่อเพิ่มเลเวลและทักษะ

ในตอนนี้ ผมสามารถเอาชนะได้หรือไม่…

…ไม่ ผมจะทำ!

เหนือสิ่งอื่นใดของความฝันของผมคือการเอาชนะอำนาจที่ท่วมท้นของเทพเจ้า

“กูวววววววว!”

เสียงคำรามออกจากปากด้วย [ทักษะ] <<คำรามอย่างรุนแรง>> เป็นการทักทายศัตรูก่อน

[ทักษะ] <<ดวงตามรกตของงู>>กำลังเปิดการใช้งานเพื่อหาจุดอ่อนของศัตรู

<<จุดอ่อน : หัวของแมงมุม>>

–––––– ห้ะ! แม้แต่คนโง่ก็คิดออก มันเป็นทักษะที่ไร้ประโยชน์

เส้นเลือดปูดโปนบนหัวของผม แต่ไม่มีประโยชน์ที่จะหงุดหงิดกับทักษะที่ไร้สาระนี่ นอกจากนี้แมงมุมก็ดูเหมือนจะเคลื่อนไหวแล้ว ร่างกายของมันที่กระโดด ในเวลาเดียวกันก็พ่นพิษมาที่ผม

ผมไม่สามารถเอาชีวิตรอดได้ถ้าต้องสู้กับขาทั้ง 8 ของมัน ผมจึงเหวี่ยงดาบฟันขาข้างนึงของมันกระเด็นขึ้นไปและถอยไปข้างหลัง

แต่ก็ไม่สามารถหลบการพุ่งชนโดยที่แมงมุมได้ ผลจากการกระแทกทำให้ผมกระเด็นไป ความรู้สึกเจ็บแผ่ซ่านออกมาจากด้านข้างขณะกระแทกกับพื้น

แต่ศัตรูไม่ได้ให้ผมพักหายใจ …ตอนนี้มันกำลังกระโดดมากทางผม

––––บ้าเอ๊ย เร็วเกินไปแล้ว!

ไม่สามารถยืนยันว่าศัตรูจะมาทางไหน ผมทำทุกอย่างตามสัญชาตญาณและเหวี่ยงดาบไปด้านหน้า

แต่ก่อนที่ดาบจะไปถึงแมงมุม ไหล่ซ้ายผมถูกกัดโดยมัน

ผมเกือบที่จะปล่อยดาบทิ้งแต่ผมจับมันฟันลงมาตามน้ำหนักของมัน

“ตูม!”

เสียงกระหึ่มที่เหมือนกับการปะทุของภูเขาไฟ ไหล่ของผมก็ถูกปล่อยและมันก็กระโดดถอยไป

โชคดีที่มันได้รับบาดเจ็บ ของเหลวสีเขียวที่ไหลออกมาจากตาของมันและขาทั้งสามข้างได้ถูกตัดขาด แต่แมงมุมไม่ได้สูญเสียความตั้งใจที่จะต่อสู้

มันกรีดร้องออกมา การต่อสู้นี้เริ่มจะเอนเอียงมาทางผม แม้เลือดที่ไหล่จะยังไหลไม่หยุด

–––มีเวลาไม่มากแล้ว!

ผมต้องเผด็จศึกแมงมุมนั่นให้เร็วที่สุด ผมรีบพุ่งเข้าไปทันที…แต่มันแฉลบ

ท่าทางที่ไม่สมดุลเนื่องจากความอึดและพลังทำให้ดาบพลาดไป ทั้งสองปัจจัยนี้ทำให้ดาบของผมพลาดจากหัวเป็นตัวแทน

“ชิ…”

เมื่อแมงมุมยักษ์เข้ามาใกล้

มันกระโดดไปด้านของเหมือนสปริงและพุ่งมาที่ไหล่พร้อมกับเขี้ยวพิษของมัน

ถ้าผมถอยหลังแมงมุมจะกดผมลงกับพื้นเหมือนครั้งก่อนหน้า

ตอนนี้ผมตัดสินใจจะปะทะกับมันซึ่งๆหน้า ใช้แขนเป็นเพียงเหมือนโล่กั้นไว้ ผมรู้ว่ามันช่วยไม่ได้ ไม่อย่างนั้นหัวของผม ก็คง…

ในระยะนี้แมงมุมไม่สามารถเคลื่อนไหวขาได้อย่างอิสระ ดังนั้นผมจะใช้ประโยชน์จากมันเพื่อฟาดดาบไปยังหัวแมงมุม!!

“ชัวะ-”

แมงมุมปล่อยเสียงร้องราวกับเป็นครั้งแรกที่บาดเจ็บ

อย่างที่คิดไว้ดาบใหญ่เหมาะกับการใช้ทั้งสองมือมากกว่า ดาบกระแทกเข้ากับหัวของแมงมุม แต่มันไม่รุนแรงพอและหยุดอยู่ที่ผิวด้านนอก

––– อย่ายืดเยื้อ! ปล่อยมันไว้ไม่ได้!

ผมยกแขนที่หักผลักดาบเข้าปะทะหัวของมัน

ของเหลวสีเขียวไหลมาจากทั่วร่างกายของมันปะปนกับเลือดสีฟ้าของผม

“กว้า !”

ผมทุ่มเทแรงทั้งหมดและผลักดาบใหญ่เข้าไปที่หัวของมัน

แต่ในเวลาเดียวกันผมก็รู้สึกเจ็บที่ท้องของผมขณะออกแรงดัน

แมงมุมแทงผมด้วยขาหน้า

“กูวววว!”

––– นี่คือ…โอกาสของผม!

พยุงร่างกายด้วยแขนที่เหลือ ผมทนต่อความเมื่อยล้าและความเจ็บปวดในขณะที่ผมลุกขึ้นยืนอีกครั้ง

แต่ดาบของผมติดอยู่กับแมงมุม ผมไม่มีอาวุธ….

แต่นั่นไม่สำคัญ ผมมาไกลเกินไปแล้ว ไม่ว่าผมจะมีอาวุธหรือไม่ …ตอนนี้ไม่แตกต่างกันสักนิด!

สิ่งเดียวที่เหลือคือสัญชาตญาณที่กรีดร้องเพื่อฆ่าฝ่ายตรงข้าม

“ก้าาาาาา!”

ด้วยแรงที่เหลือ ผมเตะพื้นและตีลังกาด้วยแขนข้างที่เหลือ

“ชัวะ!”

ผมขยับขาและเหวี่ยงแขนขึ้นในเวลาเดียวกัน มันก็ยกขายาวๆของมันปัดการโจมตีของผม …ราวกับภาพสโลโมชั่น

––– เราทักทายกันด้วยเสียงกู่ร้อง

––– และต่อสู้กันโดยไม่พักหายใจ

––– [ทักษะ] <<ผู้ควบคุมแห่งปัญญา>> ทำงาน

โดยไม่ตั้งใจ ทักษะทำงานพลังในร่างกายของผมก็เพิ่มขึ้น

การเคลื่อนไหวแต่ละครั้งก็ดูเหมือนจะรวดเร็วกว่าที่เคย

เร็วขึ้น!

มันเร็วเป็นอย่างมาก เราทั้งสองพุ่งเข้าหากัน หมัดของผมกระแทกที่หัวของมัน พวกเราปะทะกันกลางอากาศอย่างไม่หยุดยั้ง

“อ้าาาาาาาาาาาา!”

ขณะที่ความสิ้นหวังเริ่มปกคลุม ผมผลักดันตัวเองไปถึงขีดจำกัด รวบรวมทุกอย่างที่สามารถส่งผ่านกล้ามเนื้อได้

ผมต้องการอีกก้าวเดียว!

ขณะเดียวกันก็มีขาที่แทงมาจากอีกมุมของสายตา

ถ้าผมโดนโจมตี ทุกอย่างจะจบลง

แต่…ผมต้องการก้าวสุดท้ายนี้!

ผมก้าวไปด้วยพลังทั้งหมดต่อยไปยังหัวของแมงมุม

“ก้าาาาา!!”

กำปั้นของผมจมเข้าไปในหัวของมันกระแทกลงไปที่พื้น

“แฮ่ก… แฮ่ก…”

การตัดสินเป็นตายและเสียงที่หอบหายใจในเวลาเดียวกัน

แมงมุมแน่นิ่งอยู่ที่พื้น ไม่เคลื่อนไหวอีกต่อไป

สิ่งเดียวที่ผมได้ยินคือลมหายใจและความรู้สึกเจ็บปวดเมื่อยล้า

โลกพร่าเลือน…ผมไม่สามารถคิดอะไรได้อีกต่อไป

แต่–––.

“ผมชนะ…!!!”

เช่นเดียวกันกับที่ผมหมดสติ

◆◇◇◆◆◇◇◆

คุณเลเวลอัพ.

เลเวล 45 -> 99

[ทักษะ] <<การเต้นรำแห่งความตาย>> ได้รับแล้ว

ความแข็งแกร่งของคุณจะเพิ่มขึ้นเมื่อพลังชีวิตของคุณลดลงในค่าที่กำหนด

เมื่อพลังชีวิตเหลือเพียง 1/3 ความแข็งแกร่งและความว่องไวเพิ่มขึ้น 20%

เมื่อพลังชีวิตเหลือเพียง 1/5 ความแข็งแกร่งและความว่องไวเพิ่มขึ้น 30%

เมื่อพลังชีวิตเหลือเพียง 1/10 ความแข็งแกร่งและความว่องไวเพิ่มขึ้น 40%