ตอนที่ 1371 ฟังนายท่านเจว๋อธิบายเรื่องสมบัติวิเศษ (1)
หัวใจจะไม่เปลี่ยนไปเพียงเพราะตัวตนของคนเปลี่ยนไป และจะไม่เปลี่ยนเพราะเขาแตกต่างไปจากสิ่งที่คิดเอาไว้
คนที่จวินอู๋เสียยอมรับมาตั้งแต่แรกก็คือ จวินอู๋เหยา
แค่จวินอู๋เหยาเท่านั้น
ถ้าตัวตนของเขาทำให้หัวใจของนางเปลี่ยนไป งั้นหัวใจนั่นก็คงไม่ใช่ความรู้สึกที่แท้จริงแล้ว
เมื่อคิดได้เช่นนั้น จวินอู๋เสียก็รู้สึกกระจ่างชัดในใจขึ้นมา ทำไมนางต้องสืบสาวเรื่องราวในอดีตด้วย? ทำไมต้องดื้อดึงอยากเปิดเผยทุกอย่าง?
อดีตของจวินอู๋เหยาจะเป็นยังไง นางไม่สนใจอีกแล้ว สิ่งที่นางต้องการก็คือปัจจุบันและอนาคตของพวกเขา
จวินอู๋เหยาเฝ้ามองด้านหลังของจวินอู๋เสีย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสุข
เมื่อกี้เขากำลังจะยอมแพ้และเลิกปกปิดแล้ว แต่เด็กน้อยของเขาก็กลับปิดมันไว้ซะเองในตอนที่นางกำลังจะเปิดเผยความลับได้แล้ว นั่นทำให้จวินอู๋เหยารู้สึกประหลาดใจมาก ในใจของเขาพองโต รู้สึกเต็มตื้นและมีความสุข
“การล้อเล่น” แค่ครั้งเดียวของจวินอู๋เสียทำให้ทุกคนใจเต้นตุ๊มๆต่อมๆกันไปหมด
“ข้ารู้สึกว่า เสี่ยวเสียไม่เหมาะกับการล้อเล่นเลยจริงๆ” มุมปากเฉียวฉู่กระตุกเล็กน้อย ความพยายามล้อเล่นครั้งแรกของนางก็เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นขนาดนี้ ถ้านางทำอีกสักสองสามครั้ง หัวใจดวงน้อยๆของพวกเขาจะรับไหวได้ยังไง?
เฟยเหยียนพยักหน้าเห็นด้วยแบบเงียบๆ
บรรยากาศผ่อนคลายขึ้น พวกผู้เยาว์ก็ฮึกเหิมกันมากขึ้น
ไม่ใช่เพราะอย่างอื่น แต่เพราะแค่ของวิเศษที่กองเป็นภูเขาอยู่ในห้องโถงนั้นอย่างเดียวก็ทำให้พวกเขาตื่นเต้นจนอยากจะกรีดร้อง!
ของวิเศษพวกนั้นแค่ชิ้นใดชิ้นหนึ่ง ถ้านำออกไปข้างนอกจะเป็นสมบัติที่ล้ำค่ามากพอจะก่อให้เกิดความปั่นป่วนได้ และตรงหน้าพวกเขาก็มีพวกมันอยู่มากมายนับไม่ถ้วน ทำให้พวกเขาตื่นเต้นจนไม่อาจอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้
มีของวิเศษอยู่หลายชนิด แต่ละชนิดก็จะให้ผลที่แตกต่างกัน
ครั้งนี้พวกจวินอู๋เสียมาที่นี่เพื่อค้นหาของวิเศษที่สามารถเพิ่มพลังวิญญาณให้พวกเขาได้ในระยะเวลาสั้นๆ ของวิเศษประเภทนั้นแม้แต่ในอาณาจักรกลางก็หายากมาก นอกจากสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดแล้ว จำนวนของวิเศษแบบนั้นที่มีอยู่ในอาณาจักรกลางตอนนี้มีไม่ถึง 10 อันเลยด้วยซ้ำ
จักรพรรดิแห่งความมืดมีของวิเศษอยู่มากที่สุด และทั้งหมดก็ถูกฝังเอาไว้ในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดนี้
พวกเฉียวฉู่ไม่สามารถรั้งตัวเองเอาไว้ได้อีกแล้ว พวกเขาพากันเดินไปรอบๆเพื่อค้นหาของวิเศษที่เหมาะกับตัวเอง
แต่หลังจากวนไปรอบหนึ่งแล้ว พวกเขาก็พบกับความสลดใจ……
พวกเขาจำต้นกำเนิดของสมบัติวิเศษพวกนั้นไม่ได้เลย!
ของวิเศษทั้งหมดนี้ถูกกักตุนไว้ในราชอาณาจักรแห่งความมืดตอนที่จักรพรรดิแห่งความมืดยังครองราชย์อยู่ และในช่วงหลายปีที่ผ่านมาพวกมันก็ถูกปิดผนึกเอาไว้ในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด ข้อมูลเกี่ยวกับต้นกำเนิดและข่าวลือของสมบัติวิเศษพวกนี้จึงแทบไม่มี ไม่จำเป็นต้องพูดถึงการระบุตัวตนพวกมันเลย มากกว่าครึ่งพวกเขาไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับพวกมันด้วยซ้ำ ให้พวกเขาเลือกของจากในนี้ พวกเขาก็ทำได้แค่จ้องมองอย่างหมดหนทาง
ความรู้สึกเหมือนพวกเขาถือตำราเคล็ดวิชาที่ไร้เทียมทานเอาไว้ในมือ แต่กลับไม่รู้ว่าจะอ่านมันได้ยังไง
ในตอนนั้นแม้แต่จวินอู๋เสียก็จนปัญญา เมื่อไม่รู้ว่าของวิเศษพวกนี้ใช้ยังไง ต่อให้สวมพวกมันเอาไว้จนเต็มตัว ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
ในทันทีที่จวินอู๋เสียตระหนักถึงเรื่องนี้ นางก็เงยหน้าขึ้นมองไปที่จวินอู๋เหยา
สายตานั้นเห็นได้ชัดว่ามันกำลังพูดว่า
[ท่านยังไม่สอนเราอีกเหรอ?]
จวินอู๋เหยาเดินไปข้างหน้าพร้อมหัวเราะอย่างช่วยไม่ได้ สายตาของจวินอู๋เสียชัดเจนมาก แล้วเขาจะทำเป็นยืนอยู่เฉยๆได้ยังไง?
เย่เหม่ยกับเย่ฉาค่อนข้างมั่นใจแล้ว ท่าทางที่คุณหนูมีต่อนายท่านเจว๋นั้น คุณหนูต้องรู้ตัวจริงของนายท่านแล้วแน่!
“สิ่งที่พวกเจ้าทุกคนกำลังหากันก็คือ ของวิเศษที่จะช่วยเพิ่มพลังวิญญาณของพวกเจ้าได้เร็วๆใช่ไหมล่ะ?” อย่างที่คาด จวินอู๋เหยาเดินมาอยู่ข้างๆจวินอู๋เสีย พร้อมกับมองใบหน้าเล็กๆของนาง
จวินอู๋เสียพยักหน้า และก่อนที่นางจะได้พูดอะไร เฉียวฉู่ก็โดดเข้ามาพร้อมด้วยเสียงโห่ร้องดีใจ!