Genius Doctor Black Belly Miss 1341

ตอนที่ 1341  สมบัติของสุสานจักรพรรดิ (3)

ยิ่งเห็นมากเท่าไร  จวินอู๋เสียก็ยิ่งอยากรู้อยากเห็นมากขึ้นว่าจักรพรรดิแห่งความมืดที่เสียชีวิตไปนั้นแข็งแกร่งมากเพียงใด  ทุกอย่างที่สลักไว้บนภาพจิตรกรรมฝาผนังแสดงให้เห็นถึงความรุ่งโรจน์และความสำเร็จอันน่าทึ่งของจักรพรรดิแห่งความมืดที่ไม่มีใครในอาณาจักรกลางเทียบได้เลย  ในบรรดาภาพบนฝาผนังทั้งหมด  มีภาพหนึ่งที่สร้างความประทับใจให้กับจวินอู๋เสีย  ชายสวมหน้ากากนั่งหลังตรงอยู่บนเก้าอี้สูง  ตรงหน้าเขามีคน 25 คนคุกเข่าอยู่

เป็นการคุกเข่าเรียงตามลำดับชั้น

คน 4 คนคุกเข่าอยู่หน้าสุด  โดยมีอีก 9 คนอยู่ข้างหลัง  และแถวที่ 3 ก็คือ 12 คนเป็นแถวสุดท้าย

ถ้าจวินอู๋เสียเดาไม่ผิดล่ะก็  นั่นน่าจะเป็น 25 คนที่ยืนอยู่ปลายยอดปิรามิดในอาณาจักรกลาง

4 พรรค  9 อาราม  และ 12 วิหาร

ก่อนที่จักรพรรดิแห่งความมืดจะปรากฏตัวขึ้น  คนพวกนี้แต่ละคนมีอำนาจเหนือส่วนหนึ่งของอาณาจักรกลาง  แต่เมื่อจักรพรรดิแห่งความมืดมาพร้อมกับราชอาณาจักรแห่งความมืด  บรรดาผู้มีอำนาจเหล่านี้ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องสละตำแหน่งจากจุดสูงสุดและยอมจำนนแทบเท้าของจักรพรรดิแห่งความมืด

นั่นคือความยิ่งใหญ่ของจักรพรรดิแห่งความมืด

ผู้ปกครองที่มีอำนาจเพียงคนเดียวได้รับการยอมรับจากคนทั้ง 25 คน  เมื่ออยู่ต่อหน้าชายคนเดียวนั้น  ทุกคนก็ทำได้แค่หมอบราบคาบแก้วต่อเขาโดยที่ไม่อาจโต้แย้งได้

จวินอู๋เสียเคยสู้กับคนจากสิบสองวิหารมาก่อน  นางรู้ว่าความแข็งแกร่งของสิบสองวิหารนั้นไม่ใช่การพูดโอ้อวดเกินจริงเลย  และคนที่นางเจอก็เป็นเพียงส่วนเล็กๆของสิบสองวิหารเท่านั้น  ยกเว้นชายชุดเทาแล้ว  ความแข็งแกร่งของคนอื่นๆก็น่าจะต่ำกว่าระดับกลางๆของสิบสองวิหาร  แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น  ตอนที่ปะทะกัน  พวกเขาก็ยังสู้ลำบากเลย

และระดับที่เหนือกว่าคนพวกนั้นผู้อาวุโสและประมุขของสิบสองวิหาร

พลังระดับนั้นไม่ใช่สิ่งที่จวินอู๋เสียและเพื่อนๆของนางจะเอาชนะได้ในเวลานี้

หนึ่งราชอาณาจักร  สี่พรรค  เก้าอาราม  สิบสองวิหาร

สิบสองวิหารอยู่อันดับล่างสุดในบรรดากลุ่มอำนาจทั้งหมดนี้  แต่เนื่องจากพวกเขามีจำนวนมากที่สุด  และปกติจะร่วมมือกันต่อต้านคนภายนอก  จึงสามารถรักษาชื่อสิบสองวิหารเอาไว้ได้  ถ้าแค่วิหารเดียวลำพังล่ะก็  ไม่ต้องพูดถึงหนึ่งราชอาณาจักรเลย  แค่กลุ่มอำนาจเดียวจากสี่พรรคหรือเก้าอารามก็สามารถบดขยี้พวกเขาให้ตายได้แล้ว!

จากปัจจัยเหล่านี้  เห็นได้ชัดว่าอำนาจของราชอาณาจักรแห่งความมืดนั้นน่ากลัวจริงๆตามที่เขาลือกัน

ไม่เช่นนั้น  หลายปีที่ผ่านมา  หลังจากที่จักรพรรดิแห่งความมืดตายไป  ทำไมกลุ่มอำนาจต่างๆในอาณาจักรกลางถึงยังกลัวราชอาณาจักรแห่งความมืดอยู่  และไม่กล้าที่จะให้เรื่องเกี่ยวกับการตามหาสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดเปิดเผยออกไป

พวกเขามีชิ้นส่วนของแผนที่ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว  แต่พวกเขาก็ไม่กล้าตามหาไปมากกว่านี้  แต่กลับแอบส่งมันลงไปที่อาณาจักรล่างเพื่อให้คนจากอาณาจักรล่างจัดการแทน  ความกลัวที่มีต่อราชอาณาจักรแห่งความมืดของพวกเขาต้องฝังรากลึกจนไม่กล้าแม้แต่จะเก็บแผนที่ไว้ในครอบครอง

“คนที่กดขี่ข่มเหงผู้อ่อนแอจะต้องได้รับผลกรรมตามมาแน่”  จวินอู๋เสียอดเยาะเย้ยไม่ได้  สิบสองวิหารโหดเหี้ยมไร้ความปราณีจนถึงขีดสุด  แต่พวกเขาก็ยังต้องยอมสยบต่อราชอาณาจักรแห่งความมืด

โลกดำเนินไปด้วยกฎเดียวกันสำหรับทุกคน  ถ้าไม่สามารถพัฒนาความแข็งแกร่งและปีนขึ้นไปยังตำแหน่งที่สูงกว่าได้ล่ะก็  พวกเขาก็จะถูกคนอื่นขย้ำตายในที่สุด

เรือที่แล่นทวนกระแสน้ำจะไม่เดินหน้าไปได้  แต่จะถอยหลังแทน

จวินอู๋เสียเดินไปตามทาง  แล้วจู่ๆนางก็สังเกตเห็นแสงไฟเหนือหัวโอนเอนเล็กน้อย  แสงไฟริบหรี่อยู่ช่วงหนึ่ง  แล้วไฟที่ส่องทุกอย่างในทางเดินทั้งหมดก็สับสนวุ่นวายขึ้นมา

ประสาทสัมผัสของจวินอู๋เสียตื่นตัวขึ้นมาทันที  ทุกๆเซลล์ในร่างกายของนางตึงเครียดขึ้นด้วยความวิตกกังวล

เมื่อคำนวณจากช่วงเวลาที่สุสานจักรพรรดิแห่งความมืดถูกสร้างขึ้นและถูกผนึกเอาไว้ทุกด้าน  ก็ไม่น่าจะมีใครเฝ้าอยู่ในนี้  เมื่อไม่มีทั้งอาหารและน้ำ  การจะอยู่อาศัยที่นี่เป็นเวลาหลายร้อยปีถึงเกือบพันปีนั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย  แต่มีสิ่งหนึ่งได้สร้างความสงสัยขึ้นในใจของจวินอู๋เสีย  และทำให้นางไม่กล้าที่จะมั่นใจในเรื่องนี้มากเกินไปนัก

มันคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับเหวินหยู……

เหวินหยูบังเอิญเข้ามาในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดได้  แต่เขาไม่รู้ว่าตัวเองไปอยู่บนยอดผาสุดสวรรค์ได้ยังไง!