ตอนที่ 1310 เดินทางสู่อันตรายอีกครั้ง (4)
ภายในแท่งน้ำแข็งสีฟ้า มีรอยเลือดสีแดงให้เห็น
รอยเลือดเหล่านั้นถูกทิ้งไว้โดยนักสำรวจทั้งหลาย ที่ใกล้ๆกับตีนเสาน้ำแข็งที่มีสีแดงเจือปนอยู่ทุกต้นจะเห็นกองกระดูกสีขาวถูกตรึงอยู่ใต้น้ำแข็ง ฉากแปลกๆพวกนั้นเป็นเหมือนดอกไม้สีแดงที่บานอยู่ใต้ชั้นน้ำแข็ง เสาน้ำแข็งสีแดงดูเหมือนเกสรดอกไม้ เป็นเกสรดอกไม้ที่ดูน่ากลัว
แท่งน้ำแข็งขึ้นหนาแน่น ช่องว่างระหว่างแท่งน้ำแข็งวางเท้าได้แค่ข้างเดียว แท่งน้ำแข็งพวกนั้นแหลมคมเหมือนใบมีด พลาดเล็กน้อยก็เฉือนเข้าเนื้อได้ทันที
เมื่อเทียบกับสถานที่ที่จวินอู๋เสียและเพื่อนๆของนางผ่านมาแล้วนั้น สถานที่นี้สวยงามเยือกเย็น แต่เป็นความสวยที่ทำให้พวกเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก
“มีบางอย่างผิดปกติ” จวินอู๋เสียพูดพร้อมกับหรี่ตา
“อะไรผิดปกติ? จากที่ข้าเห็น ที่นี่ก็ไม่ได้ผ่านยากอะไรนี่ นอกจากแท่งน้ำแข็งจำนวนนับไม่ถ้วนนั่น เราต้องเดินระวังๆกันหน่อยก็แค่นั้น” เฉียวฉู่พูดพลางเกาหัว
จวินอู๋เสียส่ายหัวขณะที่จ้องไปยังกองกระดูกด้านล่างน้ำแข็งสีแดง
ข้างใต้แท่งน้ำแข็งสีแดงเกือบทุกอันจะมีกองกระดูกอยู่ด้านล่าง ส่วนอันที่ไม่มีกระดูก ก็จะมีกระดูกอีกชุดอยู่ห่างไปไม่กี่ก้าว ระยะทางสั้นๆระหว่างสิ่งเหล่านี้ทำให้จวินอู๋เสียรู้สึกว่าสถานที่นี้มีบางอย่างผิดปกติ
อย่างที่เฉียวฉู่พูด แท่งน้ำแข็งไม่ใช่อุปสรรคที่ยิ่งใหญ่อะไรขนาดนั้น ถึงจะมีรอยขีดข่วน ก็แค่บาดแผลตื้นๆ แท่งน้ำแข็งทั้งหมดตรงหน้าพวกเขาเมื่อเทียบกับพื้นที่ที่พวกเขาผ่านมาก่อนหน้านี้แล้ว ดูเหมือนจะผ่านง่ายกว่ามาก ไม่น่าจะเป็นอุปสรรคสำหรับผู้บุกรุกมากนัก
จวินอู๋เสียไม่เชื่อว่าคนจากราชอาณาจักรแห่งความมืดจะวางแท่งน้ำแข็งที่ไร้ความหมายไว้ที่ด้านล่างของผาสุดสวรรค์
“แท่งน้ำแข็งพวกนี้มีบางอย่างผิดปกติ” จวินอู๋เสียก้าวไปข้างหน้าและดึงเข็มเงินออกมาเพื่อเจาะเข้าไปในแท่งน้ำแข็งที่อยู่ใกล้นางมากที่สุด
เข็มเงินถูกดันเข้าไปในน้ำแข็ง ส่วนของเข็มที่อยู่ข้างในเปลี่ยนเป็นสีดำเข้มทันที!
จวินอู๋เสียหรี่ตาและพูดเสียงเย็นว่า “มีพิษอยู่ในน้ำแข็ง”
“พะ……พิษเหรอ?” เฉียวฉู่เบิกตากว้าง ไม่น่าเชื่อว่าในน้ำแข็งใสราวกับคริสตัลนั้นจะซ่อนพิษร้ายแรงเอาไว้
จวินอู๋เสียมองไปที่ทะเลแท่งน้ำแข็งและพูดด้วยเสียงเย็นเยียบว่า “หมอกรอบๆตัวเรามีพิษอยู่จำนวนมากและในหมอกก็มีความชื้นสูง มันครอบคลุมแท่งน้ำแข็งพวกนี้ซึ่งก่อตัวเป็นรูปร่างและแข็งตัวไปเรื่อยๆ พิษในหมอกจะรวมตัวกับชั้นน้ำแข็งที่ก่อตัวขึ้น ใครก็ตามที่โดนแท่งน้ำแข็งพวกนี้บาดจะโดนพิษ และผลคือตายทันที”
แท่งน้ำแข็งดูไม่เป็นอันตรายอะไรนัก คนจึงไม่ค่อยระวังมองข้ามพวกมันไปง่ายๆ โดยเฉพาะคนพวกนี้ทุกข์ทรมานจากความเหนื่อยล้าและความกังวลมาเป็นเวลานาน หลายคนจึงลดความระวังลง สำหรับคนที่มาจนถึงที่นี่นั้น ส่วนใหญ่จะรู้สึกไม่ปลอดภัยมาเป็นเวลานานแล้วและเครียดมาก ดังนั้นพวกเขาจะไม่คิดเยอะว่ามีอันตรายซ่อนอยู่ในแท่งน้ำแข็งพวกนี้ และก้าวต่อไปอย่างกล้าหาญ
เมื่อผ่านแท่งน้ำแข็งที่อัดแน่นอยู่ใกล้ๆกัน ก็จะโดนบาดเอาได้ง่ายๆ แท่งน้ำแข็งพวกนี้แหลมคมมากขนาดที่ต่อให้ใส่เกราะกันมาเต็มที่ ก็ยังเฉือนผ่านเกราะบาดเข้าเนื้อได้อย่างง่ายดาย
แค่โดนเข้ากับเลือดสักเล็กน้อยเท่านั้น พิษที่ซ่อนอยู่บนแท่งน้ำแข็งก็จะคร่าชีวิตคนผู้นั้นไป
คำพูดของจวินอู๋เสียทำให้เฉียวฉู่อ้าปากค้างด้วยความสยองขวัญ เขาก็เหมือนกับคนที่นอนอยู่ในน้ำแข็งพวกนั้น ไม่เคยคิดเลยว่าความตายจะซ่อนไว้อย่างละเอียดขนาดนี้
“มีทางอื่นให้ไปไหม? แท่งน้ำแข็งรวมตัวกันหนาแน่นขนาดนี้ ยากจะแน่ใจได้ว่าเราจะไม่โดนมันบาดเอา” ฮัวเหยาพูดพลางขมวดคิ้ว ลูกบอลเพลิงวิญญาณที่จวินอู๋เสียขว้างนั้นกลิ้งไปค่อนข้างไกล มันถูกหมอกที่หมุนวนปกคลุม แสงรอบตัวพวกเขาจึงค่อนข้างสลัว