ตอนที่ 738 เทพแห่งการกอบโกย
ฉินฉีฉู่เยี่ยนหานล้วนมีเพลงแล้ว
ถึงแม้หานโจวจะมาช้าที่สุด แต่อย่าลืมว่าวันนี้ยังคงเป็นวันที่ 2 กรกฎาคม!
แม้ว่าระยะห่างของเวลาที่ฉู่ขวงปล่อยเพลงนั้นจะสั้นมาก แต่ยังเหลือเวลาอีก 29 วันเต็มๆ กว่าการจัดอันดับในฤดูกาลเพลงนี้จะสิ้นสุดลง!
มีเวลาเหลือเฟือ
แต่ละทวีปไม่สามารถเฉื่อยชาได้
ชัยชนะจะตกอยู่ในมือใครยังไม่อาจรู้ได้
ขณะนี้การจัดอันดับฤดูกาลเพลงยังคงโกลาหล!
นี่เป็นครั้งแรกที่เหตุการดังกล่าวเกิดขึ้นนับตั้งแต่มีสมาคมวรรณศิลป์เริ่มใช้ระบบการจัดอันดับฤดูกาลเพลง
ไม่ใช่การประลองของนักประพันธ์เพลงหรือแฟนคลับนักร้อง
ไม่ใช่แม้แต่การประลองซึ่งเกิดขึ้นจากการได้เปรียบเสียเปรียบของคุณภาพเพลง
นี่คือการประลองระหว่างทวีป!
บลูเกมส์คือสนามประลองสำหรับนักกีฬาจากทุกสาขากีฬา และการจัดอันดับฤดูกาลเพลงคือสนามประลองสำหรับคนทั่วไปจากจากทวีปต่างๆ !
นี่มันน่าตื่นเต้นยิ่งกว่าการแข่งขันในมหาสงครามเทพเซียนเสียอีก!
ยอดดาวน์โหลดเพื่อสนุบสนุนเพลงจากแต่ละทวีปนั้นผิดปกติเป็นอย่างมาก!
ทุกคนต่างตะบี้ตะบันบุกสังหาร!
“ฆ่าได้ฆ่า ชาวฉีบุก อันดับสองถึงจะได้กินเนื้อ!”
“จัดการพวกเขาเลย พวกเรามาก่อน คนฉินต้องรักษาอันดับไว้ให้ได้!”
“คนฉู่จะต้องชิงอันดับสองมาให้ได้ หรือว่าพวกคุณจะยอมแทะกระดูก!”
“พวกเราชาวหานแพ้ในสนามแข่งขันมาหลายต่อหลายครั้ง แล้วเรายังจะพลาดพลั้งในการแข่งขันที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความสามารถของนักกีฬาอย่างชาร์ตเพลงอีกรึ ถ้าเป็นอย่างนั้นคงไม่มีแม้แต่โอกาสจะขัดหม้อด้วยซ้ำไป!”
“อาฮู้ว โฮโฮ้โฮ!”
“…”
ขณะที่แต่ละทวีปกำลังตื่นตัว เสียงหอนนี้คงมาจากใครไม่ได้นอกจากผู้เฒ่าเจ้าอารมณ์อย่างเยี่ยนโจว
การจัดอันดับฤดูกาลเพลงกำลังลุกเป็นไฟ
บางทวีปปั่นอันดับให้กับเพลงของทวีปตนเอง ถึงขั้นที่เริ่มร่วมมือกับทวีปอื่นซึ่งมีอันดับไม่สูง ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เพราะฉะนั้นอันดับจึงเริ่มคาดเดาไม่ได้มากขึ้นเรื่อยๆ !
และในนั้น
ผู้ที่ได้รับผลประโยชน์สูงสุด เห็นได้ชัดว่าคือเซี่ยนอวี๋ เพราะเพลงหกอันดับแรกบนการจัดอันดับในเดือนกรกฎาคมล้วนเป็นเพลงที่เขาเขียน!
ในความเป็นจริง
ต่อให้ไม่มีเพลงฉินโจวต้อนรับคุณซึ่งเรียกได้ว่าล็อกตำแหน่งแชมป์อย่างไม่อาจล้มล้างได้ ผลลัพธ์จะยังคงเหมือนเดิม
ไม่ว่าเพลงไหนชนะก็ไม่สำคัญ
ไม่ว่าจะเป็นเพลงไหน ก็ล้วนมีอันดับเหนือกว่าเพลงคบเพลิง
เซี่ยนอวี๋ได้ขึ้นไปอยู่ในตำแหน่งที่ไร้พ่ายแล้ว เรียกได้ว่ายืนยิ้มมองพายุก็ว่าได้!
เขาคนเดียวเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ทั้งหมดซึ่งบลูเกมส์นำพามาสู่วงการดนตรี แต่กลับไม่มีใครทำอะไรได้!
จังหวะนี้ใครจะไปสู้ได้?
ไม่มีใครสู้ได้
เพราะเซี่ยนอวี๋มาพร้อมกับพลังของบลูเกมส์!
เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับว่าความสามารถของคนคนหนึ่งจะไปแตะระดับนั้นได้หรือไม่
เฉกเช่นคำพูดที่ว่า การทำลายพลังของเขาหมายถึงการเผชิญหน้ากับอิทธิพลของบลูเกมส์โดยตรง นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนสักคนหนึ่งจะทำได้!
ในเวลานี้
คนที่ตกตะลึงที่สุดแท้จริงแล้วไม่ใช่ชาวเน็ตจากแต่ละทวีป
ชาวเน็ตต่างกำลังยุ่งอยู่กับการปั่นชาร์ตให้กับเพลงเชียร์บ้านเกิดตนเอง
ผู้ที่ตกตะลึงจนอ้าปากค้างอย่างแท้จริงเห็นจะเป็นวงการดนตรีในแต่ละทวีป!
วงการดนตรีทั้งห้าทวีปตอบสนองไม่ทันด้วยซ้ำไป
พวกเขาพากันตกตะลึงกับเพลงบลูเกมส์ซึ่งเซี่ยนอวี๋ปล่อยมาติดๆ กันทั้งหกเพลง!
ในเวลาสองวัน
เซี่ยนอวี๋จุดชนวนความโกลาหลบนการจัดอันดับฤดูกาลเพลงด้วยตัวคนเดียว อาจกล่าวได้ว่าทรงพลังประหนึ่งสั่งฟ้าเรียกฝนได้ทีเดียว เขาเก็บเกี่ยวยอดดาวน์โหลดอันมหาศาลจนน่ากลัวซึ่งมาจากความรักที่ชาวบลูสตาร์มีต่อทวีปของตน!
แบบนี้จะเป็นปลาอะไรไปได้?
นี่มันปลาเศรษฐีไงล่ะ!
เจ้าปลาจอมเก็บเกี่ยวผลประโยชน์!
ยอดดาวน์โหลดจากทั้งห้าทวีปถูกเขากวาดไปแล้ว!
ที่แท้บลูเกมส์ก็เล่นแบบนี้ได้สินะ?
ขนแกะของบลูเกมส์ถูกเขาถอนไปจนหมดเกลี้ยง[1]!
‘เขาได้สร้างแนวคิดใหม่ให้กับการถอนขนแกะ ทำไมก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยนึกถึงว่านอกจากเพลงโปรโมตบลูเกมส์แล้ว ยังสามารถเขียนเพลงให้กำลังใจแต่ละทวีปได้ด้วย’
‘นี่คือการใช้พลังจากทางการในการปั่นชาร์ต!’
‘ถ้าบลูเกมส์จัดขึ้นอีกหลังจากนี้ ทุกทวีปน่าจะเริ่มรวบรวมเพลงให้กำลังใจล่วงหน้าหลายเดือน เซี่ยนอวี๋เป็นผู้กล้าคนแรก หลังจากนี้น่าจะไม่มีโอกาสดีๆ แบบนี้อีก!’
‘เขาต้องเตรียมตัวล่วงหน้าแน่นอน!’
‘เตรียมตัวล่วงหน้าเป็นสิ่งที่จำเป็น เพลงมากมายขนาดนี้เขาไม่มีทางเขียนเสร็จในรวดเดียวหรอก แต่การเตรียมตัวล่วงหน้าได้ก็เป็ยความสามารถเหมือนกัน นอกจากนั้นยังต้องมีฝีมือเป็นแรงสนับสนุนด้วย ทั้งหกเพลงนี้ล้วนเป็นเพลงชั้นยอด!’
‘นี่มันเทพแห่งการกอบโกยของบลูเกมส์!’
‘ก็กอบโกยเก่งไปอีก ข้าน้อยได้เรียนรู้แล้ว!’
‘บลูเกมส์ครั้งหน้า พ่อเพลงอย่างผมไม่ว่าอย่างไรก็จะต้องได้กอบโกยบ้าง!’
‘จะว่าไปแล้ว เพลงให้กำลังใจของเซี่ยนอวี๋นี่เยอะจริงๆ เหมือนกับเครื่องผลิตเพลงให้กำลังใจเลย!’
‘ก่อนหน้านี้ยังบอกว่าบลูเกมส์ในเดือนกรกฎาคมจะหยุดเส้นทางแชมป์สิบสองสมัยของเขา ปรากฏกลับเป็นเขาที่หยุดชาร์ตเพลงเดือนกรกฎาคม!’
“……” ‘…’
โศกเศร้าหงุดหงิดใจ!
อิจฉาริษยา!
ตกตะลึงและสะท้อนใจ!
วงการดนตรีมีอารมณ์ที่หลากหลาย!
ในอดีต ไม่มีใครรู้ว่าสามารถเขียนเพลงให้กำลังใจแต่ละทวีปได้ ทุกคนจึงมัวแต่จับจ้องเนื้อในปากของหวงตงเจิ้ง
แต่นี่คือบลูเกมส์!
บลูเกมส์ที่ดึงดูดความสนใจจากทุกคน!
ช่างเป็นงานเลี้ยงฉลองที่หรูหราเสียยิ่งกระไร!
เพราะเหตุใดผลประโยชน์ที่วงการดนตรีได้รับถึงน้อยเหลือเกิน
ตอนนี้เซี่ยนอวี๋บุกเบิกแล้ว บลูเกมส์ในอนาคต ทุกคนจะไม่เพียงจับจ้องไปยังเพลงโปรโมตอย่างเดียวอีกต่อไป แต่วิสัยทัศน์จะมองกว้างไกลยิ่งกว่านั้น!
ครั้งนี้เซี่ยนอวี๋กินจนอิ่มหมีพีมันจริงๆ !
ในเวลานี้วงการดนตรีตั้งสติได้ ต่อไปจะไม่มีใครได้เพลิดเพลินกับมื้ออาหารอันโอชะเพียงลำพังอีกต่อไป!
เสียดายก็แค่ครั้งนี้!
เซี่ยนอวี๋ซึ่งเตรียมตัวล่วงหน้าได้กินจนเต็มคราบ ทั้งที่ทุกคนมีฝีมือเหมือนกัน แต่เพราะเตรียมตัวไม่มากพอ จึงทำได้เพียงเฝ้ามองตาละห้อย
เข้าใจแล้ว
สิ่งที่ทุกคนตกใจไม่ใช่เพลงนี้ และไม่ใช่ความสามารถของเซี่ยนอวี๋
ทุกคนรู้ดีถึงความสามารถของเซี่ยนอวี๋ คนประเภทนี้หากมีการเตรียมตัวล่วงหน้าละก็ ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะทำได้ถึงระดับนี้
ในความเป็นจริง
เมื่อหานโจวขอเพลงให้กำลังใจจากภายนอก วงการดนตรีในแต่ละทวีปต่างมีการเคลื่อนไหว แต่ใครเล่าจะเร็วไปกว่าเซี่ยนอวี๋?
คนอื่นต้องใช้เวลาเขียนเพลง!
เขากลับมีเพลงสำเร็จรูปเตรียมไว้แล้ว!
หากทุกคนเตรียมตัวมาล่วงหน้าเช่นเดียวกัน ต่อให้เซี่ยนอวี๋จะเก่งแค่ไหนก็ไม่มีทางกวาดผลประโยชน์จากทุกทวีปเพียงคนเดียวหรอก!
……
ฉินโจว
เป้ยจิง
ในโรงแรม
หลินเยวียนบิดขี้เกียจ เขารู้สึกว่ากินอิ่มจริงๆ ทั้งที่วันนี้เขาไม่ได้กินอาหารกลางวันในโรงแรมมากนัก
ในพื้นที่ส่วนกลางของห้องสวีท
หลังจากมีส่วนร่วมในการบันทึกเสียงหกเพลงติดต่อกัน นักร้องในราชวงศ์ปลาจึงตรวจสอบผลลัพธ์ของตนเองผ่านระบบของสมาคมวรรณศิลป์ จากนั้นทุกคนต่างส่งเสียงร้องลั่นด้วยความดีใจ!
“สถิติของฉันพุ่งขึ้นแล้ว!”
“ถึงเพลงเหล่านี้พวกเราจะร้องด้วยกัน ท่อนของแต่ละคนไม่ได้มาก แต่พวกเราร้องไปตั้งหลายเพลง แต่ละคนเลยได้รับประโยชน์มหาศาล!”
“ดีใจสุดๆ !”
“ผมขยับเข้าใกล้ตำแหน่งราชาเพลงมากขึ้นอีกก้าวแล้ว!”
“สถิติของฉันในแต่ละด้านดูใกล้แตะถึงระดับของราชินีเพลงแล้ว ถ้าได้เพลงคุณภาพดีอีกสักเพลงสองเพลงก็น่าจะพอ”
“…”
ประโยคสุดท้ายมาจากปากของเจียงขุย
ทันทีที่เจียงขุยเอ่ยขึ้น สีหน้าตื่นเต้นของซุนเย่าหั่วและคนอื่นพลันนิ่งค้าง ความมีชีวิตชีวาของพวกเขาจางหายไปในชั่วพริบลง
“ขาดอีกเพลงสองเพลง?”
สายตาของหลินเยวียนมองไปยังเจียงขุย
ทุกคนยิ่งรู้สึกอิจฉา ทุกคนรู้ว่าคำถามนี้ของเซี่ยนอวี๋หมายความว่าอย่างไร
เป็นดังคาด
หลินเยวียนเอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง “งั้นช่วงนี้ตั้งใจเรียนภาษาฉู่นะครับ เดี๋ยวผมอาจจะปล่อยเพลงภาษาฉู่ คุณน่าจะรับมือไหว”
“ค่ะ!”
เจียงขุยพยักหน้าราวกับไก่จิกข้าวสาร หลังจากนั้นจึงมองทุกคนอย่างกระหยิ่มใจ สายตานั้นราวกับกำลังพูดว่า
ขอโทษด้วย ทางนี้พี่จะเดินไปก่อน
ใช่แล้ว
เจียงขุยอยากพูดเช่นนี้จริงๆ
ผู้หญิงคนนี้ดึงดูดความสนใจจากหลินเยวียนได้สำเร็จ
ตอนนี้กลุ่มคนในราชวงศ์ปลาล้วนชิงดีชิงเด่น มักจะแข่งกันเพื่อชิงความโปรดปราน และเรียกร้องความสนใจจากเซี่ยนอวี๋
ถึงแม้ทุกคนจะสนิทสนมกันดี แต่ก็ช่วยไม่ได้ที่พ่อเพลงอวี๋มีเพียงคนเดียว
ภายใต้สถานการณ์ปกติ เมื่อใครสักคนหนึ่งได้รับเพลง คนอื่นๆ จะต้องรออีกอย่างน้อยหนึ่งเดือน
ถึงอย่างไรโอกาสในการกอบโกยอย่างบลูเกมส์ก็มีไม่มาก
หลินเยวียนหัวเราะ
เขาพอจะสัมผัสได้ถึงบรรยากาศนี้ของราชวงศ์ปลา
จะบอกว่าสนิทสนมกัน ก็สนิทสนมกันจริงๆ แต่ละคนปฏิบัติต่อกันเสมือนพี่น้องกัน
เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องหลอกลวง
ทว่าทันทีที่ตนหยิบเพลงใหม่ออกมา…
ทีนี้ละ คือจังหวะใช้กลอุบายต่างๆ ของนางสนมในวังหลวงแล้ว
แม้แต่หลินเยวียนซึ่งตอบสนองช้าก็ยังประสบกับฉากที่คล้ายคลึงกันนับครั้งไม่ถ้วน
จะว่าไปแล้ว
ถ้าหากนึกโยงไปถึงปัญหาเรื่องกรรมสิทธิ์ผู้เป็นเจ้าของไข่แดง ต้าเหยาเหยาดูเหมือนว่าจะสู้ยิบตาโดยไม่เห็นว่าเขาเป็นพี่ชายที่คลานตามกันมาด้วยซ้ำไป
เพราะฉะนั้นหลินเยวียนจึงไม่ได้รู้สึกผิดปกติกับเรื่องนี้
หลังจากนี้ควรกลับบ้านได้แล้ว
อยู่ที่เป้ยจิงมานาน สิ่งที่กอบโดยจากบลูเกมส์ได้ หลินเยวียนก็กอบโดยไปมากแล้ว
เขาตัดสินใจถอย
กลับบ้านพร้อมกับกระเป๋าใบโตอะไรทำนองนั้น
เมื่อนึกถึงตรงนี้ หลินเยวียนจึงกล่าวลาตี๋ฟ่าน
ตี๋ฟ่านในฐานะผู้กำกับพิธีเปิดบลูเกมส์ ระยะนี้จึงเป็นติดต่อประสานงานกับหลินเยวียนในนามคณะกรรมการบลูเกมส์ ตอนนี้ทั้งสองนับว่ารู้จักกันแล้ว ทั้งยังเข้ากันได้ค่อนข้างดี
อย่างน้อยหลินเยวียนก็คิดเช่นนั้น
ตี๋ฟ่าน…
ก็น่าจะคิดเช่นเดียวกัน
ถึงแม้ในแง่ของการตัดอันดับฤดูกาล ทุกทวีปฟาดฟันกันจนแทบหัวร้างข้างแตก ทำให้ตี๋ฟ่านหดหู่ใจอยู่สักพัก ถึงขั้นที่นึกอยากดึงเซี่ยนอวี๋ออกมาเขย่าและบอกว่าหยุดเขียนเถอะ ถ้าเขียนต่อไป จะเป็นอันตรายต่ออันดับของเพลงให้กำลังใจฉินโจว ทว่าเมื่อมองจากภาพรวมแล้ว ตัวเลือกของตนนั้นถูกต้อง
เรียกว่าถูกต้องอย่างมากด้วยซ้ำไป!
เพราะในแง่ของการเตรียมการและการสร้างกระแสในระยะแรก กล่าวได้ว่าบลูเกมส์ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากจากเพลงของเซี่ยนอวี๋!
ก็ดูภาพที่ครึกครื้นนี่สิ!
บลูเกมส์ยังไม่ทันได้เริ่มต้น แต่ละทวีปก็ส่งเสียงกู่ร้องกันดังก้อง!
เพราะฉะนั้นโดยรวมแล้ว เขาจึงรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมากที่เซี่ยนอวี๋ลงมือในครั้งนี้
เบื้องบนก็แสดงท่าทีเชิงบวกเกี่ยวกับความคึกคักในครั้งนี้เช่นเดียวกัน
ด้วยเหตุนี้คณะกรรมการบลูเกมส์จึงกำหนดแนวทางดังว่า
นับแต่นี้ เมื่อมีการจัดมหกรรมกีฬาบลูเกมส์ขึ้น นอกจากเพลงธีมหลักของบลูเกมส์แล้ว แต่ละทวีปยังต้องมีเพลงให้กำลังใจนักกีฬาด้วย!
สามารถจินตนาการได้ว่า
บลูเกมส์ในอนาคต แต่ละทวีปจะเตรียมเพลงให้กำลังใจนักกีฬาไว้ล้วงหน้า และพวกเขาจะจดจำได้อย่างแน่นอนว่าบลูเกมส์ในลักษณะนี้เริ่มต้นจากบลูเกมส์ครั้งใด
และเริ่มต้นจากใคร
ขณะเดียวกันตี๋ฟ่านยังบอกข่าวดีกับหลินเยวียน “เพื่อเป็นการขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือจากคุณ แต่ละทวีปได้แจ้งว่าความเ คลื่อนไหวสำคัญของบัญชีทางการในช่วงบลูเกมส์โดยพื้นฐานแล้วจะอยู่บนบล็อก แน่นอนว่าทางปู้ลั่วก็ยังต้องมีการเคลื่อนไหวอยู่”
หลินเยวียนพยักหน้า
ถึงอย่างไรปู้ลั่วก็เป็นแพลตฟอร์มที่ใหญ่ที่สุดในเวลานี้
ทางการแต่ละทวีปไม่สามารถละทิ้งช่องทางสื่อสารมวลชนที่ใหญ่เช่นนี้ได้
ขณะนี้หลินเยวียนพอใจเหลือเกินที่สามารถแสดงออกได้ว่าเขาอยู่ฝั่งเดียวกับบล็อก
ก็ตอนนี้เขาไม่ได้เพียงไม่ลงรอยกับปู้ลั่ว ขณะเดียวกันยังเป็นหุ้นส่วนของบล็อกอีกด้วย
“ข่าวนี้จะไม่ถูกเปิดเผยออกสู่สาธารณะ แต่จะแสดงออกจากการกระทำ”
เป็นไปไม่ได้ที่ทางการจะเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งโดยตรง นายทุนขนาดยักษ์ใหญ่ระดับปู้ลั่ว อิทธิพลของพวกเขาจึงไม่ใช่เล่นๆ
“ได้ครับ ขอบคุณ”
“ผลประโยชน์ร่วมกันน่ะครับ ไม่แน่เราอาจต้องร่วมงานกันอีกในอนาคต ผมมีภาพยนตร์เรื่องหนึ่งที่ถ่ายทำมาหกปีแล้ว ขาดก็แต่เพลงประกอบที่ทรงพลังมากพอ ถ้าจำเป็นละก็ ถึงตอนนั้นผมจะเชิญคุณมาช่วย…”
“ไม่มีปัญหา”
หลินเยวียนตอบรับด้วยความยินดี และเขายังตั้งตารออย่างเต็มที่ว่าบล็อกจะได้รับผลประโยชน์ใดอีกจากบลูเกมส์
[1] ถอนขนแกะ เป็นคำสแลง เปรยเปรยว่าได้สินค้ามาในราคาที่ถูกหรือฟรี
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
