ตอนที่ 734 ยังมีอีก
ฉินโจว ฉีโจว และเยี่ยนโจวต่างฟาดฟันกันบนการจัดอันดับฤดูกาลเพลง ชาวเน็ตฉู่โจวและหานโจวแม้ว่าจะกังวล แต่ก็จนปัญญา ทำได้เพียงหาความบันเทิงด้วยตนเอง
ว่างก็ว่างเถอะ
แหล่งความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาในเวลานี้ก็คือหวงตงเจิ้ง!
‘เอาสิ บินสูงยิ่งกว่าเป็นเพลงที่สี่แล้ว ผู้เฒ่าเจ้าอารมณ์บางคนจากเยี่ยนโจวคงไม่ได้ตั้งใจฟังด้วยซ้ำ ก็เริ่มร้องเรียกเพื่อนมาช่วยปั่นชาร์ตแล้ว!’
‘หวงตงเจิ้งหล่นลงไปที่ห้า’
‘ทีนี้แม้แต่ก้นหม้อยังไม่ได้เลีย!’
‘พวกคุณแย่มาก ตอนแรกชี้ชวนให้หวงตงเจิ้งกินน้ำแกง หลังจากนั้นก็ปลอบใจเขาว่าให้กินกระดูก ถึงขั้นที่คิดมุกเลียก้นหม้อออกมาได้เล่นด้วยซ้ำ ตอนนี้แม้แต่ก้นหม้อก็ไม่ได้เลีย พวกคุณยังคิดจะเล่นต่อไปอีกไหม?’
‘ฉัน…เล่นต่อไปไม่ได้แล้ว’
‘เล่นต่อไม่ไหวแล้ว ให้เขาขัดหม้อชามตะเกียบแล้วกัน อย่างน้อยก็ยังติดคราบน้ำมันนิดหน่อย’
‘จุก!’
‘ผมยอมแล้ว!’
‘ขัดชามขัดหม้อก็ได้เหรอ?’
‘ชาวเน็ตกวนประสาทพวกนี้มองดูก็รู้ว่ามาจากหานโจวเรา!’
‘พวกคุณคนหานโจวชอบอ้างความสัมพันธ์ไปเรื่อยเปื่อยล่ะ ผมว่าพี่ชายจอมกวนประสาทคนนี้คือคนฉู่โจวของเรามากกว่า มีแค่คนฉู่โจวเท่านั้นแหละที่จะยิงมุกแพรวพราวได้ขนาดนี้’
‘เรื่องแบบนี้จะตีกันไปทำไม ไม่ได้ปั่นชาร์ตเพลงสักหน่อย ถามไปก็สิ้นเรื่อง พี่ชายคุณเป็นคนที่ไหน?’
ผมคนฉินโจว’’
ฉู่โจว “…”
หานโจว “…”
แล้วคุณยังไม่รีบไสหัวไปปั่นชาร์ตเพลงอีก?
……
เรื่องความบันเทิงของฉู่โจวและหานโจวเอาไว้ทีหลัง
ขณะนี้หวงตงเจิ้งบล็อกข่าวทั้งหมดซึ่งเกี่ยวข้องกับบลูเกมส์ไปตั้งแต่เมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว
ทุกคนรู้เหตุผลดี
อย่างไรก็ตาม เมื่อหวงตงเจิ้งกินอาหารกลางวันเสร็จ จู่ๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าในบ้านมีหนังสือเล่มหนึ่ง ซึ่งกล่าวถึงการจัดอันดับต่างๆ
ข้อความหนึ่งซึ่งหวงตงเจิ้งอ่านแล้วตื่นเต้นมากกล่าวไว้ว่า
อันดับที่หนึ่งเรียกว่ารางวัลชนะเลิศ อันดับที่สองเรียกว่ารางวัลรองชนะเลิศอันดับหนึ่ง อันดับที่สามเรียกว่ารองชนะเลิศอันดับสอง
และอันดับที่สี่ เรียกว่ารองชนะเลิศอันดับสาม!
ถูกต้อง อันดับที่สี่เองก็มีวิธีเรียกเช่นเดียวกัน
หลังจากนี้อย่าเรียกอันดับสี่ว่า ‘อันดับสี่’ เพราะมันดูหยาบโลนเกินไป!
ให้เรียกว่ารองชนะเลิศอันดับสาม!!!
ไม่ต้องพูด แบบนี้เขาเรียกว่าวิธีแบบนี้สิถึงจะไพเราะสักหน่อย!
ฟังดูแล้วไม่ได้ด้อยไปกว่ารองชนะเลิศอันดับอื่นๆ สักเท่าไหร่!
ไม่รู้ว่าทำไม
เมื่อเห็นวิธีเรียกเช่นนี้ จู่ๆ หวงตงเจิ้งก็รู้สึกว่าไม่ใช่เรื่องยากที่จะยอมรับอันดับที่สี่
“พี่คือรองชนะเลิศอันดับสาม!”
หวงตงเจิ้งพิสูจน์ความจริงข้อหนึ่งอย่างลึกซึ้ง นั่นคือความสามารถในการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมของคนเรานั้นน่ากลัวเพียงใด!
บางทีสิ่งที่เรียกว่าขีดจำกัดล่างจะถูกทำลายลงครั้งแล้วครั้งเล่า
อย่างไรก็ตามหวงตงเจิ้งไม่คิดเช่นนั้น
ผู้ที่รู้จักพอย่อมพบกับความสุข!
คนเราต้องรู้จักพอ รู้จักทะนุถนอม ไม่เช่นนั้นสิ่งที่ถืออยู่ในมือ ก็อาจเล็ดลอดหลุดมือไปได้เช่นกัน!
เขาปล่อยวางแล้ว!
หลังจากปล่อยวางได้ หวงตงเจิ้งจึงตัดสินใจไม่บล็อกข่าวสารที่เกี่ยวข้องอีกต่อไป
เขาชื่นชอบบลูเกมส์มาตั้งแต่เด็ก ไม่มีทางเลิกดูบลูเกมส์ในครั้งนี้เพียงเพราะเพลงหรอก
หวงตงเจิ้งหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา
เริ่มท่องอินเทอร์เน็ตและอ่านข่าวเกี่ยวกับศึกบลูเกมส์ของทวีปต่างๆ
หลายนาทีผ่านไป
มีเสียงเพลงดังขึ้นจากโทรศัพท์ของหวงตงเจิ้ง
“โบยบินขึ้นไป ตามหาต่อไปโดยไม่พบสิ่งใด ถ้าอยากเป็นอิสระสักครั้งต้องตัดสิ่งลวงใจนี้ให้ได้เสียก่อน ปรารถนาชีวิตที่รุ่งโรจน์ยิ่งกว่า ปรารถนาความสดใสของท้องฟ้า ฉันรู้ว่าความสุขที่เฝ้าเสาะหาอยู่บนผืนฟ้าที่สูงขึ้นไป ฉันจะ…โบยบินให้สูงยิ่งกว่า!”
อ้อ
เขาเป็นอันดับที่ห้าแล้ว
ราวกับไร้ซึ่งปฏิกิริยาตอบสนอง
หวงตงเจิ้งกดปิดโทรศัพท์มือถืออย่างเหม่อลอย
ภรรยาเพิ่งกลับมาจากจ่ายตลาดข้างนอก เมื่อเห็นหวงตงเจิ้งจึงเอ่ยว่า “ที่รัก ประเดี๋ยวคุณช่วยงานฉันอย่างหนึ่งสิคะ”
“งานอะไร”
“เมื่อเช้าลืมขัดหม้อ คุณช่วยฉันขัดหน่อย”
“ได้”
หวงตงเจิ้งลุกขึ้นด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ เดินไปได้เพียงสองก้าว เขาก็หันกลับมาถามภรรยา
“ผมขัดหม้อได้จริงหรือ?”
……
หวงตงเจิ้งไม่มีมุกใดเหลือให้ขุดมาเล่นอีกแล้ว
หานโจวและฉู่โจวเริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายหลังจากปะทะฝีปากอวดความเก่งกาจกันอยู่สักพักหนึ่ง
ห้าทวีปผนวกรวม สามทวีปไต่ชาร์จ
สองทวีปที่เหลือจะไม่เกิดความคิดในใจได้หรือ?
‘ทางการของเราควรลงมือบ้าง!’
ในที่สุดก็มีชาวหานบ่นอย่างทนไม่ไหว!
นักกีฬาทวีปอื่นมีเพลงปลุกใจ ถ้าพวกเราชาวหานโจวไม่มี จะให้นักกีฬาคิดอย่างไร
บังเอิญเหลือเกิน
ทันทีที่ความคิดนี้เผยแพร่ออกไป ก็มีชาวเน็ตจากหานโจวสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวบนบัญชีทางการของหานโจว!
“วงการกีฬาหานโจวขอเชิญชวนนักประพันธ์เพลงทุกท่านมาช่วยกันแต่งเพลงให้กำลังใจนักกีฬาทวีปของเราในมหกรรมกีฬาบลูเกมส์ รางวัลของเราจัดหนักจัดเต็ม!”
ในที่สุดก็มาแล้ว!
ชาวหานกระปรี้กระเปร่าขึ้นมา!
ถึงแม้หานโจวจะไม่ได้เชิญเซี่ยนอวี๋ จึงรู้สึกว่าขาดความน่าสนใจไป แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย!
นอกจากนั้นหานโจวยังรู้ดีว่า
ตอนนี้สายเกินกว่าที่จะเชิญเซี่ยนอวี๋แล้ว
สี่เพลง!
เซี่ยนอวี๋ได้แต่งเพลงให้กับบลูเกมส์ไปแล้วสี่เพลง!
ตอนนี้จะให้เรียกหาเซี่ยนอวี๋?
คนเขาจะกวาดเรียบโดยไม่เหลือสักหยดได้จริงรึ!
สามทวีปก่อนหน้านี้รวมกับเพลงโปรโมตหลัก เขายังเค้นสมองออกมาไม่หมดอีกหรือไง?
นี่เป็นเรื่องที่อับจนหนทาง
ใครให้หานโจวลงเคลื่อนไหวเร็วไม่พอ และปฏิกิริยาตอบสนองช้าเกินไปกันล่ะ
ไม่นาน
ชาวเน็ตหานโจวก็ไม่ปะทะฝีปากกับชาวฉู่อีกต่อไป พวกคุณไปเล่นกันเองเถอะ!
พวกเรากำลังเตรียมตัวช่วยหานโจวไต่ชาร์ต!
มาดูกันว่าเซี่ยนอวี๋จะสร้างสรรค์ผลงานได้เร็วแค่ไหน พ่อเพลงคนอื่นๆ ต่อให้ช้าคงไม่ได้ช้าไปกว่ากันเท่าไหร่ล่ะมั้ง?
และฉู่โจวซึ่งเหลือตัวคนเดียวกลับต้องตะลึงงัน
หานโจวยังเคลื่อนไหวแล้ว ทำไมฉู่โจวไม่ทำอะไรบ้าง?
พวกเราคนฉู่ก็อยากปั่นชาร์ตเพลงเหมือนกันนะ!
ฉู่โจวไม่มีความเคลื่อนไหวจริงหรือ?
แน่นอนว่าคำตอบคือการปฏิเสธ
หลังจากที่เพลงบินสูงยิ่งกว่าบุกไปคว้าอันดับที่สี่บนการจัดอันดับบนฤดูกาลเพลง หลินเยวียนซึ่งอยู่ห่างออกไปในเมืองเป้ยจิงในฉินโจวก็ได้รับโทรศัพท์
เป็นสายจากฉู่โจว
อีกฝ่ายพูดจาด้วยท่าทีเกรงอกเกรงใจออกมามากมาย ทว่าสารัตถะซึ่งกรองออกมาได้มีเพียง
อาจารย์เซี่ยนอวี๋!
ถ้ายังเค้นสมองออกมาไม่หมด พวกเราชาวฉู่ก็อยากบินได้เหมือนกัน!
“ได้ครับ”
หลินเยวียนตอบรับ
ไม่ใช่เพราะค่าตอบแทนซึ่งอีกฝ่ายสัญญาไว้นั้นมากมายอะไร ถึงแม้ค่าตอบแทนจะยั่วยวนใจ แต่ผลประโยชน์จากบลูเกมส์นั้นยั่วยวนใจยิ่งกว่า!
เขายังกอบโกยได้ไม่เพียงพอ!
จนถึงตอนนี้ ชาวฉู่ซึ่งอยู่ปลายสายคิดว่าบทสนทนาได้จบลงแล้ว แต่นึกไม่ถึงว่าจู่ๆ เซี่ยนอวี๋จะเอ่ยขึ้นว่า
“ส่งเพลงไปแล้วครับ รีบปั่นชาร์ตเพลงได้เลย”
อีกฝ่ายตกตะลึง
หลังจากวงสายด้วยความสับสน อีกฝ่ายกดเปิดอีเมลก็พบกับเพลงเพลงหนึ่ง
เพลงมีชื่อว่า ‘ก้าวข้ามความฝัน[1]’
ใช่แล้ว
เพลงนี้หลินเยวียนเตรียมไว้ล่วงหน้า นี่คือสิ่งที่ทำให้ช่วงนี้เขายุ่งงานยุ่งตัวเป็นเกลียวอยู่ในเป้ยจิง
ทุกคนบินไปพร้อมกัน!
มีเพียงหานโจวที่ตกขบวน
ฉินฉีฉู่เยี่ยนล้วนมากันหมด มีเพียงหานโจวซึ่งยังไม่มีเคาะประตู ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็มีท่าทีที่ไม่ไว้วางใจในบทเพลงชุดนี้ของตน ทั้งที่ตนยังเหลือเพลงอยู่ก็ตาม
“ออกตัวบุกเองเลยดีไหมนะ?”
หลินเยวียนกลัวว่าถ้ายังรีรอต่อไปหานโจวจะไม่มีโอกาสไต่ชาร์ตเพลง อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นโพสต์บนปู้ลั่วของทางหานโจว หลินเยวียนจึงทำได้เพียงส่ายหน้าเบาๆ
เขาไม่มีแอปพลิเคชันปู้ลั่วในโทรศัพท์
ปู้ลั่วถูกหลินเยวียนกำจัดด้วยความเคืองแค้นไปนานแล้ว และบัญชีผู้ใช้ทั้งหมดถูกยกเลิก รวมไปถึงฉู่ขวงและบัญชีของตัวตนเล็กๆ ซึ่งเพิ่งถูกใช้ไปเพียงครั้งเดียวอย่างอิ่งจือด้วย
เป็นเช่นนี้
จนกระทั่งห้านาทีผ่านไป
เพลงชื่อว่าก้าวข้ามความฝัน ก็ขึ้นไปไต่ชาร์ตเพลงบนแพลตฟอร์มฟังเพลงแต่ละแห่ง
ขณะเดียวกัน ข้อความโปรโมตของฉู่โจวก็แพร่สะพัดออกไปอย่างรวดเร็ว!
ทุกทวีปต่างตกตะลึง…
ความรู้สึกนี้เหมือนกับกำลังเล่นตุ๊กตาแม่ลูกดกของเยี่ยนโจว
ทั้งที่เปิดออกมาตั้งหลายชั้น และตุ๊กตาด้านในก็เล็กลงเรื่อยๆ ทุกครั้งที่พวกเขาคิดว่านี่เป็นชั้นสุดท้าย ผลปรากฏว่าพวกเขาต้องตกใจเมื่อพบว่าตุ๊กตาตัวนี้คล้ายกับเป็นตุ๊กตาแม่ลูกดกที่ไม่มีวันสิ้นสุด
ยังมีอีก!!!
[1] ก้าวข้ามความฝัน ขับร้องโดยวังเจิ้งเจิ้ง คำร้องโดยหานเป่าและหูเจิง ทำนองโดยหวังเสี่ยวเฟิง เผยแพร่ครั้งแรกในเดือนกุมภาพันธ์ 1998
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
