Extraordinary Genius อัจฉริยะเหนือชั้น 808

EG บทที่ 808 โกดังเก็บข้าวกลายเป็นคลังสินค้า

พอเห็นท่าทีของจางรุ่ยเฉียง  เฝิงหยู่รู้สึกประหลาดใจ นี่จางรุ่ยเฉียงไม่ได้รู้เรื่องนี้จริง ๆ เหรอ?

“คลังสินค้าที่เช่าใหม่โดยบริษัทส่งออกTai Hua ของเราเป็นโกดังเก็บเมล็ดพืช เดิมทีคลังสินค้าควรเต็มไปด้วยน้ำมันถั่วเหลือง ” เฝิงหยู่พูดด้วยรอยยิ้ม

คลังข้าวถูกนำมาใช้ในการเก็บรักษาเมล็ดพืชและน้ำมันปรุงอาหาร นอกจากอาหารแล้วยังมีน้ำมันปรุงอาหาร คลังสินค้าให้เช่าโดยบริษัทส่งออกTai Hua เดิมเป็นโกดังเก็บน้ำมันถั่วเหลือง

“คุณกำลังหมายถึงคลังสินค้าทั้งหมดที่ให้คุณเช่าเหรอ? จางรุ่ยเฉียงถามด้วยสายตาจ้องมอง

“หรือว่าคุณอยากให้พวกเราเช่าแค่ครึ่งหนึ่งเหรอ?” เฝิงหยู่จับตามองเขา

แน่นอนว่าจางรุ่ยเฉียงรู้ดีว่า โกดังเก็บเมล็ดพันธุ์นั้นยังไม่เต็ม ตราบใดที่การบริหารรัฐเกี่ยวกับธัญพืชยังคงอยู่ คลังข้าวนี้ไม่เคยเต็ม

แต่อย่างน้อย ๆ ก็ถูกเก็บไว้ครึ่งหนึ่ง เขาไม่รู้จริง ๆ  ว่ามีคลังสินค้าให้เช่าทั้งหมด เงินอุดหนุนนี้เป็นเงินที่ทางจังหวัดออกให้

ตามข้อกำหนดข้างต้น โกดังเก็บธัญพืชของหลงเจียงควรมีธัญพืชเพื่อสำรอง 60 ล้านกิโลกรัมและน้ำมันปรุงอาหาร 10,000 ตัน ข้อกำหนดนี้ได้ลดลง ในอดีตข้อกำหนดสำหรับจังหวัดหลงเจียงคือ 85 ล้านกิโลกรรม แต่เนื่องจากการเก็บเกี่ยวที่อุดมสมบูรณ์ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาความต้องการลดลง

การกักเก็บสำรองข้าวนี้เพื่อปรับสมดุลระหว่างอุปสงค์และอุปทาน ทำให้ราคาในตลาดมีเสถียรภาพ สำรองไว้สำหรับภัยพิบัติทางธรรมชาติและที่สำคัญคือกรณีฉุกเฉิน

การเก็บสำรองเมล็ดพันธุ์นี้ใช้เพื่อควบคุมราคาข้าว เมื่อราคาตลาดต่ำกว่าราคาเก็บสำรองเมล็ดพันธุ์รัฐบาลก็จะขายเมล็ดพันธุ์ที่กักตุนไว้ออกไป สำหรับการจัดเก็บหากราคาตลาดสูงขึ้นเกินไปรัฐบาลจะขายเงินสำรองเพื่อลดราคา

เงินอุดหนุนสำหรับคลังข้าวนี้รวมถึงเงินอุดหนุนดอกเบี้ย ค่าใช้จ่ายหมุนเวียน ส่วนต่างขาดทุน ความเสียหายและอื่น ๆ  เงินอุดหนุนทั้งหมดเหล่านี้มอบโดยรัฐบาลส่วนภูมิภาค รัฐบาลจะไม่สนใจหากมีส่วนเกิน แต่หากมีการขาดแคลนรัฐบาลท้องถิ่นจะเข้าไปแทรกแซง

แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านนี้ เงินเหลือจำนวนไม่มากนัก ไม่ว่าจะในเมืองหรือในจังหวัดก็เป็นเหมือนกันหมด เมื่อก่อนจางรุ่ยเฉียงคิดว่าทำหน้าที่เบื้องบนได้อย่างเสร็จสมบูรณ์ พอมองมาตอนนี้เหมือนมีคนกำลังหลอกลวงอยู่!

เฝิงหยู่เห็นใบหน้าของจางรุ่ยเฉียงดำคร่ำเครียดและถามว่า “ คุณไม่รู้เรื่องนี้เหรอ?”

“ผมแค่รู้ว่าโกดังเก็บธัญพืชบางแห่งยังไม่เต็ม ตามที่เงินอุดหนุนแล้วไม่ควรมีคลังสินค้าที่ว่างเปล่า! อาจมีคลังสินค้าว่างเปล่าสักแห่งและอาจจะมีเยอะมากขึ้น เรื่องนี้ผมจะหารือกับทางจังหวัด ดูเหมือนว่าฉันจะต้องทำการสอบสวนอย่างละเอียด!”

ปีที่แล้วได้จัดตั้งบริษัทจัดการกองทุนสำรองข้าวขึ้นมา จากนั้นก็ทำการตรวจสอบบางอย่าง ตอนนั้นก็ตรวจพบปัญหาเล็กน้อยบางอย่าง แต่พอมามองดูแล้วตอนนี้ ยังมีปัญหาใหญ่อีกมากมาย  ที่ยังไม่ถูกเปิดโปงออกมา!

เฝิงหยู่พูดขึ้นมาทันทีว่า “ คุณทุกตรวจสอบแล้วตรวจสอบเล่า เราได้ชำระค่าเช่าและลงนามในสัญญาเช่าแล้ว  หากเราไม่ได้รับอนุญาตให้เช่าโกดังเหล่านั้น  คุณต้องชดเชยให้เรา 3 เท่าของค่าเช่า! “

“เดี๋ยวผมหาโกดังว่างที่อื่นให้กับคุณ แบบนี้โอเคมั้ย” จางรุ่ยเฉียงตอบอย่างขมขื่น  3 เท่าของค่าเช่า ทำไมคุณไม่ไปปล้นเอาเลยหล่ะ

เฝิงหยู่พยักหน้าอย่างพอใจ ”นี่ก็ไม่เท่าไหร่  ผมจะให้รายการคุณ คุณเช็คตามนี้นี้และตรวจสอบให้แน่ใจ “

จางรุ่ยเฉียงจ้องตาโต ”พวกคุณเช่าโกดังในราคาเท่าไหร่?”

“ก็ไม่เยอะเท่าไหร่  คุณควรรู้ด้วยว่าผลิตภัณฑ์อาหารTai Hua ของเรากำลังขายอาหารสัตว์ด้วยเช่นกัน เราต้องการคลังสินค้าที่กันชื้นและกันไฟได้ คลังเก็บเมล็ดข้าวมีความเหมาะสมที่สุด เราได้เช่าคลังข้าวส่วนใหญ่ในจังหวัดเป็นส่วนใหญ่ ตรวจสอบรายการนี้เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ต้องโทษ! นอกจากนี้ในคลังนั้นคืออาหารสัตว์ของพวกเรา อย่าพยายามยึดอาหารสัตว์ของผมในคลังเหล่านั้น ผมจะสัญญากับคุณว่าผมจะไม่ใช้อาหารที่เราซื้อเพื่อทำเป็นโรงเก็บเมล็ดข้าวของพวกเขา

ดวงตาของจางรุ่ยเฉียงกระตุก “แกล้งทำเป็นสำรอง? ผมรู้วิธีตรวจคลังเหล่านั้น ดูแล้วนี่ไม่ใช่ปัญหาเล็ก ๆ ! “

ในช่วงการตรวจสอบคลังเมื่อปีที่แล้วไม่มีปัญหา คุณสามารถทำเป็นอาหารของคนอื่นได้ ทันทีที่ผู้ตรวจสอบออกไป คนอื่นกำลังถอนตัวออกในนี้ต้องมีปัญหาใหญ่ทางเศรษฐกิจแน่นอน!

ถ้านี่ค้นพบด้วยตัวเองก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าหากมีการตรวจพบโดยผู้นำของหน่วยงานกลางจะต้องมีปัญหาใหญ่แน่ ๆ !

“ใช่แล้ว สัญญาเช่าทั้งหมดสำหรับคลังต่าง ๆ จะเหมือนกัน  รัฐบาลจะต้องจัดการเรื่องนี้ให้เรา เราเป็นผู้เสียภาษีและผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ” เฝิงหยู่บอก

“ผมจะแก้ปัญหาทั้งหมดให้คุณ  ให้ข้อมูลกับผมทันที! ” จางรุ่ยเฉียงกัดฟันพูด

“จะคอกใส่ผมทำไมล่ะ ผมไม่ได้โกหกคุณนะ”

“คุณกล้าพูดไหมล่ะว่าค่าเช่าโกดังของคุณนั้นไม่ได้ถูกเลย?  คุณกล้าที่จะบอกว่าคุณไม่รู้ว่าคลังเก็บเมล็ดพืชนี้ว่างหรือเปล่าล่ะ? คุณจะสร้างราคาที่แตกต่างในการเช่าโกดัง! ” จางรุ่ยเฉียงตะโกนอย่างดุเดือด

เฝิงหยู่รู้ดีเรื่องการเก็บรักษาเมล็ดข้าว และเขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่ามีปัญหาเกี่ยวกับการเก็บสำรองของธัญพืชประจำจังหวัด?

“ได้ๆ ผมจะทำให้แตกต่าง ดูเหมือนว่าผมไม่มีเงินใช่มั้ย? คุณพูดเหมือนว่าผมตั้งใจจะฉวยประโยชน์จากรัฐบาล ถ้าผมไม่บอกคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้คุณจะรู้ไหม ?”

จริง ๆ แล้วเฝิงหยู่ยังไม่รู้เรื่องนี้ตั้งแต่แรก เขาเพิ่งรู้หลังจากที่จางหมิงและอู๋จื้อกังให้เช่าโกดังเหล่านั้น สำหรับค่าเช่าเดิมทีค่อนข้างต่ำ แต่ก็ไม่ได้ต่ำมาก สิ่งสำคัญคือการทำงานที่ดีของกันน้ำและทนไฟ การจัดเก็บคลังสินค้าดีกว่า เฝิงหยู่จะไม่ทำอะไรผิดกฎหมายเพียงเพื่อการประหยัดเงิน

เลขาหลิวได้ยินเฝิงหยู่กับจางรุ่ยเฉียงตะโกนในออฟฟิตก็เลยวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ทำไมอยู่ ๆ พวกเขาโต้เถียงกันกันทำไม?

“ประธานเฝิง ผมชงชาแก้วใหม่มาให้ครับ” เลขาหลิวมองเจ้านายของเขาและสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น

“พี่ชายหลิวหัวหน้าของคุณจะมากเกินไปแล้วนะ ผมช่วยเขาแต่เขากลับตำหนิผมในเรื่องนี้ ” เฝิงหยู่หยิบถ้วยน้ำชาพร้อมจิบ

“โอเค ผมผิดไปแล้วพอใจหรือยังล่ะ?” แม้ว่าจางรุ่ยเฉียงรู้สึกหงุดหงิด แต่เขาก็ยังขอโทษต่อเฝิงหยู่

“โอเค ๆ ผมให้ภัยคุณ พี่หลิวชานี่รสชาติไม่เลวเลยนะ สักพักชงให้ผมใหม่หน่อยนะ เดี๋ยวผมจะเอากลับไปให้พ่อชิมสักหน่อย “ เฝิงหยู่ตอบอย่างพอใจ

“ประธานเฝิง นี่มันก็แค่ชาธรรมดา ๆ คุณซื้อเองก็ได้หนิ ทำไมต้องมาแกล้งผมด้วย ”เลขาหลิวหัวเราะ ประธานเฝิงคนนี้ เป็นถึงนายใหญ่ ทำไมทุกครั้งที่มาที่นี่ต้องทำตัวเป็นใหญ่ แถมยังอยากจะเอาของติดไม้ติดมือกลับไปด้วยนะ

“นั่นมันไม่เหมือนกัน ถ้าผมซื้อไปพ่อผมไม่ชอบดื่ม แต่ถ้าบอกว่าเอามาจากจางชู เขาต้องชอบแน่ ๆ”

“เอากระป๋องใบชานั้นให้เขากลับไป ห่อให้ดีหน่อยและไปที่คณะกรรมการจังหวัด “ จางรุ่ยเฉียงพูดอยู่ข้าง ๆ  เอาใบชาที่ดีที่สุดให้กับเฝิงหยู่  เลขานุการหลิวไม่ได้ประหลาดใจแต่ทำไมผู้นำจึงไปที่คณะกรรมการจังหวัดอย่างกะทันหัน? เกิดอะไรขึ้น?

ไม่ใช่ว่าไอ้คนหลอกลวงนั้นถูกจับได้แล้วเหรอ   นายกเทศมนตรีจะจัดการกับเรื่องนี้ไม่ใช่เหรอ?  ผู้นำต้องไปทำอะไรอีก?

5 นาทีต่อมาเฝิงหยู่เดินออกจากห้องทำงานของจางรุ่ยเฉียงพร้อมกับกล่องใบชา หลายคนเห็นเขาและทักทายเขา เฝิงหยู่ทักทายกลับด้วยรอยยิ้ม  ดูเหมือนว่าเขาเป็นผู้นำในการปกครองเมืองปิงเฉิง

หลังจากขึ้นรถบัส เฝิงหยู่ก็โทรหาจางหมิงและอู๋จื้อกังทันที บอกให้พวกเขานับรายการคลังข้าวที่จะเช่าให้กับเขา จากนั้นเตรียมย้ายโกดัง

ติดตามเพจใหม่ได้ที่ https://www.facebook.com/ceonovel23