Extraordinary Genius อัจฉริยะเหนือชั้น 793

EG บทที่ 793 คาเมดะ มาซาโอะ

เฝิงหยู่ไม่รีบร้อน เขาชิมชาแดงอย่างช้าๆรอให้โดนัลด์ตัดสินใจเอง เพราะยิ่งเฝิงหยู่แสดงท่าทีกังวลมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งต้องจ่ายมากขึ้นเท่านั้น

โดนัลด์เป็นคนเก่งด้านการตลาด เฝิงหยู่จึงต้องการเรียนรู้จากเขาเช่นกัน แม้จะเป็นเพื่อนที่ดีไม่ได้ แต่ก็เป็นการดีที่จะร่วมมือกันในอนาคต

เฝิงหยู่ไม่มีประสบการณ์ด้านการบริหารอสังหาริมทรัพย์ ถ้าซื้อตึกเอ็มไพร์สเตตมาได้ ก็ยังต้องหาใครสักคนมาบริหารจัดการ การมอบให้โดนัลด์ดูแลจึงน่าจะเป็นการดีที่สุด เพราะคนๆนี้อยู่ในโลกธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในนิวยอร์กมาหลายปีแล้ว

“คุณตั้งใจจะซื้อตึกเอ็มไพร์สเตตเท่าไหร่? ผมมีหุ้นแค่50% แล้วหุ้นอีก50% คุณจะซื้อได้อย่างไร” โดนัลด์ถาม

เฝิงหยู่ยิ้ม “นี่คือเรื่องของผมนะครับ? ในอนาคตการจัดการตึกเอ็มไพร์สเตตทั้งหมดจะถูกมอบให้คุณคนเดียว นี่ก็เท่ากับว่าคุณได้ครอบครองตึกเอ็มไพร์สเตตไม่ใช่เหรอครับ?”

โดนัลด์ส่ายหัว “คุณไม่เข้าใจหรอกครับ ตึกเอ็มไพร์สเตตส่วนใหญ่ถูกบริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่สองแห่งเช่าอยู่ พวกเขาก่อตั้งบริษัทบริหารตึกเอ็มไพร์สเตต ตราบใดที่พวกเขาอยู่ที่นั่น คงไม่มีทางบริหารจัดการอาคารเอ็มไพร์สเตตได้ดีนักหรอก”

“คุณมีวิธีตะเพิดพวกเขาออกไปใช่ไหมล่ะครับ? ทีนี้หุ้นของคุณก็จะเพิ่มขึ้น หลังจากที่ซื้อตึกเอ็มไพร์สเตตได้ ผมจะทำการปรับปรุงใหม่ทั้งหมด เริ่มตั้งแต่การปรับปรุงโดยรวมจากภายในสู่ภายนอกเพื่อให้มันง่ายต่อการบริหารจัดการ คุณก็สามารถทำเงินได้มากขึ้น “เฝิงหยู่พูดด้วยรอยยิ้ม

หากตึกเอ็มไพร์สเตตยังคงถูกผูกมัดด้วยสัญญาเช่าระยะยาวกับสองบริษัทยักษ์ใหญ่นั่น ก็คงไม่มีประโยชน์ที่จะซื้อมันมา นอกจากจะไม่สามารถทำเงินใด้ ยังเป็นไปไม่ได้ที่เปลี่ยนมันให้เป็นตึกไช่น่าสเตต ถึงจะบอกว่าให้โดนัลด์เป็นคนบริหารจัดการ แต่แน่นนอนว่าอำนาจหลักยังคงเป็นของเฝิงหยู่และคิริเลนโกะ

แม้ว่าการทำแบบนี้จะเป็นการเพิ่มราคาซื้ออาคารเอ็มไพร์สเตท แต่รายได้ในอนาคตก็คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม นอกจากนี้อสังหาริมทรัพย์ในอเมริกาจะกำลังจะฟื้นฟูขึ้นในหนึ่งหรือสองปีนี้ ฉะนั้นการลงทุนของเฝิงหยู่คราวนี้จะไม่ขาดทุนอย่างแน่นอน

“ถ้าผมจัดการเรื่องนี้ให้คุณได้ คุณจะให้ผมยืมเงินจำนวนหนึ่งเหรอ?” โดนัลด์มองเฝิงหยู่แล้วถามอย่างจริงจัง

“ใช่ครับ ผมสามารถบอกคุณได้ว่าผมเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับสามของMicrosoft หุ้นส่วนเป็นสองเท่าของคุณบิลด์และคุณพอล คุณสามารถตรวจสอบเรื่องนี้ได้ครับ”

เฝิงหยู่เผยตัวตนผู้ถือหุ้นของMicrosoft เพื่อทำให้คำพูดของเขาน่าเชื่อถือยิ่งขึ้น

โดนัลตกตะลึงยิ่งกว่าเดิม ถ้าเฝิงหยู่เป็นผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับสามของMicrosoft ก็แปลว่ารายได้สุทธิอย่างน้อยสองพันล้านดอลลาร์ใช่ไหม?

ถ้าอย่างนั้น คนๆนี้ต้องรวยมาก คงซื้อตึกเอ็มไพร์สเตตมาได้อย่างแน่นอน

“คุณจะให้ผมยืมเงินได้มากแค่ไหน?” แม้ว่าจะตื่นเต้นมาก แต่น้ำเสียงของโดนัลด์ยังคงเยือกเย็น

“คุณต้องการยืมเงินเท่าไหร่ล่ะครับ?” เฝิงหยู่ถามกลับ

ดวงตาของโดนัลด์เบิกกว้าง หมายความว่า เขาจะให้ยืมฉันเงินตามจำนวนที่ฉันต้องการเหรอ?

“50 ล้านดอลลาร์!” โดนัลด์ลองเชิงด้วยการพูดจำนวนมาก ในปัจจุบันตึกเอ็มไพร์สเตตมูลค่าตลาดมากกว่า50ล้านดอลลาร์สหรัฐแน่นอน หากสามารถตะเพิดบริษัทที่เช่าระยะยาวทั้งสองแห่งออกไปแล้วปรับปรุงใหม่ทั้งหมด เขาก็มั่นใจว่ามูลค่าตลาดของตึกเอ็มไพร์สเตตจะพุ่งสูงขึ้นกว่า 100 ล้านดอลลาร์สหรัฐในปีต่อมา

เฝิงหยู่มองโดนัลด์ พอเห็นโดนัลด์ทำหน้านิ่วคิ้วขมวด เขาก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ได้ครับ”

“จริงเหรอ เยี่ยมจริงๆ!” เดิมทีโดนัลด์คิดว่าจำนวนที่เขาพูดออกไปจะสูงเกินไปจนเฝิงหยู่ไม่เห็นด้วย แต่ไม่คาดคิดว่าเฝิงหยู่จะตอบตกลง

“แต่เงินที่คุณยืมมากเกินไป ถ้าคำนวนตามดอกเบี้ยของธนาคารในปัจจุบัน ดอกเบี้ยที่คุณต้องการชำระคืนทุกๆปีจึงไม่ใช่น้อยๆเลย ผมจะใช้วิธีอื่นกับคุณ โดยผมจะให้คุณยืม50ล้านดอลลาร์สหรัฐแค่ห้าปี เวลาห้าปีนี้ บริษัทของคุณจะต้องบริหารจัดการตึกเอ็มไพร์สเตตให้ผม เงินเดือนก็คือดอกเบี้ยของเงินกู้50ล้านเหรียญสหรัฐนี้ คุณคิดว่ายังไง？”

เวลาห้าปี เพียงพอที่เฝิงหยู่จะส่งคนไปแทรกแซงแล้วเรียนรู้การบริหารจัดการทรัพย์สิน ต่อให้เป็นมือใหม่ที่เพิ่งเข้าทำงานก็น่าจะสอนให้เป็นงานได้

แน่นอนว่าโดนัลด์เข้าใจสิ่งนี้ ทว่า ต่อให้เบื้องหน้าเขายังสามารถบริหารจัดการตึกเอ็มไพร์สเตตได้ แต่ในความเป็นจริง ตึกเอ็มไพร์สเตตก็ไกลเกินกว่าเขาจะเอื้อม

โดนัลด์มองเฝิงหยู่สักพัก “ผมอยากจะเก็บหุ้น5%ของตึกเอ็มไพร์สเตตเอาไว้” เขายังลังเลที่จะถอดใจจากเอ็มไพร์สเตท นี่คือความฝันของเขา ในเมื่อเฝิงหยู่ให้ยืมเขา50ล้านเหรียญดอลล่าห์แล้ว เขาก็ไม่จำเป็นต้องขายหุ้นเพื่อระดมทุนอีก

“ได้ครับ แต่ตอนที่ตึกเอ็มไพร์สเตตจะปรับปรุงใหม่ คุณก็ต้องจ่ายเงินจำนวนหนึ่งด้วยนะครับ” อยากได้ผลประโยชน์ ก็จะต้องจ่ายมูลค่าตามนั้น กะอีแค่หุ้น5% เฝิงหยู่ไม่ใส่ใจหรอก มันก็เป็นแค่5%ใน100% เดี๋ยวเขาก็บังคับซื้อกลับมาได้อยู่ดี

“งั้นถือว่าเราตกลงกันแล้วนะครับ ผมจะขับไล่ผู้ที่เป็นปัญหาออกไปภายในสามเดือน แต่ผมหวังว่าเราจะเซ็นข้อตกลงการรักษาความลับกันก่อน”

“นั่นคือสิ่งที่ผมต้องการครับ งั้นเราก็เอาตามนี้นะครับ อีกสามเดือนหลังจากนี้ เงินที่จะซื้อหุ้นของคุณและเงินกู้ 50 ล้านจะเข้าบัญชีของคุณ”

…

วันนี้คาเมดา มาซาโอะมาเรือนจำที่โตเกียว  เขาไม่ได้มาเยี่ยมเพื่อนเก่า แต่มาหาใครบางคนในโรงพยาบาลเรือนจำแห่งนี้ เพราะเขาจะมาถ่ายทอดคำพูดของเฝิงหยู่

ฮิเดกิ โยโกอิกำลังนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล แม้ว่าเขาต้องโทษจำคุก เขาไม่อยากอยู่ร่วมแออัดกับคนอื่นอยู่ดี แต่กิจกรรมของเขาถูกจำกัดให้อยู่ในขอบเขตโรงพยาบาลแห่งนี้ อีกตั้งปีกว่าๆเขาจึงจะถูกปล่อยตัว

“ฮิเดกิ โยโกอิ มีคนต้องการพบคุณ” เจ้าหน้าที่เรือนจำกล่าว

ฮิเดกิ โยโกอิขมวดคิ้ว ด้วยคิดว่าครอบครัวมาหาเพราะมีอะไรผิดปกติเกี่ยวกับการจัดการของบริษัท

เมื่อฮิเดกิ โยโกอิตกลง เจ้าหน้าที่เรือนจำจึงพาคาเมดา มาซาโอะเข้ามา คนอย่างฮิเดกิ โยโกอิไม่สามารถหลบหนีออกจากคุกได้ แม้ว่าเขาจะมีความคิดนี้ แต่ร่างกายของเขาก็ทนการกระตุ้นไม่ไหว ตระกูลโยโกอิกำชับนักกำชับหนาว่าให้เจ้าหน้าที่เรือนจำดูแลฮิเดกิ โยโกอิให้ดี ทำให้ฮิเดกิ โยโกอิยังมีอิสระเล็กน้อยในเรือนจำ

ฮิเดกิ โยโกอิขมวดคิ้ว คนๆนี้คือใคร เขาไม่เคยเห็นมาก่อน เป็นพนักงานใหม่ของลูกชายเหรอ? บ้าเอ๊ย! บริษัทเป็นหนี้บานเบอะขนาดนี้ นอกจากจะไม่เลิกจ้างพนักงาน ยังจะจ้างพนักงานใหม่อีกนะ!

“มิสเตอร์โยโกอิ ผมชื่อคาเมดา มาซาโอะครับ วันนี้ผมเป็นตัวแทนของมิสเตอร์เฝิงหยู่ มาเจรจาธุรกิจกับคุณ

ฮิเดกิ โยโกอิสับสน คาเมดามาซาโอะคือใคร แล้วเฝิงหยู่คือใคร? แล้วพวกเขาจะเจรจาธุรกิจอะไร? ในเวลานี้ยังมีใครที่ยินดีทำธุรกิจกับตระกูลโยโกอิของเราอีกหรือ?

“มิสเตอร์โยโกอิ การทำธุรกิจกับเราจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อตระกูลโยโกอิครับ ร่างกายของคุณคงทนได้อีกไม่นานใช่ไหมล่ะครับ? ถ้าคุณเสียชีวิตโดยที่แผนการของคุณยังไม่ประสบความสำเร็จ ตระกูลโยโกอิก็ไม่มีโอกาสกลับมาอีกครั้ง ลูกชายสองคนของคุณก็หมดโอกาสลืมตาอ้าปากแน่นอน” คาเมดะ มาซาโอะพูดอย่างสบายๆ

ดวงตาขุ่นเคืองของฮิเดกิ โยโกอิพลันเปล่งประกาย แผนการที่ผู้ชายคนนี้พูดหมายถึงอะไร หรือเขารู้อะไรบางอย่าง?

“ผมอยากคุยกับมิสเตอร์คนนี้เพียงลำพังซักพัก” ฮิเดกิ โยโกอิพูดเบาๆด้วยท่าทางอิดโรย

ผู้คุมในเรือนคิด แต่ออกไปแล้วปิดประตูโดยไม่พูดอะไร คนรวยเนี่ย ต่อให้ยังรักษาตัวในโรงพยาบาลก็ยังได้รับสิทธิพิเศษ

“มิสเตอร์คาเมดะ ที่คุณพูดเมื่อกี้ หมายถึงอะไร?”

ติดตามเพจใหม่ได้ที่ https://www.facebook.com/ceonovel23