Extraordinary Genius อัจฉริยะเหนือชั้น 724

EG บทที่ 724 เงื่อนไข

แม้ว่าซวี่ฉางโหยว (เลขาซวี่) จะให้สัญญากับเฝิงหยู่ว่าเขาจะช่วยจัดการกับบริษัทเล็กๆ พวกนั้นเอง แต่เฝิงหยู่ก็ยังส่ายหน้า “มันไม่คุ้มค่าครับ จุดประสงค์ของการลงทุนคือการสร้างรายได้เพิ่มขึ้น นายกเทศมนตรีจางครับ ถ้าผมไม่ได้ถือหุ้นของบริษัทเครื่องจักรเมืองปิงเลยสักหุ้นเดียว และบริษัทยังคงเป็นรัฐวิสาหกิจอยู่ คุณจะยินยอมให้โรงงานขนาดเล็กพวกนั้นควบรวมกับบริษัทหรือเปล่าครับ?”

จางรุ่ยเฉียงแสดงท่าทีลำบากใจ เขาจะไม่เห็นด้วยอย่างแน่นอน มันก็เหมือนกับที่เฝิงหยู่พูดไว้ หากบริษัท เครื่องจักรเมืองปิงต้องการขยายตัว ก็ควรจะขยายไปสู่ภาคใต้ นอกจากนี้ บริษัทเครื่องจักรยังได้จัดตั้งโรงงานสาขาหลายแห่งในเมืองต่างๆ แล้ว ดังนั้นจะเป็นเรื่องที่ไม่ฉลาดหากจะกระจายทรัพยากรของพวกเขาไปในจังหวัดเดียวกัน

แต่ในฐานะเจ้าหน้าที่ของรัฐเ ขาต้องสนับสนุนข้อเสนอนี้ โรงงานขนาดเล็กพวกนี้จะเป็นส่วนหนึ่งของ บริษัทเครื่องจักรเมืองปิง และผลิตภัณฑ์ทั้งหมดของพวกเขาจะจำหน่ายภายใต้แบรนด์ซงเจียง หรือแบรนด์ เมืองปิง (เครื่องจักรทางการเกษตร) กำไรจะต้องมากขึ้นกว่าก่อนแน่นอน

รัฐบาลท้องถิ่นจะสามารถเพิ่มรายได้ภาษีของพวกเขาได้ และเงินเดือนของคนงานทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น แต่มันจะยากกว่าสำหรับบริษัทเครื่องจักรเมืองปิงที่จะบริหารจัดการโรงงานพวกนั้น

เฝิงหยู่ยังสามารถให้ความช่วยเหลือในอุตสาหกรรมการเกษตรและเภสัชกรรมได้ด้วย แต่จากทัศนคติของ เฝิงหยู่ เขาจะไม่เห็นด้วย เว้นแต่ว่าเขาจะได้อะไรจากเรื่องนี้

“เฝิงหยู่ ถ้าคุณปล่อยให้บริษัทเครื่องจักรเมืองปิงเข้าซื้อกิจการหรือควบรวมกิจการกับโรงงานเครื่องจักรหรือโรงงานโลหะ เราจะยอมให้คุณได้รับการลดหย่อนภาษีในปีนี้ด้วย นอกจากนี้ หากคุณต้องการขยายโรงงานของคุณ ผมจะช่วยคุณเรื่องที่ดินด้วย คุณยินดีที่จะยอมรับข้อเสนอนี้หรือเปล่า?”

จางรุ่ยเฉียงรู้สึกว่าเฝิงหยู่กำลังรอให้เขาเสนอผลประโยชน์บางอย่างอยู่ ไม่งั้นเฝิงหยู่ก็คงจะไม่พูดถึงเรื่องนี้ นี่เป็นนิสัยปกติของเฝิงหยู่ที่ชอบพาคนไปติดกับดักของเขา

แต่ตอนนี้จางรุ่ยเฉียงต้องเลือกจุดยืน นอกจากนี้ วิธีนี้จะช่วยซวี่ฉางโหย่วได้ และจะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับทั้งจังหวัด

เฝิงหยู่มองไปที่แผนที่ของจังหวัดและเมืองปิงบนผนัง เขาเดินไปและใช้นิ้วของเขาวาดเป็นวงกลมสองวง “ที่ดินทั้งสองแปลงนี้จะถูกประมูลในเดือนหน้าใช่มั้ยครับ? ผมคิดว่าเราควรแก้ปัญหาด้วยการขายให้กับบริษัทซุปเปอร์มาร์เก็ตไท่หัวนะครับ”

จางรุ่ยเฉียงขมวดคิ้ว เฝิงหยู่ต้องการที่ดินทั้งสองแปลงนี้เมื่อปีที่แล้ว แต่เนื่องจากความล่าช้าในการรื้อถอนและย้ายถิ่นฐานของผู้อยู่อาศัย ทำให้การประมูลที่ดินล่าช้าออกไปถึงเดือนหน้า แสดงว่าเฝิงหยู่จับจ้องที่จะเอาที่ดินพวกนี้ตั้งแต่แรกแล้วงั้นหรอ?

ซวี่ฉางโหยวมองหน้าจางรุ่ยเฉียง ที่ดินแห่งนี้ตั้งอยู่ในเมืองปิง แล จางรุ่ยเฉียงก็คุ้นเคยกับพื้นที่นั้นมากกว่า

“ที่ดินทั้งสองแปลงนี้เป็นที่ตั้งที่สำคัญในเมืองปิง เรากำลังจะเปลี่ยนให้กลายเป็นเขตการค้า”

เฝิงหยู่ยักไหล่ “คุณเห็นมั้ยว่าซูเปอร์มาร์เก็ตไท่หัวของเราประสบความสำเร็จมากขนาดไหน? ถ้ามีซูเปอร์มาร์เก็ตของเราอยู่ที่นั่น การจราจรจะเพิ่มขึ้น นอกจากนี้ เรายังให้ความช่วยเหลืออย่างมากแก่เมือง หลายเมืองเชิญให้เราจัดตั้งซูเปอร์มาร์เก็ตในพื้นที่ของพวกเขา ยิ่งไปกว่านั้นไฮเปอร์มาร์เก็ตของเราไม่ถือว่าเป็นอาคารพาณิชย์หรอครับ?”

“ที่ดินทั้งสองแปลงนั้นมีมูลค่า 40 ล้านหยวน!” จางรุ่ยเฉียงขึ้นราคาทันที พื้นที่ของที่ดินทั้งสองแห่งนี้ไม่ได้ใหญ่มาก และการประเมินมูลค่าเมื่อปีที่แล้วอยู่ที่ประมาณ 30 ล้านหยวน หากที่ดินถูกนำไปขายทอดตลาด ก็น่าจะได้ราคาประมาณ 30 กว่าล้าน จางรุ่ยเฉียงไม่คิดว่าราคาจะดีดสูงถึง 40 ล้านหยวนในการประมูลแน่นอน เขารู้ว่าเฝิงหยู่เป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวย เขาเลยจงใจขึ้นราคา

เฝิงหยู่ตบหน้าผากของเขา “โอ้…ผมเกือบลืมไปแล้วว่าบริษัทซุปเปอร์มาร์เก็ตไท่หัวไม่ได้อยากจัดตั้งซูเปอร์มาร์เก็ตในเมืองปิงและเมืองใกล้เคียงอีกต่อไปแล้วครับ ผมคิดว่าเมืองน่าจะยังคงนำที่ดินพวกนั้นออกไปขายทอดตลาดเพื่อการประมูลต่อไปได้ ผมมีเที่ยวบินต่อ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”

จางรุ่ยเฉียงถึกับเหวอ หากไม่เห็นแก่หน้าซวี่ฉางโหยว ป่านนี้เขาคงตะคอกใส่เฝิงหยู่ไปแล้ว เที่ยวบินบ้าบออะไรกัน? หากคุณคิดว่าราคานั้นแพงเกินไป ก็แค่พูดมาตรงๆ!

“แล้วคุณคิดว่าราคาไหนถึงจะเหมาะสม?” จางรุ่ยเฉียงถามด้วยสีหน้าไม่พอใจ

“ตามราคาตลาดน่าจะเหมาะสมกว่านะครับ ลูกน้องผมประเมินพื้นที่พวกนั้นแล้ว พื้นที่ของที่ดินแปลงนั้นไม่ได้ใหญ่มาก และเรายินดีที่จะจ่ายในราคา 32 ล้านหยวน” เฝิงหยู่มองหน้าจางรุ่ยเฉียงและพูด

“35 ล้านหยวน! นี่น่าจะเป็นราคาในการประมูล!” จางรุ่ยเฉียงกัดฟันตอบ

“โอเค โอเคครับ……ผมตกลงก็ได้แม้ว่ามันจะแพงไปหน่อยก็ตาม ยังไงเมืองปิงก็คือบ้านเกิดของผม” เฝิงหยู่พูดด้วยน้ำเสียงประมาณว่า “ผมยอมให้คุณเอาเปรียบผมก็ได้”

อันที่จริง ตอนที่จางรุ่ยเฉียงพูดว่า 40 ล้าน เฝิงหยู่เกือบตอบตกลงไปแล้ว ซุปเปอร์มาร์เก็ตไท่หัวตั้งใจที่จะประมูลที่ดินสองแปลงนี้ในการประมูลอยู่แล้ว และพวกเขารู้ว่ามีบริษัทอื่นอีกสองแห่งก็สนใจเช่นกัน ราคาสุดท้ายของที่ดินทั้งสองแปลงนี้จะมากกว่าราคาประเมินแน่นอน

นอกจากนี้ 40 ล้านหยวนถือเป็นราคาที่ถูกตามมาตรฐานของเฝิงหยู่ ที่ตั้งของที่ดินนี้จัดอยู่ในทำเลที่ดีที่สุดใน เมืองปิง เมื่อชาติที่แล้วของเขา คาร์ฟูร์และวอลมาร์ทเป็นเจ้าของทำเลนี้ ธุรกิจของพวกเขายอดเยี่ยมมาก บริเวณโดยรอบมีห้างสรรพสินค้าอื่นๆ และที่อยู่อาศัยมากมาย

“ผมเห็นด้วยกับเงื่อนไขของคุณ คุณไม่คิดจะพูดอะไรเกี่ยวกับเงื่อนไขของเราหน่อยหรอ?” จางรุ่ยเฉียงถาม

“เมื่อกี้นี้คุณบอกว่าบริษัทเครื่องจักรเมืองปิงจะได้รับการยกเว้นภาษี”

“ลดหย่อนภาษีต่างหาก!” จางรุ่ยเฉียงรีบพูดแก้คำของเฝิงหยู่ มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างการยกเว้นภาษีและการลดหย่อนภาษี

“ก็เหมือนกันนั่นแหละครับ” เฝิงหยู่ตอบ “คุณจะช่วยลดหย่อนภาษีให้เราเท่าไหร่ครับ?”

จางรุ่ยเฉียงมองหน้าซวี่ฉางโหยวแล้วพูดว่า “ในปีนี้จะมีการลดหย่อนภาษี 10% จากทุกโรงงาน”

“ผมนึกขึ้นมาได้ว่าเราไม่สามารถซื้อโรงงานจำนวนมากได้ แต่เมื่อคุณพูดถึงเรื่องนี้ ผมจะหารือกับผู้ถือหุ้นรายอื่นและซื้อโรงงานสองแห่งครับ”

“20%! นั่นคือสูงสุดแล้ว! คุณต้องไม่ได้ลงทุนในโรงงานใหม่ด้วย โรงงานพวกนั้นสามารถเริ่มทำงานได้ทันทีหลังจากที่คุณเข้าครอบครองกิจการ เราไม่สามารถหักภาษีให้คุณมากเกินไปได้!” จางรุ่ยเฉียงตอบอย่างโมโห

เฝิงหยู่พยักหน้า “โอเค ตกลงตามนั้นครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”

“เรายังคุยไม่จบเลย คุณจะไปไหน? บริษัทเภสัชกรรมเมืองปิงต้องเข้าซื้อกิจการของโรงงานเภสัชกรรมขนาดเล็กพวกนั้นด้วย คุณโอเคกับเรื่องนี้หรอ?” จางรุ่ยเฉียงคว้าตัวเฝิงหยู่เอาไว้ เราขายที่ดินให้คุณตั้งสองแปลง แต่คุณกลับตอบตกลงเงื่อนไขเพียงข้อเดียวเองหรอ?

“คณะกรรมการกำกับดูแลและบริหารทรัพย์สินรัฐวิสาหกิจเมืองปิงของสภารัฐกิจเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของบริษัทเภสัชกรรมเมืองปิง ผมโอเคกับเรื่องนี้” มีโรงงานเภสัชกรรมขนาดเล็กเพียง 3 ถึง 4 แห่งในจังหวัดและมันก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับบริษัทเภสัชกรรมเมืองปิงที่จะเข้าซื้อกิจการพวกนั้น โรงงานขนาดเล็กพวกนี้สามารถผลิตยาง่ายๆ ได้ ตราบใดที่ยาพวกนั้นถูกขายภายใต้บริษัทเภสัชกรรมเมืองปิง ยอดขายของพวกเขาจะไม่แย่แน่นอน

“แล้วบริษัทแปรรูปอาหารไท่หัวล่ะ? พวกเขาสามารถเข้าซื้อกิจการฟาร์มหมูและโรงงานแปรรูปอาหารขนาดเล็กได้หรือเปล่า?”

“เราจะไม่เข้าซื้อกิจการของฟาร์มหมูอีกแล้วครับ เราได้เริ่มร่วมมือกับฟาร์มหมูขนาดเล็กพวกนั้นแล้ว และก็กำลังไปได้สวย สำหรับโรงงานแปรรูปอาหารขนาดเล็กพวกนั้น เรายังพอคุยกันได้ครับ แต่จะมีประโยชน์อะไรที่เราจะต้องเช้าซื้อกิจการพวกนั้นด้วย? จังหวัดหลงเจียงของเรามีแบรนด์นมผงของเราอยู่แล้ว คำแนะนำของผมคือการควบรวมโรงงานทั้งหมดพวกนั้นและขายนมผงภายใต้แบรนด์นี้หรอครับ?”

“พวกคุณสามารถปรับโครงสร้างและจัดระเบียบโรงงานแปรรูปอาหารพวกนั้นได้ ตัวอย่างเช่น โรงงานแป้ง สุรา เป็นต้น โรงงานพวกนี้สามารถควบรวมเข้าด้วยกันเพื่อกลายเป็นองค์กรที่ใหญ่ขึ้นได้ และเพิ่มความสามารถในการแข่งขัน ผมแน่ใจว่าพวกคุณมีแผนของตัวเองอยู่แล้วเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมสามารถช่วยได้ถ้าคุณมีปัญหาเรื่องการสร้างแบรนด์ของคุณ”

เฝิงหยู่พูดถึงผลิตภัณฑ์ที่ประสบความสำเร็จจากเมื่อชาติที่แล้วของเขา เขาไม่มีประสบการณ์ในเรื่องพวกนี้เลย และจะเป็นการดีกว่าที่ปล่อยให้รัฐบาลจังหวัดจัดการเรื่องนี้เอง ยังมีข้าราชการบางคนคนที่มีความสามารถอยู่