Earth’s Best Gamer 196 กังฟูแพนด้า

ในหุบเขาร้อยเกสร ใต้น้ําตก

จีเก่ผู้ที่สวมชุดต่อสู้สีน้ําเงินนั้นยืนอยู่ในสายลม ตรงข้ามกับเขา แพนด้าเป้ากาลัง วอร์มร่างกาย ยืดเส้นยืดสายและขยับข้อมือไปมา

ห่างจากพวกเขาหลายเมตรมี หินเสียง” พรุ่นสีด่า

“คุณแน่ใจนะว่าคุณต้องการให้มันต่อสู้กับฉันด้วยการใช้หินเสียงระดับวิสามัญอันดับ 5 ที่หายากนี้?”

จีเย่เอ่ยถามฮานเหมยเหมยผู้ที่ยืนอยู่ตรขอบสนามรบพร้อมกับโจวจเยี่ยก

“ใช่แล้ว…”

ฮานเหมยเหมยพยักหน้ากลมของเธอ
ก่อนหน้านี้ ในตอนที่จีเพูดถึงเงื่อนไขที่สองของเขาว่าเธอจะได้รับอนุญาตให้เข้าไปในหุบเขาร้อยเกสรได้หากเธอทนการโจมตีจากเขาได้สามครั้ง เธอไม่ได้ตอบตกลงทันที

เธอเป็นผู้ทดสอบเบต้าที่ผ่านบททดสอบ ดังนั้นเธอจึงฉลาดพอ เธอรู้ดีว่าตั้งแต่ที่มีจีเย่กล่าวแบบนั้น เห็นได้ชัดว่าความยากลําบากในการต้านทานการโจมตีสามครั้งของเขานั้นอยู่เหนือกว่าวัตถุระดับวิสามัญอันดับ 5

อย่างไรก็ตาม เธอยังคงเป็นเมล็ดพันธุ์แห่งโชคชะตาที่เคยถูกสตรีมสด

ยิ่งไปกว่านั้น นี่เป็นถิ่นฐานแรกของเมืองกวน และเนื่องจากภูเขามังกรคู่ได้ฉายแสงออกมา สาวแพนด้าจึงต้องทําอะไรสักอย่าง

ดังนั้นสถานการณ์จึงเป็นแบบนี้

“ระวัง!”

หินเสียงนั้นมีประโยชน์มาก ดังนั้นจเยจึงสนใจอย่างมาก

ท้ายที่สุด เขาอาจไม่สามารถหาวัตถุหายากมาทดแทนได้หากเขาพลาดมันไป

ดังนั้นเขาจึงยอมรับการแข่งขัน

“โจมตีครั้งที่หนึ่ง!” จีเย่กล่าวเมื่อการต่อสู้เริ่มต้น

เขายังคงยืนอยู่ที่นั่นในตอนที่เขาเปิดปาก แต่แสงสีเหลืองก็ประกายในตอนที่เขากล่าวคำแรก และเมื่อกล่าวคาที่สอง เขาก็อยู่ด้านหลังแพนด้าเป๋าไป!

ก่อนที่แพนด้าผู้รักอาหารจะมีเวลาได้ตอบสนอง ฝ่ามือก็ตกลงบนหลังของมัน

หวูดดด!

วินาทีถัดมา นักชิมตัวใหญ่ที่มีน้ําหนักมากกว่าหนึ่งตันก็กระเด็นอกไป

จีเย่ไม่ได้ใช้สกิลจากพระสูตรเก้าหยินหรือกระบวนท่าที่เขาได้เรียนรู้ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา

เขาไม่ได้เปลี่ยนปราณแท้เป็นหยางหรือหยินพิเศษ แต่เขาพึ่งพาพลังกายภาพของเขาเท่านั้น กระตุ้นพลังภายในของเขา และโจมตีแพนด้าโดยตรง

แต่จีเย่ก็มีพลังกายภาพที่ยอดเยี่ยม

แม้แต่ราชาผู้พิทักษ์วงล้อทองค่าที่เชี่ยวชาญ ปราญช์ช้างและมังกร ก็อาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจีเย่

แม้จะไม่ได้รับความช่วยเหลือจากสายเลือดมังกรน้ํา เป๋าก็ยังกระเด็นลอยไปไกลกว่า 15 เมตรและกระแอทกกับกาแพงหน้าผา

บูม!

ร่างสีขาวดํากลิ้งไปตามกาแพงก่อนที่จะล้มลงกับพื้น น้ําหนักอันมหาศาลของมันทําให้เกิดเสียงกรอบแกร็บดังในต้นไม้ที่กําลังบานซึ่งได้รับความเดือดร้อนจากการแลกเปลี่ยนที่เป็นมิตรระหว่างจีเย่และหยางกัว
ไม่มีความหวังเหลือสําหรับต้นไม้แล้ว

“วาา วาาา…”

อย่างไรก็ตาม ทันทีหลังจากที่แพนด้าชนกําแพงหินและกระแทกต้นไม้ มันคลายออกมาจากใต้กิ่งไม้และกลีบดอกจากนั้นก็ตะโกนใส่จีเยบ่ด้วยความโกรธ

“ห้ะ?”

“ไม่ได้รับบาดเจ็บเลยเหรอ?”

ผู้เล่นภูเขามังกรคู่ที่กาลังมองดูต่างประหลาดใจ

พวกเขาทุกคนรู้ว่าจีเย่แข็งแกร่งแค่ไหน แม้แต่หลู่จือเซินผู้ที่สามารถดึงตวิลโลว์ขึ้นมาจากพื้นดินก็อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

พูดได้ว่าหากพลังกายภาพเพียงอย่างเดียวของเขา เขาอาจอยู่ระดับวิสามัญอันดับ 7 แล้ว

“ดังนั้นมันจึงยืดหยุ่นเป็นพิเศษ”

จีเย่ไม่ได้ดูแปลกใจมากนัก

เนื่องจากทันที่ที่ฝ่ามือแตะแพนด้า เขาก็รู้สึกถึงความสามารถการปรับตัวที่แปลกประหลาดในขนและไขมันของมัน

โดยไม่ปลดปล่อยปราณแท้ของเขา การโจมตีของจีเยถูกชดเชยด้วยไขมันในร่างกายของแพนด้ามากกว่า 70% พลังที่เหลืออยู่ไม่เพียงพอที่จะทําให้มันได้รับบาดเจ็บ

นั่นเข้ากับลักษณะของแพนด้าจริงๆ

ท้ายที่สุด กลับปที่โลก สิ่งมีชีวตดังกล่าวเป็นที่รู้จักเพราะชอบที่จะก้าวขีดจํากัดของพวกมัน ในขณะที่เกือบจะสูญพันธุ์ พวกมันก็มีความยืดหยุ่นสูงต่อการล้มและการต่อย

“วาววาาา…”

เมื่อวิ่งกลับไปที่สนามประลอง เป๋าก็ตะโกนใส่จีเยอีกครั้งและเสียงของมันฟังดูไม่พอใจ

ดูเหมือนว่ามันจะต้องการแสดงอารมณ์

“มันบอกว่าคุณไม่ควรซุ่มโจมตีมัน มันต้องการต่อสู้อย่างยุติธรรมและตรงไปตรงมา!”

ฮานเหมยเหมยรู้สึกเขินอายเล็กน้อยในตอนที่เธอกล่าวกับจีเยีและดวงตาของเธอก็ดูเหมือนจะครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

แพนด้าตัวนี้เป็นสัตว์ที่มีความยืดหยุ่นมากที่สุดก ดังนั้นจึคงสามารถทนต่อการโจมตีของจีเยู่ได้ หากเป็นผู้เล่นคนอื่น พวกเขาจะพ่ายแพ้ในครั้งแรกแล้ว

เธอไม่ได้เห็นว่าจิเย่ปรากฏตัวด้านหลังของสิ่งมีชีวิตอัญเชิญของเธอได้ยังไง

“เอาล่ะ ไม่มีการซุ่มโจมตีแล้ว”

จีเย่ไม่ได้ตะโกนเถียงกับแพนด้ที่ดื้อรั้นเกี่ยกับนิยามของการซุ่มโจมตี

“การโจมตีครั้งที่สอง!”

เขาเพียงแค่ยิ้มและตระหนักว่าการโจมตีทางกายภาพอาจไม่ได้ผลกับสัตว์ตัวนี้

คราวนี้ เมื่อเขาเคลื่อนไหว เขาไม่ได้ ซุ่มโจมตี” มัน แต่เขากลับใช้สกิลคล่องแคล่วของการเดินน้ําที่เขาเรียนรู้มาจากคิวเชียนหรันและกระโดดไปที่ดด้านข้างของเป้าอย่างรวดเร็ว

หวูดดด!

จากนั้นเขาก็ชกหมัดเข้าไปที่หน้าอกของแพนด้า

ในขณะที่หมัดของเขาเคลื่อนไหว อุณหภูมิก็พุ่งสูงขึ้น และความร้อยที่สามารถทําให้อากาศลุกเป็นไฟได้ก็พุ่งใส่แพนด้าไป!

อุ้งเท้าสีดาที่นุ่มหยุดหมัดของจีเย่ ดวงตาของแพนด้าเบิกกว้างและดูตื่นเต้น

ขนสีด่าและขาวของมันพลิ้วไหวราวกับถูกลมพัด

“ห้ะ?”

จีเย่สัมผัสได้ถึงพลังประหลาดของขนสีดําและขาวของเป๋า

เขาได้ปรับปราณแท้ของเขาเป็นหยางพิเศาของศิลปะเก้าหยางศักดิ์สิทธ์ในตอนที่เขาโจมตีครั้งที่สอง แต่อุ้งเท้าและขนของมันก็ดูดซับมันไว้อย่างสมบูรณ์

ในส่วนที่เป็นสีดําและขาว ปราณแท่โคจรคล้ายกับไออะแกรมของไทเก๊ก

หวูดดด!

พลังงานลอบยไปรนอบๆ ก่อนที่มันจะเข้าไปในอุ้งเท้าอีกข้างหนึ่งของมันผ่านขน

ทันทีหลังจากนั้น แพนด้าที่ดูเชื่องช้ก็ตบหน้าอกของจีเยด้วยอุ้งเท้าของมัน อย่างไรก็ตาม คุณสมบัติของพลังงานได้เปลี่ยนเป็นหยินซึ่งทําให้อุณหภูมิลดลง

“นั่นใช่ไทเก๊กหรือเปล่า?”

“แพนด้าตัวนั้นรู้ไทเก๊ก!”

“กังฟูแพนด้างั้นเหรอ?”

ผู้เล่นภูเขามังกรคู่ที่กําลังเฝ้าดูต่างกระซิบกันเอง

การเคลื่อนไหวที่เป่าใช้นั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นไทเก็กประเภทหนึ่ง

และพลังแปลกประหลาดของขนก็ทํางานแบบเดียวกับไทเก๊ก และมันสามารถเปลี่ยนคุณสมบัติของพลังงานแอละทําให้มันย้อนกลับมาได้

“น่าสนใจ!”

แววตาของจีเยี่เป็นประกาย

เขายกแขนอีกข้างหนึ่งซึ่งปกคลุมไปด้วยพลังหยิน มือของเขาปะทะกับอุ้งเท้าของแพนด้าเพื่อต้านทานปราณแท้ที่ย้อนกลับมาหาเขา

แม้ว่าพวกเขาจะแลกหมัดกันเท่านั้น แต่จีเย่ก็สามารถสรุปได้ว่าแพนด้าตัวนี้ที่ดูไม่ค่อยฉลาดนักน่าะเป็นสิ่งมีชีวิตระดับวิสามัญอันดับ 6 ทําให้มันไม่อ่อนแอไปกว่าวีรบุรุษขั้นเหนือชั้นและขั้นสมบูรณ์!

เนื่องจากผู้เล่นไม่สามารถเข้าใจการบ่มเพาะของพวกเขาได้ดีเท่ากับวีรบุรุษ ผู้ที่มีพรสวรรค์บางคนจึงแทบจะไม่สามาถไปถึงระดับวิสามัญอันดับ 5 ได้

หลังจากนั้น การทะลวงก็จะกลายเป็นยากมากขึ้น และมีเพียงผู้ทดสอบเบต้าเพียงไม่กี่คนเท่านั้นในถิ่นฐานส่วนใหญ่ที่จะกลายเป็นระดับวิสามัญอันดับ 6

ด้วยความสามารถของพรสวรรค์ตามธรรมชาติของมัน แพนด้าตัวนี้จึงเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังแม้กระทั่งในบรรดาพวกเขาที่อยู่ระดับวิสามัญอันดับ 6

ไม่น่าแปลกใจเลยที่สาวแพน้าจะเสนอการแข่งขันโดยใช้หินเสียงเป็นเดิมพัน

หากเธอสามารถเอาชนะได้ ถิ่นฐานแรกของเมืองกวนก็จะมีความได้เปรียบเหนือภูเขามังกรคู่

หากเธอพ่ายแพ้ เธอก็จะไม่ทําให้สมาชิกคนอื่นในถิ่นฐานอับอายด้วยการท้าทายจี

เนื่องจากไม่มีผู้เล่นคนอื่นสามารถเอาชนะได้”

“มันทนได้!”

ผู้เล่นภูเขามังกรคู่คนอื่นร้องออกมาด้วยความประหลาดใจในตอนที่จีเผ่ขยับออกห่างจากแพนด้าเป๋าที่รู้จักไทเก๊ก

มันมีความสามารถในการต่อสู้ของวีรบุรุษ และขนสีดําและขาวของมันก็สามารถป้องกันการโจมตีจากปราณแท้ได้

การโจมตีที่สองของจีเย่นั้นไร้ประโยชน์

อย่างไรก็ตาม สิ่งมีชีวิตนี้ถูกอัญเชิญมาโดยพรสวรรค์ของสาวแพนด้า ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่จะมีควมสามารถดังกล่าว

ท้ายที่สุด สาวแพนด้าก็เป็นเมล็ดพันธุ์แห่งโชคชะตาในทางทฤษฎี และพรสวรรค์ของเธอควรอยู่ขั้นสมบูรณ์ ยิ่งไปกว่านั้น ถิ่นฐานของเธอยังได้เสร็จสิ้นภารกิจการแข่งขันสิบสายพันธุ์แล้ว

“ฉันจะลดความเร็วในการโจมตีทั้งต่อไป”

“ถ้าแกรู้สึกว่าแกทนไม่ได้ก็พูดออกมาก่อนที่มันจะสายเกินไป”

ก่อนที่จีเย่จะโจมตีครั้งที่สาม ใบหน้าของเขาดูจริงจังเป็นครั้งแรก

จากนั้นเขาก็ค่อยๆ ยืดมือไปทางแพนด้าด้วยมือขวาของเขา

“กรรรร!”

มีเสียงแผ่วเบาของมังกร

มังกรขาวโผล่ออกมาจากตัวจีเย่ จากนั้นมันก็ม้วนตัวและกลายเป็นหัวมังกรที่มีอำนาจ และดูคลุมเครือเหนือแขนของเขา

หัวมังกรขาวพุ่งออกมาจากฝ่ามือและพุ่งเข้าใส่แพนด้า!

แม้ว่าเขาจะเคลื่อนไหวช้มาก ทันทีที่เขาแทงมือออกไป พลังงานอันกดขี่ก็เต็มไปทั่วพื้นที่

“อืมม..”

โจวจเยี่ยกนั้นได้เฝ้ามองอยู่ด้านนอก เพราะการความจําเสื่อมของเธอ เธอจึงดูไม่เป็นมิตร แต่ตอนนี้เธอดูแปลกใจ

“การโจมตีปราบมังกรงั้นเหรอ?”

ฮานเหมยเหมยโพล่งออกมา

แน่นอนว่ามันไม่ใช่ เพราะจีเยู่ไม่ได้ไปที่เมืองซงหยง

มันเป็นเทคนิคที่เขาสร้างขึ้นมาเองโดยการผสานกลิ่นอายมังกรขั้นสมบูรณ์ของเขากับศิลปะหมัดเหล็กขั้นเหนือชั้น