ตอนที่ 181 จิ้งจอกเก้าหาง
กรร! กรรร!
จีเย่กําลังไล่ตาม “ผี” มาประมาณ 5 กม. ในตอนที่เขาได้ยินเสียงคํารามอันดุร้ายของเสือข้างหน้า
แม้ว่าเขาจะอยู่ข้างหลังพวกเขาประมาณ 500 เมตรี แต่หลังจากเรียนรู้นักทํานายที่แท้จริงของเอี้ยนชิงสัมผัสของจีเยก็พัฒนาขึ้นอย่างมาก เขาได้ยินเสียงการสนทนาผ่านสายลมที่พัดผ่านมาทางเขา
“พวกแกกล้าดียังไงที่เข้าไปในคฤหาสน์อสูรกลางดึกโดยไม่ได้รับอนุญาต?!”
มีเสียงคํารามของเสือออกมาอีกสองสามครั้ง ตามมาด้วยเสียงตกใจของม้า
“ผีแห่งภูเขาตะวันตกจะผ่านทาง ขออภัยทที่ไม่ได้ทักทายคุณด้วยตนเอง!”
มันเป็นเสียงที่ดูอาวุโสมาก
หลังจากนั้นบทสนทนาก็เงียบลง
“ผีแห่งภูเขาตะวันตกไม่เคยอ้อม! เราจะใช้ทางตรง!”
มีคนตะโกนออกมาในไม่กี่วินาทีต่อมา
กรรรร! กรรร!…
หลังจากนั้นก็มีเสียงเสือ เสือดาว และแม้กระทั่งช้าก็ดังขึ้นมาจากที่ไหนสักแห่ง
“ดังนั้นมันได้เริ่มขึ้นแล้ว นั่นหมายความว่าภูมิหลังและเนื้อเรื่องยังคงเหมือนเดิม อาจเป็นเพราะเราอยู่ในสนามรบแห่งโชคชะตาขนาดใหญ่…”
หัวใจของจีเย่สั่นไหว
ผู้อาวุโสเมิ่งได้เปิดเผยบางสิ่ง
ในหนังสือต้นฉบับ แม้ว่าจะไปท้าทายหยางกัวในตอนนี้ แต่พวกมันก็พบกับกองกําลังที่รู้จักกันในนามคฤหาสน์แห่งอสูรซึ่งขวางทางของพวกมันไว้
หลังจากนั้นพวกมันก็เริ่มต่อสู้กันหลังจากการทะเลาะวิวาทกัน
จีเย่เลือกที่จะไล่ตามพวกมันไปตลอดทางเพื่อพบกับหยางกัว แต่ก็เพื่อสําหรับคฤหาสน์แห่งอสูรเช่นกัน
ผีและคฤหาสน์เป็นเพียงตัวประกอบในหนังสือเท่านั้น
แต่คฤหาสน์นั้นค่อนข้างพิเศษ
เจ้านายของคฤหาสน์เป็นพี่น้องห้าคน พี่ใหญ่สุดก็คือเสือหน้าผากขาวซื้อโปเหวย พี่สองคือเสือดาวด่างซือเจิ้งเมิ่ง พี่สามก็คือสิงโตเกราะครามซือชูกัง พี่สี่ก็คือช่างใหญ่ซือจิเซียง และคนที่ห้าก็คือลิงแปดแขนซือเมิ่งเจีย บรรพบุรุษของพวกเขาทํามาหากินโดยการเลี้ยงสัตว์มาหลายชั่วอายุคน
พี่น้องห้าคนของคนรุ่นนี้ล้วนมีพรสวรรค์ พวกเขาไม่เพียงแค่เก่งกาจในการเลี้ยงสัตว์เท่านั้น แต่ยังได้พัฒนาสกิลที่ยอดเยี่ยมด้วยการสังเกตการต่อสู้ของสัตว์ป่า
ในบรรดาพวกเขา ซือชูกังพี่สามและแข็งแกร่งที่สุดนั้นได้เผชิญหน้ากับโอกาสอันน่าทึ่งในตอนที่เขาไปจับสัตว์ร้ายบนภูเขาในช่วงวัยรุ่นของเขา เขาได้พบกับบุคคลลึกลับที่สอนทักษะดาบพลังภายในที่น่าพึ่งแก่เขา จากนั้นเขาก็สอนพี่น้องในตอนที่เขากลับบ้าน
หลังจากนั้นพวกเขาก็ฝึกฝนและเลี้ยงสัตว์ร้ายหลายตัว และทักษะศิลปะการต่อสู้ของพวกเขาก็แข็วแกร่งยิ่งขึ้น คฤหาสน์แห่งอสูรจึงมีชื่อเสียงมากยิ่งขึ้น
สําหรับภูเขามังกรคู่ คนทั้งห้ามีค่ามากอย่างไม่ต้องสงสัย
ในดินแดนแห่งมรดก มอนเตอร์และอสูรที่หายากมีจํานวนมหาศาลและทง
พลังมากในโลกนี้มาก
หาสกพวกเขาไม่ต้องการค่าประสบการณ์และทรัพยากร การสังหารอสูรที่หายากอย่างหมาป่าน้ําเงินหลังโลหะหรือแจ้งทองนั้นไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีที่สุด
หากจเย่สามารถอัญเชิญพี่น้องเสือ เสือดาว สิงโต ช้าง และลิงไปภูเขามังกรคู่ พวกเขาจะมีประโยชน์มากกว่าวีรบุรุษทั่วไป
ยิ่งไปกว่านั้น ในหนังสือต้นฉบับ คฤหาสน์ได้เลี้ยงสัตว์ร้ายจํานวนมาก
หากใช้พลังดังกล่าวในสงครามครั้งนี้ มันจะเทียบเท่ากับทหารชั้นยอดหลายพันคน พวกเขาอาจทรงพลังมากกว่าภูเขามังกรคู่ที่เข้ามาในสนามรบ
“แต่หากคฤหาสน์แห่งอสูรมีพลังดังกล่าว เราจะปราบปรามพวกเขาได้ยังไงกัน?”
คุณชายบักเอ่ยถามคําถามนี้กับผู้อาวุโสเมิ่งในโรงเตี้ยมก่อนหน้านี้
“นั่นไม่ใช่เรื่องยาก ในหนังสือ พี่น้องตระกูลชื่อกําลังออกล่าในตอนกลางคืนเพราะสิงโตเกราะครามพี่สาม และแข็งแกร่งที่สุดนั้นกําลังทุกข์ทรมาณจากอากาบาดเจ็บภายในที่เกิดจากการซุ่มโจมตีของฮั่วตู เจ้าชายแห่งมองโกลและลูกศิษย์ของราชาผู้พิทักษ์วงล้อทองคํา เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ เขาต้องดื่มเลือดของจิ้งจอกเก้าหาง”
“แต่อาณาเขตที่พวกเขาอยู่นั้นถูกรบกวนโดยการบุกรุกของ “ผี” และม้าของพวกมัน ไฟที่ถูกจุดนั้นทําให้จิ้งจอกหนีไป เนื่องจากท่านหัวหน้ามีพรสวรรค์การรักษา เขาจึงสามารถช่วยเหลือราชาสิงโตได้ หลังจากนั้นเราก็จะได้…”
ผู้อาวุโสเมิ่งลูบเคราของเขาและดูเหมือนที่ปรึกษาที่เฉลียวฉลาดอย่างสมบูรณ์
อย่างไรก็ตาม สําหรับจีเย่ เขาสนใจจิ้งจอกเก้าหางมากกว่า
ชื่อนั่นหมายความการสิ่งที่มากกว่าระดับวิสามัญ!
อันที่จริง มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าทึ่งในหนังสือ มันมีสายเลือดของจิ้งจอกเก้าหางในยุคโบราณ มันมีดวงตาที่น่าทึ่งที่สามารถมองผ่านภาพลวงตาทั้งหมดได้ และหางของมันก็มีพลังพิเศษด้วยเช่นกัน
แน่นอนว่านี่คือสนามรบแห่งโชคชะตาทมีพลังอ่อนแอลง ดังนั้นจิ้งจอกตัวงนี้จึงมีพลังธรรมดามากเกินไป
ในทางทฤษฎีแล้ว เช่นเดียวกับเมล็ดของปีศาจต้นไม้พันปี มันควรมีศักยภาพที่จะก้าวไปสู่ระดับเหนือธรรมชาติ ที่สําคัญกว่านั้น ตามคํากล่าวของผู้อาวุโสเพิ่ง มีจิ้งจอกคู่หนึ่งอยู่ในสนามรบแห่งโชคชะตานี้
กล่าวได้ว่า หากพวกเขาสามาารถได้รับมิตรภาพจากจิ้งจอกเหมือนกับที่พวกเขาทํากับฮัสกี้ พวกเขาอาจจะนําอสูรที่ทรงพลังกลับไปภูเขามังกรคู่
“บัดซ*! จิ้งจอกหนีไปแล้ว!”
จีเย่ยังคงให้ความสนใจกับการเผชิญหน้ากันในขณะที่เขากําลังครุ่นคิด
ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงตะโกนที่น่าประหลาดใจ ตามด้วยประกายแสงสีขาวที่กําลังเข้ามาใกล้เขา
มันเป็นสัตว์สีขาวตัวเล็กเท่ากับสุนัข มันเคลื่อนที่ได้รวดเร็วราวกับสายฟ้า แม้แต่เสือชีตาห์ซึ่งเป็นสัตว์ที่เร็วที่สุดยังไม่สามารถไล่ตามมันได้
“อาร์?”
อย่างไรก็ตาม สัตว์ตัวเล็กก็หยุดอย่างกะทันหัน เนื่องจากมีแม่น้ําที่มีกระแสน้ําเชี่ยวกรากปรากฏขึ้นขวางทางมันไว้
ราวกับว่าเป็นแม่น้ําเหลืองซึ่งอยู่ห่างออกไปหลายกิโลเมตรนั้นถูกย้ายมาที่นี่
“อาร์ อาร์..”
ทันใดนั้นอสูรสีขาวก็หยุดที่แม่น้ําและศึกษาแม่น้ํา ดวงตาที่เปล่งประกายของมันเป็นสีแดงเพลิงและดูเหมือนประกายไปสองดวง
หวูดดด!
จากนั้นมันก็กระโดดขึ้นไปบนนั้น และการเดินของมันก็ไม่ได้รับผลกระทบอย่างสิ้นเชิงในขณะที่มันวิ่งบนน้ํา
ราวกับว่ามันมีสกิลความคล่องแคล่วขั้นสุดยอดและหายตัวไปในแม่น้ําราวกับประกายแสงขาว
“ฮา ฮา…”
ข้างหลังมันไม่กี่ก้าว เสือชีตาห์ที่ไล่ตามมันทุกตัวหยุดที่แม่น้ําและวนไปวนมาพร้อมกับร้องคํารามด้วยความหงุดหงิด
ข้างหลังพวกมัน ดวงตาสีเหลืองของเสือดาวส่องประกายด้วยความสับสนในความมืด
เนื่องจากในวินาทีต่อมา แม่น้ําที่ไหลเชี่ยวก็หายไปทันที และพื้นดินก็ปลอดโปร่ง แต่ก็ไม่เห็นอสูรสีขาวอีกแล้ว
“เราสูญเสียจิ้งจอก! แมวของฉันไม่สามารถจับมันได้!”
“บัดซ*! ผีจะต้องให้คําตอบสําหรับเรื่องนี้”
“หากเราไม่สามารถช่วยพี่น้องฉันได้ คนเหล่านั้นจะต้องชดใช้ด้วยชีวิตของพวกเขา!”