ตอนที่ 174 วีรบุรุษที่ล้มเหลวในการอัญเชิญ
แม้ว่าลูกศรของเอี้ยนชิงจะไม่เคยพลาดเป้า แต่เขาก็ยังคงมีลูกศรเพียงสามดอกเท่านั้น
หากมีนกอินทรีหลายสิบตัวพุ่งเข้ามาหาเขาพร้อมกัน เขาจะไม่มีเวลามากพอที่จะสังหารพวกมันทั้งหมดได้ในคราวเดียว และเขาจะถูกล้อมและโจมตีโดยนกอินทรีที่แข็งแกร่งเท่ากับแร้งทองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เขาอาจถูกเหวี่ยงลงจากภูเขาด้วยซ้ําซึ่งนั่นหมายถึงความล้มเหลวของความท้าทายครั้งนี้!
“โจววว! โจววว! โจววว!”
ครึ่งนาทีต่อมา นกอินทรีบนท้องฟ้าก็เคลื่อนไหวในที่สุด นกอินทรีเกือบ 20 ตัวร้องคํารามบนท้องฟ้าและโฉบไปที่เอี้ยนชิงผ่านพายุ!
หวูดดดด!
ครั้งนี้ เอี้ยนชิงไม่รีบร้อนที่จะยิงลูกศรออกไป
แต่เขามุ่งความสนใจไปที่นกอินทรีที่โฉบลงมาและยกหน้าไม้ขึ้นในขณะที่เขาปรับมุมการยิงเล็กน้อยในระหว่างการสังเกต!
“เขากําลังดูขนของนกอินทรี!”
จีเย่ผู้ที่เก่งกาจเรื่องลูกศรเช่นกันก็ได้ตระหนักว่าเอี้ยนชิงกําลังตรวจสอบอิทธิพลของลมเพื่อยืนยันทิศทาง และความเร็วของลมในช่วงระยะห่างสุดท้ายระหว่างเขากับผู้เล่นมนุษย์อินทรีบนยอดเขาด้วยการสังเกตขนของนกอินทรีที่พุ่งโฉบลงมา
เมื่อนกอินทรีบินลงมาเหนือหัวเขาประมาณ 50 เมตร..
หวูดดด!
ลูกศรอันละเอียดอ่อนดอกแรกถูกยิงและกระแทกที่หน้าอกของนกอินทรีตัวหนึ่ง สร้างช่องว่างบนท้องฟ้าเหนือหัวเอี้ยนชิง
หวูดดด!
เอี้ยนชิงนั้นเร็วพอที่จะบรรจุลูกศรที่สองและยิงออกไป
คราวนี้ลูกศรทะลุช่องว่างที่เกิดจากนกอินทรีที่ถูกยิงด้วยลูกศรแรกและพุ่งขึ้นไปบนฟ้า
หวูดดด!
เนื่องจากพายุแรงบนยอดเขา ลูกศรจึงเบี่ยงเบนและพุ่งผ่านหัวของผู้เล่นมนุษย์อินทรีด้วยระยะห่าง 3 ฟุต!
ดวงตาของเอี้ยนชิงเปล่งประกายบนใบหน้าที่เลือนรางของเขา
ฉัวะ!
เขาคลายเชือกที่ผูกลูกศรที่สามและยิงออกไป
หวูดดด!
ลูกศรสุดท้ายถูกปรับใหม่เล็กน้อยและพุ่งผ่านปีกของนกอินทรีที่พยายามจะอุดช่องว่าง
“โจววว! โจววว! โจววว!”
เกือบจะในเวลาเดียวกันเมื่อเขายิงลูกศรที่สาม นกอินทรีนับสิบตัวก็มาถึงหัวของเอี้ยนชิง ด้วยความเกลียดชังในแววตาที่เฉียบแหลม พวกมันพยายกรงเล็บที่แข็งแกร่งพอที่จะฉีกกระชากเสือเป็นชิ้นๆ ไปที่เขา!
ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!
อย่างไรก็ตาม ช่วงเวลาที่กรงเล็บอันเย็นเยือกสัมผัสร่างกายของเอี้ยนชิง นกอินทรีทั้งหมดก็เริ่มสลายไปจนกระทั่งพวกมันทั้งหมดกลายเป็นมวลอากาศพร้อมกับความเสียใจ!
เป็นเพราะหลังจากไปถึงยอดเขา ลูกศรที่สามก็ถูกลมพายุพัดและกระทบกับหน้าผากของผู้เล่นมนุษย์อินทรี
ลูกศรสูญเสียโมเมนตัมเกือบทั้งหมดหลังจากพุ่งไปได้ 100 เมตร แต่เพราะบททดสอบครั้งนี้เพิ่ม ผลกระทบอันรุนแรง ผลลัพธ์การต่อสู้จึงถูกตัดสินทันที่ที่โดนผู้เล่นมนุษย์อินทรี!
ฉัวะ!
บนยอดเขา ผู้เล่นมนุษย์อินทรีก็สลายเป็นมวลอากาศเช่นกัน!
อันที่จริง ไม่ใช่แค่ผู้เล่นมนุษย์อินทรีและนกอินทรีของเขาเท่านั้นที่สลายหายไป แต่ทั้งภูเขาและพายุก็สลายเป็นมวลอากาศแล้วไหลไปทางเอี้ยนชิง
“ห้ะ? รอยสักของเอี้ยนชิง?”
ซุนอิ๋งวิ่งดูประหลาดใจมาก
รอยสักบนเอี้ยนชิงเดิมเป็นลวดลายดอกไม้ที่ได้รับความนิยมในสมัยราชวงศ์ซ่ง แต่หลังจากที่มวลอากาศจํานวนมหาศาลไหลเข้ามา พวกมันก็กลายเป็นสองภาพใหม่
บนหน้าอกของเขามีภาพวาดของสิ่งที่ปรากฏในสนามรบในตอนนี้ และมีนกอินทรีสีเขียวบนหลังของเขา!
หลังจากที่มวลอากาศไหลเข้ามา ใบหน้าที่เลือนรางก่อนหน้านี้ของเอี้ยนชิงก็ชัดเจนขึ้นมา เขามีเสน่ห์ตามที่อธิบายไว้ในบทกวี แต่แตกต่างจากชายหนุ่มหน้าตาดีในสังคมยุคใหม่ มีความเข้มแข็งในความหล่อเหลาของเขา ไม่น่าแปลกใจที่เขาถูกอธิบายว่าเป็นนกฟินิกซ์และนกยูง
“อืมม เขาหล่อกว่า.”
ในขณะที่จีเย่สังเกตเอี้ยนชิง เขาก็ไม่รู้ว่าซูนงอิ๋งแอบเปรียบเทียบเขากับเอี้ยนชิงและจึงสรุปออกมา
แต่มันก็พิสูจน์ได้อย่างแน่นอนว่าจีเยดีกว่าเอี้ยนชิงในด้านความหล่อเหลา!
“ท่านพี่!”
เอี้ยนชิงดูค่อนข้างตื่นเต้น
แม้ว่าความทรงจําของเขาส่วนใหญ่จะเป็นความทรงจําก่อนหน้าที่เขาจะไปยังเหลียงซาน แต่เขารู้ถึงชะตากรรมของเขา และเขาก็รู้สึกตื่นเต้นที่ได้เห็นหลู่จุ้นอี้อีกครั้งซึ่งถูกสังหารโดยกลอุบายของเกาชิว
“ท่านหัวหน้า”
โดยธรรมชาติแล้ว เขาไม่ลืมที่จะเคารพจีเย่เพราะจีเย่เป็นผู้จัดหาเครื่องบูชายัญซึ่งสําคัญกว่าวิญญาณแห่งอารยธรรมที่หลู่จันอิ่มอบให้
[เอี้ยนชิง]
[ระดับ : วิสามัญอันดับ 5]
[การประเมิน : ผู้บัญชาการ]
[รายละเอียด : จอมยุทธ์เจ้าสําราญ เขาเป็นหนึ่งในสิบผู้บัญชาการของทราบราบเหลียงซาน เขามีพรสวรรค์มีความจงรักภักดี และเป็นวงในของธุรกิจการค้าขายมากมาย!]
“ด้วยการมีเอี้ยนชิงอยู่เบื้องหลัง เราไม่จําเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับป้อมปราการในตอนที่เราไม่อยู่”
หลังจากที่เห็นสถิติของเอี้ยนชิง จีเย่ก็ตั้งข้อสังเกต
แม้ว่าเอี้ยนชิงจะไม่ใช่หนึ่งในผู้นําของเหลียงซาน แต่เขาก็มีความสาสามารถที่เหมาะสม
จีเย่ยังจําคําพูดของชื่อในเอียนผู้เขียนฉบับแปลงของเรื่องซ้องกึ่งซึ่งเขายกย่องเอี้ยนชิงว่า เขาเป็นดาวฟ้า คนสุดท้ายในทั้ง 36 คน แต่เขาก็ฉลาดและรู้ชะตากรรมของเขาดีกว่าอีก 35 คน
“ว้าวว วีรบุรุษที่สามารถหลอมรวมกับหัวใจแก้ว…? เขาคือจอมยุทธ์เจ้าสําราญเอี้ยนชิง?”
ในขณะนั้นเอง ผู้อาวุโสเพิ่งที่เพิ่งกลับมาที่ป้อมปราการภูเขามังกรคู่ก็ถูกล่อลวงหลังจากได้รับการแจ้งเตือนจากผู้เล่นคนอื่น
“ใช่แล้ว แม้ว่าบุคคลที่ล้มเหลวในการอัญเชิญจะเหมาะสมที่จะดูแลป้อมปราการภูเขามังกรคู่มากกว่า แต่เอี้ยนชิงก็อาจเป็นผู้ที่ดีกว่าจากมุมมองที่ครอบคลุม”
ผู้อาวุโสเจี้ยวผู้ที่อยู่กับเขาพยักหน้าด้วยรอยยิ้มหลังจากได้ยินเช่นนั้น
ถูกต้อง อันที่จริงหัวใจแก้วสีน้ําเงินพิสุทธิ์นี้เคยถูกใช้ในพิธีกรรมมาก่อนแล้ว แต่การอัญเชิญล้มเหลว
เห็นได้ชัดว่าเครื่องบูชายัญที่ผู้เล่นที่ถือครองเมล็ดพันธุ์แห่งโชคชะตาของมนุษย์อินทรีนั้นพิเศษเกินกว่าที่วีรบุรุษจะหลอมรวมได้สําเร็จ
แม้ว่าวีรบุรุษที่พยายามมาถึงจะโด่งดังกว่าเอี้ยนชิง และเป็นรองเพียงหลู่จันอี้กับซ่งเจียงในเหลียงซานเท่านั้นซึ่งหมายความว่าพลังแห่งโชคชะตาของมนุษย์จะต้องให้ความช่วยเหลือมากกว่าที่มอบให้กับเอี้ยนชิง เขานั้นไม่เหมาะกับเครื่องบูชายัญนี้หรือป้อมปราการภูเขามังกรคู่ในปัจจุบัน
ฮึ่ม!
จีเย่มองดูมังกรคู่ที่สร้างขึ้นจากพลังแห่งโชคชะตาในวัด พวกมันตัวเล็กลงเล็กน้อยแม้ว่าจะเพิ่งอัญเชิญวีรบุรุษขั้นสมบูรณ์มา
ตอนนี้พวกมันกําลังหมุนรอบแกนกลางถิ่นฐานสีเขียวของมนุษย์อินทรีและดูดซับพลังแห่งโชคชะตา
เมื่อกล่าวถึงเรื่องนั้น ความล้มเหลวของการอัญเชิญครั้งที่ผ่านมาส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะถิ่นฐานของภูเขามังกรคู่เพิ่งเริ่มดูดซับแกนกลางถิ่นฐานของมนุษย์อินทรีและการปราบปรามหัวใจแก้วน้ําเงินพิสุทธิ์จึงยังไม่แข็งแกร่งมากนัก
ในปัจจุบัน แกนกลางถิ่นฐานมนุษย์อินทรีถูกกลืนกินไปเกินครึ่งหนึ่งแล้ว
ถิ่นฐานมังกรคู่มีพลังแห่งโชคชะตาเพียงพอที่จะเข้าสู่ระดับวิสามัญอันดับ 6
“อืมม มีวิญญาณแห่งอารยธรรมผู้บัญชาการระดับวิสามัญอันดับ 6 และระดับวิสามัญอันดับ 7 พวกมันไม่มีเครื่องบูชายัญที่เหมาะสม และเรายังไม่ต้องการอัญเชิญใครในตอนนี้”
“เราควรคว้าโอกาสนี้และแลกเปลี่ยนรางวัลของหินแห่งอารยธรรมก่อน!”
หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจการแข่งขันสิบสายพันธุ์ เขาก็ได้รับหินแห่งอารยธรรมที่สามารถเปลี่ยนเป็นไอเทมขั้นสมบูรณ์ระดับวิสามัญอันดับ 7!