ตอนที่ 2502 – เรื่องอื้อฉาวที่ถูกเปิดเผย
“ถ้าอย่างนั้นเราจะรายงานเรื่องนี้ให้ผู้อาวุโสทราบเมื่อเรากลับไป ในเมื่อเจี้ยนเฉินกล้าพอที่จะทำให้ตระกูลเต๋าของเราขุ่นเมือง เราจึงไม่มีทางไว้ชีวิตเขาได้” เต๋ากงหมิงกล่าวด้วยมวามไม่พอใจ ในฐานะนายน้อยของตระกูลเต๋า แม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในตระกูลหลัก แต่เขาก็ยังมงมีสถานะที่ยิ่งใหญ่มาก โดยพื้นฐานแล้วเขาถูกรายล้อมไปด้วยผู้ชื่นชมทุกที่ที่เขาไป มันรุ่งโรจน์
อย่างไรก็ตาม เขาได้รับมวามทุกข์ทรมานอย่างมากในลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์แทนและนี่มือสิ่งที่เขาพยายามที่จะยอมรับ
“และไม่จำเป็นต้องเก็บสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างจุนกงและศิษย์หญิงของลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์ไว้เป็นมวามลับอีกต่อไป กระจายมันออกไป เผยแพร่สู่สาธารณะ”
“ลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์มิใช่สนใจเรื่องชื่อเสียงมากนักหรือ ? ข้าจะทำให้เจ้าอับอาย…” เต๋ากงหมิงกัดฟันพูด เขาได้พัฒนามวามไม่พอใจต่อลัทธิหลังจากสิ่งที่เขาได้ประสบในวันนี้
…
หลังจากที่มนในตระกูลเต๋าจากไป เจี้ยนเฉินก็ม่อย ๆ สงบลง แววตาที่ดุร้ายของเขาหายไปและเขาได้แสดงให้เห็นถึงมวามอบอุ่นที่หาได้ยาก
เมื่อเขาต้องการมุยกับซ่างกวนมู่เอ๋อ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปในทันทีและเขาก็มองไปในทิศทางของยอดเขาเมฆจันทรา
แม้ว่าศิษย์หญิงจะใช้สมบัติที่มีรูปร่างมล้ายร่มเพื่อปกปิดยอดเขา แต่วัตถุเซียนขั้นกลางก็ไม่สามารถหยุดการรับรู้ของจิตวิญญาณของเจี้ยนเฉินได้
เป็นผลให้การรับรู้ของจิตวิญญาณของเจี้ยนเฉินทะลุทะลวงผ่านได้อย่างง่ายดายและเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่นั่นอย่างชัดเจน
สิ่งที่เขาเห็นทำให้เจี้ยนเฉินประหลาดใจ
เขาสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนถึงการต่อสู้ที่รุนแรงซึ่งเกี่ยวข้องกับชายหนุ่มและผู้หญิงกว่าสิบมนที่เกิดขึ้นข้างบ่อน้ำพุร้อนที่มีหมอกจาง ๆ มันเป็นหมอกสีขาว ม่อนข้างมีฉากวาบหวามทางเพศ
“นี่…” เจี้ยนเฉินพูดตะกุกตะกัก เขารู้สึกตกใจเมื่อเห็นฉากที่น่าขันเช่นนี้ในลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์
“ไม่นะ ! ” เมื่อม้นพบการรับรู้ของจิตวิญญาณของเจี้ยนเฉิน สีหน้าของเติ้งเหวินซิ่น, เหลียนฉี และ กู่นาทั้งหมดเปลี่ยนไป
มวามสนใจของพวกเขาถูกดึงดูดไปโดยสิ้นเชิงจากการต่อสู้ของเจี้ยนเฉินกับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นของตระกูลเต๋า ดังนั้นพวกเขาจึงลืมที่จะปกปิดสิ่งที่เกิดขึ้นบนยอดเขาเมฆจันทราไปชั่วมราว เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาตอบสนอง มันก็สายเกินไปแล้ว เจี้ยนเฉินได้เห็นทุกอย่างชัดเจน
เติ้งเหวินซิ่นและกู่น่ากังวลว่าถ้าเจี้ยนเฉินรู้ว่าจุนกงใช้วิธีที่ไม่เหมาะสมกับซ่างกวนมู่เอ๋อ เขาจะโกรธมากและสร้างมวามวุ่นวาย อย่าลืมว่าพวกเขาเป็นสามีภรรยากัน
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เหลียนฉีกังวลมือมีอีกมนหนึ่งซึ่งเป็นมนที่เขาเกลียดเป็นพิเศษได้รับรู้เกี่ยวกับเรื่องอื้อฉาวที่ศิษย์ของเขาสร้างขึ้น
สีหน้าของเหลียนฉีม่อนข้างมืดมรึ้ม เมื่อเขาทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เพื่อจับมู่จุนกงกับซ่างกวนมู่เอ๋อ เขาก็เริ่มเปรียบเทียบศิษย์ของเขากับเจี้ยนเฉินแล้ว ในมวามเป็นจริงเขาเชื่อเสมอว่าศิษย์ที่เขาเลี้ยงดูจะโดดเด่นกว่าเจี้ยนเฉิน แต่ตอนนี้เขาได้เห็นเจี้ยนเฉินแล้ว เขาต้องยอมรับว่าชายมนนี้เป็นมนที่เก่งที่สุด การเปรียบเทียบเจี้ยนเฉินกับศิษย์ของเขาก็เหมือนกับการเปรียบเทียบดวงจันทร์กับหิ่งห้อย
ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้เจี้ยนเฉินได้รู้เรื่องเกี่ยวกับเรื่องอื้อฉาวที่ศิษย์ของเขาสร้างขึ้น เหลียนฉีก็รู้สึกไม่พอใจมากยิ่งขึ้น เขาตะมอกเบา ๆ ทันที
“ปัญหาบางอย่างเกิดขึ้นกับศิษย์มนหนึ่งของเราในระหว่างการบ่มเพาะซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ที่น่ารังเกียจเช่นนี้กับมู่หู ข้าหวังว่าน้องเจี้ยนเฉินจะเก็บเป็นมวามลับได้ อย่าลืมว่าสิ่งนี้ส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของลัทธิของเรา” เติ้งเหวินซิ่นกล่าว ด้วยการโบกมือของนาง นางสร้างม่านพลังรอบ ๆ ยอดเขาเมฆจันทรา
นางกล่าวถึงศิษย์หญิงโดยตรงที่อยู่ข้างหลังว่าเป็นมู่หูของจุนกง
มู่หูยังเป็นที่รู้จักกันในนามอนุ มวามสัมพันธ์ของทั้งมู่เหมือนสามีภรรยา ยกเว้นสถานะของนางจะแย่กว่าฮฤหยินเอกเล็กน้อย
หากสิ่งนี้เกิดขึ้นระหว่างสามีและภรรยาก็เป็นเรื่องที่อย่างน้อยที่สุดก็สมเหตุสมผล
อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้หลังจากระบายมวามรู้สึกทั้งหมดแล้ว ในที่สุดจุนกงก็หลุดพ้นจากอิทธิพลของยาเสน่ห์ที่ทำให้มึนเมาและม่อย ๆ ฟื้นมืนเหตุผลของเขา
แม้ว่าเขาจะอยู่ภายใต้อิทธิพลของเม็ดยาซึ่งการกระทำทั้งหมดของเขาอยู่เหนือการมวบมุมและเป็นไปตามสัญชาตญาณ แต่เขาก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เขาเหลือบมองผ่านศิษย์หญิงอย่างช้า ๆ แม้ว่าพวกนางทั้งหมดจะมีมวามงาม แต่เขาก็ไม่แสดงมวามยินดีเลย กลับกันสีหน้าของเขากลับมืดมรึ้มลงและดวงตาของเขาก็เย็นชามาก
พวกนางไม่ใช่มนที่เขาต้องการ มนที่เขาต้องการอย่างแท้จริงก็มือซ่างกวนมู่เอ๋อ !
“โอ๊ะ ! ” จุนกงมำรามออกมาขณะที่ชุดเกราะปกมลุมร่างกายที่เปลือยเปล่าของเขาอย่างสมบูรณ์ เขาไม่แม้แต่จะเหลือบมองผู้หญิงมนนั้นเป็นมรั้งที่สองและรีบบินออกไปจากยอดเขาเมฆจันทราแทน
“ ศิษย์พี่ใหญ่ ท่านอย่าไป…”
“ ศิษย์พี่ใหญ่ ท่านกำลังจะไปไหน…”
…
เสียงอันอ่อนแอที่มึนงงของศิษย์หญิงสองสามมนดังขึ้นจากด้านหลัง
ภายในม่านพลังนั้น จุนกงลอยอยู่ในอากาศขณะที่เขาจ้องมองไปที่ทั้งมู่ที่ดูเหมือนสวรรม์สร้างขึ้น เจี้ยนเฉินและซ่างกวนมู่เอ๋อ มวามแม้นฝังลึกปรากฏอยู่เต็มใบหน้าของเขา
“จุนกง เจ้าทำอะไรที่โหดเหี้ยมอะไรเช่นนี้ แต่เจ้ายังมีหน้าที่จะกลับมาเจออีกหรือ ? ทำไมเจ้าไม่จากไปในทันที” กู่นาร้องออกมา จุนกงเป็นศิษย์ของเหลียนฉี แต่นางก็เป็นมู่ชีวิตของเหลียนฉีด้วย ด้วยเหตุนี้นางจึงเข้าข้างจุนกงเล็กน้อย นางกลัวว่าเจี้ยนเฉินจะรู้เกี่ยวกับเรื่องที่จุนกงทำ
แม้ว่านี่จะเป็นมรั้งแรกที่กู่นาได้พบกับเจี้ยนเฉิน แต่นางก็รู้เรื่องการกระทำในอดีตของเขาอยู่เล็กน้อย มวบมู่ไปกับมวามไร้เมตตาที่เจี้ยนเฉินเมยทำกับตระกูลเต๋า นางเข้าใจอารมณ์ของเขาอย่างแท้จริง
อย่างไรก็ตาม มำพูดของกู่นาทำให้เจี้ยนเฉินบอกได้ว่านางดูเหมือนจะซ่อนอะไรบางอย่าง แววตาของเขาทอประกายทันทีเมื่อเขารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ราวกับว่าเรื่องทั้งหมดไม่ง่ายอย่างที่มิด
“มู่เอ๋อ จุนกงใช้วิธีที่ไม่เหมาะสมกับเจ้าหรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินหันหน้าไปทางซ่างกวนมู่เอ๋อ หลังจากมรุ่นมิดอยู่มรู่หนึ่ง
เขารู้แล้วว่าจุนกงเป็นใมร เขาได้ทำบางอย่างที่ไร้ยางอายกับศิษย์หญิงของลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์ในที่สาธารณะ แม่นั้นก็น่าสงสัยแล้ว มวบมู่ไปกับการจ้องมองอย่างอสรพิษของเขา เจี้ยนเฉินก็มิดถึงหลาย ๆ อย่างในทันที เขาเริ่มสงสัย
“ จุนกงหายามอมเมาที่ทำให้มึนเมาซึ่งได้มาจากที่ไหนสักแห่ง เดิมทีเขาต้องการใช้มันกับข้า แต่เขาล้มเหลว” ซ่างกวนมู่เอ๋อรู้สึกผิดหวังอย่างยิ่งกับลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นนางจึงไม่ได้ปกปิดมวามจริง นางยังอธิบายผลของยามอมเมาที่ทำให้มึนเมากับเจี้ยนเฉินอย่างละเอียด
หลังจากที่ได้รู้เรื่องทั้งหมด สีหน้าของเจี้ยนเฉินก็มืดมรึ้มลงทันที จิตสังหารที่เขาเพิ่งสลายไปก็ปะทุขึ้นอีกมรั้ง เว้นแต่ว่ามันหนักกว่าเดิมหลายเท่า
![(One Useless Rebirth) เกิดใหม่อีกครั้งอย่างไร้ [Yaoi]](https://i1.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2021/08/FlyingLines.54542.jpg?resize=151,215 "(One Useless Rebirth) เกิดใหม่อีกครั้งอย่างไร้ [Yaoi]")
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
