ตอนที่ 2327: พรสววรค์ถูกเปิดเผย.
“ฝ่าบาท เจี้ยนเฉินมีหอคอยอนัตตา ซึ่งทำให้ผู้เชี่ยวชาญหลายคนเกิดความโลภ หลายองค์กรต้องการหอคอยอนัตตาจากเจี้ยนเฉิน จากนั้นก็ส่งมอบให้กับพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงเพื่อที่พวกเขาจะได้รับประโยชน์จากมัน เจี้ยนเฉินได้ถูกดักจับบนที่ราบรกร้างเรียบร้อยแล้ว อย่างไรก็ตาม วิธีการซ่อนของเขานั้นไม่ธรรมดา เป็นผลให้ผู้เชี่ยวชาญยังไม่พบร่องรอยของเขาหลังจากการค้นหามาสามหรือสี่ปี” ผู้อาวุโสสูงสุดกล่าว แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะเป็นคนที่ไม่มีนัยสำคัญ แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นในที่ราบรกร้างเมื่อเร็ว ๆ นี้นั้นค่อนข้างน่าตกใจ มันแพร่กระจายไปทั่วโลกเซียนซึ่งผู้เชี่ยวชาญชั้นสูงหลายคนคุ้นเคยกับชื่อของเจี้ยนเฉิน
“ได้มีการกล่าวว่าผู้เชี่ยวชาญชั้นสูงซึ่งรวมตัวกันบนที่ราบรกร้างได้เริ่มทำการตรวจเลือดสำหรับผู้ที่อยู่ระดับต่ำกว่าราชาเทพ ในขณะที่ผู้เชี่ยวชาญชั้นสูงจะตรวจสอบทุกคนที่ระดับราชาเทพและขั้นอสงไขยด้วยตัวเอง พวกเขาใช้วิธีนี้ตามหาตัวเจี้ยนเฉิน…” ผู้อาวุโสคนที่สองกล่าวเพิ่มเติม
“เด็กคนนี้ค่อนข้างพิเศษ ข้ายังพยายามพยากรณ์ที่จะมองเข้าไปในโชคชะตาของเขา แต่ท้ายที่สุด ข้าก็ไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเขาได้ หากการค้นหาดำเนินต่อไปเช่นนี้ เจี้ยนเฉินจะถูกพบได้ไม่ช้าก็เร็วแม้ว่าเขาจะค่อนข้างพิเศษก็ตาม” อาวุโสคนที่สามพูดขึ้นมา
เถี่ยต้าพ่นลมหายใจอย่างเย็นชาขณะที่เขาจ้องมองทะลุออกไป เขาพูดอย่างจริงจัง “เจี้ยนเฉินเป็นน้องชายของข้า ข้าจะไม่ยอมให้ใครทำอะไรเขา ส่งผู้เชี่ยวชาญไปยังที่ราบรกร้างทันทีเพื่อเตือนทุกคนที่เกี่ยวข้องว่าตราบใดที่พวกเขาทำอันตรายน้องชายของข้า พวกเขาจะกลายเป็นศัตรูของข้า ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นใครก็ตาม”
“พะยะค่ะฝ่าบาท เราจะส่งผู้อาวุโสประจำโถงไปยังที่ราบรกร้างด้วยตัวเองโดยทันที”
ผู้อาวุโสสูงสุดทั้งสามที่มีอำนาจสูงสุดในเผ่าเทพไม่กล้าขัดคำสั่งเถี่ยต้า พวกเขาทำตามคำสั่งของเขาโดยไม่ลังเล
นี่เป็นเพราะเทพเจ้าสงครามคือการดำรงอยู่สูงสุดในเผ่าเทพ คำพูดของเขาจะเป็นคำสั่งจากสวรรค์โดยไม่คำนึงถึงความแข็งแกร่งของเขา ทุกคนต้องเชื่อฟังและปฎิบัติตามคำสั่งของเขาอย่างเคร่งครัด
เป็นผลให้แม้ว่าเถี่ยต้าจะเป็นเพียงขั้นอสงไขยในตอนนี้ มันทำให้เขามีตัวตนเหมือนมดเมื่อเปรียบเทียบกับผู้อาวุโสสูงสุดทั้งสาม แต่เขาก็สามารถสั่งการพวกเขาได้โดยตรง
…
เจี้ยนเฉินยืนขึ้นพร้อมกับหลับตาขณะที่เขาตะโกนด้วยหัวใจในหอคอยธาตุแสง เขาเชื่อมโยงกับตราประทับโบราณทั้งสามอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น ตราประทับโบราณทั้งสามแห่งเคลื่อนตัวผ่านหอคอยธาตุแสงราวกับปลาในน้ำ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะตามไป ดังนั้นวิธีเดียวที่จะได้มันก็คือการได้รับการยอมรับและให้มันเข้ามาเอง
ในที่สุดภายใต้ความพยายามของเจี้ยนเฉิน หนึ่งในตราประทับโบราณได้เปลี่ยนทิศทางและมุ่งตรงไปยังเจี้ยนเฉิน
หลังจากแสงวูบวาบครู่หนึ่ง ลูกบอลแสงขนาดเท่ากำปั้นก็ปรากฏขึ้นระหว่างดวงตาของเจี้ยนเฉิน ความคิดโบราณหลั่งไหลออกมา ทุกสิ่งที่บันทึกไว้ในตราประทับโบราณได้ถูกส่งผ่านไปยังเจี้ยนเฉิน.
“ ทักษะการเปลี่ยนรูปร่างกระบี่ ! ”
ด้วยความคิดเดียว เจี้ยนเฉินเข้าใจในทันทีว่าตราประทับโบราณนั้นบันทึกทักษะธาตุแสงไว้ แต่มีเพียงเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธาเท่านั้นที่สามารถทำความเข้าใจได้
เจี้ยนเฉินจมลึกอยู่ในสมาธิเพื่อทำความเข้าใจทักษะธาตุแสง ในเวลาเดียวกันกฎแห่งศรัทธาก็ลงมาและหมุนรอบตัวเขา ในขณะที่เขากำลังทำความเข้าใจทักษะธาตุแสง พลังของกฎแห่งศรัทธาก็เต้นเป็นจังหวะในรูปแบบพิเศษรอบตัวเขา ดูเหมือนว่ามันจะควบแน่นเป็นกระบี่
ตงหลินหยานเซว่ยืนดูเจี้ยนเฉินอยู่ด้านข้าง เมื่อกฎแห่งศรัทธาลงมา ดวงตาของนางก็เบิกกว้างทันที ความประหลาดใจทำให้ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความวุ่นวายทางอารมณ์
“ กฎแห่งศรัทธา มันเป็นกฎแห่งศรัทธา เขาเข้าใจกฎแห่งศรัทธาด้วยแกนวิญญาณหนึ่งสีจริง ๆ เป็นไปได้อย่างไ…” ตงหลินหยานเซว่ร้องตะโกนในใจ ในช่วงเวลานั้น นางแทบไม่เชื่อสายตาของตัวเอง นางไม่อยากจะเชื่อเลยว่านี่คือความจริง
อัจฉริยะที่ติดดาวส่วนใหญ่ในโถงเซียนธาตุแสงจะเข้าใจกฎแห่งศรัทธาด้วยแกนวิญญาณ 4 สี มีเพียงอัจฉริยะ 5 ดาวหรือสูงกว่านั้นที่สามารถเข้าใจกฎแห่งศรัทธาด้วยแกนวิญญาณ 3 สีและกลายเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธาได้
แม้แต่อัจฉริยะ 9 ดาวที่มีพรสวรรค์อย่างนางและผู้แข่งขันอีก 4 คนสำหรับเซียนผู้ถูกเลือกก็เข้าใจกฎแห่งศรัทธาด้วยแกนวิญญาณ 2 สี
อย่างไรก็ตาม เจียงหยางได้กลายเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธาที่มีแกนวิญญาณเพียงหนึ่งสี !
มันไม่ใช่ว่าเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธาที่มีแกนวิญญาณหนึ่งสีไม่เคยปรากฏตัว อย่างไรก็ตาม คนสุดท้ายที่ประสบความสำเร็จได้ปรากฏตัวเมื่อล้านปีก่อน
นี่เป็นอะไรที่มากเกินพอที่จะแสดงให้เห็นถึงความประเสริฐของเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธาที่มีแกนวิญญาณหนึ่งสี
“ เจียงหยางกลายเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธาแล้วจริง ๆ และจากลักษณะของสิ่งต่าง ๆ เขาเข้าใจกฎแห่งศรัทธามาได้สักระยะ เขาสามารถยกระดับสถานะของตัวเองให้เป็นเซียนผู้ถูกเลือกได้โดยตรงจากความสามารถนี้เพียงอย่างเดียว ไม่มีความจำเป็นในการทดสอบและการท้าทายเลย แต่ทำไมเขาไม่ทำอย่างนั้นและปล่อยให้ข้าเป็นเซียนผู้ถูกเลือกแทน ? ” จิตใจของตงหลินหยานเซว่ยุ่งเหยิง นางรู้สึกมึนงง
นางเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงสถานะอันยิ่งใหญ่ของเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธาที่มีแกนวิญญาณหนึ่งสีที่จะมีในโถงเซียนธาตุแสง ซึ่งเขาจะเป็นตัวแทนอัจฉริยะที่ยิ่งใหญ่ที่ไม่เคยปรากฏในช่วงหลายล้านปีที่ผ่านมาของโถงเซียนธาตุแสง
ในขณะนี้,ตราประทับโบราณกระพริบและหายไป หลังจากนั้นกฎแห่งศรัทธารอบเจี้ยนเฉินก็หายไป เขาลืมตาของเขาอย่างช้า ๆ และเห็นตงหลินหายนเซว่จ้องมองเขาด้วยความตกใจ เจี้ยนเฉินรู้สึกประหลาดใจในสิ่งนี้ทันที
แต่ต่อมาทันใดนั้นเขาก็ตระหนักว่าเขาได้ใช้กฎแห่งศรัทธาโดยไม่ได้ตั้งใจเมื่อเขายอมรับทักษะธาตุแสงจากตราประทับโบราณ
เขาไม่ได้ทำให้มันเกิดขึ้น มันเป็นการกระทำตามสัญชาตญาณอย่างแท้จริง ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะซ่อนมัน
อย่างไรก็ตาม มีเพียงพรสวรรค์ของเขาในฐานะเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงเท่านั้นที่ได้รับการเปิดเผย นี่ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องเลวร้ายสำหรับเขาเลย ยิ่งกว่านั้น เขาวางแผนที่จะออกจากโถงเซียนธาตุแสงหลังจากออกไปจากหอคอยธาตุแสง ดังนั้นแม้ว่าเขาจะเปิดเผยพรสวรรค์ของเขา สมาชิกสำคัญของโถงเซียนธาตุแสงจะไม่มีเวลาพอที่จะมองเข้าไปในรายละเอียดเบื้องหลังของเขา
“จริง ๆ แล้วเจ้ากลายเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธามานานแล้ว ทำไมเจ้าถึงซ่อนมันไว้ตลอดเวลา ? เจ้ารู้หรือไม่ว่าถ้าคนในตำแหน่งระดับสูงของโถงศักดิ์สิทธิ์เรียนรู้เกี่ยวกับพรสวรรค์ของเจ้า เจ้าจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นเซียนผู้ถูกเลือกโดยตรง ? ” ตงหลินหยานเซว่จ้องเจี้ยนเฉินด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย
“ข้าไม่มีความสนใจในตำแหน่งเซียนผู้ถูกเลือกเพราะข้าไม่มีแผนที่จะอยู่ในโถงเซียนธาตุแสงไปนานกว่านี้อีกแล้ว” เจี้ยนเฉินกลายเป็นคนเคร่งเครียดและพูดว่า “ตงหลินหยานเซว่ ข้าหวังว่าเจ้าจะเก็บความลับนี้ไว้ได้ ข้าไม่ต้องการให้คนจำนวนมากเกินไปรู้ว่าข้าได้กลายเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธาแล้ว”
“เจ้ากำลังจะออกจากโถงเซียนธาตุแสงหรือ ? ” ตงหลินหยานเซว่มองดูเจี้ยนเฉินด้วยสายตาที่ว่างเปล่า ด้วยเหตุผลบางอย่าง นางก็รู้สึกสับสนเมื่อได้ยินว่าเจี้ยนเฉินกำลังจะจากไป
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
