Alchemy Emperor of the Divine Dao 795

“หนอนโลหิต!” เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนและเซียนหยู่ช่ายอุทานพร้อมกัน

ถึงแม้พวกนางจะไม่เคยเข้ามาในถ้ำมังกรผีมาก่อน แต่พวกนางก็ศึกษาข้อมูลของถ้ำแห่งนี้มาอย่างถี่ถ้วนเพราะซักวันหนึ่งพวกนางต้องมีโอกาสเข้ามในที่แห่งนี้แน่นอน

หนอนโลหิตคือสิ่งมีชีวิตพิเศษที่เกิดขึ้นจากโลหิตของจอมยุทธเผ่ามังกร

สิ่งมีชีวิตนี้ทรงพลังเป็นอย่างมาก มันใช้ชีวิตอยู่ในแม่น้ำโลหิตและดูดซับโลหิตมังกรบางส่วนจากแม่น้ำ

หนอนโลหิตอ้าปากกว้างและโจมตีกัดไปทางหลิงฮัน

หลิงฮันหัวเราะและกล่าว “ภายในแม่น้ำโลหิตข้าเผลอตัวและถูกเจ้าโจมตีสามครา แต่ตอนนี้เจ้าอยู่นอกแม่น้ำแล้ว เจ้ายังคิดว่าจะรังแกข้าได้?” เขาตวัดดาบไปด้านหน้าและผ่าร่างของหนอนโลหิตขาดครึ่งตั้งแต่หัวจรดปลาย โลหิตของมันสาดกระจายพร้อมกับเครื่องในที่กระเด็นไปทั่ว

แข็งแกร่ง!

เซียนหยู่ช่ายอุทานในใจ ที่จริงแล้วหลิงฮันแข็งแกร่งจริงๆหรือว่าข้อมูลที่บอกว่าหนอนโลหิตเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังไม่ใช่ความจริง?

หลิงฮันทรงตัวลอยลงมาสู่ริมขอบแม่น้ำ

“เจ้าไม่เป็นอะไรนะ?” เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนเอ่ยถาม

หลิงฮันส่ายหัวและกล่าว “ไม่มีปัญหา ในแม่น้ำแห่งนี้มีอำนาจแห่งกฎเกณฑ์แฝงอยู่ พลังกัดกร่อนของแม่น้ำโลหิตจะรุนแรงเท่ากับระดับพลังของแต่ละคน แต่เจ้าก็รู้ว่าข้านั้นมีกายหยาบที่ระดับสูงกว่าพลังบ่มเพาะหนึ่งระดับ”

เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนชะงักทันที ไม่แปลกใจเลยที่ทำไมร่างของทุกคนที่ลงไปในแม่น้ำโลหิตถึงถูกกัดกร่อนอย่างรวดเร็ว พวกเขาส่วนใหญ่ล้วนแต่มีสายเลือดมังกรที่แท้จริง โดยมีกายหยาบที่ทนทานเทียบได้กับแร่เหล็กระดับเดียวกันเท่านั้น จึงเป็นธรรมดาที่จะไม่สามารถต้านทานการกัดกร่อนได้

แต่กายหยาบของหลิงฮันนั้นสูงกว่าพลังบ่มเพาะของตัวเองหนึ่งระดับ แน่นอนว่าถึงแม้ร่างเขาจะถูกกัดกร่อนแต่ความเร็วที่ถูกกัดกร่อนก็ย่อมช้ากว่าจอมยุทธจากเผ่าใต้สมุทร

“เจ้าเจอหญ้าโลหิตมังกรรึเปล่า?” เสียงของเซียนหยู่ช่ายดังขึ้นจากระยะที่ห่างออกไป

“ถ้าเจอแล้วเกี่ยวอะไรกับเจ้า?” เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนชำเลืองมองไปยังอีกฝ่ายในขณะที่ฮูหนิวแสดงท่าทีโหดเหี้ยมออกมาราวกับต้องการจะกินเนื้อมังกรต้ม

หลิงฮันเมินเฉยคุณหนูจอมยิ่งยโส เขาส่งหญ้าโลหิตมังกรไปให้เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนตรวจสอบก่อนจะนำเก็บเข้าไปในหอคอยทมิฬอย่างรวดเร็ว

เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนตกตะลึง นี่เป็นหญ้าโลหิตมังกรจริงๆ!

เท่านี้ก็รู้แล้วว่าด้านล่างแม่น้ำมีหญ้าโลหิตมังกรอยู่จริงๆ และจากสถานการณ์ในตอนนี้เห็นได้ชัดว่ามีเพียงแค่หลิงฮันคนเดียวที่สามารถลงไปเก็บเกี่ยวมันขึ้นมาได้ นั่นหมายความว่าอย่างไร? มันหมายความว่าหญ้าโลหิตมังกรจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังรอคอยให้พวกเขาไปเก็บเกี่ยว! หากพวกเขาเก็บเกี่ยวได้จำนวนมหาศาล ไม่ใช่แค่มันจะเพียงพอต่อการช่วยเสริมสร้างรากฐานให้กับบุตรของนาง แต่ทั้งหลิงฮันกับนางก็ยังสามารถใช้ได้ด้วย

เรื่องนี้เป็นผลกอบโกยที่มหาศาลและไม่จำเป็นต้องบอกให้เซียนหยู่ช่ายรู้

เมื่อเห็นหลิงฮันไม่มีหญ้าโลหิตมังกรในมือ เซียนหยู่ช่ายก็แสดงท่าทีดูถูกหลิงฮันทันที นางเชื่อว่าหลิงฮันจะต้องกำลังหลอกเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนอยู่แน่นอนว่าในแม่น้ำโลหิตมีหญ้ามังกรโลหิตอยู่

หลิงฮันสื่อสารถามหอคอยน้อยว่าเขาสามารถปลูกหญ้าโลหิตมังกรในหอคอยทมิฬได้หรือไม่ และหลังจากได้รับคำตอบเขาก็ต้องรู้สึกผิดหวัง คอหอยทมิฬสามารถเร่งการเจริญเติบโตของหญ้าโลหิตมังกรได้เท่านั้น มันไม่สามารถสร้างเมล็ดเพื่อนำมาปลูกใหม่ได้

เหตุผลก็เพราะหญ้าโลหิตมังกรไม่ได้เกิดจากเมล็ดพันธุ์ แต่เกิดจากโลหิตของจอมยุทธเผ่ามังกร มันสามารถงอกเงยขึ้นได้จากถ้ำแห่งนี้เท่านั้น

ขณะเดินทาง หลิงฮันใช้งานเนตรแห่งสัจธรรมค้นหาหญ้าโลหิตมังกรใต้แม่น้ำตลอดทาง

ที่ไหนที่เขาพบหญ้าโลหิตมังกร ที่นั่นต้องมีหนอนโลหิตรออยู่ตลอดและต้องมีการต่อสู้เกิดขึ้น หนอนโลหิตเหล่านี้เป็นสิ่งมีชีวิตระดับสวรรค์ บางตัวถึงขนาดมีพลังต่อสู้ถึงระดับสวรรค์สิบดาว แต่ถึงอย่างนั้นหลิงฮันก็มีพลังต่อสู้เพียงพอที่จะสังหารพวกมันอย่างไม่ยากเย็น

ในเวลาสามวัน พวกเขาเก็บเกี่ยวหญ้าโลหิตมังกรได้นับหนึ่งร้อยต้นซึ่งมันทำให้เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนตื่นเต้นมาก ต้องรู้ก่อนว่าแม้ตระกูลของนางจะค้นหาหญ้าโลหิตมาครอบครองมาหลายปี จำนวนของหญ้ามังกรโลหิตของตระกูลนางก็ยังไม่มากมายเช่นนี้

เซียนหยู่ช่ายกลายเป็นไร้คำพูด เผ่ามนุษย์ผู้นี้ลงไปในแม่น้ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ทุกๆครั้งเขาก็กลับขึ้นมามือเปล่า แต่ถึงอย่างนั้นเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนก็ยังมีท่าทีเชื่อมั่นในตัวหลิงฮัน

ถ้ำมังกรผีชั้นแรกมีขนาดกว้างใหญ่ เมื่อเดินทางมาสี่วันในที่สุดแม่นำโลหิตแต่ละสายของถ้ำก็มาบรรจบกันกลายเป็นทะเลสาปความใหญ่ราวกับมหาสมุทร

ตรงกลางทะเลสาบมีเกาะขนาดเล็กและบางสิ่งที่เหมือนกับหอคอยสีขาวตั้งอยู่ สิ่งที่เหมือนหอคอยนั่นคือทางขึ้นไปสู่ชั้นที่สอง

เมื่อมาถึงที่นี่ ทุกคนต้องหาทางข้ามทะเลสาปไปให้ได้ ไม่เช่นนั้นจะผ่านไปยังชั้นสองได้อย่างไร?

มีบางคนสามารถข้ามทะเลสาบไปได้แล้ว เพราะเวลาหลายร้อยหลายพันปีที่ผ่านมา ตระกูลใหญ่ทั้งสามได้ค้นหาวิธีข้ามทะเลสาปได้แล้ว นั่นคือการใช้กระดูกของเผ่าใต้สมุทรระดับทลายมิติที่มีความสามารถป้องกันการกัดกร่อนสร้างเป็นพาหนะลอยข้ามทะเลสาป

กระดูกที่ว่านั้นเป็นของเผ่าใต้สมุทรที่เสียชีวิตไปแล้ว ด้วยอำนาจที่ทรงพลังของจอมยุทธระดับทลายมิติ กระดูกของพวกเขาไม่ใช่แค่สร้างเป็นพาหนะต้านทานการกัดกร่อนได้เท่านั้น แต่ยังใช้สร้างเป็นอาวุธวิญญาณที่ทรงพลังได้อีกด้วย

หลิงฮันมองเห็นฉือชิ่วเหรินและรุ่นเยาว์จากห้านิกายโบราณคนอื่นๆกำลังนั่งเรือกระดูกข้ามทะเลสาป

ในระหว่างการข้ามทะเลสาบ เรือกระดูดได้ถูกกัดกร่อนอย่างต่อเนื่อง มีความเป็นไปได้ที่เมื่อไปถึงเกาะเรือกระดูกจะถูกกัดกร่อนจนเกือบย่อยสลายหายไป

เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนเองก็นำเรือกระดูกออกมาจากแหวนมิติ ก่อนเข้ามาที่นี่นางจะไม่เตรียมตัวมาให้พร้อมได้อย่างไร เรือกระดูกที่นางนำออกมานั้นมีขนาดให้คนห้าคนนั่งได้พอดีไม่คับแคบเกินไป

เซียนหยู่ช่ายเค้นเสียงและนำเรือกระดูกออกมา ด้วยสถานะเช่นนาง นางย่อมชื่นชอบเรือที่นั่งคนเดียวไม่เหมือนกับคนอื่นๆที่นั่งกันเป็นกลุ่ม นางแล่นเรือตามหลังหลิงฮันไปอย่างใกล้ชิดเพื่อจะดูว่าเมื่อไหร่หลิงฮันจะถูกคนอื่นโจมตีจนพ่ายแพ้อย่างอนาจ

ในขณะที่หลิงฮันกำลังภายเรือ เขามองไปยังก้นทะเลสาบและอุทานออกมา “ด้านล่างนี้ก็มี!”

“ที่นี่ก็มีหญ้าโลหิตมังกร?” เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนตกตะลึง

“ไม่ใช่หญ้าโลหิตมังกรธรรมดา แต่มันมีถึงสี่ใบ!” หลิงฮันยิ้ม

เมื่อได้ยินแบบนั้นเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนก็ไม่อาจสงบนิ่งได้อีกต่อไป แม้จะแตกต่างกันแค่หนึ่งใบ แต่ผลลัพธ์ของมันนั้นต่างกันมหาศาล

หลิงฮันไม่ลงไปในทะเลสาบทันที เขาจ้องไปยังก้นทะเลสาบและกล่าว “เพียงแต่ว่าหญ้าโลหิตมังกรต้นนี้มีเจ้าตัวใหญ่คอยคุ้มกันอยู่”

ตรงมุมหนึ่งของหญ้าโลหิตมังกรมีหนอนโลหิตขนาดยาวกว่าสิบฟุตอยู่ แม้จะมองผ่านชั้นระดับน้ำแต่เขาก็สามารถสัมผัสได้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของหนอนยักษ์ตนนี้

ระดับทลายมิติ… มันคือหนอนโลหิตระดับทลายมิติไม่ผิดแน่ ไม่เช่นนั้นมันคงไม่มีแรงกดดันที่ทรงพลังเช่นนี้

“ถ้าอันตรายเกินไปเจ้าก็ไม่ควรเสี่ยง” เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนกล่าว แม้สมุนไพรจะยอดเยี่ยมแค่ไหน แต่มันจะสำคัญไปกว่าชีวิตได้อย่างไร?

หลิงฮันพยักหน้าและกล่าว “ข้าจะลองดูก่อน!”

‘ตูม’ หลิงฮันกระโดดลงไปในทะเลสาบและเตรียมพร้อมใช้งานรูปแบบอาคมมังกรน้ำแข็งทลายปฐพี แต่หลิงฮันกลับรู้สึกตัวทันทีว่าฤทธิ์ในการกัดกร่อนของทะเลสาปแห่งนี้นั้นรุนแรงกว่าแม่น้ำโลหิตหลายเท่า แม้เขาจะมีกายหยาบที่แข็งแกร่งกว่าพลังบ่มเพาะหนึ่งระดับเขาก็ยังรู้สึกได้ว่าผิวหนังของเขากำลังเริ่มเน่าเปื่อย