เมื่อมาถึงเมืองหลวงผมก็ไปที่กิลด์นักผจญภัยทันที
“นี่ปาร์ตี้ [ ไวท์แฟงค์ ] มีงานดีๆให้ทำรึเปล่า?”
ผมคุยกับพนักงานที่เคาน์เตอร์
ผมพูดชื่อปาร์ตี้อย่างเป็นธรรมชาติเป็นกันเองมากที่สุด
ถ้าเป็นนักผจญภัยก็ต้องรู้ว่าผมเป็นผู้กล้า แต่ได้ยินชื่อผมก็คงเนื้อเต้นกันหมดแล้วล่ะ คุคุฮ่าฮ่าฮ่า
เอาสิ ทำหน้าตาประหลาดใจสิ บูชาผมสิ
“ถ้าจะหางานก็ไปดูบนกระดานประกาศตรงนั้นสิ ปกตินักผจญภัยคนอื่นๆเขาก็ทำกันอย่างนั้น”
“….ไม่รู้งั้นเหรอว่าผมเป็นใคร?”
“หืม?”
“ผมเซอินจากปาร์ตี้แรงค์ S ผู้ที่ได้รับเลือกให้เป็นผู้กล้าไงล่ะ!”
“แล้วไง?”
ปฏิกิริยาของพนักงานในกิลด์มันเรียบเฉย
ในบ้านเกิดของผมเมืองบารุเซย แต่ได้ยินชื่อผมพวกนั้นก็ส่งเสียงกันคึกคักแล้ว
และแน่นอนว่าจะต้องได้รับการดูแลอย่างดี แค่ผมพูดเพียงคำพูดเดียวหัวหน้ากิลด์ก็รีบกระดิกหางจัดหางานที่ดีที่สุดพร้อมกับชาให้ผมทันที
ผมเคยมาที่นี่หลายครั้ง คิดว่ามันเป็นการต้อนรับที่หยาบคายเกินไปหน่อยรึเปล่า
ตอนที่ผมยังไม่ได้เป็นผู้กล้า ก็ยังไม่ต้อนรับกันเย็นชาขนาดนี้
“ฉันไม่สนใจว่านายจะเป็นแรงค์ S หรือผู้กล้า แต่ถ้าอยากจะมีชื่อเสียงโด่งดังในประเทศนี้ นายก็ต้องสร้างมันซะก่อน แต่ก็คงไม่มีทางดังเท่า [ มันยูเรียวดัง ] หรอก”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ไม่มีทางซะหรอก มันเป็นไปไม่ได้”
นักผจญภัยสองคนที่ดื่มเหล้าอยู่เยาะเย้ยผม
ผมรู้สึกโกรธมากจนเกือบระเบิดออกมา
ในขณะที่หูก็เริ่มแดงจากความอับอาย
แกบังอาจทำให้ผมที่เป็นผู้กล้าดูโง่เขลางั้นเหรอ
ผมจะฆ่าแกซะ
รู้สึกตัวอีกที ขาของผมมันก็เริ่มขยับและหมัดก็จมลงไปที่ใบหน้าของพวกนั้น
ชายคนนั้นกระเด็นไปกระแทกปากกับผนังด้านหลังก่อนจะล้มลง
“ไอ้เวรเอ๊ย แกคิดว่าแกกำลังทำอะไรอยู่วะ”
“โทษฐานที่พวกแกกล้ามาเยาะเย้ยผม ผู้กล้าที่ได้รับเลือกให้ไปปราบราชาปีศาจและช่วยโลก”
“ผู้กล้าเขาไม่ใช้ความรุนแรงแบบไร้สาระหรอกโว้ย!”
“หุบปากพวกแกไป เงียบไปซะ!”
นักผจญภัยหลายสิบคนและผมเริ่มที่จะสู้กัน
ความต่างชั้นมันชัดเจนตั้งแต่แรกแล้ว ผมเลเวล 60 ส่วนพวกนั้นเต็มที่ก็แค่เลเวล 40
ผมล้มพวกมันทีละคน
“เซอินหยุดได้แล้ว!”
“ชิ! อย่ามากวนผมนะโซอาระ”
“พวกเขาจะตายเอานะ”
คว้าคอของคู่ต่อสู้และพยุงมันขึ้นมาในขณะที่หน้าของมันเต็มไปด้วยเลือด
……ก็จริงที่ว่าการฆ่าพวกมันในกิลด์จะต้องเป็นเรื่องแย่แน่ อย่างดีที่สุดผมก็แค่ถูกไล่ออกจากการเป็นนักผจญภัย อย่างแย่ที่สุดผมก็อาจถูกจับได้
ชีวิตของผมจะมาหยุดอยู่ตรงนี้ไม่ได้
พวกแกโชคดีไปนะ
ผมโยนมันออกไป
โซอาระเริ่มรักษาอาการบาดเจ็บของพวกมันจากสกิลนักบวชของเธอ
“นี่!”
“คะ?”
ผมเรียกพนักงานหญิงที่อยู่ตรงเคาน์เตอร์
” [ มันยูเรียวดัง ] คืออะไร?”
“ชื่อปาร์ตี้ แรงค์ B ค่ะ”
ห๊ะ! ปาร์ตี้แรงค์ B? ไอ้พวกห่านี่ดูถูกผมเพราะปาร์ตี้ที่แรงค์ตํ่ากว่างั้นเหรอ
ผมคือปาร์ตี้แรงค์ S ถ้ามีสมองก็น่าจะคิดออกนะว่าอันไหนมันดีกว่ากัน
คนในประเทศนี้มันโง่หรือยังไง?
ยังไงก็เถอะ ผมรู้สึกแปลกใจกับสิ่งที่พนักงานพูดออกมา
” [ มันยูเรียวดัง ] คือปาร์ตี้ที่ปราบราชินีมดแห่งความตายได้สำเร็จ ซึ่งแม้แต่กองทัพก็ยังไม่สามารถจัดการกับมันได้ และพวกเขาก็ได้ฉายาผู้กล้าเป็นปาร์ตี้แรกในประวัติศาสตร์ ทางกิลด์จึงถือว่าพวกเขาเป็นปาร์ตี้แรงค์ S จริงๆ”
ว่าอะไรนะ ไม่ใช่บุคคลแต่เป็นปาร์ตี้!?
เป็นไปไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นทุกคนในปาร์ตี้ก็จะถือว่าเป็นผู้กล้าทั้งหมด
เหมือนกับมีผู้กล้าหลายคน และฉายานั้นจะไม่สิ้นสุดด้วย ชื่อนั้นสามารถถือครองต่อได้แม้ว่าเจ้าของจะตายไปแล้วก็ตาม ผู้สืบทอดของพวกเขาก็จะถือว่าเป็นผู้กล้า ยกเว้นแต่ว่าจะถูกถอดถอนตำแหน่งเท่านั้น
ขนาดผมยังไม่ได้รับฉายานั้นเลยด้วยซํ้า
****[ อธิบายเพิ่มเติม ผู้กล้าจะมี 2 แบบ คือ
1.ชื่อ(ฉายา)
2.ตำแหน่ง
ตำแหน่ง (ชั่วคราว) โดยปกติเมื่อเจ้าของตายจะถูกถอดออกจากตำแหน่งผู้กล้าและไม่สามารถสืบทอดให้กันได้ อาจถูกถอดถอนเมื่อทำภารกิจสำเร็จ
ชื่อ (ฉายา)(ถาวร) เมื่อเจ้าของตายมันก็จะยังติดตัวอยู่กับคนตายได้และสามารถสืบทอดได้ทั้งลูกหลานหรือลูกศิษย์ ]***
ถึงยังไง [ มันยูเรียวดัง ] ก็ทำสิ่งที่คนอื่นๆทำไม่ได้ให้เป็นไปได้ ยกเว้นผม
มันทำให้ผู้กล้าอย่างผมต้องมัวหมอง
ผมควรจะเริ่มต้นได้ดี อนาคตของผมควรจะยิ่งใหญ่ หนทางอันรุ่งโรจน์ควรจะห้อมล้อมไปด้วยเสียงเชียร์และคำชม….
“ผมไม่คิดว่าพวกมันจะเก่งขนาดนั้น ใช่แล้วล่ะ นี่มันรู้สึกแย่จริงๆ”
มั่นใจเลยว่าพวกมันจะต้องเข้ามาขวางทางในทุกที่ที่ผมไป
ถ้าผมสามารถปราบมดมรณะได้ ผมก็จะใกล้เคียงหรือเทียบเท่าพวกมัน
และชื่อปาร์ตี้ก็ไม่เคยได้ยินมาก่อนมันคงพึ่งถูกสร้างขึ้นไม่นาน
คนที่ฆ่ามันมังกร ดึงดาบศักดิ์สิทธิ์ออกมา และสำรวจซากปรักหักพังที่ไอนาร์ค
หากลองเชื่อมต่อกันมันก็ลงล๊อคพอดี มันคือ [ มันยูเรียวดัง ] ที่กำลังขวางทางผมอยู่ นี่ต้องเป็นพวกมันแน่นอน
” [ มันยูเรียวดัง ] อยู่ไหน?”
“ฉันก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าพวกเขาเดินทางออกจากเมืองหลวงไปแล้ว มีข่าวลือว่าพวกเขามุ่งหน้าไปที่กรีจิท”
กรีจิท แน่นอนว่าที่นั่นมีวิหารศักดิ์สิทธิ์ด้วย
แผนอาจจะคลาดเคลื่อนไปบ้าง แต่ผมจะดึงดาบศักดิ์สิทธิ์ออกมาและเปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่
……อีกอย่าง [ มันยูเรียวดัง ] จะต้องถูกทำลาย
พวกมันทำให้ผมโกรธ และพวกมันจะต้องชดใช้
“ไปกันเถอะ”
“แต่พวกเขายังบาดเจ็บอยู่”
“ช่างหัวพวกมันสิ”
“ค-ค่ะ”
ผมเรียกโซอาระและออกจากกิลด์ไป
◇
” [ มันยูเรียวดัง ]? โอ้! พวกเขาอยู่ที่นี่”
เจ้าของโรงเตี๊ยมส่งเสียงบอกผม
ผมตัวสั่นด้วยความดีใจ
หลังจากที่ผมเดินทางมาที่เมืองกรีจิท ก็ได้พบกับโรงเตี๊ยมที่ [ มันยูเรียวดัง ] พักอยู่
ผมถามเจ้าของโรงเตี๊ยมว่าพวกมันพักอยู่ห้องไหน
สิ่งที่ต้องทำก็แค่กำจัดพวกมันซะ
แต่ยังไงก็ตามอีกฝ่ายก็มีดาบศักดิ์สิทธิ์อยู่
ถึงผมจะเป็นผู้กล้า แต่การจะเข้าไปสู่ด้วยตัวเปล่าๆก็เป็นความคิดที่ไม่ดีเท่าไหร่
ก่อนอื่นผมต้องไปเอาดาบศักดิ์สิทธิ์ก่อน ถึงตอนนั้นก็ยังไม่สายเกินไป
เราไม่ได้พักที่โรงเตี๊ยมและรีบเดินทางไปที่วิหารศักดิ์สิทธิ์ที่ไกลออกไป
“นี่คือดาบศักดิ์สิทธิ์! ในที่สุด ในที่สุด!!”
ดาบศักดิ์สิทธิ์มือเดียวที่แสนงดงามถูกเสียบไว้กับแท่นที่พื้น ราวกับว่ามันกำลังรอผมอยู่
“ยินดีด้วยเซอิน ในที่สุดเวลานี้ก็มาถึง!”
“รีบดึงมันออกมาเร็วเข้า ไม่มีทางที่นายจะดึงมันออกมาไม่ได้เซอิน”
“ใช่แล้ว บรรยากาศก็เป็นใจด้วย”
ผมแน่ใจว่าจะดึงมันออกมาได้เหมือนกัน
“อย่าไปกลัว”
ค่อยเอามือไปจับด้ามดาบ
ได้เวลาสำหรับการเป็นผู้กล้าของผมแล้ว
จากนั้นผมก็จะไปฆ่าพวก [ มันยูเรียวดัง ] เร็วๆนี้
รอไม่ไหวแล้ว
ผมใส่แรงเข้าไปที่แขนเต็มที่
“ฮึก ฮึ่มมมมมม แฮ่ก แฮ่ก!?”
ทำไมมันถึงดึงไม่ออก
นี่ผมลองมาสองรอบแล้วแต่ก็ยังดึงไม่ออก
มันแข็งจริงๆ ไม่เป็นไรน่า ออกมาสักทีสิ!
อย่าทำตัวน่ารำคาญสิแกเป็นของผมอยู่แล้ว!
เหยียบแท่นแล้วพยายามดึงอย่างสุดกำลัง
จนหลอดเลือดทั่วทั้งร่างกายปูดโปนและเหงื่อไหลออกจากหน้าผาก
“อย่ามาล้อเล่นน่า เซอิน เร็วเข้า!”
“ใช่แล้ว เพราะนายเป็นผู้กล้ายังไงล่ะ นายควรจะดึงมันออก”
“หน้านายดูไม่ค่อยดีเลยนะมันแดงจัง”
แปลกจัง ทำไมผมถึงดึงมันไม่ออก
ผมเป็นผู้กล้าที่ถูกเลือก เป็นชายผู้ที่จะมากอบกู้โลก
นอกจากนี้ทุกอย่างก็ยังสมบูรณ์แบบไร้มลทิน
มันเป็นเรื่องปกติที่ดาบศักดิ์สิทธิ์จะต้องกลายเป็นของผม
แล้วทำไม?
หลังจากนั้นผมก็ยืนดึงดาบอยู่ 24 ชั่วโมง แต่ดาบก็ไม่หยุดออกมา
ปล.เปลี่ยนคำแทนตัวของเซอินนะครับ ช่วงแรกๆแปลจาก Eng เลยใช้คำแทนตัวว่า ” ฉัน ” ช่วงหลังพอได้เทียบกับดิบไปด้วยของต้นฉบับใช้คำแทนตัวว่า ” ผม ” 僕 = โบคุ > ผม
ไอ้โรคจิตสารเลวที่มีคาแรคเตอร์พูดจาสุภาพ
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
