แกริคเมื่อเห็นหญิงสาวเดินมาเขาก็หันหลังเดินเข้าบ้าน บ้านหลังใหญ่ติดทะเลมีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่อยู่หน้าบ้าน ทำให้พิรุณรักอดตื่นตาตื่นใจไม่ได้ ถึงเธอจะเคยไปเที่ยวทะเลบ้างแต่ไม่เคยมาพักบนเกาะเป็นบ้านพักส่วนตัวแบบนี้
“แซค พาคนของเรากลับไป” หลังจากเข้ามาในบ้านแกริคก็สั่งงานลูกน้อง
“แต่ จะไม่มีคนคุ้มกันนะครับ”
“ฉันมาพักผ่อน และอยากมีเวลาส่วนตัว นายเองก็กลับไปด้วย”
“ไม่ได้ครับ” ความปลอดภัยของแกริคสำคัญที่สุด ถึงจะอยู่ที่ประเทศไทยก็ต้องระวังตัวไว้บ้าง
“ไม่ได้ ไม่ได้ ถ้าไม่ได้ฉันก็จะกลับไปทำงาน แล้วไม่ต้องมาบังคับให้พักผ่อนอีกนะ” แซคมีสีหน้าลำบากใจ แต่ก็อยากให้เจ้านายได้พักผ่อน รวมถึงพี่ๆ น้องๆ ของชายหนุ่มด้วยที่เป็นคนคะยั้นคะยอให้แกริคมา
“ก็ได้ครับ”
“เตรียมของใช้ของกินและทุกอย่างมาให้ด้วย พอถึงวันกลับฉันจะโทรเรียกให้มารับ”
“ครับ”
พิรุณรักฟังทั้งสองคนคุยกันจับใจความที่เจ้านายสื่อสารกับลูกน้อง เธอก็ได้ความว่า เธอต้องอยู่กับเขาสองต่อสองที่นี่จนกว่าเขาจะกลับ
“ครับแล้วก็ไปจัดการ”
“เราจะอยู่ที่นี่กันเหรอคะ” เธอถามขึ้นเพื่อความแน่ใจ
“อืม” แกริคตอบสั้นๆ
พิรุณรักเอามือลูบท้องตัวเองปอยๆ นี่มันก็บ่ายแล้วเธอยังไม่ได้กินอะไรเลยรู้สึกหิวขึ้นมาตงิดๆ แต่ไม่รู้ว่าคนที่นั่งหลับตาอยู่บนโซฟาจะหิวรึเปล่า
“คุณ คุณคะ”
“หืม” แกริคครางตอบแต่ยังไม่ลืมตา
“หิว” พิรุณรักพูดสั้นๆ และก็รอดูปฏิกิริยาของเขา แกริคลืมตาขึ้น
“ที่นี่คงไม่มีอะไรกิน รอลูกน้องฉันก่อน”
“ก็ได้ค่ะ”
“นั่งสิจะยืนค้ำหัวทำไม”
ปากคอเราะร้ายจริงๆ นะพ่อเทพบุตรของเธอเนี่ย
ร่างบางนั่งลงบนโซฟาตรงข้ามกับคนตัวโต ทั้งเขาและเธอตอนนี้อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำทั้งคู่ มันเลยดูแปลกๆ หน่อย
“นวดเป็นไหม” อยู่ๆ คนตัวโตก็เอ่ยถามขึ้น คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากัน
“ก็..เป็นบ้างคะ” เพราะตอนที่อยู่บ้านเธอก็นวดให้พ่อกับแม่เป็นประจำหลังจากที่พวกท่านเหนื่อยมาจากการทำงาน
“มานี่” แกริคตบลงบนบ่าตัวเอง พิรุณรักเข้าใจทันทีว่าเขาอยากให้เธอนวดให้ ร่างบางขยับตัวไปยืนทางด้านหลังของเขา แล้ววางมือบนไหล่หนาที่อยู่ภายใต้เสื้อคลุม
“แรงๆ เลยนะ” พิรุณรักยู่ปากใส่คนชอบสั่ง แต่เธอก็ยอมทำตาม มือเล็กค่อยๆ จับจุดอย่างที่เคยทำแล้วออกแรงกดลงที่ไปเนื้อแน่นๆ ของเขาอย่างเป็นจังหวะและแรงๆ อย่างที่เขาสั่ง
ถึงจะมีเสื้อผ้าขวางกั้นแต่เธอก็สามารถสัมผัสได้ว่าเนื้อตัวเขาแน่นแค่ไหน และจากที่เห็นมากับตา ว่าใต้เสื้อคลุมนั่นมีกล้ามท้องเป็นลอนๆ เรียงตัวสวยงามแค่ไหน แค่คิดใบหน้างามก็ร้อนผ่าว สัมผัสวาบหวามที่เกิดขึ้นไปไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้ยังไม่สามารถลบออกไปจากความคิดเธอได้เลยสักนิด
“อืม” เสียงครางทุ่มเปล่งออกมาอย่างพึงพอใจกับการนวดของสาวเจ้า พิรุณรักเมื่อเห็นว่าเขาพอใจเธอก็ลงแรงนวดไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเห็นอีกฝ่ายหายใจเข้าสม่ำเสมอ
เขาหลับ
เธอหยุดมือที่นวดลงแล้วมองหน้าคนตัวโตที่เอนหลังพิงโซฟานอนหลับปุ๋ย ตอนนี้เธอยังคิดว่าตัวเองฝันอยู่เลยว่าตัวเองได้อยู่กับเขา แกริค ซีคีเลียโน นักธุรกิจที่สาวๆ ฝันหา รวมถึงเธอด้วย เธอถึงได้มาอยู่ตรงนี้และไม่ลังเลที่จะยอมเป็นนางบำเรอชั่วคราวของเขา
แต่พอได้สัมผัสได้อยู่ใกล้ ความฝันกับความจริงมันต่างกันสิ้นเชิง แกริค ไม่ได้อ่อนโยนกับผู้หญิงของเขาสักนิด ออกจะกระด่าง แต่เขาก็ไม่ได้ทำร้ายตบตีเธออย่างที่กลัว แถมยังไม่ได้ซาดิสอย่างที่คิดด้วย
นิ้วเรียวยาวค่อยๆ แตะลงบนสันจมูกของเขาที่โด่งเป็นสัน ไม่กล้าลงน้ำหนักไปเยอะกลัวว่าเขาจะตื่น ไล้ไปถึงปากกระจับได้รูปสีเข้ม ปากนี้ที่สัมผัสไปตามร่างกายของเธอ เธอรู้ดีว่ามันร้ายกาจแค่ไหน แต่พอคิดว่าเขาเคยทำกับคนอื่นเธอก็รีบสะบัดศีรษะแรงๆ แล้วกลับมาที่คิ้วหนาที่หัวคิ้วทั้งสองแทบจะชนกัน เหมือนเธอจะเคยได้ยินว่าคนที่คิ้วชนกันเป็นคนเจ้าชู้ คงจะจริง
“ทำอะไร” มือเล็กรีบชักเก็บทันทีที่ได้ยินเสียงเข้มดังขึ้น
เขาไม่ได้หลับหรอกเหรอ
“เปล่าค่ะ คือ หนูอยากเข้าห้องน้ำ ขอตัวสักครู่นะคะ” พิรุณรักรีบเดินออกมาจากตรงนั้นด้วยหัวใจที่เต้นตึกตัก พอพ้นจากเขาเธอก็ยกมือขึ้นกุมหน้าอกข้างซ้าย เธอไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย แค่อยากมองหน้าเขาใกล้ๆ
พอตั้งสติได้เธอก็มองหาห้องน้ำ บ้านนี้หลังใหญ่พอสมควรและเธอก็ไม่รู้ด้วยว่าห้องน้ำอยู่ตรงไหน ถ้าจะให้เดินกลับไปถามเขาคงไม่
คิดว่าห้องน้ำคงอยู่ไม่ไกลแถวๆ นี้ สายตาสอดส่องหาประตูที่คิดว่าน่าจะเป็นห้องน้ำ และพอเดินเข้าไปข้างในเธอก็เจอ เปิดประตูเข้าไปก็เป็นห้องน้ำจริงๆ พิรุณรักใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำประมาณสิบนาทีก็เดินออกมา
เห็นลูกน้องของเขาขนของเข้ามาให้ ทั้งกระเป๋าเสื้อผ้าของเธอและอาหารที่คนเป็นนายสั่ง
“เรียบร้อยแล้วครับ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นรีบโทรหาผมทันทีเลยนะครับ” แซคเป็นห่วงเจ้านายเป็นอย่างมาก เขาเป็นคนที่คอยดูแลรักษาความปลอดภัยให้กับแกริคไม่เคยห่างกาย เพราะถ้าแกริคเป็นอะไรไปคนที่จะหัวขาดก็คือตัวเอง
“อืม ไปได้แล้ว” แกริครู้ว่าลูกน้องเป็นห่วงมากและเขาก็รู้ด้วยว่าเจ้าลูกน้องตัวดีคงไม่กลับไปตามคำสั่งที่บอก เขาเองก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเข้าใจมันเป็นหน้าที่ แต่เขาก็ขอความเป็นส่วนตัวระหว่างอยู่ที่นี่
ไม่รู้นึกยังไงเขาอยากอยู่กับแม่สาวจอมโกหกนี่สองต่อสองในเวลาพักร้อนแบบนี้
“ครับ”
“หิว ไม่ใช่เหรอ ทำอาหารเป็นไหม” แกริคหันไปหาคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง
“คะ ฉันเหรอคะ เอ่อ ทำเป็นค่ะ” พิรุณรักชี้มือเข้าหาตัวเอง นี่เขาจะให้เธอทำอาหารให้กินงั้นเหรอ
“งั้นก็ไปทำ แล้วเสื้อคลุมก็ถอดออกได้แล้ว”
มือเล็กจับเสื้อคลุมไว้แน่น เธอจะกล้าถอดได้ยังไง ในเมื่อมันมีแต่รอยที่เขาทำไว้เต็มไปหมด
“อยู่นี่ไม่มีใครนอกจากฉันและเธอ”
“ถ้างั้นฉันขอเปลี่ยนชุดก่อนนะค่ะ”
“หิว” ปากบางเม้มเข้าหากัน เขาพูดแบบนี้คือไม่ให้เธอเปลี่ยน คนบ้า เอาแต่ใจ พิรุณรักจำต้องถอดเสื้อคลุมออก เผยให้เห็นชุดที่เธอใส่ก่อนหน้านี้และร่องรอยของเขาที่ทำไว้ แกริคเดินกลับไปที่โซฟา แล้วเปิดแมคบุ๊คที่สั่งให้แซคเอามาให้นั่งเช็คอีเมล ถึงจะบอกว่ามาพักผ่อนแต่เขาก็อดห่วงงานไม่ได้