นางบำเรอเติมใจ 13

ตอนที่ 13

แกริคเมื่อเห็นหญิงสาวเดินมาเขาก็หันหลังเดินเข้าบ้าน บ้านหลังใหญ่ติดทะเลมีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่อยู่หน้าบ้าน ทำให้พิรุณรักอดตื่นตาตื่นใจไม่ได้ ถึงเธอจะเคยไปเที่ยวทะเลบ้างแต่ไม่เคยมาพักบนเกาะเป็นบ้านพักส่วนตัวแบบนี้

“แซค พาคนของเรากลับไป” หลังจากเข้ามาในบ้านแกริคก็สั่งงานลูกน้อง

“แต่ จะไม่มีคนคุ้มกันนะครับ”

“ฉันมาพักผ่อน และอยากมีเวลาส่วนตัว นายเองก็กลับไปด้วย”

“ไม่ได้ครับ” ความปลอดภัยของแกริคสำคัญที่สุด ถึงจะอยู่ที่ประเทศไทยก็ต้องระวังตัวไว้บ้าง

“ไม่ได้ ไม่ได้ ถ้าไม่ได้ฉันก็จะกลับไปทำงาน แล้วไม่ต้องมาบังคับให้พักผ่อนอีกนะ” แซคมีสีหน้าลำบากใจ แต่ก็อยากให้เจ้านายได้พักผ่อน รวมถึงพี่ๆ น้องๆ ของชายหนุ่มด้วยที่เป็นคนคะยั้นคะยอให้แกริคมา

“ก็ได้ครับ”

“เตรียมของใช้ของกินและทุกอย่างมาให้ด้วย พอถึงวันกลับฉันจะโทรเรียกให้มารับ”

“ครับ”

พิรุณรักฟังทั้งสองคนคุยกันจับใจความที่เจ้านายสื่อสารกับลูกน้อง เธอก็ได้ความว่า เธอต้องอยู่กับเขาสองต่อสองที่นี่จนกว่าเขาจะกลับ

“ครับแล้วก็ไปจัดการ”

“เราจะอยู่ที่นี่กันเหรอคะ” เธอถามขึ้นเพื่อความแน่ใจ

“อืม” แกริคตอบสั้นๆ

พิรุณรักเอามือลูบท้องตัวเองปอยๆ นี่มันก็บ่ายแล้วเธอยังไม่ได้กินอะไรเลยรู้สึกหิวขึ้นมาตงิดๆ แต่ไม่รู้ว่าคนที่นั่งหลับตาอยู่บนโซฟาจะหิวรึเปล่า

“คุณ คุณคะ”

“หืม” แกริคครางตอบแต่ยังไม่ลืมตา

“หิว” พิรุณรักพูดสั้นๆ และก็รอดูปฏิกิริยาของเขา แกริคลืมตาขึ้น

“ที่นี่คงไม่มีอะไรกิน รอลูกน้องฉันก่อน”

“ก็ได้ค่ะ”

“นั่งสิจะยืนค้ำหัวทำไม”

ปากคอเราะร้ายจริงๆ นะพ่อเทพบุตรของเธอเนี่ย

ร่างบางนั่งลงบนโซฟาตรงข้ามกับคนตัวโต ทั้งเขาและเธอตอนนี้อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำทั้งคู่ มันเลยดูแปลกๆ หน่อย

“นวดเป็นไหม” อยู่ๆ คนตัวโตก็เอ่ยถามขึ้น คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากัน

“ก็..เป็นบ้างคะ” เพราะตอนที่อยู่บ้านเธอก็นวดให้พ่อกับแม่เป็นประจำหลังจากที่พวกท่านเหนื่อยมาจากการทำงาน

“มานี่” แกริคตบลงบนบ่าตัวเอง พิรุณรักเข้าใจทันทีว่าเขาอยากให้เธอนวดให้ ร่างบางขยับตัวไปยืนทางด้านหลังของเขา แล้ววางมือบนไหล่หนาที่อยู่ภายใต้เสื้อคลุม

“แรงๆ เลยนะ” พิรุณรักยู่ปากใส่คนชอบสั่ง แต่เธอก็ยอมทำตาม มือเล็กค่อยๆ จับจุดอย่างที่เคยทำแล้วออกแรงกดลงที่ไปเนื้อแน่นๆ ของเขาอย่างเป็นจังหวะและแรงๆ อย่างที่เขาสั่ง

ถึงจะมีเสื้อผ้าขวางกั้นแต่เธอก็สามารถสัมผัสได้ว่าเนื้อตัวเขาแน่นแค่ไหน และจากที่เห็นมากับตา ว่าใต้เสื้อคลุมนั่นมีกล้ามท้องเป็นลอนๆ เรียงตัวสวยงามแค่ไหน แค่คิดใบหน้างามก็ร้อนผ่าว สัมผัสวาบหวามที่เกิดขึ้นไปไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้ยังไม่สามารถลบออกไปจากความคิดเธอได้เลยสักนิด

“อืม” เสียงครางทุ่มเปล่งออกมาอย่างพึงพอใจกับการนวดของสาวเจ้า พิรุณรักเมื่อเห็นว่าเขาพอใจเธอก็ลงแรงนวดไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเห็นอีกฝ่ายหายใจเข้าสม่ำเสมอ

เขาหลับ

เธอหยุดมือที่นวดลงแล้วมองหน้าคนตัวโตที่เอนหลังพิงโซฟานอนหลับปุ๋ย ตอนนี้เธอยังคิดว่าตัวเองฝันอยู่เลยว่าตัวเองได้อยู่กับเขา แกริค ซีคีเลียโน นักธุรกิจที่สาวๆ ฝันหา รวมถึงเธอด้วย เธอถึงได้มาอยู่ตรงนี้และไม่ลังเลที่จะยอมเป็นนางบำเรอชั่วคราวของเขา

แต่พอได้สัมผัสได้อยู่ใกล้ ความฝันกับความจริงมันต่างกันสิ้นเชิง แกริค ไม่ได้อ่อนโยนกับผู้หญิงของเขาสักนิด ออกจะกระด่าง แต่เขาก็ไม่ได้ทำร้ายตบตีเธออย่างที่กลัว แถมยังไม่ได้ซาดิสอย่างที่คิดด้วย

นิ้วเรียวยาวค่อยๆ แตะลงบนสันจมูกของเขาที่โด่งเป็นสัน ไม่กล้าลงน้ำหนักไปเยอะกลัวว่าเขาจะตื่น ไล้ไปถึงปากกระจับได้รูปสีเข้ม ปากนี้ที่สัมผัสไปตามร่างกายของเธอ เธอรู้ดีว่ามันร้ายกาจแค่ไหน แต่พอคิดว่าเขาเคยทำกับคนอื่นเธอก็รีบสะบัดศีรษะแรงๆ แล้วกลับมาที่คิ้วหนาที่หัวคิ้วทั้งสองแทบจะชนกัน เหมือนเธอจะเคยได้ยินว่าคนที่คิ้วชนกันเป็นคนเจ้าชู้ คงจะจริง

“ทำอะไร” มือเล็กรีบชักเก็บทันทีที่ได้ยินเสียงเข้มดังขึ้น

เขาไม่ได้หลับหรอกเหรอ

“เปล่าค่ะ คือ หนูอยากเข้าห้องน้ำ ขอตัวสักครู่นะคะ” พิรุณรักรีบเดินออกมาจากตรงนั้นด้วยหัวใจที่เต้นตึกตัก พอพ้นจากเขาเธอก็ยกมือขึ้นกุมหน้าอกข้างซ้าย เธอไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย แค่อยากมองหน้าเขาใกล้ๆ

พอตั้งสติได้เธอก็มองหาห้องน้ำ บ้านนี้หลังใหญ่พอสมควรและเธอก็ไม่รู้ด้วยว่าห้องน้ำอยู่ตรงไหน ถ้าจะให้เดินกลับไปถามเขาคงไม่

คิดว่าห้องน้ำคงอยู่ไม่ไกลแถวๆ นี้ สายตาสอดส่องหาประตูที่คิดว่าน่าจะเป็นห้องน้ำ และพอเดินเข้าไปข้างในเธอก็เจอ เปิดประตูเข้าไปก็เป็นห้องน้ำจริงๆ พิรุณรักใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำประมาณสิบนาทีก็เดินออกมา

เห็นลูกน้องของเขาขนของเข้ามาให้ ทั้งกระเป๋าเสื้อผ้าของเธอและอาหารที่คนเป็นนายสั่ง

“เรียบร้อยแล้วครับ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นรีบโทรหาผมทันทีเลยนะครับ” แซคเป็นห่วงเจ้านายเป็นอย่างมาก เขาเป็นคนที่คอยดูแลรักษาความปลอดภัยให้กับแกริคไม่เคยห่างกาย เพราะถ้าแกริคเป็นอะไรไปคนที่จะหัวขาดก็คือตัวเอง

“อืม ไปได้แล้ว” แกริครู้ว่าลูกน้องเป็นห่วงมากและเขาก็รู้ด้วยว่าเจ้าลูกน้องตัวดีคงไม่กลับไปตามคำสั่งที่บอก เขาเองก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเข้าใจมันเป็นหน้าที่ แต่เขาก็ขอความเป็นส่วนตัวระหว่างอยู่ที่นี่

ไม่รู้นึกยังไงเขาอยากอยู่กับแม่สาวจอมโกหกนี่สองต่อสองในเวลาพักร้อนแบบนี้

“ครับ”

“หิว ไม่ใช่เหรอ ทำอาหารเป็นไหม” แกริคหันไปหาคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง

“คะ ฉันเหรอคะ เอ่อ ทำเป็นค่ะ” พิรุณรักชี้มือเข้าหาตัวเอง นี่เขาจะให้เธอทำอาหารให้กินงั้นเหรอ

“งั้นก็ไปทำ แล้วเสื้อคลุมก็ถอดออกได้แล้ว”

มือเล็กจับเสื้อคลุมไว้แน่น เธอจะกล้าถอดได้ยังไง ในเมื่อมันมีแต่รอยที่เขาทำไว้เต็มไปหมด

“อยู่นี่ไม่มีใครนอกจากฉันและเธอ”

“ถ้างั้นฉันขอเปลี่ยนชุดก่อนนะค่ะ”

“หิว” ปากบางเม้มเข้าหากัน เขาพูดแบบนี้คือไม่ให้เธอเปลี่ยน คนบ้า เอาแต่ใจ พิรุณรักจำต้องถอดเสื้อคลุมออก เผยให้เห็นชุดที่เธอใส่ก่อนหน้านี้และร่องรอยของเขาที่ทำไว้ แกริคเดินกลับไปที่โซฟา แล้วเปิดแมคบุ๊คที่สั่งให้แซคเอามาให้นั่งเช็คอีเมล ถึงจะบอกว่ามาพักผ่อนแต่เขาก็อดห่วงงานไม่ได้

นางบำเรอเติมใจ

นางบำเรอเติมใจ

Score 10
Status: Completed
“ฉันไม่ชอบคนที่ไม่เป็นงาน” แกริคพูดย้ำแล้วก็หลับตาเอนหลังพิงโซฟา ตอนนี้เขาอยากปลดปล่อย เพราะอัดอั้นมาตั้งแต่เมื่อคืนพิรุณรักตาหลุกหลิกมองคนที่หลับตาอยู่ นึกถึงหนังที่ตัวเองดูและคำแนะนำของเพื่อน เธอไม่ควรทำให้เขารำคาญปลายฝนเธอค่อยๆ ขยับขึ้นไปนั่งบนตักแกร่งไม่กล้าจะเทน้ำหนักลงไปทั้งตัวกลัวว่าเขาจะหนัก แต่คนที่หลับตาอยู่ก็จับเธอกดลงบนตักเขาทั้งตัว ทำให้เธอผวาจับบ่าเขาไว้เพราะกลัวตก“เริ่มเลย” แกริคสั่งทั้งที่หลับตาอยู่“ตรงนี้เหรอคะ” ขอให้เธอถามเพื่อเตรียมใจอีกสักนิด นี่เธอกำลังจะเป็นของเขาจริงๆ เหรอแกริคเงยหน้าขึ้นหรี่ตามองเธอ“เอ่อ หนูคิดว่า เราเข้าห้องกันดีกว่าค่ะ” ที่นี่มันโล่งแจ้งเกินไป ถึงจะรู้ว่าไม่มีใครลงมาก็เถอะ แต่ลูกน้องของเขาก็อยู่ข้างบนตั้งหลายคน

Options

not work with dark mode
Reset