บทที่ 456 วิธีการเล่นอย่างเร้าใจ
เย่หยุนเทาลังเลอยู่บ้าง ตนเองลืมโอหยางรั่วสุ่ยไว้ข้างหลัง ตกลงแล้วตนต้องการกลับไปช่วยชีวิตเธอหรือไม่?
ต้องกลับไปช่วยชีวิตเธอมั้ง ตนจะต้องตกอยู่ในกำมือของคนกลุ่มนั้น ชีวิตน้อย ๆ ของตนเองจะรักษาไว้ได้ไหมนั้นยากที่จะพูด
แต่ถ้าหากว่าตนไม่กลับไปช่วยชีวิตเธอ เช่นนั้น โอหยางรั่วสุ่ยจะต้องไม่ได้มีชีวิตที่ดีอย่างแน่นอน ไม่แน่ว่าคนพวกนั้นอาจจะเอาความโกรธแค้นไปลงบนร่างกายเธอ
แถมตนยังมีความคิดที่อยากจะจีบโอหยางรั่วสุ่ย อยากแสดงออกตรงหน้าโอหยางรั่วสุ่ย ใช้ความรักที่ได้รับจากโอหยางรั่วสุ่ย แต่ตอนนี้ตนกลับหลบหนีไป คงจะทำให้โอหยางรั่วสุ่ยผิดหวังอย่างถึงที่สุด ต่อไปคงไม่มีความเป็นไปได้ที่จะจีบเธออีก
แต่ว่า หลังจากที่เย่หยุนเทาคิดอย่างลึกซึ้ง เขาก็รู้สึกว่ารักษาชีวิตตัวเองไว้ก่อนเป็นสำคัญ อย่างไรเสียสิ่งที่เขารักและทะนุถนอมที่สุดก็ยังเป็นตัวของเขาเอง
ตัดสินใจได้แล้ว เย่หยุนเทาก็ไม่มีความลังเลใดๆอีก ขับรถต่อไปยังฐานที่มั่นตระกูลเย่อย่างรวดเร็ว
ในตอนนี้เขาแค่ภาวนาให้คนพวกนั้นไม่กล้าตามหาตระกูลเย่ของเขา
แต่ทางด้านโอหยางรั่วสุ่ยนี้ เธอต่อสายหลายสายติดต่อกัน ล้วนแต่โดนเย่หยุนเทาตัดสายทิ้ง ชั่วขณะนั้นใบหน้าซีดเซียว สีหน้าแสดงความหวาดกลัวยิ่งขึ้น
ดูจากนิสัยขี้ขลาดกลัวตายของเย่หยุนเทาแล้ว อยากจะให้เขากลับมาช่วยชีวิตเธอ ดูเหมือนจะมีความเป็นไปได้น้อยมาก
สายตาของหนุ่มหล่ออีกด้านหนึ่งมีแววเยาะหยัน เจ้าเย่หยุนเทานั่นช่างไร้ประโยชน์เสียจริง นึกไม่ถึงว่าจะทิ้งผู้หญิงของตัวเองแล้วหลบหนีไปจริง ๆ
หลังจากหัวเราะเยาะแล้ว เขาก็พูดกับโอหยางรั่วสุ่ยว่า “โอกาสก็ได้ให้คุณไปแล้ว แต่คุณมีตาแต่ไร้แวว นึกไม่ถึงว่าจะออกมากินข้าวกับผู้ชายเหยาะแหยะคนหนึ่ง แถมยังล่วงเกินผม ลองคิดดูซิว่าคุณควรจะชดใช้ผมอย่างไร”
โอหยางรั่วสุ่ยพยายามจะทำให้ตัวเองสงบเยือกเย็น มองหนุ่มหล่อและพูดว่า “เอาอย่างนี้ คุณเสนอราคามา ฉันจะชดใช้ให้”
ใช้เงินชดใช้ฉัน?
“โอ้โห ฟังน้ำเสียงดูมีเงินดีนี่” หนุ่มรูปงามเหมือนยิ้มแต่ไม่ยิ้ม พูดขึ้น “ในเมื่อเธอบริสุทธิ์ใจขนาดนี้ เช่นนั้นก็ดี ตอนนี้เอาเงินออกมาหนึ่งหมื่นล้าน แค่นี้เรื่องก็จะจบ”
“อะไรนะ? หนึ่งหมื่นล้าน?”
โอหยางรั่วสุ่ยตกใจจนตาโต กำปั้นนุ่มนิ่มบีบเข้าหากันแน่น อดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมาอย่างตกใจ
เอาตัวเธอไปขายยังมีมูลค่าไม่ถึงหนึ่งหมื่นล้านเลย ดูเหมือนว่าคนตรงหน้านี้จงใจจะกลั่นแกล้งเธอ
“ขอโทษนะคะ ฉัน ฉันไม่มีทางตอบตกลงคุณ” โอหยางรั่วสุ่ยส่ายศีรษะ แม้ว่าจะหวาดกลัว แต่ก็มีศักดิ์ศรีเหมือนกัน”
หนุ่มหล่อยิ้มเยือกเย็นออกมา “ไม่มีกำลังยังจะเสแสร้งอะไรอีก ในเมื่อเธอเอาเงินมาจ่ายไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ใช้ร่างกายชำระหนี้เถอะ”
ว่าแล้วเขาก็ยื่นมือออกมา เตรียมจะจับแขนของโอหยางรั่วสุ่ย
ดูเหมือนว่าจะพาตัวของโอหยางรั่วสุ่ยไปด้วย
โอหยางรั่วสุ่ยร้อนใจแทบไม่ไหว ในตอนที่แขนเพิ่งจะโดนหนุ่มหล่อคว้าไปได้ เธอก็รู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึงไปทั่วตัวในทันที
“ปล่อยฉันนะ แกปล่อยฉันนะ ถ้าแกยังทำซี้ซั้ว ฉันจะแจ้งตำรวจ” โอหยางรั่วสุ่ยร้องตะโกนอย่างสุดแรง พยายามที่จะต่อต้านหนุ่มรูปงาม
หนุ่มหล่อหัวเราะใหญ่โต พูดอย่างโหดเหี้ยมถึงที่สุดว่า “ร้องสิ เธอร้องได้ก็ร้องไป แต่ว่าเธอต้องมีโอกาสแบบนี้ถึงจะร้องได้นะ”
เพิ่งจะสิ้นเสียง เขาก็ล้วงเอาโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าของเธอด้วยความมือไว พักหนึ่งก็ปาลงพื้นแตก
เพล้ง!
โทรศัพท์มือถือของโอหยางรั่วสุ่ยก็แตกกระจายออกเป็นสี่ห้าชิ้น
เห็นฉากนี้เข้าไป โอหยางรั่วสุ่ยก็สิ้นหวังโดยสิ้นเชิง ดูเหมือนว่าตนจะตกอยู่ในกำมือคนพวกนี้แล้ว สถานการณ์ยากลำบากอย่างที่สุด ไม่ได้รับความช่วยเหลือใดๆ
“ฮ่า ๆ ๆ” ส่วนตอนนี้พวกลูกสมุนรอบ ๆ ล้วนแต่หัวเราะกันอย่างมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น ในเวลาเดียวกันก็ดวงตาก็มองไปบนร่างกายของโอหยางรั่วสุ่ย ในใจก็อดไม่ได้ที่จะกระสับกระส่าย เร่าร้อนขึ้นมา
เมื่อก่อน หนุ่มหล่อนี่ก็เคยทำเรื่องฉุดหญิงสาวเช่นนี้มาไม่น้อย เขาฟินเกินขีดจำกัด ล้วนแต่แบ่งให้ลูกน้องได้ลิ้มรสตามไปด้วย
หากไม่ผิดพลาดล่ะก็ ครั้งนี้ก็ไม่เป็นข้อยกเว้น พวกเขาก็มีโอกาสจะได้ลิ้มรสชาติของโอหยางรั่วสุ่ย
ในไม่ช้า โอหยางรั่วสุ่ยก็โดนหนุ่มรูปงามจับเข้าที่แขน ลากออกไปนอกร้านอาหาร สายตามองเห็นโอหยางรั่วสุ่ยโดนหนุ่มหล่อฉุดขึ้นไปบนรถ
โอหยางรั่วสุ่ยร้อนใจมาก ร้องเรียกคนที่ดูอยู่รอบ ๆ แต่ก็ไม่มีใครกล้าเดินหน้าเข้ามา
ล้อเล่นน่า ฝั่งหนุ่มรูปงามมีลูกสมุนมาหลายสิบคน ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ใครจะกล้าออกมาหาเรื่องโดนรุมกระทืบ
ตัวเองสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของอารมณ์ โอหยางรั่วสุ่ยยิ่งรู้สึกสิ้นหวัง อยากจะกัดลิ้นตายให้มันจบ ๆ แต่ก็ไม่ได้มีความกล้ามากขนาดนั้น
พริบตาต่อมา ในสมองของเธอก็ปรากฏแสงสว่างขึ้นมาแวบหนึ่ง ยกขาขึ้นมาถีบเข้าไปที่หว่างขาของหนุ่มรูปหล่อทันที
ปกติแล้ว เธอชอบปัดดูพวกวิดีโอสั้น บางครั้งก็เห็นผู้หญิงถูกพวกโรคจิตคุกคาม ล้วนแต่ถีบเข้าไปที่เป้ากางเกงของอีกฝ่าย
หนุ่มหล่อไม่ได้คาดคิดไว้สักนิดว่าโอหยางรั่วสุ่ยจะถีบลูกรักของเขา
เขาโดนถีบเข้าเต็มเปาโดยที่ไม่ได้เตรียมการป้องกันใดๆ เขารู้เจ็บปวดขึ้นอย่างรุนแรงในทันทีและร้องอย่างน่าเวทนาขึ้นในเวลาต่อมา
โอหยางรั่วสุ่ยฉวยโอกาสดึงแขนตัวเองออกจากมือของหนุ่มรูปงาม วิ่งหนีสุดฝีเท้า
หนุ่มรูปหล่อยื่นมือออกไปกุมเป้า ดวงตาแดงก่ำจ้องไปที่โอหยางรั่วสุย ร้องตะโกนเสียงแหบเสียงแห้งว่า “จับอีกะหรี่นั่นมาให้ได้ วันนี้กูจะต้องฆ่ามันให้ได้"
“ครับ คุณชาย” ลูกสมุนทั้งหลายคนนั้นตอบรับเป็นเสียงเดียวแล้วรีบพรวดพราดออกไป ไม่กี่ก้าวก็จับตัวโอหยางรั่วสุ่ยเอาไว้ได้ นำตัวไปอยู่ต่อหน้าหนุ่มรูปหล่ออีกครั้ง
หนุ่มรูปงามเดือดจนถึงขีดสุด ยังดีที่เมื่อกี้โอหยางรั่วสุ่ยถีบไปแค่นิดเดียว ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ลูกรักของเขาจะต้องใช้งานต่อไปไม่ได้แน่ ๆ
“ดี ดี ดีมาก อีกะหรี่ วันนี้มึงทำให้กูโมโหสุดขีดแล้ว ดูซิว่ากูจะทำให้มึงอยู่บนเตียงยังไง จะจัดให้หลายท่าเลย” หนุ่มหล่อพูดไปก็ยื่นมือออกไปคว้าที่เส้นผมของโอหยางรั่วสุ่ยแน่นตามที่พูดพล่อย ๆ ออกไป
เพี้ยะ!
ภายในเสียงดังกังวาน บนใบหน้าของโอหยางรั่วสุ่ยปรากฏเป็นรอยฝ่ามือประทับอยู่หนึ่งฝ่ามือ กระทั่งมุมปากยังมีเลือดสดไหลออกมานิด ๆ และก็ไม่รู้อย่างไร จนถึงตอนนี้ โอหยางรั่วสุ่ยกลับหมดสิ้นความกลัวเสียแล้ว อ้าปากถ่มน้ำลายไปที่หนุ่มหล่อหนึ่งที “เดนมนุษย์ แกต้องไม่ได้ตายดี”
“…” หนุ่มหล่อมึนงงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงเช็ดน้ำลายบนใบหน้าออก
“เหี้ยเอ๊ย สารเลว กูว่าชีวิตมึงคงเรียบง่ายเกินไปสินะ” หนุ่มหล่อด่าออกมา ใช้หลังมือตวัดตบลงบนใบหน้าของโอหยางรั่วสุ่ยอีกหนึ่งฝ่ามือ ด้วยเหตุนี้ใบหน้าทั้งสองข้างของโอหยางรั่วสุ่ยจึงมีรอยฝ่ามือประทับอยู่ทั้งสองข้าง
หนุ่มรูปหล่อรู้สึกว่านี่มันยังไม่เพียงพอ ยื่นมือออกไปหยิบกริชหนึ่งเล่มออกมาจากเอว พูดอย่างโหดร้ายเป็นที่สุดว่า “อีสารเลว ในเมื่อมึงอยากตาย กูก็จะให้มึงได้ตายสมใจ”
พูดไปก็ยกกริชขึ้นแทงลงไปบนขาของโอหยางรั่วสุ่ย
ในตอนนี้ ด้วยเพราะโอหยางรั่วสุ่ยโดนลูกสมุนสองคนจับยึดเอาไว้ในมือ แน่นอนว่าไม่มีทางขยับตัวได้ สุดท้ายได้แต่เบิกตาค้างมองดูกริชเล่มนั้นแทงเข้าไปที่ต้นขาของตนเอง
ฉัวะ!
ท่ามกลางเสียงทุ้มต่ำ เลือดสดกระเด็นออกมา ครึ่งหนึ่งของกริชไม่ได้เข้าไปในต้นขาของโอหยางรั่วสุ่ย
“อ้าก” ภายใต้ความเจ็บปวดรุนแรง โอหยางรั่วสุ่ยส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดทรมาน
ฉากนี้ยิ่งทำให้หนุ่มหล่อยิ่งตื่นเต้นเข้าไปอีก เหมือนกับกินยาโด๊ปเข้าไป หัวเราะเสียงดังและพูดขึ้นว่า “สนุกมาก สนุกมาก เร้าใจจริง ๆ แม่งเอ๊ย ตอนนี้เอาตัวเธอไปขึ้นรถ กูจะพามันกลับไปค่อย ๆ เล่นที่บ้าน”