บทที่ 430 การเชิญชวนของดาวมหาลัย
รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของตัวเอง หยางหรองและหยางฮุยหวงต่างก็ประหลาดใจ
ดูเหมือนว่าเมื่อกี้ได้เดิมพันในตัวลู่เสี้ยงหยาง ถือว่าเดินพันถูกแล้ว ลู่เสี้ยงหยางได้แก้วิกฤตในครอบครัวของพวกเขาแล้ว
หยางเก๋อเก๋อรีบโค้งคำนับและขอบคุณลู่เสี้ยงหยาง:"ครั้งนี้โชคดีที่ได้อาจารย์ลู่ คุณเป็นผู้ช่วยชีวิตตระกูลหยางของเราในอนาคต แค่คุณพูดคำเดียว ตระกูลหยางของเราไม่ว่าจะลำบากแค่ไหน ก็ไม่ปฏิเสธ"
ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้าเล็กน้อย ถือว่ายอมรับคำขอบคุณของหยางเก๋อเก๋อแล้ว
หยางหรองที่อยู่ข้างๆ รู้สึกซับซ้อนเล็กน้อย ครั้งแรกที่เธอเห็นลู่เสี้ยงหยาง ก็ถูกผู้ชายเลวทรามคนนี้ทั้งกอด ทั้งตีก้น เธออยากจะตัดอุ้งเท้าหมาของผู้ชายคนนี้มานานแล้ว
ไม่คาดคิดว่า ผู้ชายคนนี้ได้กลายมาเป็นผู้ช่วยชีวิตครอบครัวของพวกเขา แล้วเธอจะล้างแค้นอย่างไรในอนาคต?
คาดว่าคงจะโดยลู่เสี้ยงหยางแต๊ะอั๋งไปฟรีๆ
หยางฮุยหวงก็เต็มไปด้วยความไม่ยอมเช่นกัน ครั้งแรกที่เจอลู่เสี้ยงหยาง ก็ถูกหมอนี้ทำเอาอับอายขายขี้หน้า วันนี้ก็เปิดโปงตนต่อหน้าทุกคน ทำให้ตนถูกตีจนหน้าบวมช้ำ แค้นนี้ไม่ชำระก็ไม่ใช่คนแล้ว
แต่ตอนนี้พ่อพูดแล้ว ลู่เสี้ยงหยางเป็นผู้ช่วยชีวิตของตระกูล ใครก็ใครแตะต้องเขาอีก!
หยางเก๋อเก๋อไม่รู้ความคิดของหยางหรองกับหยางฮุยหวง ยิ้มพูดกับลู่เสี้ยงหยางว่า:"งั้นอาจารย์ลู่ ค่าตอบแทนครั้งนี้คุณว่าไง?"
ลู่เสี้ยงหยางไม่ขาดแคลนเงิน เพราะฉะนั้นเลยไม่ได้พูดถึงเรื่องเงิน พูดเสียงเรียบว่า:"ครั้งนี้ก็ถือว่าคุณติดค้างน้ำใจผมละกัน"
หยางเก๋อเก๋อรีบพยักหน้า ยิ่งอยู่ยิ่งคิดว่าลู่เสี้ยงหยางไม่ธรรมดา
ปกติแล้ว มีลูกเขยเข้าบ้านคนไหนที่ไม่ชอบเงิน แต่ลู่เสี้ยงหยางกลับเป็นลูกเขยเข้าบ้านเพียงคนเดียวที่ไม่สนใจเงิน
จากนั้น หยางเก๋อเก๋อก็นึกขึ้นได้ ถามกับลู่เสี้ยงหยางต่อว่า:"งั้นอาจารย์ลู่ ปัญหาของบ้านผมจัดการหมดแล้วใช่ไหมครับ?"
ลู่เสี้ยงหยางส่ายหัวก่อน แล้วก็ค่อยพยักหน้า
"จะว่าอย่างงั้นก็ได้ จะว่าอย่างนั้นก็ไม่ได้"
"เอ่อ หมายความว่าไง อาจารย์ลู่?"หยางเก๋อเก๋อร้อนตัวเล็กน้อย
ลู่เสี้ยงหยางพูดช้าๆ:"คุณเลี้ยงสิ่งนี้ในบ้านคุณมาหลายปีแล้ว มันฝังแน่นอยู่ในหัวใจของทุกคนมานานแล้ว จากนั้นสิ่งนี้ได้บ่มไอพิฆาตออกมา และมันได้ปลูกรากในใจของพวกคุณแล้ว ก็พูดได้ว่าตอนนี้พวกคุณมีปีศาจอยู่"
"ถ้าความตั้งใจของพวกคุณแข็งแกร่งพอ ก็จะต่อสู้กับปีศาจได้ ไม่จำเป็นต้องสนใจ แต่ถ้าความตั้งใจไม่แข็งแกร่งพอ ยังคงต้องทำไสยศาสตร์อีกครั้ง ในความคิดของผม ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องรีบทำไสยศาสตร์ ให้พวกคุณรู้สึกสัก 2-3 วันก่อน หลังจากนั้นถ้าถึงจุดที่ต้องทำไสยศาสตร์มาขับไล่ปีศาจหัวใจ แม้ว่าจะกำจัดปีศาจหัวใจได้แล้ว มันก็จะมีผลกระทบต่อร่างกายและจิตวิญญาณของพวกคุณ"
"ได้ ฟังอาจารย์ลู่จัดการทั้งหมด"หยางเก๋อเก๋อยอมเพิ่มมากขึ้น เหลือแต่กราบแล้ว
จากนั้น ลู่เสี้ยงหยางก็ไม่ได้อยู่บ้านหยางเก๋อเก๋อนาน เดินออกไปเลย
……
เวลาผ่านไปเร็วมาก เผลอแป๊ปเดียวก็ผ่านไปสามวัน ในสามวันนี้ ก็เงียบสงบมาก ไม่มีเรื่องอะไร
เช้าวันที่สี่ ลู่เสี้ยงหยางก็ได้รับสาย สายนี้รองหัวหน้าสโมสรกลั่นยาปินเหอเป็นคนโทรมา
สู่เสี้ยงหยางเพิ่งจะรับสาย รองหัวหน้าสโมสรก็พูดว่า:"ไอ้หนู ยารวมจิต3000เม็ด กับยาทะลุแดน100เม็ดที่นายต้องการครบหมดแล้ว นายมารับที่สโมสรกลั่นยาของเรา หรือจะให้คนส่งไปให้นาย?"
ลู่เสี้ยงหยางพูดว่า:"ผมไปเอาเอง"
พอวางสายก็เดินออกจากบ้านไป ขึ้นรถไปยังสโมสรกลั่นยาปินเหอ
ระหว่างทาง เขาสวมหน้ากากคริสตัลอีกครั้ง
หลังจากเอายาเสร็จ ลู่เสี้ยงหยางก็เรียกถังหลงกับหลิวผิงมาอีกครั้ง เอายารวมจิตให้พวกเขาทั้งหมด ให้พวกเขาแจกคนที่มาเข้าสำนักฉางเซิง ถือว่าทำตามสัญญาก่อนหน้านี้
ถังหลงกับหลิวผิงตื่นเต้นดีใจมาก พยักหน้า ไม่นึกเลยว่าลูกพี่ของพวกเขาไม่ใช่แค่มีพลังแข็งแกร่ง แต่ยังเชี่ยวชาญในวิชากลั่นยาอีกด้วย นักกลั่นยาระดับห้าที่อายุ27ปี นั้นมันมีตัวตนอยู่ที่เทพกว่าราชายาเต๋าปรมาจารย์หงเฉินในตอนนี้ซะอีก
ลู่เสี้ยงหยางสั่งต่อ:"ตอนนี้การรวมพลของสำนักฉางเซิงก็พอประมาณแล้ว ต่อไป พวกนายก็สามารถออกจากปินเหอได้แล้ว ผมขอแนะนำให้พวกนายแวะที่ไห่ตงก่อน อันดับแรกที่เราต้องจัดการคือตระกูลหานของไห่ตง ภายในหนึ่งสัปดาห์ ผมต้องการข้อมูลทั้งหมดของตระกูลหาน"
ตอนนี้ความแค้นของตระกูลหานกับลู่เสี้ยงหยางมันไม่จบไม่สิ้นแล้ว ด้วยนิสัยต่ำช้าตระกูลหาน ลู่เสี้ยงหยางนึกไม่ถึง ว่าพวกเขาจะใช้วิธีต่ำช้าไร้ยางอายแบบไหนมาจัดการกับตัวเอง เผื่อมีอะไรผิดพลาด ตนต้องจะกำจัดพวกเขาก่อน
"ครับ ลูกพี่ พวกเราพร้อมที่จะไปเดี๋ยวนี้ ไปสร้างฐานที่ไห่ตงก่อน"ถังหลงกับหลิงผิงกล่าวไว้
"อืม ก็ไม่มีเรื่องอะไรแล้ว งั้นพวกนายไปเถอะ มีอะไรก็โทรมา"ลู่เสี้ยงหยางปัดมือ
ถังหลงกับหลิวผิงออกไปอย่างรวดเร็ว
ลู่เสี้ยงหยางก็เตรียมจะออกเดินทางไปเรียนที่สถาบันหลงเสิน แต่ถึงกลางทาง เขาก็ได้รับสายของหยางเก๋อเก๋อ
ลู่เสี้ยงหยางขมวดคิ้วเล็กน้อย หรือว่าหยางเก๋อเก๋อพวกเขาไม่สามารถต้านปีศาจในใจได้ มาขอความช่วยเหลือจากตนอีก
และก็จริง เพิ่งรับสาย ก็ได้ยินเสียงใจร้อนของหยางเก๋อเก๋อ:"อาจารย์ลู่ แย่แล้วปรมาจารย์"
"เป็นอะไร? เกิดอะไรขึ้นเหรอ?"ลู่เสี้ยงหยางถาม
หยางเก๋อเก๋อพูดไปหายใจไป:"อาจารย์ลู่ หลังจากที่คุณจัดการกับมันเมื่อสามวันก่อน คืนแรกก็สงบ เราทุกคนก็นอนหลับสบาย แต่ในคืนที่สอง เราทุกคนฝันร้าย และกลางดึก ยังได้ยิน เสียงแปลก ๆ ในบ้าน ดูเหมือนว่าผมจะได้ยินเสียงใครบางคนกำลังลับมีด"
"เมื่อคืนมันน่ากลัวยิ่งกว่านั้น ผมรู้สึกว่ามีคนมาบีบคอผมหลังจากที่ผมหลับไป ผมหายใจแทบไม่ออก พอตื่นขึ้นมาก็มองไปที่กระจก พบว่ามีรอยรัดที่คอของผม และที่แปลกกว่านั้นก็คือ วันนี้ผมตื่นมาตอนเช้า ก็พบว่ารูปปั้นทารกในห้องนั่งเล่นหายไป แต่มีรอยมือเปื้อนเลือดที่ผนังห้องนั่งเล่น"
พูดถึงนี้ เสียงของหยางเก๋อเก๋อก็สั่นเล็กน้อย เห็นได้ว่าเขากลัวมากจนเกือบแย่แล้ว
ลู่เสี้ยงหยางแอบถอนหายใจ ส่ายหัวแล้วพูดว่า:"ดูเหมือนว่าปีศาจตนนี้จะเด่กว่าที่ผมคิด พวกคุณไม่สามารถต้านทานมันได้ เดี๋ยวคงต้องทำไสยศาสตร์ให้บ้านคุณอีกครั้งแล้วล่ะ"
หยางเก๋อเก๋อพูดอย่างรวดเร็ว:"ขอบคุณมากครับอาจารย์ลู่ จริงสิ ต้องการวัสดุอะไรไหม?"
ลู่เสี้ยงหยางพูดขึ้นทันที:"เหล็กเย็นร้อยปี ลูกสนพันปี ดินชิวหมิง…"
พูดสมบัติล้ำค่าออกมาทีเดียวเลย
หยางเก๋อเก๋อฟังจบ ก็รีบพูดว่า:"อาจารย์ลู่ ผมจะพยายามอย่างสุดกำลังเพื่อไปหาของเหล่านี้"
พอวางสาย ลู่เสี้ยงหยางก็ไปสถาบันหลงเสินต่อ
แต่ตอนที่เพิ่งถึงหน้าห้อง ยังไม่ทันเข้าไป ก็มีมือขาวเนียนขวางทางเขา
คือดาวมหาลัยเสว่เฟยเส่นั่นเอง
ลู่เสี้ยงหยางมองเสว่เฟยเส่ ก็ตะลึงเล็กน้อย
วันนี้เสว่เฟยเส่สวมเสื้อกันลมสีเทาสไตล์ฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง พร้อมเสื้อเชิ้ตและกางเกงยีนส์สีฟ้าอ่อน
ทั้งคนดูเซ็กซี่และแฟชั่นมาก
รวมทั้งสีหน้าบนใบหน้าเธอเย็นชามาก เป็นเทพธิดาภูเขาน้ำแข็งจริงๆ
"มีอะไรรึเปล่า?"ลู่เสี้ยงหยางถาม
เสว่เฟยเส่พูดเรียบๆ:"คืนนี้นายไปกับฉัน"
เยสเข้!
ตุบตุบตุบ!
ทันใดนั้นนักเรียนในห้องเรียนก็ล้มลงบนพื้นกันหมด เยสแม่ง ทำไมไม่ว่าเรื่องดีๆอะไรก็ถูกลูกเขยเข้าบ้านนี้แย่งไปหมด คืนนี้ดาวมหาลัยจะพาเขาไป ใช้ก้นคิดก็รู้ว่าจะเกิดเรื่องอะไรดีๆ