บทที่ 424 ขอโทษนะ ที่ทำให้พวกคุณผิดหวัง!
น่าหรันเซี่ยวเซี่ยวเดินมาถึงหลี่ฉางเฟิงคนแรก ดึงแขนเสื้อของเขา ถามอย่างใจร้อน:"พี่ฉางเฟิง พี่ผ่านการประเมินนักกลั่นยาระดับสี่ยัง?"
"นัง…นังแรดบ้านั่น หน้าไม่อาย" เริ่นปิงปิงเห็นแล้วไม่สบอารมณ์ แต่เธอก็ไม่สามารถหน้าด้านอย่างน่าหรันเซี่ยวเซี่ยว เริ่มไปสนิทสนมกับผู้ชายคนหนึ่ง ในที่สาธารณะได้
หลี่ฉางเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ยังคงสะบัดมือน่าหรันเซี่ยวเซี่ยวออก คลายมืออีกข้างออก เห็นยาสีทองวางอยู่ในนั้น
คือยางูทองนั่นเอง!
อะไรน่ะ? ไม่นึกเลยว่าเขาจะผ่านการประเมินนักกลั่นยาระดับสี่? !
ทันใดนั้น ทุกคนก็รู้สึกหายใจลำบาก หนักหน้าอกด้วยเหมือนกับว่าถูกหินก้อนใหญ่ทับอยู่
ปีนี้หลี่ฉางเฟิงอายุแค่28ปี ไม่นึกเลยว่าจะผ่านการประเมินนักกลั่นยาระดับสี่
ตามพรสวรรค์แบบนี้ของเขา อยากเป็นนักกลั่นยาระดับห้าก่อนอายุ30 นั่นเป็นเรื่องที่ง่ายมากๆ
น่าหรันเซี่ยวเซี่ยวนิ่งไปหลายวิ รู้สึกแค่ในหัวสมองว่างเปล่า ขนาดความสามารถในการคิดก็ยังไม่มีเลย
พี่ฉางเฟิงของเธอ ยอดเยี่ยมจริงๆ 28ปีก็เป็นนักกลั่นยาระดับสี่แล้ว นี่ปีศาจที่ยิ่งกว่าปีศาจอีก
เช่นนี้เลยมึนงงไปหลายวิ จากนั้น จู่ๆน่าหรันเซี่ยวเซี่ยวก็เต้นขึ้นมา กระโดดโลดเต้นส่ายเอว สีหน้าตื่นเต้นดีใจมาก
พูดตามตรง หลี่ฉางเฟิงผ่านการประเมินนักกลั่นยาระดับสี่ ทำให้เธอดีใจ มากกว่าเธอผ่านการประเมินนักกลั่นยาระดับสามอีก
แม้ว่าเริ่นปิงปิงเห็นน่าหรันเซี่ยวเซี่ยวแล้วไม่สบอารมณ์ แต่เธอก็ดีใจแทนหลี่ฉางเฟิงจากใจเช่นกัน สีหน้าเย็นชาเผยรอยยิ้มที่สดใสออกมาเล็กน้อย และในขณะเดียวกัน ร่างของหลี่ฉางเฟิงก็ยิ่งตราตรึงในส่วนลึกในใจของเธอ
รองหัวหน้าสโมสรกับท่านอาวุโสกู่มองหน้ากัน ก็มีรอยยิ้มดีปลื้มใจเผยออกมาเล็กน้อย
พูดตามตรง แม้ว่าในใจพวกเขาจะเจ็บใจกับลูกศิษย์ของตน แต่ก็พอใจกับความสำเร็จของหลี่ฉางเฟิงในตอนนี้
อย่างที่ทุกคนทราบกันดีว่า สโมสรกลั่นยาตั้งอยู่ในเครือทั่วประเทศ และแต่ละเมืองก็มีสโมสรกลั่นยาอยู่หนึ่งแห่ง ในบรรดาสโมสรกลั่นยาทั้งหมด สโมสรกลั่นยาของปินเหอถือว่ามีความสามารถท้ายๆ
ทุกครั้งที่ประชุมสำนักงานใหญ่ คนของสโมสรกลั่นยาก็จะโดนล้อ
ตอนนี้มีหลี่ฉางเฟิงปีศาจตนนี้ออกมา หวังว่าจะสามารถพลิกสถานการณ์ตกต่ำของสโมสรกลั่นยาปินเหอได้ ถึงตอนนั้นสโมสรกลั่นยาปินเหอของพวกเขา ก็สามารถเชิดหน้าชูตาได้หน่อย
"จุ๊ๆ สุดยอดจริงๆ สมกับเป็นลูกศิษย์ที่หัวหน้าสโมสรสอนกับมือ ความแตกต่างระหว่างเขากับราชายาเต๋าปรมาจารย์หงเฉินตอนหนุ่มๆยิ่งอยู่ยิ่งน้อยแล้ว"เจ้าหน้าที่รอบข้างต่างก็ยกย่องชมเชย สีหน้าชื่นชมยินดีมาก
ในตอนนี้ วงการกลั่นยาทั้งหวาเซี่ย ถ้าพูดถึงระดับการกลั่นยา ระดับที่สูงที่สุด ก็คือปรมาจารย์หงเฉินที่ถูกเรียกว่าราชายาเต๋า
พูดได้ว่า ราชายาเต๋าปรมาจารย์หงเฉินตอนนี้เป็นนักกลั่นยาระดับเจ็ดแล้ว นักกลั่นยาอันดับหนึ่งของหวาเซี่ย
และราชายาเต๋าปรมาจารย์หงเฉินนี้ ว่ากันว่าตอนที่อายุ28ปี ก็เป็นนักกลั่นยาระดับห้าแล้ว
ตอนนี้ผ่านไปยี่สิบกว่าปีแล้ว ปรมาจารย์หงเฉินก็เป็นนักกลั่นยาระดับเจ็ดแล้ว ความเร็วแบบนี้เรียกได้ว่าความเร็วขั้นเทพ
พูดแบบไม่เกินความเป็นจริง นี่คือปรมาจารย์กลั่นยาที่โดดเด่นที่สุด ของหวาเซี่ยในรอบร้อยปีในผ่านมา
เช่นนี้ความตกใจของทุกคน ก็อยู่เป็นเวลานาน
จากนั้น น่าหรันเซี่ยวเซี่ยวก็นึกอะไรได้ ยิ้มพูดว่า:"ตอนนี้ผ่านไปห้าสิบเก้านาทีแล้ว ลู่ฉางเซิงเจ้าโง่นั้นยังไม่ออกมา เขาหลับในนั้นแล้วหรือไง?"
"ฮ่าฮ่าฮ่า หมอนี้ตลกจริงๆ ขนาดกลั่นยาระดับหนึ่งยังเหนื่อยขนาดนี้ วันนี้แม้ว่าจะโชคดี ที่ผ่านการประเมินนักกลั่นยาระดับหนึ่งในช่วงเวลาสุดท้ายได้จริงๆ คาดว่าอนาคตก็สูงไม่ถึงไหนหรอก สุดฟ้าแล้ว ก็ได้แค่นักกลั่นยาระดับสอง"
ในตอนนั้น ตอนที่ตนเข้าร่วมการประเมินนักกลั่นยาระดับหนึ่ง ใช้เวลาแค่ครึ่งชั่วโมง
มีหลายคนส่ายหัว ในใจแอบคิดว่าลู่ฉางเซิงไม่ได้เรื่องมากๆ แม้ว่าสุดท้ายจะลงเทียนในสโมสรกลั่นยาปินเหอได้สำเร็จ ก็ได้แค่เพิ่มจำนวนคน
อะไรคือการลักไก่? นี่ก็คือการลักไก่
รองหัวหน้าสโมสรกับท่านอาวุโสกู่ไม่มีความอดทนที่จะรอต่อไปแล้ว เตรียมตัวออกไป ก่อนออกไป รองหัวหน้าสโมสรพูดกับเจ้าหน้าที่รอบข้างว่า:"เดี๋ยว ถึงแม้ว่าหมอนั้นจะผ่านการประเมินนักกลั่นยาระดับหนึ่ง ก็อย่าให้เขาลงทะเบียนสโมสรกลั่นยาปินเหอของพวกเรา"
เมื่อกี้หมอนี่พูดจาอวดดีเกินไป ทั้งๆที่ไร้ความสามารถ แต่กลับอยากมาเข้าร่วมการประเมินของคนเก่ง คนที่มีความมั่นใจเกินไปแบบนี้ ไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นส่วนหนึ่งของสโมสรกลั่นยาปินเหอของพวกเขา
"ได้ค่ะ/ได้ครับ รองหัวหน้าสโมสร" เหล่าเจ้าหน้าที่รอบข้างพยักหน้ากัน ไม่มีความคิดเห็นใดๆ ในใจ พวกเขาก็รู้สึกไม่พอใจลู่เสี้ยงหยางมากๆแล้ว ไม่อยากให้หมอนี้เป็นคนของสโมสรกลั่นยาปินเหอพวกเขาอย่างแน่นอน
กำชับเสร็จ รองหัวหน้าสโมสรกับท่านอาวุโสกู่ก็ก้าวเดิน เตรียมจะออกไปแล้ว
ทันใดนั้นเอง ประตูห้องกลั่นยาของลู่เสี้ยงหยางก็ถูกเปิด เขาเดินออกมาจากข้างใน
ไม่มีเจ้าหน้าที่คนไหนมองเขาเลย ทำเหมือนเขาเป็นอากาศ
น่าหรันเซี่ยวเซี่ยวก็อดไม่ได้ที่จะพูดโจมตี:"นี่ พี่ชาย ในที่สุดนายก็ตื่นแล้ว ฮ่าฮ่า นายอารมณ์ดีจังนะ สามารถนอนหลับในระหว่างประเมินนักกลั่นยาได้"
พูดไปเธอก็อดไม่ได้ที่จะมองหลี่ฉางเฟิง เป็นผู้ชายเหมือนกัน ทำไมมันถึงแตกต่างกันขนาดนั้น พี่ฉางเฟิงยอดเยี่ยมโดดเด่นขนาดนี้ และลู่เสี้ยงหยางไอ้โง่นี้ เห็นแล้วก็โมโห เป็นคนที่โง่จริงๆ
เริ่นปิงปิงร้องฮึเบาๆในใจ สารรูปอย่างลู่เสี้ยงหยาง กำหนดไว้แล้วว่าเป็นได้แค่คนที่สร้างปัญหา อนาคตไม่มีความสำเร็จหรอก
ลู่เสี้ยงหยางยิ้มไม่พูดอะไร ไม่ได้เถียงคนชั่วอย่าน่าหรันเซี่ยวเซี่ยว
ก้าวเดินออกไป ไปหาชายวัยกลางคนที่รับผิดชอบลงทะเบียนการประเมินนักกลั่นยาระดับห้าเมื่อกี้ แล้วพูดว่า:"ผมจะลงทะเบียน"
ชายวัยกลางคนประหลาดใจเล็กน้อย ไม่นึกเลยว่าลู่เสี้ยงหยางจะผ่านการประเมินนักกลั่นยาระดับหนึ่งได้ แต่ว่าส่ายหัวแล้วพูดว่า:"เมื่อกี้รองหัวหน้าสโมสรเราพูดไว้แล้ว ถึงแม้นายจะผ่านการประเมินนักกลั่นยาระดับหนึ่งแล้ว ก็ไม่สามารถลงทะเบียนสโมสรกลั่นยาปินเหอได้ พวกเราสโมสรกลั่นยาปินเหอไม่ต้อนรับคนจอมปลอมอย่างนาย"
อะไรน่ะ? ไม่ต้อนรับกูเหรอ? !
ลู่เสี้ยงหยางได้ยินประโยคนี้แล้วเกือบจะโกรธจนหัวเราะออกมา ถ้าไม่ใช่ตอนนี้ตนต้องการการรับรองของนักกลั่นยาระดับห้าด่วน เขาไม่อยากจะมาลงทะเบียนที่สโมสรกลั่นยาปินเหอเล็กๆนี้หรอก
"เหอะๆ น่าสนุกจริงๆ มีกฎข้อไหนของสโมสรกลั่นยากล่าวว่า พวกนายสามารถปฏิเสธผมลงทะเบียนนักกลั่นยาได้เหรอ?"ลู่เสี้ยงหยางยิ้มพูด บนหน้ามีความเย็นชาเล็กน้อย
ไม่รอให้ชายวัยกลางคนพูด น่าหรันเซี่ยวเซี่ยวก็พูดตอบ:"น่าตลกสิ้นดี นักกลั่นยาระดับหนึ่งก็กล้ามาอวดที่นี่ นายพูดมากไร้สาระทำไม บอกแล้วว่านายลงทะเบียนที่นี่ไม่ได้ ก็ลงทะเบียนที่นี่ไม่ได้ รีบไสหัวไปซะ อย่ามาทำอารมณ์เสียเหมือนกับแมลงวัน"
"พวกโง่เอ้ย"ลู่เสี้ยงหยางยิ้มอย่างโกรธๆ พูดเรียบๆว่า:"ใครบอกพวกคุณ ว่าผมกลั่นยาระดับหนึ่ง ขอโทษนะ ที่ทำให้พวกคุณผิดหวัง ผมกลั่นยาระดับห้า ยาเทพจิตม่วง"
พูดไป ในฝ่ามือของเขาก็ปรากฏยาสีม่วงทองออกมา
อะไรนะ?ยาระดับห้ายาเทพจิตม่วง? !
ทันใดนั้น รอบข้างเงียบมาก ไม่มีเสียงอะไรเลย
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
